1
Seminarium 1
Genetyka
Położnictwo dzienne I rok
Cel przedmiotu „Genetyka”
Cel przedmiotu: uzyskanie, pogłębienie i
ugruntowanie wiedzy z zakresu podstaw
genetyki medycznej, umożliwiające
zrozumienie etiopatogenezy najczęstszych
chorób uwarunkowanych genetycznie i
chorób u których podłoża leżą zmiany w
genomie ludzkim
Co student powinien wiedzieć po
zakończeniu zajęć?
Znać czynniki genetyczne mające znaczenie w
fizjologii i patologii człowieka.
Znać proces poradnictwa genetycznego i brać udział w
identyfikacji rodzin ryzyka genetycznego oraz patologii
noworodka.
Umieć zabezpieczyć materiał biologiczny do badań
genetycznych.
Znać podstawowe metody badań genetycznych.
Prowadzić działalność edukacyjną w zakresie działań
profilaktycznych, mających na celu zapobieganie
powstawaniu wrodzonych wad rozwojowych.
Posiadać umiejętność samokształcenia w zakresie
genetyki medycznej oraz korzystania z literatury
fachowej.
Tematy zajęć
Seminarium 1
Udział czynników genetycznych w fizjologii i patologii
człowieka.
Budowa komórki, budowa kwasu deoksyrybonukleinowego
(DNA), budowa i funkcje genomu człowieka.
Mutacje genowe, typy dziedziczenia jednogenowego – prawa
Mendla, zasady wykreślania i analizy rodowodów, kliniczne
przykłady chorób jednogenowych.
Seminarium 2
Budowa chromosomów człowieka, prawidłowy kariotyp
człowieka, aberracje chromosomowe – typy, analiza
przykładów, zasady zapisu, kliniczne przykłady zespołów
aberracji chromosomowych.
Pobieranie i zabezpieczanie materiału biologicznego do badań
genetycznych.
Seminarium 3
Zasady analizy dysmorfologicznej, wrodzone wady rozwojowe – czynniki
teratogenne i profilaktyka, funkcjonowanie Polskiego Rejestru Wrodzonych
Wad Rozwojowych.
Badania przesiewowe noworodków prowadzone w Polsce.
Seminarium 4
Zasady poradnictwa genetycznego.
Genetyczne przyczyny niepowodzeń rozrodu, diagnostyka prenatalna.
Analiza sytuacji klinicznych.
Wykłady
1.
Choroby uwarunkowane genetycznie – analiza sytuacji klinicznych.
2.
Genetyczna determinacja płci, zaburzenia determinacji płci.
3.
Genetyczne przyczyny niepełnosprawności intelektualnej.
4.
Diagnostyka cytogenetyczna i molekularna – metody badań na przykładach
klinicznych.
5.
Genetyczna diagnostyka niepowodzeń ciąży.
.
Podstawy genetyki medycznej
M. Connor, M. Ferguson-Smith
Badania cytogenetyczne w praktyce
klinicznej
M. I. Srebniak, A. Tomaszewska
Genetyka medyczna.
Notatki z wykładów
J.R. Bradley, D.R. Johnson,
B.R. Pober
2
Genetyka
Nauka o dziedziczności i zmienności
organizmów, opierająca się na
informacjach zawartych w genomach
organizmów
Pod nazwą genetyka występuje cała
grupa nauk
Genetyka na poziomie molekularnym
Genetyka na poziomie osobniczym
Genetyka na poziomie populacyjnym
Genetyka medyczna
„Nauka o biologicznej zmienności u
człowieka, obejmująca zarówno
stan fizjologii, jak i patologię”
„Podstawy genetyki medycznej” M. Connor, M. Ferguson-Smith
Dzisiaj…
DERMATOLOGIA
CHIRURGIA
OKULISTKA
PSYCHIATRIA
NEUROLOGIA
ONKOLOGIA
INTERNA
PEDIATRIA
NEONATOLOGIA
GINEKOLOGIA I
POŁOŻNICTWO
GENETYKA
Zaburzenia determinacji płci
Genetyczne przyczyny niepowodzeń
rozrodu
Diagnostyka prenatalna chorób
genetycznych
Diagnostyka preimplantacyjna
Metody wspomaganego rozrodu
Choroby genetyczne kobiety mające
znaczenie dla przebiegu ciąży
Nowotwory dziedziczne
Ginekologia-położnictwo
3
Neonatologia
Genetycznie uwarunkowane
wrodzone wady rozwojowe
Około 2% noworodków rodzi się z przynajmniej
jedną poważną wadą rozwojową
Choroby metaboliczne ujawniające
się w okresie noworodkowym
Pediatria
Wady wrodzone
Choroby metaboliczne
Opóźnienie rozwojowe
(psychoruchowe)
Niepełnosprawność intelektualna
Choroby neurologiczne
Choroby serca, nerek i in.
