2013/2014
LABORATORIUM Z CHEMII FIZYCZNEJ
Ćwiczenie nr 12
Konduktometria – przewodnictwo elektrolitów mocnych i słabych.
WIMiC
Technologia Chemiczna
II rok
6/E
SZANIAWSKA Anna
SZCZYGIEŁ Przemysław
ŚWIERCZEK Aleksandra
Data zajęć
Data oddania
sprawozdania
Oceny (pkt)
dr inż. Anna RAKOWSKA
Poniedziałek 2 VI 2014
12:30 – 17:00
9.05.2014
Kolokwium
Praktyka
Sprawozdanie
Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie granicznego przewodnictwa molowego elektrolitów
mocnych (np. HCl, CH3COONa) i słabych (CH3COOH) oraz wyznaczenie stałej dysocjacji
kwasu octowego na podstawie pomiarów przewodnictwa roztworów tych elektrolitów.
Wykonanie ćwiczenia:
1. Przygotowanie roztworów CH
3
COOH według poniższej tabelki.
2. Pomiar przewodnictwa każdego z roztworów.
3. Przygotowanie roztworów HCl według poniższej tabelki.
4. Pomiar przewodnictwa każdego z roztworów.
5. Przygotowanie roztworów CH
3
COONa według poniższej tabelki.
6. Pomiar przewodnictwa każdego z roztworów.
Nr roztworu
V
odcz
[cm
3
]
1
25
2
15
3
10
4
7,5
5
5
6
2,5
Roztwory o objętości 50 cm
3
– dopełnione wodą destylowaną.
KWAS OCTOWY
c=
V
odcz
V
p
⋅
c
odcz
V
p
=
50 cm
3
c
odcz
=
0,01
mol
dm
3
κ=
G
k
Λ
m
=
1000⋅κ
c
k =1 cm
−
1
Nr r-ru
c
[mol·dm
-3
]
G
[Ω
-1
·]
G
śr
[Ω
-1
·]
κ
[Ω
-1
·cm
-1
]
Λ
m
[Ω
-1
·cm
2
·mol
-1
]
1/Λ
m
c·Λ
m
1
0,0050
87,00 · 10
-6
85,52 · 10
-6
85,52 · 10
-6
17,10
0,0585
0,0855
84,90 · 10
-6
85,90 · 10
-6
84,70 · 10
-6
85,10 · 10
-6
2
0,0030
68,00 · 10
-6
66,60 · 10
-6
66,60 · 10
-6
22,20
0,0450
0,0666
67,60 · 10
-6
66,50 · 10
-6
64,20 · 10
-6
66,70 · 10
-6
3
0,0020
55,70 · 10
-6
55,36 · 10
-6
55,36 · 10
-6
27,68
0,0361
0,0554
55,90 · 10
-6
54,80 · 10
-6
54,50 · 10
-6
55,90 · 10
-6
4
0,0015
46,60 · 10
-6
46,68 · 10
-6
46,68 · 10
-6
31,12
0,0321
0,0467
45,60 · 10
-6
47,00 · 10
-6
46,90 · 10
-6
47,30 · 10
-6
5
0,0010
38,80 · 10
-6
38,34 · 10
-6
38,34 · 10
-6
38,34
0,0261
0,0383
37,60 · 10
-6
38,90 · 10
-6
38,80 · 10
-6
37,60 · 10
-6
6
0,0005
25,40 · 10
-6
25,88· 10
-6
25,88· 10
-6
51,76
0,0193
0,0259
25,10 · 10
-6
26,30 · 10
-6
27,30 · 10
-6
25,30 · 10
-6
Λ
m
=α ⋅Λ
m
0
K =
c⋅α
2
1−α
Na podstawie prawa Kohlaruscha dla słabych elektrolitów oraz prawa rozcieńczeń Ostwalda
możemy wyprowadzić zależność:
1
Λ
m
=
1
Λ
m
0
+
Λ
m
⋅
c
K⋅(Λ
m
0
)
2
f (Λ
m
⋅
c)=Λ
m
⋅
c⋅A+B=
1
Λ
m
B=
1
Λ
m
0
A=
1
K⋅(Λ
m
0
)
2
Na podstawie regresji liniowej
B=
1
Λ
m
0
=
0,001205⇒ Λ
m
0
=
829,5696
1
Ω⋅
cm
2
⋅
mol
α=
Λ
m
0
Λ
m
K =
c⋅α
2
1−α
Nr r-ru
c
[mol·dm
-3
]
α
K
1
0,0050
0,0206
2,17 · 10
-6
2
0,0030
0,0268
2,20 · 10
-6
3
0,0020
0,0333
2,30 · 10
-6
4
0,0015
0,0375
2,19 · 10
-6
5
0,0010
0,0462
2,24 · 10
-6
6
0,0005
0,0624
2,08 · 10
-6
K
śr
=
0,22⋅10
−
5
K
tabl
=
1,75⋅10
−
5
Błąd względny wynosi 0,8743 . Wartości się różnią o jeden rząd wielkości, co może być
spowodowane błędami przyrządzania roztworów, błędem odczytu z konduktometru oraz różnicą
temperatur gdyż pomiary były przeprowadzane w temp. 295 K.
