1

Zatrudnienie o trójpodmiotowym charakterze

Zatrudnienie o trójpodmiotowym charakterze polega na tym, że

proces nawiązywania a zwłaszcza realizowania stosunku zatrudnienia,
zapewniony jest dzięki uczestnictwu w określonych rolach aż trzech
podmiotów. Do postaci takiego zatrudnienia należy m.in.

1

:



subkontrakt (podwykonawstwo) - wykonywany w oparciu o

umowy cywilnoprawne, ale nie z osobami fizycznymi, np.
outsourcing dotyczący: obsługi w dziedzinie informatyki, ochrony
mienia, czynności porządkowych, doradztwa prawnego, transportu,
funkcji personalnej;



„wypożyczenie” (transfer) personelu,



a także zatrudnienie tymczasowe organizowane przez agencję

pracy tymczasowej.

„Wypożyczenie” (transfer) personelu

W sytuacji występowania zapotrzebowania na dodatkowych

pracowników po stronie jednego pracodawcy oraz dysponowaniem w
tym samym czasie odpowiednią kadrą przez innego pracodawcę
zdarza się niekiedy transfer personelu - za jego wyraźną na to zgodą.

Chodzi tu o stałych pracowników podmiotu wypożyczającego, a

oddelegowanie powoduje przeniesienie uprawnień kierowniczych na
podmiot, do którego osoby te zostają skierowane. Po upływie okresu
trwania skierowania pracownicy automatycznie powracają na swoje
poprzednie miejsca pracy. W kwestii wynagradzania personelu w
czasie wypożyczenia należy wyodrębnić dwie możliwości:

a) transfer powoduje zawieszenie umowy o pracę między

pracownikiem i pracodawcą wypożyczającym na czas
oddelegowania i wówczas pracownicy są wynagradzani przez
podmiot, do którego zostali skierowani,

b) zachowanie zobowiązania pracodawcy wypożyczającego do

wynagradzania pracowników – wówczas usługa pracodawcy
wypożyczającego jest rekompensowana przez podmiot
zatrudniający efektywnie pracowników w sposób uprzednio
uzgodniony przez strony.

1

Por. D. Makowski, Praca tymczasowa jako nietypowa forma zatrudnienia, Difin, Warszawa 2006, str. 34.

2

„Wypożyczenie” (transfer) personelu – c.d.

W polskim prawie pracy pewną formę wypożyczenia

pracowników przewiduje art. 174

1

k.p., zgodnie z którym za

zgodą pracownika wyrażoną na piśmie, pracodawca może udzielić
mu urlopu bezpłatnego w celu wykonywania pracy u innego
pracodawcy przez okres ustalony w zawartym w tej sprawie
porozumieniu między pracodawcami. Okres tego urlopu wlicza się
do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze u
dotychczasowego

pracodawcy

2

.

Umożliwia

to

elastyczne

gospodarowanie zasobami pracy w drodze przekazywania sobie
pracowników pomiędzy pracodawcami, z których jeden ma
przejściowo nadwyżki stanu zatrudnienia, a drugi – niedobór

3

.

Praca tymczasowa (leasing pracowniczy)

Powszechnie w stosunku do pracy tymczasowej używa się

określenia „leasing pracowniczy”, który oznacza powierzanie
wykonania pewnych zadań przedsiębiorstwa pracownikom
należącym do zespołu pracowniczego firmy zewnętrznej

4

.

Precyzując definicję leasingu pracowniczego, należy zwrócić uwagę
na fakt wykonywania określonej pracy na rzecz i na terenie
zleceniodawcy przez wynajęte czasowo osoby.

Zasady zatrudniania pracowników tymczasowych przez agencję

pracy tymczasowej oraz sposób kierowania ich do wykonywania
pracy na rzecz pracodawcy użytkownika reguluje ustawa z 9 lipca
2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych

5

(weszła w życie

z dniem 1 stycznia 2004 r.). W myśl art. 2 ust. 3 tej ustawy, praca
tymczasowa to wykonywanie (przez pracownika tymczasowego) na
rzecz danego pracodawcy użytkownika, przez okres nie dłuższy
niż wskazany w ustawie, zadań:

a) o charakterze sezonowym, okresowym, doraźnym lub
b) których

terminowe

wykonanie

przez

pracowników

zatrudnionych przez pracodawcę użytkownika nie byłoby
możliwe, lub

c) których wykonanie należy do obowiązków nieobecnego

pracownika zatrudnionego przez pracodawcę użytkownika.

2

Zob. Ustawa z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy

3

Por. J. Wratny, D. Kotowska, J. Szczot, Nowy kodeks pracy z komentarzem, SeZaM, Warszawa 1996, str. 208.

4

Por. S. Ziółkowski, Alternatywne formy zatrudnienia pracowników, [w:] Nowe tendencje i wyzwania w

zarządzaniu personelem, pr. zb. pod red. L. Zbiegień-Maciąg, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2006, str. 226.

5

Zob. Dz.U. z 2003 r. Nr 166, poz. 1608; z późn. zm.

3

Praca tymczasowa (leasing pracowniczy) – c.d.

Agencja

pracy

tymczasowej

zatrudnia

pracowników

tymczasowych na podstawie umowy o pracę na czas określony lub
umowy o pracę na czas wykonania określonej pracy

6

. Przyjmuje ona

na siebie obowiązki wynikające z kodeksu pracy, co pozwala firmom
ograniczyć koszty związane z płacami i obsługą administracyjno-
kadrową pracowników oraz utrzymać dotychczasową strukturę
zatrudnienia.

Pracownikowi

tymczasowemu

nie

można

powierzyć

świadczenia pracy:

a) szczególnie niebezpiecznej (w rozumieniu przepisów wydanych

na podstawie art. 237

15

Kodeksu pracy);

b) na stanowisku pracy, na którym jest zatrudniony pracownik

pracodawcy użytkownika, w okresie uczestniczenia tego
pracownika w strajku;

c) na stanowisku pracy, na którym w okresie ostatnich 3 miesięcy

poprzedzających

przewidywany

termin

rozpoczęcia

wykonywania

pracy

tymczasowej

przez

pracownika

tymczasowego, był zatrudniony pracownik pracodawcy
użytkownika, z którym został rozwiązany stosunek pracy z
przyczyn niedotyczących pracowników

7

.

Zatem w tym sposobie zatrudnienia biorą udział: agencja pracy

tymczasowej, pracownik i pracodawca użytkownik. W okresie
skierowania pracownicy są wynagradzani przez agencję, lecz
uprawnienia kierownicze sprawuje pracodawca użytkownik.

Od wypożyczenia (transferu) personelu leasing kadrowy

różni się tym, że pracownicy tymczasowi wchodzą w relację z
agencją wyłącznie w celu skierowania ich do pracy do pracodawcy
użytkownika. W przypadku wypożyczenia nie może ono nastąpić
bez każdorazowej zgody pracowników, ponieważ transfer ma
charakter okazjonalny i powoduje istotną zmianę warunków
pracy. Ponadto pracownik wypożyczony zachowuje swego rodzaju
ciągłość pracy, podczas gdy pracownikowi tymczasowemu, po
zakończeniu okresu jednego skierowania do pracy, nie pozostaje nic
innego jak oczekiwać na kolejne takie skierowanie.

6

Zob. Art. 7 ustawy z 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych

7

Zob. Art. 8 ustawy z 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych