cw10 gospodarka lipidowa chemia 2010

background image

Chemia kliniczna
dla studentów IV roku Analityki Medycznej

2010/2011

Agnieszka Sapa
Katedra i Zakład Analityki Medycznej

Strona 1 z 12

Parametry gospodarki lipidowej

Agnieszka Sapa

Katedra i Zakład Analityki Medycznej

Lipidy

Główne związki lipidowe to:

triglicerydy,

sterole,

fosfolipidy,

wolne kwasy tłuszczowe (nasycone, jednonienasycone,
wielonienasycone)

Związki tłuszczowe osocza, jako nierozpuszczalne w

wodzie transportowane są w kompleksach z białkami

lipoproteiny

Wyjątek – wolne kwasy tłuszczowe – przenoszone przez
albuminy

Triglicerydy

Triacyloglicerole, estry glicerolu i długołańcuchowych
kwasów tłuszczowych

Stanowią wydajne źródło energii (kwasy tłuszczowe
są podstawowym związkiem energetycznym dla
mięśnia sercowego)

Są główną formę zapasową energii w organizmie

Cholesterol

Jest alkoholem należącym do grupy steroli

W organizmie występuje w postaci zestryfikowanej i

wolnej (więcej estrów ok. 75 %)

Stanowi jeden z głównych składników lipoprotein

Pełni w organizmie ważne funkcje, jego pochodne

są składnikiem błon komórkowych, prekursorem

hormonów steroidowych i kwasów żółciowych

Lipoproteiny

apo

CHE

TG

FL

CHE

CHE

TG

FL

FL

TG

apo

apo

apo

FL

FL

CH

CH

CH

CH

TG

Apolipoproteiny

Część białkowa lipoprotein

Heterogenna grupa białek, są mniej lub bardziej
charakterystyczne dla poszczególnych lipoprotein

Mają różne funkcje:

Aktywatory lub inhibitory enzymów LPL (lipaza
lipoproteinowa), LCAT (acylotransferaza lecytyna-
cholesterol)

Ligandy receptorów dla lipoprotein, obecnych na
komórkach

background image

Chemia kliniczna
dla studentów IV roku Analityki Medycznej

2010/2011

Agnieszka Sapa
Katedra i Zakład Analityki Medycznej

Strona 2 z 12

apo B-100

– główna apolipoproteina LDL i IDL, jest

rozpoznawana przez receptory apo B/E na
komórkach

apo A-I, apo A-II

– wchodzą w skład HDL, są

białkami strukturalnymi, aktywują odpowiednio
LCAT i lipazę wątrobową

apo C-II

– występuje we wszystkich lipoproteinach,

najwięcej w VLDL, jest aktywatorem LPL

Stężenia apolipoprotein w osoczu zmieniają się w
hiperlipoproteinemiach (pierwotnie lub wtórnie)

Względne rozmiary lipoprotein

Chylomikrony

VLDL

IDL

LDL

HDL

HDL

LDL

VLDL

Chylomikrony

Rozdział lipoprotein
metodą
ultrawirowania

(referencyjną)

Miejsce startu

Frakcja pre-beta

Frakcja beta

Frakcja alfa

Rozdział
elektroforetyczny na
żelu agarozowym

pH 8,6

MIDIGEL LIPO Kit rozdziela lipoproteiny na frakcje: alfa
(HDL), beta (LDL) i pre-beta

(VLDL). Chylomikrony, jeśli

obecne, zostają „na starcie”

lipoproteina

Przybliżony skład

Miejsce
powstawania

Chylomikrony

Gęstość < 0,95 g/ml

TG 85%, CH 4%,
fosfolipidy 9%, białko 2%

jelita (poch.
pokarmowe)