KWAS SOLNY
c=
V
odcz
V
p
⋅
c
odcz
V
p
=
50 cm
3
c
odcz
=
0,01
mol
dm
3
κ=
G
k
Λ
m
=
1000⋅κ
c
k =1 cm
−
1
Nr r-ru
c
[mol·dm
-3
]
G
[Ω
-1
·]
G
śr
[Ω
-1
·]
κ
[Ω
-1
·cm
-1
]
Λ
m
[Ω
-1
·cm
2
·mol
-1
]
c
1/2
1
0,0050
1614 · 10
-6
1614,67 · 10
-6
85,52 · 10
-6
322,93
0,0707
1573 · 10
-6
1616 · 10
-6
1672 · 10
-6
1634 · 10
-6
1579 · 10
-6
2
0,0030
1035 · 10
-6
1017,00 · 10
-6
66,60 · 10
-6
339,00
0,0548
1025 · 10
-6
1034 · 10
-6
994 · 10
-6
989 · 10
-6
1025 · 10
-6
3
0,0020
721 · 10
-6
699,50 · 10
-6
55,36 · 10
-6
349,75
0,0447
686 · 10
-6
706 · 10
-6
686 · 10
-6
674 · 10
-6
724 · 10
-6
4
0,0015
557 · 10
-6
545,83 · 10
-6
46,68 · 10
-6
363,89
0,0387
559 · 10
-6
566 · 10
-6
550 · 10
-6
526 · 10
-6
517 · 10
-6
5
0,0010
347 · 10
-6
340,33 · 10
-6
38,34 · 10
-6
340,33
0,0316
351 · 10
-6
346 · 10
-6
335 · 10
-6
333 · 10
-6
330 · 10
-6
6
0,0005
174,2 · 10
-6
173,20· 10
-6
25,88· 10
-6
346,40
0,0224
168,3 · 10
-6
187,7 · 10
-6
177,7 · 10
-6
168,6 · 10
-6
169,7 · 10
-6
Λ
m
=Λ
m
0
−
K⋅c
1 /2
Na podstawie prawa Kohlaruscha dla mocnych elektrolitów.
Λ
m
=
f (c
1/ 2
)=
B−A⋅c
1/ 2
B=Λ
m
0
A=(−K )
Na podstawie regresji liniowej:
B=Λ
m
0
=
365,17 Ω
−
1
⋅
cm
−
1
Λ
m (dośw.)
0
=
365,17±14,34 Ω
−
1
⋅
cm
−
1
Λ
m (tabl.)
0
=
426,16 Ω
−
1
⋅
cm
−
1
Błąd względny wynosi 0,1095 . Wartości się różnią o 11% co może być spowodowane błędami
przyrządzania roztworów, błędem odczytu z konduktometru oraz różnicą temperatur gdyż pomiary
były przeprowadzane w temp. 295 K.
OCTAN SODU
c=
V
odcz
V
p
⋅
c
odcz
V
p
=
50 cm
3
c
odcz
=
0,01
mol
dm
3
κ=
G
k
Λ
m
=
1000⋅κ
c
k =1 cm
−
1
Nr r-ru
c
[mol·dm
-3
]
G
[Ω
-1
·]
G
śr
[Ω
-1
·]
κ
[Ω
-1
·cm
-1
]
Λ
m
[Ω
-1
·cm
2
·mol
-1
]
c
1/2
1
0,0050
342 · 10
-6
337,67 · 10
-6
85,52 · 10
-6
67,53
0,0707
343 · 10
-6
332 · 10
-6
343 · 10
-6
332 · 10
-6
334 · 10
-6
2
0,0030
205 · 10
-6
201,43 · 10
-6
66,60 · 10
-6
67,14
0,0548
202 · 10
-6
205 · 10
-6
200 · 10
-6
196,8 · 10
-6
199,8 · 10
-6
3
0,0020
135,9 · 10
-6
133,58 · 10
-6
55,36 · 10
-6
66,79
0,0447
136,2 · 10
-6
137,0 · 10
-6
133,9 · 10
-6
125,3 · 10
-6
133,2 · 10
-6
4
0,0015
102,6 · 10
-6
105,03 · 10
-6
46,68 · 10
-6
70,02
0,0387
101,5 · 10
-6
102,3 · 10
-6
108,6 · 10
-6
107,7 · 10
-6
107,5 · 10
-6
5
0,0010
69,8 · 10
-6
68,25 · 10
-6
38,34 · 10
-6
68,25
0,0316
70,2 · 10
-6
70,3 · 10
-6
67,2 · 10
-6
65,9 · 10
-6
66,1 · 10
-6
6
0,0005
33,8 · 10
-6
33,57 · 10
-6
25,88· 10
-6
67,13
0,0224
32,1 · 10
-6
34,2 · 10
-6
33,9 · 10
-6
33,6 · 10
-6
33,8 · 10
-6
Λ
m
=Λ
m
0
−
K⋅c
1 /2
Na podstawie prawa Kohlaruscha dla mocnych elektrolitów.
Λ
m
=
f (c
1/ 2
)=
B−A⋅c
1/ 2
B=Λ
m
0
A=(−K )
Na podstawie regresji liniowej:
B=Λ
m
0
=
68,27 Ω
−
1
⋅
cm
−
1
Λ
m (dośw.)
0
=
68,27±1,55Ω
−
1
⋅
cm
−
1
Λ
m (tabl.)
0
=
91,00Ω
−
1
⋅
cm
−
1
Błąd względny wynosi 0,2327 . Wartości się różnią o 23%, co może być spowodowane błędami
przyrządzania roztworów, błędem odczytu z konduktometru oraz różnicą temperatur gdyż pomiary
były przeprowadzane w temp. 295 K.
Wnioski:
Przeprowadzone doświadczenie pokazało różnicę w przewodności słabych i mocnych elektrolitów.
Wyniki odbiegały od wartości tablicowych co mogło być spowodowane błędami ludzkimi oraz
warunkami przeprowadzenia pomiarów przewodnictwa.