Oddziaływania na
konstrukcje
Budownictwo i Konstrukcje Inżynierskie
Dr inż. Agnieszka Machowska
2
Eurokody
Program norm konstrukcyjnych:
PN-EN 1990: Podstawy projektowania konstrukcji
PN-EN 1991: Oddziaływania na konstrukcje
PN-EN 1992: Projektowanie konstrukcji betonowych
PN-EN 1993: Projektowanie konstrukcji stalowych
PN-EN 1994: Projektowanie konstrukcji zespolonych
PN-EN 1995: Projektowanie konstrukcji drewnianych
PN-EN 1996: Projektowanie konstrukcji murowych
PN-EN 1997: Projektowanie geotechniczne
PN-EN 1998: Projektowanie konstrukcji stalowych ze
względu na obciążenia sejsmiczne
PN-EN 1999: Projektowanie konstrukcji aluminiowych
3
Eurokody
Normy krajowe wdrażające Eurokody zawierają
pełny tekst w postaci opublikowanej przez CEN,
który może być poprzedzony krajową stroną
tytułową i przedmową oraz zawierać załącznik
krajowy
4
Zasady i reguły stosowania
Zasady (ozn. P):
Ogólne ustalenia i definicje, dla których nie ma
alternatywy, oraz:
Wymagania i modele obliczeniowe dla których, jeśli nie
stwierdzono inaczej, nie dopuszcza się alternatywy.
Reguły (ozn. liczbą w nawiasie):
Ogólnie znane, zgodne z zasadami i spełniające ich
wymagania.
Dopuszczalne jest stosowanie reguł alternatywnych do
wymienionych w EN 1990 jeśli wykaże się, że są
zgodne z odnośnymi zasadami i co najmniej
równoważne pod względem bezpieczeństwa,
użytkowalności i trwałości obiektów budowlanych.
5
Sytuacje obliczeniowe
Sytuacje obliczeniowe – zbiór warunków fizycznych,
reprezentujących rzeczywiste warunki w określonym
przedziale czasowym, dla którego wykazuje się w
obliczeniach, że odpowiednie stany graniczne nie zostały
przekroczone.
Przejściowa s.o. – o dużym prawdopodobieństwie
wystąpienia, której miarodajny czas trwania jest znacznie
krótszy niż przewidywany okres użytkowania konstrukcji.
Trwała s.o. – s.o. której miarodajny czas trwania jest
tego samego rzędu co przewidywany okres użytkowania
konstrukcji.
Wyjątkowa s.o. – odnosi się do wyjątkowych warunków
użytkowania konstrukcji lub jej ekspozycji, np. pożar,
wybuch, uderzenie itp.
6
Oddziaływania
Oddziaływanie (ozn. F):
a) zbiór sił (obciążeń) przyłożonych do konstrukcji
(oddziaływanie bezpośrednie);
b) zbiór wymuszonych odkształceń lub przyspieszeń,
spowodowanych np. zmianami temp., wilgotności,
różnicami osiadań, trzęsieniem ziemi (od. pośrednie).
Efekt oddziaływania (ozn. E) – efekt oddziaływań (lub
oddziaływania) na element konstrukcji (np. siła wewn.,
moment, naprężenie, odkształcenie) lub na cała
konstrukcję (np. ugięcie, obrót).
7
Oddziaływania
Oddziaływanie stałe (ozn. G) – działające przez cały
zadany okres odniesienia, a zmienność jego wielkości w
czasie jest pomijalna lub następuje zawsze w tym samym
kierunku (monotonicznie) do osiągnięcia pewnej wielkości
granicznej.
Oddziaływanie zmienne (ozn. Q) – oddziaływanie,
którego zmienność wielkości w czasie nie jest ani
pomijalna ani monotoniczna.
Oddziaływanie wyjątkowe (ozn. A) – zwykle
krótkotrwałe, ale o znaczącej wielkości, którego
wystąpienie w przewidywanym okresie użytkowania
konstrukcji uważa się za mało prawdopodobne.
8
Wartości oddziaływania
Wartość charakterystyczna oddziaływania (ozn. F
k
) –
podstawowa reprezentatywna wartość oddziaływania.
Wartość obliczeniowa oddziaływania (ozn. F
d
)–
wartość uzyskana w wyniku pomnożenia wartości
reprezentatywnej przez współczynnik częściowy
f
.
9
Stany graniczne wg EN 1990
Stany graniczne nośności (ozn. ULS) dotyczą
bezpieczeństwa ludzi i/lub bezpieczeństwa konstrukcji.
Stany graniczne użytkowalności (ozn. SLS) dotyczą
funkcji konstrukcji lub elementu konstrukcji w warunkach
zwykłego użytkowania, komfortu użytkowników, wyglądu
(duże ugięcia i intensywne rysy) obiektu budowlanego.
10
Stany graniczne nośności (ULS) wg EN 1990
EQU (od „equilibrium”) – utrata równowagi statycznej
konstrukcji lub jakiejkolwiek jej części uważanej za ciało
sztywne – wytrzymałość materiału jest bez znaczenia.
STR (od „strength”) – zniszczenie wewnętrzne lub
nadmierne odkształcenie konstrukcji lub jej elementu
zależne od wytrzymałości materiałów konstrukcyjnych.
GEO (od „geotechnical”) – utrata równowagi lub
zniszczenie konstrukcji na skutek wyczerpania nośności
lub nadmiernego odkształcenia podłoża gruntowego.
FAT (od „fatigue”) – zniszczenie zmęczeniowe konstrukcji
lub jej elementu.
11
Kombinacje oddziaływań dla ULS
Gj
G
kj
”+”
Q1
Q
k1
”+”
Qi
Q
ki 0i
(6.10)
Gj
G
kj
”+”
Q1 01
Q
k1
”+”
Qi
Q
ki 0i
(6.10a)
j Gj
G
kj
”+”
Q1
Q
k1
”+”
Qi
Q
ki 0i
(6.10b)
12
Kombinacje oddziaływań dla SLS
1) charakterystyczna:
G
k,j
”+” Q
k,1
”+” Q
k,i 0,i
2) częsta:
G
k,j
”+”
1,1
Q
k,1
”+” Q
k,i 2,i
3) quasi stała:
G
k,j
”+” Q
k,i 2,i
13
Współczynniki wg EN 1990
Oddziaływania
0
1
2
Obciążenia użytkowe w budynkach (kat.
wg PN-EN 1991-1-1):
Kategoria A: pom. mieszkalne
Kategoria B: pom. biurowe
Kategoria C: miejsca zebrań
Kategoria D: pom. handlowe
Kategoria E: magazyny
0,7
0,7
0,7
0,7
1,0
0,5
0,5
0,7
0,7
0,9
0,3
0,3
0,6
0,6
0,8
Obciążenia budynków śniegiem:
Pozostałe kraje CEN, pon. 1000 m n.p.m.
0,7
0,5
0,2
Obciążenie budynków wiatrem
0,6 0,2 0