Interna
Problemy
internistyczne
w
wielu
chorobach o wyłącznie genetycznej
etiologii
(np. zespół Marfana, zespół Ehlersa-Danlosa)
W wielu chorobach wieku dorosłego
czynniki genetyczne odgrywają istotną
rolę
Onkologia
Mechanizm nowotworzenia – zawsze
zmiany w genomie komórki (genetyka
komórek somatycznych)
Około 10% nowotworów złośliwych to
nowotwory dziedziczne
Neurologia
Wady wrodzone układu
nerwowego
Wiele chorób neurologicznych ma
etiologię genetyczną (miopatie,
neuropatie)
Dystrofia mięśniowa Duchenne’a
Psychiatria
Niepełnosprawność intelektualna
W etiologii wielu chorób psychicznych
czynniki genetyczne odgrywają istotną rolę
(schizofrenia, depresja)
Zespół łamliwego chromosomu X - FraX
4
Genetyka zachowania
Inteligencja
Osobowość
Badania bliźniąt monozygotycznych –
określanie współczynnika korelacji
Dermatologia
Dysplazje ektodermalne (zmiany
dotyczą skóry, włosów, paznokci)
Fakomatozy (schorzenia nerwowo-
skórne)
Rybie łuski
Łuszczyca
Zmiany skórne w przebiegu wielu
wieloukładowych chorób
genetycznych
Okulistyka
Chirurgia
Wrodzone wady rozwojowe
Nowotwory genetycznie uwarunkowane
W wielu chorobach o podłożu
genetycznym istnieje konieczność
interwencji chirurgicznej
Ortopedia
Dysplazje kostne
Wady rozwojowe układu kostnego
W przebiegu niektórych chorób
genetycznych występuje konieczność
operacji ortopedycznych
Stomatologia
Zaburzenia rozwojowe zębów
Zaburzenia dotyczące zębów, w
przebiegu chorób genetycznych
wieloukładowych i zespołów wad
wrodzonych
Skłonność do chorób zębów i
przyzębia w niektórych
chorobach genetycznych
5
Rodzaje chorób
uwarunkowanych genetycznie
Choroby
uwarunkowane genetycznie
Aberracje chromosomowe
Choroby jednogenowe
Choroby wieloczynnikowe
Choroby mitochondrialne
Aberracje chromosomowe
Choroby spowodowane zmianą liczby lub struktury
chromosomów
Aberracje chromosomowe występują często i
stanowią około 50% przyczyn wczesnej utraty ciąży
Około 0,6% noworodków rodzi się z aberracją
chromosomową o znaczeniu klinicznym
Do aberracji chromosomowych należą, takie zespoły
jak: zespół Downa, zespół Turnera, zespół Edwardsa,
czy zespół Patau.
Spowodowane mutacjami pojedynczych genów, kodujących
określone białko (np. receptor)
Największa różnorodność kliniczna – tysiące różnych chorób!
Dotyczą około 1-2% populacji ludzkiej
Choroby jednogenowe są dziedziczone na jeden z czterech
podstawowych sposobów: autosomalny dominujący,
autosomalny recesywny, sprzężony z płcią recesywny,
sprzężony z płcią dominujący.
Do chorób jednogenowych należą takie choroby jak:
fenyloketonuria, mukowiscydoza, rodzinna
hipercholesterolemia
Choroby jednogenowe
(monogenowe)
Spowodowane mutacjami w genomie mitochondrialnym.
Defekty objawiają się nieprawidłowym funkcjonowaniem i
anomaliami struktury mitochondriów.
Dziedziczenie chorób mitochondrialnych jest odmienne niż w
chorobach jednogenowych, ponieważ odbywa się w linii
ż
eńskiej (przez matkę)
Przykładami chorób mitochondrialnych są: zespół Kearnsa-
Sayre’a, zespół szpikowo-trzustkowy Pearsona, zespół
dziedzicznej wzrokowej neuropatii Lebera (LHON), MERF,
MELAS
Choroby mitochondrialne
Do 20 roku życia ujawniają się u ok. 5% populacji
(większość izolowanych wad wrodzonych, wiele
częstych chorób wieku dorosłego)
Przykłady chorób uwarunkowanych
wieloczynnikowo/wielogenowo:
Nadciśnienie tętnicze
10% populacji
Miażdżyca
wysoki %
Łuszczyca
1-2% populacji
Skaza atopowa
25%
Schizofrenia
1%
Choroba maniakalno-depresyjna
1-2%
Gościec przewlekły postępujący
1%
Choroba Alzheimera
5-10%
Cukrzyca insulinoniezależna
3-7% (osób dorosłych)
Nowotwory
25%
Choroby
wieloczynnikowe/wielogenowe
6
Choroba występująca rodzinnie
a
choroba uwarunkowana genetycznie
Częsty błąd w sztuce – oczekiwanie,
ż
e podstawową
cechą
choroby
genetycznej jest jej występowanie
rodzinne!