VLDL

Gęstość 0,97–1,006
g/ml

TG 50%, CH 19%,
fosfolipidy 18%, białko
10%

wątroba

IDL

Gęstość 1,006–1,019
g/ml

TG 52%, CH 22 %,
fosfolipidy 18%,
białko 8%

osocze

degradacja
VLDL

LDL

Gęstość 1,019–1,063
g/ml

CH 45%, fosfolipidy 20%,
białko 23%, TG 10%

osocze

degradacja
VLDL

HDL

Gęstość 1,063–1,120
g/ml

Białko 55%, fosfolipidy
24%, CH 17%, TG 4%

wątroba i osocze

Dodatkowe frakcje:

Lp(a)

– gęstość pomiędzy LDL a HDL, marker grupy

wysokiego ryzyka zagrożenia miażdżycą. Zawiera
apo B-100 (jak LDL) oraz apo(a), strukturalnie
podobną do plazminogenu (aterogeneza)

Lp-X

– występuje w cholestazie, zawiera cholesterol

i fosfolipidy, ma strukturę liposomalną, nie ma
właściwości aterogennych

background image

Chemia kliniczna
dla studentów IV roku Analityki Medycznej

2010/2011

Agnieszka Sapa
Katedra i Zakład Analityki Medycznej

Strona 3 z 12

Parametry gospodarki lipidowej

Podstawowe:

Cholesterol całkowity (T-CH)

Triglicerydy (TG)

Cholesterol HDL (HDL-CH)

Cholesterol LDL (LDL-CH)

Uzupełniające:

Test zimnej flotacji

Elektroforeza lipoprotein

Testy specjalistyczne

Testy immunologiczne (ELISA, EIA, RIA,
turbidymetryczne, nefelometryczne)

Lp(a)

apo B

apo A-I

Profil LDL (małe, gęste LDL, tzw. oxLDL)

Immunoelektroforeza + immunoblotting

Fenotyp apo E

(apo E

4

– ch. Alzheimera, apo E

2

– III typ hiperlipoproteinemii)

Enzymy, aktywność i/lub stężenie: LCAT, LPL

Badania genetyczne (np. homozygotyczność apo E

4

)

Spektroskopia magnetycznego rezonansu jądrowego
(wszystkie frakcje i subfrakcje lipoprotein)

Głównie u pacjentów leczonych statynami

Testy typu POCT (point-of-care tests)

Aparaty przeznaczone do gabinetów lekarskich i tzw.
diagnostyki przyłóżkowej

Opieka prewencyjna i w miejscu pobytu chorego

Metody reflektometryczne

– najczęściej

Sucha chemia

– odczyt kolorymetryczny

Ale także pomiary potencjometryczne lub
amperometryczne

Głównie:

Pomiar cholesterolu

Często dodatkowo triglicerydy i HDL-CH

LDL-CH jest wyliczany

Ocena gospodarki lipidowej

A. Przygotowanie pacjenta:

16 h dieta „0”

Stabilna masa ciała, brak zmian stylu życia/diety w okresie 3
tyg. przed badaniem

B. Wykonanie badania:

2-

3 razy w odstępach 10-14 dni

Stosowanie identycznej diety

C. Przeciwwskazania

(uzyskany wynik jest niediagnostyczny)

Ostra faza zawału mięśnia sercowego

Ostre stany zapalne

Niewyrównane zaburzenia endokrynologiczne

Stosowanie leków wywołujących zaburzenia lipidowe

Ciąża

Materiał badany

Surowica

– świeża

Antykoagulanty powodują przejście wody z krwinek do
osocza

→ rozcieńczenie próbki

Jeśli osocze – antykoagulantem z wyboru jest EDTA
(zapobiega autooksydacji NKT i CH)

Nie należy stosować heparyny (aktywator LPL – lipazy
lipoproteinowej)

Na oznaczanie triglicerydów znaczny wpływ ma posiłek

Cholesterol całkowity i HDL-CH może być oznaczany
w tzw. przygodnej próbce ale tylko jako test
przesiewowy

