Alicja Śliwka

Strona 1

CHIRURGIA ĆW. 2

5 MARZEC 2014

ZNIECZULENIE RDZENIOWE

1. Znieczulenie zewnatrzoponowe

2. Znieczulenie podpajęczynówkowe

WSKAZANIA DO ZNIECZULEO RDZENIOWYCH

1. Pacjenci w złym stanie ogólnym

2. Pacjenci jednego dnia

3. Rodzaj wykonywanego zabiegu

PRZYGOTOWANIE PACJENTA DO ZNIECZULEO RDZENIOWYCH

1. Dieta

2. Odpowiednia premedykacja

3. Znieczulenie złożone (płytkie) – znieczulenie rdzeniowe

4. Wlew dożylny glukozy lub glukoza + Ringer 1:1

ŚRODKI DO ZNIECZULEO RDZENIOWYCH

1. Lignokaina

2. Bubiwakaina

3. Fentanyl

4. Dexstromoramid

5. Ksylazyna

SPRZĘT DO ZNIECZULEO RDZENIOWYCH

1. Igły iniekcyjne

2. Igły z mandrynem

3. Katetery do znieczuleo rdzeniowych ciągłych

Alicja Śliwka

Strona 2

ZNIECZULENIE PODPAJĘCZYNÓWKOWE

1. 1899r znieczulenie podpajęczynówkowe psa ( przypadkowe)

2. 1901r znieczulenie podpajęczynówkowe koni, bydła, psów

3. Polega na podaniu do przestrzeni podpajęczynówkowej leku miejscowo-znieczulającego

4. Powoduje odwracalne przerwanie przewodnictwa w rdzeniowych korzeniach nerwowych ( blokada

współczulna, czuciowa i ruchowa)

5. Wykonuje się wyłącznie w odcinku lędźwiowym wykorzystując dojścia między kręgami na poziomie

od L3 do L5

WYKONANIE ZNIECZULENIA PODPAJĘCZYNÓWKOWEGO

1. Należy stosowad możliwie najcieosze igły punkcyjne o przekroju 25-26G ( 0,5-0,46 mm)

2. Igłę wprowadza się w linii pośrodkowej między wyrostkami kolczystymi

IGŁA PUNKCYJNA POKONUJE:

1. Skórę

2. Tkankę podskórną

3. Więzadło nadkolcowe, międzykolcowe, żółte

4. Oponę twardą i pajęczą

WYKONANIE ZNIECZULENIA PODPAJĘCZYNÓWKOWEGO

1. Potw obecności igły w przestrzeni podpajęczynówkowej



wypływ płynu mózgowo-rdzeniowego

2. Podanie środka znieczulającego do przestrzeni podpajęczynówkowej

3. Znieczulenie zaczyna się rozwijad po ok. 5 minutach

4. Efekt znieczulenia po 20 minutach

KOMPLIKACJE ZNIECZULENIA PODPAJĘCZYNÓWKOWEGO

1. Bóle w miejscu wkłucia

2. Popunkcyjne bóle głowy

3. Spadek ciśnienia krwi ( hipotensja)

4. Całkowite znieczulenie rdzeniowe

5. Brak komfortu operacyjnego u niektórych pacjentów

6. Trudności techniczne w wykonaniu

Alicja Śliwka

Strona 3

ZNIECZULENIE ZEWNĄTRZOPONOWE

1. 1910-1920 r – zewnątrzoponowe u dużych zwierząt

2. Polega na wprowadzeniu środka znieczulającego do przestrzeni nadtwardówkowej zawartej

pomiędzy oponą twardą a okostną kanału kręgowego

3. Powoduje blokowanie przewodnictwa nerwowego korzeni nerwowych po ich wyjściu poza oponę

twardą

PODZIAŁ ZNIECZULEO ZEWNĄTRZOPONOWYCH

1. Przednie ( bliższe)

2. Tylne ( dalsze)

3. Różnią się ilością podanego środka znieczulającego i rozległością znieczulenia

Długośd potyliczno

ogonowa (cm)

40

45

50

55

60 70

75

80 85 90 95

Ilośd środka (ml)

2

3

3,5 4,5 5

5,5 6,7 8

8,5 9,5 10

ZNIECZULENIE PRZEDNIE OBEJMUJE:

1. Krocze

2. Pachwinę

3. Kooczyny miedniczne

4. Ścianę brzucha doogonowo od pępka

5. Zwierzę nie może zachowad postawy stojącej



zwiotczenie mięśni, dlatego przed przystąpieniem

do znieczulenia należy położyd pacjenta

ZNIECZULENIE TYLNE OBEJMUJE

1. Ogon

2. Krocze

3. Srom

4. Odbyt

5. Pośladki

6. Anestetyk podawany jest w ilości mniejszej niż przy znieczuleniu przednim, ze względu na to by

dotarł on nie dalej niż na wysokośd trzeciego segmentu krzyżowego rdzenia kręgowego, co

zapobiega porażeniu motorycznemu kooczyn



zwierzę utrzymuje pozycję stojącą

Alicja Śliwka

Strona 4

MIEJSCE WYKONANIA UZALEŻNIONE JEST OD GATUNKU ZWIERZĘCIA:

1. Cielęta, owce, kozy, świnie : Przestrzeo lędźwiowo-krzyżowa

2. Bydło :Przestrzeo krzyżowo-ogonowa lub pierwsza przestrzeo między kręgami ogonowymi

3. Koo : Przestrzeo między 1 i 2 kręgiem ogonowym

4. Ułożenie boczne

5. Ułożenie brzuszne

PSY, KOTY

1. Miejsce wkłucia : wyrostek kolczysty 7go kręgu lędźwiowego i pośrodkowy grzebieo kości krzyżowej

2. Oczyścid i przygotowad miejsce z zachowaniem zasad aseptyki chirurgicznej

3. Umieścid igłę do punkcji rdzeniowej prostopadle do powierzchni skóry w linii pośrodkowej nad

przestrzenią lędźwiowo-krzyżową

4. Wprowadzid igłę dobrzusznie pod kątem prostym

5. W momencie dojścia igły do więzadła żółtego ( międzyłukowego) pojawia się opór

6. Po przejściu przez więzadło igła znajduje się w przestrzeni nadtwardówkowej

7. Głębokośd wprowadzenia igły waha się od 1 do 4 cm, w zależności od wielkości zwierzęcia

8. Usunąc mandryn i zobaczyd czy w igle nie ma krwi lub płynu mózgowo-rdzeniowego



zaaspirowad

igłą

9. Podad lek

CIĄGŁE ZNIECZULENIE ZEWNĄTRZOPONOWE U PSÓW

1. Stosuje się zagiętą, ostro zakooczoną igłę do punkcji rdzeniowej, przez którą wprowadzony zostaje

cewnik

2. Do przestrzeni nadtwardówkowej wprowadza się tylko 2-3 cm cewnika

3. Po wprowadzeniu, wysuwa się igłę, pozostawiając cewnik

4. Zalety : Możliwośd dostosowania czasu trwania znieczulenia do długości operacji

5. Wady



Metoda trudna technicznie



Możliwośd uszkodzenia rdzenia kręgowego, opon mózgowych, nerwów



Ryzyko zakażenia



Przeszkody związane z cewnikiem ( skręcenie, przemieszczenie)

KONTROLA PRAWIDŁOWOŚCI WKŁUCIA ZEWNĄTRZOPONOWEGO

Alicja Śliwka

Strona 5

1. Podciśnienie ( duże zwierzęta)

2. Technika wiszącej kropli

3. Technika ustąpienia oporu

ZALETY ZNIECZULEO RDZENIOWYCH

1. Dobre zwiotczenie mięśni

2. Brak „ snu ponarkotycznego”

3. Minimalny wpływ na narządy wewnętrzne

4. Minimalny wpływ na wymianę gazową

5. Dobra analgezja pooperacyjna

6. Niski koszt

KOMPLIKACJE ZNIECZULEO ZEWNĄTRZOPONOWYCH

1. Brak komfortu operacyjnego u niektórych pacjentów

2. Trudności techniczne wykonania

3. Spadek ciśnienia tętniczego

4. Objawy podobne do zespołu Schiff-Sheringtona ( znieczulenie zewnątrzoponowe)

5. Krwiak przestrzeni zewnątrzoponowej

ZASTOSOWANIE ZNIECZULEO RDZENIOWYCH

1. Ortopedia : Zabiegi chirurgiczne kooczyn miednicznych

2. Chirurgia



Przepukliny: kroczowa, pachwinowa



Amputacja ogona



Usunięcie zatok przyodbytowych



Guzy nowotworowe okolic odbytu



Zabiegi w okolicy odbytu i krocza

3. Ginekologia



Cesarskie cięcie



Ropomacicze