Metody radiologiczne badania

jelita grubego

Badanie jednokontrastowe

• Polega na całkowitym wypełnieniu jelita

zawiesiną barytową i jego opróżnieniu w
celu uwidocznienia zarysów narządu i jego
fałdów błony śluzowej.

Badanie dwukontrastowe

• Badanie dwukontrastowe polega na rozciągnięciu fałdów

błony śluzowej przez wprowadzenie do jelita powietrza i
pokryciu powierzchni tej błony cienką warstwą barytu.

• Uwidacznia się wszystkie elementy wypukłe i zagłębione

błony śluzowej. Metoda ta ma przewagę nad
jednokontrastową, zwłaszcza w wykrywaniu wczesnych
zmian zapalnych i nowotworowych.

• Zawiesina barytowa jest większej lepkości niż do

badania żołądka, wprowadza się ją przez cewnik o
przekroju powyżej 1 cm

Badanie promieniem pionowym

• Choremu leżącemu na brzuchu wprowadza się

powietrze pod kontrolą ekranu TV. Następnie
wprowadza się zawiesinę barytową, którą przez obroty
chorego doprowadza się do zgięcia wątrobowego
okrężnicy. Dokumentację esicy wykonujemy przed
wypełnieniem kątnicy. Po wypełnieniu esicy obraca się
chorego na lewy bok, aż do momentu przemieszczenia
się barytu do lewego zgięcia okrężnicy, potem przez
prawy bok na plecy, potem znów na bok w celu dobrego
pokrycia błony śluzowej. Następnie chorego opróżnia się
z zawiesiny i ponownie wprowadza się powietrze do
pełnego rozdęcia jelit.

Badanie promieniem poziomym

Zdj. wykonuje się przy stojaku do zdjęć.

• Na boku prawym brzuchem do kasety (część zstępująca

okrężnicy)

• Na boku prawym brzuchem do kasety w skosie 20 º

• Na boku lewym (odbytn. esicy, i j.w.

• W pozycji kolankowo- łokciowej (odbytnicy)

• W pozycji stojącej w skosie prawym i lewym

Zawiesina spływa do odcinków położonych najniżej,

wyższe odcinki wypełniają się powietrzem.