Oznaczanie TG – metody chemiczne

Pracochłonne, wymagają ekstrakcji TG przy użyciu

rozpuszczalników organicznych lub oczyszczania z

użyciem adsorbentów takich jak zeolit

TG

ROH

glicerol + 3 WKT

Glicerol + IO

4

-

HCHO + HCOOH + H

2

O + IO

3

-

Powstały w reakcji aldehyd mrówkowy przeprowadzany

jest następnie w barwne produkty

Metody rzadko używane

background image

Chemia kliniczna
dla studentów IV roku Analityki Medycznej

2010/2011

Agnieszka Sapa
Katedra i Zakład Analityki Medycznej

Strona 4 z 12

Oznaczanie TG – metody enzymatyczne

TG

LPL

Glicerol + 3 WKT

Glicerol + ATP

kinaza glicerolowa

Glicero-3-P + ADP

Są to reakcje wspólne dla następujących metod:

Metoda I

ADP + fosfoenolopirogronian

kinaza pirogronianowa

ATP + pirogronian

Pirogronian + NADH + H

+

LDH

Mleczan + NAD

+

Test optyczny Warburga

– pomiar absorbancji przy

340 nm

Metoda II – często stosowana

Glicero-3-P + O

2

oksydaza fosfoglicerolu

DAP* + H

2

O

2

H

2

O

2

+ zredukowana pochodna**

peroksydaza

utleniona barwna pochodna

Reakcja wskaźnikowa – reakcja Trindera

* DAP

– dihydroksyacetofosforan

** Bardzo często 4-AAP (4-aminoantypiryna) i

TBHB (3-hydroksy-2,4,6-

trójbromobenzoesan) lub p-HBS

(sulfonian p-hydroksybenzoesowy).

Metody oznaczania cholesterolu
całkowitego

Ze względu na liczbę etapów oznaczania wyróżnia
się 4 grupy metod

I

reakcja właściwa – bezpośrednia, podatna na wpływ

białek, Bb, Hb, hormonów steroidowych stosunku CH
wolnego do estrów i in. ale prosta w wykonaniu, możliwa
automatyzacja

II

ekstrakcja CH i innych steroidów rozpuszczalnikiem

organicznym i reakcja właściwa, wpływ ma CH/CHE

III

esktrakcja, saponifikacja (hydroliza CHE) i reakcja

właściwa

IV

ekstrakcja, saponifikacja, strącanie wolnego CH

digitoniną i reakcja właściwa

Metoda referencyjna

– III

metoda Abella

Metoda definitywna

– spektrometria masowa

rozcieńczenia izotopowego

CH całkowity: 1/3 CH wolny

2/3 CHE (zestryfikowany)

Estry cholesterolu vs wolny cholesterol

W metodach kolorymetrycznych intensywność
barwy produktów reakcji estrów jest większa niż
produktów wolnego CH (zawyżenie wyników)

W metodach enzymatycznych brak całkowitej
hydrolizy długołańcuchowych estrów CH może
powodować zaniżenie wyników

background image

Chemia kliniczna
dla studentów IV roku Analityki Medycznej

2010/2011

Agnieszka Sapa
Katedra i Zakład Analityki Medycznej

Strona 5 z 12

Ze względu na zasadę oznaczania
wyróżnia się 4 grupy metod:

Oparte na reakcji Liebermanna-Burcharda

Oparte na reakcji z jonami żelaza

Z kwasem p-toluenosulfonowym (p-TSA)

Enzymatyczne

Metody enzymatyczne

Najczęściej stosowane

ECH + H

2

O

esteraza cholesterolu

CH + WKT

CH + O

2

oksydaza cholesterolu

cholestenon + H

2

O

2

Poszczególne metody różnią się reakcjami

wskaźnikowymi:

Reakcja Trindera – metoda CHOD/POD

H

2

O

2

+ fenol + 4-aminoantypiryna

peroksydaza

barwna chinonoimina + H

2

O

Obecnie nie używa się fenolu - zamiast niego często
TBHB (3-hydroksy-2,4,6-

trójbromobenzoesan) lub p-HBS

(sulfonian p-hydroksybenzoesowy).