W tym przypadku może występować (biorąc pod uwagę tylko rodowód!):
Aberracja chromosomowa
Choroba uwarunkowana jednogenowo (AD, AR, XR, XD)
Choroba uwarunkowana mutacją w mitochondrialnym DNA
Choroba uwarunkowana wieloczynnikowo
Choroba o niegenetycznej etiologii
•
Przyczyną chorób uwarunkowanych
genetycznie jest patologiczna zmiana w materiale
genetycznym!!
•
Zmiana materiału genetycznego była w chwili zapłodnienia i
występuje w każdej komórce ciała osoby chorej!!
•
Wiele ciężkich chorób uwarunkowanych genetycznie (większość
aberracji chromosomowych niezrównoważonych) manifestuje się
prenatalnie i prowadzi do obumarcia zarodka/płodu!!
•
Choroby genetyczne mogą zamanifestować się klinicznie
prenatalnie, w chwili urodzenia, po miesiącach, latach, a nawet
dziesiątkach lat życia w pełnym zdrowiu!!
Uwaga!!!
Biologia komórki
Kwasy nukleinowe
Informacja o budowie naszego organizmu, czyli o
budowie białek oraz instrukcja o ich syntezie (jakie
białko, kiedy, gdzie) jest przechowywana w
cząsteczkach dużych związków, które nazywają się
kwasami nukleinowymi (nukleus – jądro),
występującymi głównie w jądrach komórek.
7
Kwasy nukleinowe
Oprócz jądra, kwas deoksyrbonukleinowy (DNA)
zawierający informacje o budowie białek występuje
również w mitochondriach
Struktura DNA
Struktura DNA
Podstawową jednostką strukturalną w DNA
jest nukleotyd
Połączone ze sobą nukleotydy tworzą jeden
łańcuch (nić)
Dwa połączone łańcuchy tworzą dwuniciową,
liniową cząsteczkę DNA zwaną helisą DNA
lub heliksem
Każda helisa DNA zbudowana jest setek
tysięcy nukleotydów
W jądrze każdej komórki somatycznej
znajduje się 46 cząsteczek DNA
Nukleotyd
Każdy nukleotyd zbudowany jest z trzech części:
cząsteczki cukru, zasady i grupy fosforanowej
Cukier z przyłączoną zasadą nosi nazwę nukleozydu
Sąsiadujące w jednym łańcuchu nukleotydy łącza się
ze sobą poprzez wiązania grupy fosforanowej z
cukrem
Połączenie dwóch nici DNA odbywa się poprzez
utworzenie wiązań pomiędzy zasadami
Dla oznaczenia orientacji dwóch nici w DNA
przyjmuje się oznaczenia 5’→3’ i 3’→5’
Zasady purynowe:
adenina (A) i guanina (G)
Zasady pirymidynowe:
tymina (T) i cytozyna (C)
Zasady łączą się ze sobą
nieprzypadkowo – zawsze adenina
łączy się z tyminą dwoma wiązaniami
wodorowymi, a guanina z cytozyna
trzema wiązaniami wodorowymi
Zasady w DNA
N
N
N
N
NH
2
N
N
N
N
O
NH
2
H
N
N
O
O
C
H
3
H
N
N
O
NH
2
ZASADY PURYNOWE
ZASADY PIRYMIDYNOWE
ADENINA A
GUANINA G
TYMINA T
CYTOZYNA C
8
Komplementarność (dopasowanie) zasad zachodzi tylko
pomiędzy adeniną i tyminą oraz pomiędzy guaniną i
cytozyną.
N
N
N
N
NH
2
HN
N
O
O
NH
N
N
N
O
NH
2
N
N
H
2
N
O
G
C
A
T
Para
Para
Sekwencja zasad na obu niciach jest komplementarna
tzn. tam, gdzie w jednej nici jest A, tam w drugiej jest T,
a tam, gdzie w jednej nici jest G, to w drugiej jest C i na
odwrót np.
ATGGCCATCGTAAATTGCGGATTACGGC
TACCGGTAGCATTTAACGCCTAATGCCG
Deoksyryboza
Cząsteczką cukru występującą w DNA jest
deoksyryboza – cukier prosty należący do
grupy pentoz (cząsteczek o strukturze
pierścienia, zbudowanych z czterech atomów
węgla)
N
N
N
N
NH
2
O
OH
OH
H
H
H
H
O
P
O
O-
O
ADENOZYNOTRIFOSFORAN (ATP)
P
O
O
O
P
O
O
O
-
-
-
N
N
N
N
NH
2
O
H
OH
H
H
H
H
O
P
-O
O-
O
2'deoksyADENOZYNOMONOFOSFORAN
(AMP)
NUKLEOTYDY i DEOKSYNUKLEOTYDY
(na przykładzie nukleotydów adeninowych)
Sekwencja DNA
Dwie połączone ze sobą zasady tworzą
tzw. parę zasad
Jest to fizyczna jednostka długości DNA
Sekwencja DNA to ciąg kolejno
występujących po sobie nukleotydów
Para zasad – pz lub bp
(
ang. base pair)
1 000 = 1 kpz - kilo par zasad (ang. kbp)
1 000 000 = 1 Mpz - mega par zasad (ang. Mbp)
9
Cząsteczka DNA swoją
budową przypomina
spiralnie skręcona drabinę.
