Metody radiologiczne

badania jelita grubego

Badanie jednokontrastowe

• Polega na całkowitym wypełnieniu

jelita zawiesiną barytową i jego
opróżnieniu w celu uwidocznienia
zarysów narządu i jego fałdów błony
śluzowej.

Badanie dwukontrastowe

• Badanie dwukontrastowe polega na rozciągnięciu

fałdów błony śluzowej przez wprowadzenie do jelita
powietrza i pokryciu powierzchni tej błony cienką
warstwą barytu.

• Uwidacznia się wszystkie elementy wypukłe i

zagłębione błony śluzowej. Metoda ta ma przewagę
nad jednokontrastową, zwłaszcza w wykrywaniu
wczesnych zmian zapalnych i nowotworowych.

• Zawiesina barytowa jest większej lepkości niż do

badania żołądka, wprowadza się ją przez cewnik o
przekroju powyżej 1 cm

Badanie promieniem

pionowym

• Choremu leżącemu na brzuchu wprowadza się

powietrze pod kontrolą ekranu TV. Następnie
wprowadza się zawiesinę barytową, którą przez obroty
chorego doprowadza się do zgięcia wątrobowego
okrężnicy. Dokumentację esicy wykonujemy przed
wypełnieniem kątnicy. Po wypełnieniu esicy obraca się
chorego na lewy bok, aż do momentu
przemieszczenia się barytu do lewego zgięcia
okrężnicy, potem przez prawy bok na plecy, potem
znów na bok w celu dobrego pokrycia błony śluzowej.
Następnie chorego opróżnia się z zawiesiny i
ponownie wprowadza się powietrze do pełnego
rozdęcia jelit.

Badanie promieniem

poziomym

Zdj. wykonuje się przy stojaku do zdjęć.
• Na boku prawym brzuchem do kasety (część

zstępująca okrężnicy)

• Na boku prawym brzuchem do kasety w skosie 20

º

• Na boku lewym (odbytn. esicy, i j.w.
• W pozycji kolankowo- łokciowej (odbytnicy)
• W pozycji stojącej w skosie prawym i lewym
Zawiesina spływa do odcinków położonych najniżej,

wyższe odcinki wypełniają się powietrzem.