Metoda z katalazą

H

2

O

2

+ metanol

katalaza

HCOH + H

2

O

HCHO + acetyloaceton + octan amonowy

3,5-diacetylo-1,4-dihydrolutydyna

Odczyt kolorymetryczny (405 nm)

Oznaczanie cholesterolu frakcji HDL
(HDL-CH)

Metody jednoetapowe

– bezpośrednie

Metody dwuetapowe

– izolacja HDL i oznaczanie

cholesterolu w tej frakcji przy pomocy metod do
oznaczania T-CH

Metoda referencyjna

– ultrawirowanie i

oznaczanie cholesterolu we frakcji HDL

Stosunek CH/CHE we frakcji HDL-CH

wynosi 1:3

Precypitacja – oznaczanie HDL-CH metodą
dwustopniową

Polianiony:

siarczan dekstranu,

heparyna,

kwas
fosforowolfranowy

w obecności kationów
dwuwartościowych
(często Mg

2+

)

strącają większe o niższej gęstości lipoproteiny

(zawierające apoB)

wirowanie próbki

w supernatancie pozostaje tylko HDL-CH oznaczany

metodą enzymatyczną (np. CHOD/POD)

background image

Chemia kliniczna
dla studentów IV roku Analityki Medycznej

2010/2011

Agnieszka Sapa
Katedra i Zakład Analityki Medycznej

Strona 6 z 12

Odmiana „bez wirowania”

Odczynnik precypitujący związany jest z cząstkami
magnetycznymi

Po związaniu lipoprotein kompleks usuwany jest przy
pomocy magnesu zewnętrznego

Możliwość pełnej automatyzacji

Metody jednoetapowe
„III generacji”

Zasada metody: adsorpcja syntetycznych polimerów
i polianionów (siarczan dekstranu-Mg

2+

-sulfonowana

α-cyklodekstryna) na powierzchni VLDL, LDL i
chylomikronów.

Pozostają one w formie rozpuszczalnej, opornej na
działanie detergentu, który uwalnia cholesterol z
cząstek HDL.

Reakcja właściwa – enzymatyczna (najczęściej
CHOD/POD)

Metody jednoetapowe c.d.

Grupa metod wykorzystujących przeciwciała wiążące
się z apo B lub apo E – „maskowanie” cholesterolu z
frakcji LDL oraz VLDL

Metody wykorzystujące dwie reakcje oznaczania
cholesterolu i różne detergenty

W pierwszym etapie detergent rozpuszcza LDL i VLDL

Przeprowadzana jest reakcja z cholesterolem uwolnionym z tych
frakcji

→ produkt bezbarwny (lub barwny - odczyt absorbancji,

która jest odejmowana od końcowej)

W drugim etapie inny detergent uwalnia CH z HDL

Przeprowadza się reakcję z CH, która daje barwny produkt

Zalety metod jednostopniowych

Eliminacja strącania, wirowania i przenoszenia
supernatantu

Metoda o wyższej precyzji niż techniki strąceniowe

Znacznie mniejszy błąd systematyczny w stosunku
do metody referencyjnej

Możliwość pełnej automatyzacji oznaczenia

Oznaczanie cholesterolu frakcji LDL

Ultrawirowanie

– met. referencyjna

Oznaczenie bezpośrednie metodą bezstrąceniową

Oznaczanie bezpośrednie tzw. LDL-direct

Metody dwuetapowe ze strącaniem lub adsorpcją na
żywicach

Obliczanie stężenia LDL-CH wg wzoru Friedewalda
(oznaczanie TG, T-CH, HDL-CH)

Metoda bezpośrednia bezstrąceniowa
(oznaczanie LDL-CH)

W pierwszym etapie reakcji stosuje się detergent,

który rozpuszcza wszystkie frakcje z wyjątkiem
LDL.