Szczeble drabiny tworzą
połączone ze sobą zasady,
a boki drabiny cząsteczki
cukru połączone grupami
fosforowymi.
Struktura RNA
Informacja o budowie białek i całego
organizmu jest przechowywana w cząsteczce
kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA),
który jest swoistym przepisem, planem,
instrukcją, dzięki której można odtworzyć
cały organizm.
Instrukcja jest zakodowana w postaci ciągu
kolejno po sobie występujących
nukleotydów.
Do jej odczytania (rozszyfrowania) potrzebny
jest inny kwas nukleinowy – kwas
rybonukleinowy (RNA)
RNA – kwas rybonukleinowy
Struktura jednoniciowa, mogąca przyjmować różne
kształty
Zbudowany (podobnie jak DNA) z połączonych ze
sobą nukleotydów
Nukleotydy są zbudowane z cukru rybozy, grupy
fosforanowej i zasady (adeniny, guaniny, cytozyny i
uracylu zamiast tyminy)
Trzy podstawowe cząsteczki to:
mRNA – informacyjne/matrycowe RNA
tRNA – transportujące RNA
rRNA – rybosomalne RNA
Funkcje DNA
W każdej komórce organizmu człowieka DNA
spełnia dwie podstawowe funkcje:
Instrukcji – by odpowiednio regulować
produkcją białek,
Matrycy – by umożliwić kopiowanie instrukcji
podczas każdego podziału komórki, w taki
sposób aby każda komórka potomna była
zaopatrzona we własna instrukcję
Synteza białek
TRANSKRYPCJA I
TRANSLACJA
10
Synteza (produkcja) białka jest procesem dwuetapowym
W pierwszym etapie jedna nić DNA zostaje użyta w formie
matrycy do tego żeby stworzyć według niej cząsteczkę mRNA
Proces ten nazywa się transkrypcją
W drugim etapie cząsteczka mRNA łączy się z inna strukturą -
rybosomem („dekoder”)
Rozpoczyna się odczytywanie informacji zawartej w kodonach i
produkcja białka
Proces nosi nazwę translacji
Dostawcą aminokwasów do syntezy białka (czyli podstawowego
elementu składowego białka) jest tRNA
DNA
transkrypcja
RNA
translacja
białko
Replikacja
(kopiowanie DNA)
Dzięki temu, że DNA jest zbudowane z podwójnej nici,
możliwe jest dokładne odtworzenie kwasu
deoksyrybonukleinowego.
Każda z pojedynczej nici służy jako matryca do syntezy
nici komplementarnej.
Stąd replikację w DNA nazywamy semikonserwatywną,
to znaczy, że każda nowa cząsteczka DNA jest
zbudowana z jednej nici „starej” matrycowej i jednej
„nowej” odtworzonej komplementarnie na matrycy.
10/6/2009
58
Organizacja genomu
człowieka
Genom
Genomem nazywamy całkowitą ilość DNA jaka znajduje się w
każdej komórce.
Genom człowieka składa się z 46 cząsteczek DNA, które występują
w jądrze komórkowym oraz z cząsteczek DNA występujących w
mitochondrium w zmiennej ilości.
Genom człowieka zbudowany jest z genów (sekwencji kodujących)
i odcinków nie będących genami (sekwencje niekodujące)
Genom człowieka zawiera około 22 000 – 25 000 genów (około 1,5%
całego genomu).
Geny stanowią tylko część genomu (część DNA), a poszczególne
geny są najczęściej rozproszone, poprzedzielane odcinkami
niekodującymi.
10/6/2009
60
Genom człowieka
www.animalport.com
11
Genom jądrowy
Zbudowany z ponad 3 miliardów nukleotydów
Cząsteczki DNA w genomie jądrowym są liniowe, dwuniciowe
W komórce haploidalnej (gamety) występują 23 cząsteczki DNA
W komórce diploidalnej występuje 46 cząsteczek DNA (dwa
komplety)
Podczas podziałów komórkowych cząsteczki DNA ulegają
kondensacji do struktury zwanej „chromosomem”
Wielkości cząsteczek jest różna od 55 Mpz do 250 Mpz i
odpowiada wielkości poszczególnych chromosomów
Chromosomy pary pierwszej są największe, natomiast
najmniejsze są chromosomy pary 21
Chromosomy dzielimy na chromosomy autosomalne (22 pary) i
heterosomy, czyli chromosomy płci (X i Y)
10/6/2009
62
Niezwykła długość genomu
ludzkiego
Genom mitochondrialny
Zbudowany z 16 569 nukleotydów
Koliste cząsteczki DNA występujące w mitochondrium w wielu
kopiach (4-10)
Obecny we wszystkich mitochondriach
Geny w genomie mitochondrialnym nie zawierają intronów
Każda kolista cząsteczka DNA mitochondrialnego (mtDNA)
zawiera:
13 genów kodujących białka związane z fosforylacją
oksydacyjną
22 geny kodujące tRNA
2 geny kodujące rRNA
Geny
Definicja genu
To określony ciąg nukleotydów w łańcuchu
DNA, który stanowi informację (instrukcję) o
produkcie białkowym.
W skład wielu białek wchodzi więcej niż
jeden polipeptyd, stąd białka kodowane
mogą być przez więcej niż jeden gen (białka
złożone).
Struktura genu
STOP
codon
START
codon
intron
exon
Promotor
5’
3’
5’UTR
3’UTR
UAA
UAG
UGA
AUG
12
Geny
Geny zbudowane są z odcinków
niekodujących (
intronów) oraz
kodujących (
egzonów).
Ś
rednia wielkość genu wynosi około 5-12
kpz (5000 – 12000 nukleotydów)
Geny zlokalizowane są wzdłuż wszystkich
24 chromosomów w sposób rozproszony.
Chromosomy
Chromosomy
Genom
haploidalny (gamety) posiada 23
chromosomy.
W genomie
diploidalnym mamy 46
chromosomów, 22 pary chromosomów
autosomalnych i 2 chromosomy płci (XX lub XY).
Chromosomy autosomalne mają przypisane
numery od
1 do 22 (chromosom 1 jest
największy, chromosom 21 najmniejszy).
Chromosomy
Chromosomy autosomalne w komórkach
somatycznych (wszystkich komórkach ciała)
występują
w dwóch kopiach (22 pary).
Ostatnia para chromosomów –
chromosomy
płci występować mogą w dwóch różnych
zestawach, w zależność od płci –
XX w
przypadku płci żeńskiej i XY w przypadku
płci męskiej.
Stąd w każdym jądrze komórki somatycznej
mamy w sumie
46 chromosomów.
Chromosomy
W jądrze komórki niedzielącej się lub będącej
w stadium interfazy DNA występuje w postaci 46
luźno zawieszonych w kariolimfie
(nukleoplazma, płyn jądrowy)
helis DNA.
Struktura chromosomu widoczna jest tylko w
trakcie podziału mitotycznego lub mejotycznego
w stadium metafazy.
Chromosom jest strukturą zbudowaną z DNA
i białek, a powstaje poprzez mechanizm
kondensacji (upakowania).
Chromosomy
Najbogatszy w geny jest chromosom pary
19,a najuboższy w geny chromosom Y.
13
Kod genetyczny
Kod genetyczny
Kod genetyczny to rodzaj informacji o
produkcie białkowym zawartej w ułożeniu
kolejnych nukleotydów w DNA.
Kod genetyczny jest trójkowy tzn. że trzy
kolejno po sobie występujące nukleotydy
tzw. kodon (triplet, trojkę nukleotydową) są
informacją o jednym aminokwasie, który ma
się znaleźć w białku.
Inaczej mówiąc jest to proces przekazywania
informacji, gdzie trójka nukleotydów
determinuje rodzaj aminokwasu, który ma
występować w określonym białku.
Kod genetyczny
Trójkowy – trzy kolejne nukleotydy
są informacją o jednym aminokwasie
Uniwersalny – taki sam dla wszystkich
organizmów
Zdegenerowany – jeden aminokwas może
być kodowany przez kilka kodonów
Bezprzecinkowy – trzy nukleotydy
wchodzą w skład tylko jednego kodonu
Choroby i cechy jednogenowe
Choroby
uwarunkowane genetycznie
Aberracje chromosomowe
Choroby jednogenowe
Choroby wieloczynnikowe
Choroby mitochondrialne
Cechy jednogenowe
Gen to sekwencja DNA, która koduje określoną
cechę (np. odpowiedzialna jest za kolor oczu).
Allel to jedna z wersji danego genu (np. kolor
niebieski lub ciemny oczu)
W populacji możemy mieć wiele różnych alleli
(odmian jednego genu).
Każdy gen znajduje się w określonym
chromosomie.
Miejsce położenia genu w chromosomie
nazywane jest
locus.
14
Cechy jednogenowe
Wzdłuż chromosomów należących do jednej pary
chromosomów (np. pary 13) zlokalizowane są geny
odpowiedzialne za te same cechy.
Stąd, każdy gen reprezentowany jest w komórce przez 2
allele.
Jeśli 2 allele danego genu są takie same (np.
odpowiedzialne są za niebieski kolor oczu) mówimy, że
jest to
homozygota.
Jeśli 2 allele danego genu są różne (np. jeden
odpowiada za niebieski kolor, drugi za ciemna barwę
oczu) to mówimy, że jest to
heterozygota.
Cechy jednogenowe
Allele mogą mieć charakter
dominujący (silniejszy) i
recesywny (słabszy).
Allele dominujące zawsze się ujawniają zarówno w
układzie
heterozygotycznym (allel dominujący-allel
recesywny) jak i
homozygotycznym dominującym (2
allele dominujące).
Allele recesywne są maskowane przez allele dominujące
(nie ujawniają się), jeśli znajdują się w jednej parze, czyli
w układzie heterozygotycznym.
Allele recesywne ujawniają się tylko w układzie
homozygoty recesywnej (2 allele recesywne).
Cechy jednogenowe - przykłady
Cechy dominujące
Cechy recesywne
Włosy falujące
Włosy proste
Włosy nierude
Włosy rude
Włosy ciemne
Włosy jasne
Oczy brązowe
Oczy niebieskie
Brak piegów
Piegi
Rzęsy długie
Rzęsy krótkie
Policzki z dołkami
Policzki bez dołków
Uszy odstające
Uszy przylegające
Zwijanie języka w trąbkę
Brak zdolności
zwijania języka w trąbkę
Choroby jednogenowe
Jeśli gen kodujący daną cechę jest uszkodzony
(zmutowany, patologiczny) to może to prowadzić do
wystąpienia choroby jednogenowej.
W chorobach jednogenowych stosujemy te same zasady
jak w przypadku cech jednogenowych (allele,
homozygota, heterozygota).
W chorobach jednogenowych uszkodzony gen jest także
odpowiedzialny za występowanie określonej cechy,
tylko, że patologicznej, na przykład karłowatości, skóry
pozbawionej melaniny (albinizm), głuchoty.
Choroby jednogenowe -
przykłady
•
Mukowiscydoza
•
Rodzinna hipercholesterolemia
•
Fenyloketonuria
•
Achondroplazja
•
Zespół Marfana
•
Hemofilia
•
Dystrofia mięśniowa
•
Choroba Huntingtona
Cechy i choroby jednogenowe -
dziedziczenie
Cechy i choroby jednogenowe dziedziczą się
zgodnie z prawami Mendla (dziedziczenie
mendlowskie).
Mamy cztery podstawowe sposoby
przekazywania cech i chorób jednogenowych u
człowieka:
autosomalny recesywny,
autosomalny dominujący, sprzężony z płcią
dominujący i sprzężony z płcią recesywny.
15
Dziedziczenie cech/chorób jednogenowych
A
a
Matka
Ojciec
A
a
AA
aa
Aa
Aa
AA : Aa : aa
1 : 2 :1
A – gen dominujący warunkujący włosy falowane
a – gen recesywny warunkujący włosy proste
AA – homozygoty dominujące mające
włosy falowane
Aa – heterozygoty mające włosy falowane
aa – homozygoty recesywne mające
włosy proste
75% szans na włosy falowane i 25% szans na włosy proste
3 : 1
Choroby jednogenowe
Choroby jednogenowe spowodowane są
uszkodzeniem genu, czyli jego
mutacją.
Tylko nieprawidłowe (zmutowane) geny
wywołują
chorobę jednogenową.
Jeśli gen ma prawidłową budowę to produkuje
prawidłowe białko (nie ma choroby).
Nie można więc powiedzieć, że gen wywołuje
chorobę jednogenową, tylko, że mutacje w tym
genie wywołują chorobę.
Mutacje w genach
Mutacje
Mutacje to zmiany w prawidłowej sekwencji w
DNA organizmu
Mutacje uszkadzają geny prowadząc do ich
nieprawidłowego działania i w efekcie do
choroby jednogenowej.
Mutacje spowodowane są następującymi
czynnikami:
błędami występującymi podczas replikacji DNA
(mutacje spontaniczne)
czynnikami chemicznymi i fizycznymi (mutacje
indukowane)
Mutacje mogą
występować w:
zygocie
komórkach
somatycznych
komórkach
rozrodczych
16
Mutacje
Komórki somatyczne
Komórki rozrodcze
Mutacje nie są
przekazywane potomstwu
Mutacje mogą być
przekazane potomstwu
Skutki mutacji
Utrata funkcji:
mutacja powoduje utratę funkcji białka lub
zmniejsza jego aktywność,
większość mutacji tego typu jest recesywna,
ale zdarzają się sytuację, w których mutacja ma
charakter dominujący.
Skutki mutacji
Nabycie funkcji:
mutacja nadaje białku nietypowa aktywność
mutacje tego typu występują znacznie rzadziej i
mają najczęściej charakter dominujący
Mutacje typu GOF (gain of function) czy LOF (loss of
function) w tym samym genie mogą mieć wpływ na
powstanie różnych chorób genetycznych.
Utrata funkcji
Type 1 zespół Waardenburga
Nabycie funkcji
Rozwój nowotworu u dzieci
rhabdomyosarcoma
Nowotwór złośliwy
występujący w
mięśniach kończyn lub
tułowia.
Gen PAX3
Rodzaje mutacji w genach
Delecje (utrata nukleotydów w genie)
Duplikacje (podwojenie ilości nukleotydów)
Insercje (wstawienie dodatkowych nukleotydów
w genie)
Substytucje (zamiana nukleotydów w genie),
zwane tez mutacjami punktowymi
Najczęstsze mutacje to substytucje!!!
Czynniki mutagenne
Czynniki fizyczne:
a) promieniowanie jonizujące
b) promieniowanie ultrafioletowe
c) wysoka temperatura
Czynniki chemiczne:
a) kwas azotowy
b) iperyt (gaz musztardowy)
c) barwniki akrydynowe
d) analogi zasad azotowych
e) nadtlenek wodoru
f) amoniak
g) benzopiren
h) kolchicyna
i) benzen
j) formaldehyd
k) Cr(VI)
l) 1-naftyloamina
m) azbest
n) tetrachlorek węgla
o) dimetylortęć
Czynniki biologiczne:
a) wirusy (opryszczki, różyczki)
b) pierwotniaki (Toxoplazma)
c) mykotoksyny - metabolity grzybów (pleśni) z rodzajów: Aspergillus, Penicillium,
Fusarium, Rhizoctonia, Claviceps i Stachybotrys
17
Dziedziczenie chorób
jednogenowych
Typy dziedziczenia jednogenowego
Autosomalne dominujące
Autosomalne recesywne
Sprzężone z płcią (z chromosomem X)
recesywne
Sprzężone z płcią (z chromosomem X)
dominujące
Chromosomy autosomalne –
dziedziczenie autosomalne
Chromosomy płci –
dziedziczenie sprzężone z płcią
Rodowody
Aby określić sposób dziedziczenia się
choroby jednogenowej potrzebna jest
analiza
rodowodu.
Zasady analizy rodowodów
Rodowód jest graficznym przedstawieniem
wywiadu rodzinnego, pozwalającym na
całościowy przegląd obciążenia rodziny
poszczególnymi chorobami i ich trybu
dziedziczenia
Czym jest rodowód?
18
Kiedy wykreślamy rodowód?
Rodowód wykreślamy w trakcie
pierwszej wizyty pacjenta w
Poradni Genetycznej.
Jakim pacjentom wykreślamy rodowód?
Wykreślenie i analiza rodowodu
dotyczy każdego rozpatrywanego
przypadku, niezależnie od
podejrzewanej etiologii choroby.
W jakim celu wykreślamy rodowód?
Rodowód jest podstawą ustalenia trybu
dziedziczenia
Umożliwia określenie ryzyka
genetycznego powtórzenia się choroby
Symbole
rodowodu
Ogólne zasady konstrukcji rodowodu (1)
Linie łączące ze sobą poszczególnych
członków rodziny powinny być proste i do
siebie prostopadłe (poza bliźniętami).
Wszystkie symbole oznaczające osoby
tworzące jedno pokolenie powinny
znajdować się na jednym poziomie.
Ogólne zasady konstrukcji rodowodu (2)
Osoby będące rodzeństwem powinny być
zaznaczone w rodowodzie w porządku
chronologicznym, tzn. od najstarszego po
stronie lewej do najmłodszego po stronie
prawej.
Pokolenia numerowane są cyframi rzymskimi
od najstarszego do najmłodszego, zaś
poszczególne osoby w pokoleniu – cyframi
arabskimi od lewej do prawej.
19
Dziedziczenie autosomalne
dominujące
Dziedziczenie autosomalne dominujące
Choroba ujawnia się już u heterozygot z jednym
patologicznym allelem (drugi allel z pary jest
prawidłowy) – nie ma nosicieli!!!
Nieprawidłowy allel znajduje się na
chromosomach
autosomalnych
Ryzyko zachorowania jest takie same dla obu
płci
Prawdopodobieństwo (ryzyko) przekazania choroby
prze osobę chorą (heterozygotę) potomstwu przy
każdej ciąży wynosi 50% (przy założeniu że ma
zdrowego partnera)
Choroba może być przekazywana z pokolenia na
pokolenie prze osoby chore – charakterystyczny
pionowy sposób dziedziczenia
Dziedziczenie autosomalne dominujące
Chorzy Zdrowi
1:1
Rodzice
Gamety
Potomstwo
Dziedziczenie autosomalne dominujące
Dziedziczenie autosomalne dominujące
Jeśli rodzice osoby chorej są zdrowi, jego choroba
nastąpiła wskutek nowej mutacji w komórce
rozrodczej któregoś z rodziców.