Przeprowadza się reakcje z uwolnionym cholesterolem

produkt bezbarwny

W drugim etapie inny detergent rozpuszcza LDL-

CH i przeprowadza się reakcję enzymatyczną z
utworzeniem barwnego produktu

Metoda nowoczesna, tylko automatyczna

background image

Chemia kliniczna
dla studentów IV roku Analityki Medycznej

2010/2011

Agnieszka Sapa
Katedra i Zakład Analityki Medycznej

Strona 7 z 12

Inne metody jednoetapowe

Podobnie jak w HDL-CH

Maskowanie innych frakcji lipoprotein przeciwciałami
poliklonalnymi anty-apo A-I i anty-apo E

Stosowanie detergentów rozpuszczających
selektywnie tylko LDL (najczęściej chronione
patentem)

Test LDL-direct

Zasada metody:

Reakcja swoistych przeciwciał z apo B

Zalety:

Pacjent nie musi być na czczo

Wynik nie jest zależny od stężenia TG

Wady:

Brak porównywalności wyników testów różnych

wytwórców

Precyzja i poprawność wciąż są niskie

Wysoki koszt

U osób ze znacznymi cechami dyslipidemii (małe gęste

LDL) wyniki oznaczania apo B nie są równocenne z
wynikami LDL-CH

Wzór Friedewalda

LDL-CH [mg/dl] =

T-CH [mg/dl]

– HDL-CH [mg/dl] –

LDL-CH [mM] =

T-CH [mM]

– HDL-CH [mM] –

5

2,2

TG [mg/dl]

TG [mM]

Ograniczenia i wady
stosowania wzoru Friedewalda

Opiera się on na założeniu stałości stosunku CH do TG
we frakcji VLDL i nieobecności innych frakcji

Wynik niemiarodajny w przypadku:

stężenia TG powyżej 400 mg/dl

obecności chylomikronów

III typu hiperlipoproteinemii

Sumowanie się błędów oznaczeń

Niemiarodajne wyniki u chorych z cukrzycą i
niewydolnością nerek (grupy ryzyka!!!)

Niemiarodajne wyniki w obecności tzw. małych gęstych
LDL

Wartości referencyjne dla T-CH

mg/dl

mmol/l

interpretacja (ryzyko)

< 200

< 5,15

pożądane/niskie

200

– 239

5,15

– 6,20

graniczne/wysokie

> 240

> 6,20

wysokie

Wartości referencyjne dla
LDL-CH

mg/dl

mmol/l

interpretacja (ryzyko)

< 100

< 2,59

pożądane/niskie

100

– 129

2,59

– 3,36

pożądane/graniczne

130

– 159

3,37

– 4,13

graniczne/wysokie

160

– 189

4,14

– 4,91

wysokie

> 190

4,92

bardzo wysokie

background image

Chemia kliniczna
dla studentów IV roku Analityki Medycznej

2010/2011

Agnieszka Sapa
Katedra i Zakład Analityki Medycznej

Strona 8 z 12

Wartości referencyjne dla
HDL-CH

mg/dl

mmol/l

interpretacja (ryzyko)

< 40

< 1,04

nieprawidłowo niskie
stężenie – wysokie
ryzyko

> 60

> 1,56

wysokie (pożądane)
stężenie – niskie
ryzyko

Wartości referencyjne dla TG

mg/dl

mmol/l

interpretacja (ryzyko)

< 150

< 1,71

prawidłowe/niskie

150

– 199

1,71

– 2,28

graniczne/wysokie

200

– 499

2,28

– 5,70

wysokie

> 500

> 5,70

bardzo wysokie

Fenotypowa klasyfikacja
hiperlipoproteinemii

Wprowadzona przez Fredricksona na podstawie
obrazu elektroforetycznego w 1967 r.

Zmodyfikowana przez WHO w 1970 r.

Elektroforeza lipoprotein jest szczególnie przydatna
do diagnostyki tzw. „choroby szerokiego prążka”
(typ III wg Fredricksona)

Typ

test zimnej
flotacji w osoczu
(EDTA)

T-CH

TG

Elektroforeza

I

przejrzyste +
gruby kożuszek

N lub

chylomikrony

IIa

przejrzyste

N

LDL

β-lipoproteiny

IIb

przejrzyste/

lekka
opalescencja

LDL,

VLDL

β- i pre-β-proteiny

III

mętne, ew.
delikatny
kożuszek

obecność IDL
szeroki prążek β,
bardzo słaby α

IV

mętne

N lub

VLDL

pre-

β-proteiny

V

mleczne +
kożuszek

VLDL i

chylomikrony

Markery oceny ryzyka miażdżycy

Badania profilaktyczne i kontrola terapii dyslipidemii

Upośledzenie funkcji śródbłonka

Filtracja i akumulacja lipoprotein

Aktywacja odpowiedzi zapalnej

Tworzenie komórek piankowatych

Powstanie nacieczenia tłuszczowego

Aktywacja, migracja, proliferacja komórek mięśni gładkich

Powstanie blaszki miażdżycowej

background image

Chemia kliniczna
dla studentów IV roku Analityki Medycznej

2010/2011

Agnieszka Sapa
Katedra i Zakład Analityki Medycznej

Strona 9 z 12

Kto powinien być badany?

Badanie tzw. panelu lipidowego na czczo jest
zalecane co 5 lat u wszystkich osób powyżej
20 r.ż. !

Przy średnim ryzyku co 2 lata

Przy wysokim

– co 3 do 6 miesięcy

Zalecenia i interpretacja wyników wg National
Cholesterol Educational Program ATPIII 2004 r.

Cukrzyca typu 2, szczególnie skojarzona z mikroalbuminurią

Nałogowe palenie papierosów

Dyslipidemie

Stężenie cholesterolu > 190 mg/dl po wprowadzeniu
terapeutycznych zmian trybu życia

Nadciśnienie (> 140/90 mmHg)

Zespół metaboliczny i wskaźnik BMI > 30 kg/m

2

w razie

istnienia innych czynników ryzyka

Przewlekły stan zapalny w obrębie tętnic oraz zakażenie
miejscowe w tętnicach i ogólne

Wiek: mężczyźni > 45 r.ż., kobiety > 55 r.ż.

Rodzinnie wcześnie występująca choroba wieńcowa

Szczególne kategorie ryzyka

Ich wyliczanie jest „alternatywą” dla oznaczania lub
obliczania LDL-CH

W badaniach epidemiologicznych okazały się przydatne
do oceny ryzyka rozwoju NChS

T-CH/HDL-CH,

TG/HDL-CH

Wskaźniki aterogenności

T-CH/HDL-

CH: dobry wskaźnik tkankowej oporności na

insulinę u osób otyłych bez cukrzycy (z normoglikemią)

TG/HDL-

CH: dobry marker obecności małych,

aterogennych cząstek LDL i niezależny silny czynnik
ryzyka NChS. Koreluje on również z opornością na
insulinę zarówno u osób otyłych jak i bez otyłości (ale
bez cukrzycy).

Czynniki

nielipidowe

(ryzyka i prognostyczne)

Markery

stanu

zapalnego

Markery

stabilności

blaszki

miażdżycowej

Markery

przeciążenia

mięśnia

sercowego

hsCRP
SAA
Fibrynogen

PAPP-A

Homocysteina

NT-proBNP

Diagnostyka

cukrzycy

Ocena

wydolności

nerek

Białka ostrej fazy

hs CRP

SAA (surowicze białko amyloidowe A)

Fibrynogen

IL-6

Markery stanu zapalnego

background image

Chemia kliniczna
dla studentów IV roku Analityki Medycznej

2010/2011

Agnieszka Sapa
Katedra i Zakład Analityki Medycznej

Strona 10 z 12

Składnik systemu wrodzonej odporności humoralnej

Rola opsoniny ułatwiającej fagocytozę substancji

uwolnionych z rozpadłych komórek

Stężenie w osoczu zależy od stymulacji przez cytokiny
zapalne wydzielane przez makrofagi

Synteza w komórkach parenchymalnych wątroby

Brak zmienności dobowej, brak zależności od płci

CRP – C-reactive protein

Czułość analityczna ok. 0,1 mg/l (stare metody

oznaczeń CRP 10 mg/l)

Krew pełna pobrana na EDTA – osocze

Metoda immunonefelometryczna lub
immunoturbidymetryczna ze wzmocnieniem
lateksowym (PENIA, PETIA)

Metoda immunochemiczna z zastosowaniem

przeciwciał poliklonalnych znakowanych

enzymem (ELISA), czułość 0,15 mg/l

Dla ustalenie właściwego poziomu w osoczu –

tzw. wartości podstawowej – kilka oznaczeń w

odstępach co najmniej 2 tyg.

Metody oznaczeń o wysokiej czułości hsCRP

Stężenie CRP mg/l

Ryzyko miażdżycy tętnic

<0,5

niskie

0,5

– 1,0

ryzyko przyspieszonej

miażdżycy (obecność

rozproszonego odczynu

zapalnego)

1,0

– 3,0

oraz

3,0

– 10

wysokie ryzyko (obecność

przewlekłych chorób

metabolicznych)

hsCRP

Niezależna ocena ryzyka przyszłych incydentów

wieńcowych (prewencja pierwotna)

Rokowanie

u pacjentów po przebytym zawale

mięśnia sercowego (prewencja wtórna)

Niezależny czynnik ryzyka:

zawału serca,

udaru mózgu,

miażdżycy tętnic obwodowych

zgonów sercowych u osób bez klinicznych objawów

chorób układu krążenia

Białko amyloidowe A (SAA)

Białko ostrej fazy

Synteza w wątrobie

Czynnik chemotaktyczny dla monocytów i
makrofagów migracja do blaszki miażdżycowej.

Oznaczanie: metoda immunonefelometryczna.

Jest czułym markerem niedoboru wit. B

12

i kwasu

foliowego

Stanowi ogniwo między egzogenną metioniną a
endogenną cysteiną

Hiperhomocysteinemia jest obecnie uważana za
niezależny czynnik miażdżycy naczyń wieńcowych
oraz chorób neurodegeneracyjnych (otępienie na
podłożu zmian naczyniowych, choroba Alzheimera)

Homocysteina

background image

Chemia kliniczna
dla studentów IV roku Analityki Medycznej

2010/2011

Agnieszka Sapa
Katedra i Zakład Analityki Medycznej

Strona 11 z 12

Hiperhomocysteinemia jest
wiązana ze zmianami
morfologii naczyń, utratą
przeciwzakrzepowej funkcji
śródbłonka i indukcją
czynników sprzyjających
krzepnięciu.

Najlepiej poznanymi
postaciami uszkodzeń
powodowanych przez
homocysteinę są mediowane
przez nią procesy
oksydacyjne.

Metoda referencyjna

– HPLC, do niedawna jedyna

dostępna metoda

Metoda immunochemiczna z wykorzystaniem
polaryzacji fluorescencji (FPIA)

Opracowano test enzymatyczny zautomatyzowany
(Diasys)

Odczynnik ciekły, gotowy do użycia

Można go stosować w osoczu, surowicy

Brak interferencji ze strony hemolizy, lipemii i cystationiny
(często

u pacjentów dializowanych)

Dostępne są kalibratory i kontrole

Metodyka oznaczeń

Osocze wersenianowe

Pacjent musi być na czczo – 12 h od ostatniego
posiłku

Próbkę krwi po pobraniu należy schłodzić i
odwirować w 4°C w ciągu 30 minut od pobrania
(główna przyczyna błędów)

Materiał badany

Ciążowe białko osoczowe A (pregnancy-
associated plasma protein A -
PAPP-A)

Glikoproteina syntetyzowana przez

łożysko

Cynkozależna metaloproteinaza

Marker destabilizacji blaszki miażdżycowej (wydzielana
przez kom. śródbłonka naczyń i mięśniówki gładkiej)

Niezależny czynnik prognostycznym wystąpienia
przypadków niedokrwienia mięśnia sercowego

Konieczność stosowania innych testów niż u ciężarnych

Niższe stężenia w blaszce miażdżycowej

Inna forma (homodimer

– heterotetramer)

Materiał badany – głównie surowica (EDTA wykluczone!
Heparyna też interferuje)

Peptydy natiuretyczne

Są neurohormonami
oligopeptydowymi

Uczestniczą w regulacji
gosp. wodno-elektrolitowej i
utrzymaniu homeostazy
układu sercowo-
naczyniowego

Hamują aktywność
współczulnego układu
nerwowego oraz rozszerzają
naczynia krwionośne

Peptydy natiuretyczne

Przedsionkowy peptyd natriuretyczny
(ANP) wydzielany przez kardiomiocyty
przedsionków serca

Mózgowy peptyd natriuretyczny typu B
(BNP) wydzielany głównie przez
komórki mięśniowe komór serca

Śródbłonkowy peptyd natiuretyczny
(CNP) , peptyd natiuretyczny typu C,
wydzielany przez śródbłonek naczyń
krwionośnych

N-końcowy fragment peptydu
natiuretycznego typu B
(

N-terminal pro-brain natiuretic peptide

– NT-

proBNP)

Uwalniany podczas proteolizy prekursora pro-
BNP,

Parametr lepszy do oznaczanie od BNP ze

względu na lepszą stabilność, trwałość, a także

dłuższy okres półtrwania

Dobry

wskaźnik prognostyczny dysfunkcji lewej

komory

Ocena ryzyka incydentów sercowych u osób z

miażdżycą

background image

Chemia kliniczna
dla studentów IV roku Analityki Medycznej

2010/2011

Agnieszka Sapa
Katedra i Zakład Analityki Medycznej

Strona 12 z 12

Często poprzedza rozwinięcie się pełnoobjawowej
cukrzycy

Charakteryzuje się on otyłością, opornością na

insulinę, hiperinsulinemią i nadciśnieniem tętniczym

HDL-C

TG i WKT

Zmiana charakteru LDL

– zaczynają dominować

aterogenne tzw. „małe, gęste LDL”

Zespół metaboliczny

Kryteria rozpoznania zespołu
metabolicznego

Stwierdzenie 3 lub więcej wskaźników:

HDL-C

M < 40 mg/dl
K < 50 mg/dl

TG na czczo > 150 mg/dl

obwód w talii: M > 102 cm

K > 88 cm

ciśnienie tętnicze > 130/85 mmHg

glikemia na czczo 110

– 25 mg/dl


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Gospodarka lipidowa i potem już tylko zaliczenie
11 Budzet panstwa oraz gospodarka budzetowa 05 2010
gospodarka wodno ściekowa 2010
GOSPODARKA LIPIDOWA id 193288 Nieznany
Zaburzenia gospodarki lipidowej
Postępowanie w zaburzeniach gospodarki lipidowej
Gospodarka lipidowa, studia
1. Zaburzenia gospodarki lipidowej, FARMAKOLOGIA
gospodarka lipidowa, Pomoce US, BIOCHEMIA KLINICZA, WYKŁADY
Sprawozdanie ćw. 12, Inżynieria i gospodarka wodna, chemia laboratorium
FARMAKOLOGIA, 42 Leki w zaburzeniach gospodarki lipidowej
Gospodarka lipidowa 2
07 Patofizjologia zaburzeń gospodarki lipidowej zespół metaboliczny
pgwf gospodarka finansowa samorzadu 2010
chemia 2010 maj rozsz
Leki wpływające na gospodarkę lipidową organizmu
genetyczne zaburzenia gospodarki lipidowej

więcej podobnych podstron