Nie ma wówczas podwyższonego ryzyka, że kolejne
dziecko tej pary będzie chore.
Dziedziczenie autosomalne dominujące
(zjawiska utrudniające określenie sposobu dziedziczenia)
Niepełna penetracja: u niektórych osób choroba nie
ujawnia się mimo obecności zmutowanego genu
Zmienna ekspresja: u osób, które mają ten sam
zmutowany gen obserwuje się różne nasilenie objawów
chorobowych, nawet wśród członków tej samej rodziny
Późne wystąpienie pierwszych objawów choroby
Mozaikowość gonadalna: mutacje występują tylko w
gonadach –
taka osoba jest zdrowa, ale ma
podwyższone ryzyko urodzenia dziecka chorego
20
Choroby dziedziczące się w sposób
autosomalny dominujący
Rodzinna hipercholesterolemia
Torbielowatość nerek u dorosłych
Pląsawica Huntingtona
Zespół Marfana
Achondroplazja
Neurofibromatoza
Brachydaktylia
Achondroplazja
Zespołem Ehlersa-Danlosa
21
NF1 – nerwiakowłókniakowatość typu I
(choroba Recklinghausena)
Dziedziczenie autosomalne
recesywne
Dziedziczenie autosomalne recesywne
Choroba ujawnia się
u
homozygot
pod względem
patologicznego genu – oba allele jednej pary są zmutowane
Heterozygoty
z jednym nieprawidłowym genem są
zdrowymi nosicielami!!
Prawdopodobieństwo wystąpienia choroby recesywnej jest
takie samo dla obu płci.
Jeśli oboje rodzice są
zdrowymi heterozygotycznymi
nosicielami mają
25% ryzyka urodzenia dziecka chorego
(przy każdej ciąży).
Osoba chora (homozygota) przekazuje zmutowany gen
wszystkim swoim dzieciom, ale jeśli partner nie jest
nosicielem, potomstwo nie będzie chore.
W przypadku małżeństwa krewniaczego (partnerzy są
spokrewnieni, są
np. kuzynostwem) ryzyko urodzenia
dziecka z chorobą autosomalną recesywną wzrasta.
Dziedziczenie autosomalne recesywne
Rodzice
Gamety
Potomstwo
Zdrowy Nosiciele Chory
1 : 2 : 1
Dziedziczenie autosomalne recesywne
Dziedziczenie autosomalne recesywne
22
Choroby dziedziczone autosomalnie recesywnie
Mukowiscydoza
Fenyloketonuria
Rdzeniowy zanik mięśni
Głuchota wrodzona
Niedokrwistość
sierpowatokrwinkowa
Galaktozemia
Albinizm
Albinizm
Anemia sierpowata
Mukowiscydoza
Dziedziczenie recesywne sprzężone
z chromosomem X ( z płcią)
Dziedziczenie recesywne sprzężone z
chromosomem X
Ze względu na różnice w liczbie
chromosomów X między płciami,
mężczyźni
posiadający
jeden
chromosom X są dużo bardziej
narażeni na wystąpienie chorób
recesywnych sprzężonych z płcią
niż
kobiety posiadające dwa
chromosomy X.
XY XX
Dziedziczenie recesywne
sprzężone z chromosomem X
Chorują przede wszystkim mężczyźni, którzy otrzymują
zmutowany gen od zdrowych matek-nosicielek (heterozygot)
Kobiety są najczęściej nosicielkami!!
Choroba jest przekazywana z pokolenia na pokolenie przez
kobiety-nosicielki
Nie występuje dziedziczenie z ojca na syna
Wszyscy synowie chorego ojca są zdrowi
Wszystkie córki chorego ojca są nosicielkami nieprawidłowego
genu
Kobieta nosicielka ma 50% ryzyka przy każdej ciąży, że jej
córka będzie nosicielką i 50% ryzyka, że jej syn będzie chory
23
Dziedziczenie recesywne sprzężone z chromosomem X
Zdrowa Nosicielka Zdrowy Chory
Rodzice
Gamety
Potomstwo
Dziedziczenie recesywne sprzężone z chromosomem X
Dziedziczenie recesywne sprzężone z chromosomem X
Hemofilia typu A
Choroby recesywne sprzężone z chromosomem X
Daltonizm
Dystrofia mięśniowa Duchenne`a
Dystrofia mięśniowa Beckera
Hemofilia A i B
Rybia łuska
Niepełnosprawność intelektualna związana z
chromosomem X
Daltonizm
24
Dziedziczenie dominujące sprzężone
z chromosomem X ( z płcią)
Dziedziczenie dominujące
sprzężone z chromosomem X
Choroba ujawnia się już u heterozygot, czyli kiedy tylko jeden
allel z pary jest nieprawidłowy
Nie ma nosicieli!!
Chorują zarówno kobiety, jak i mężczyźni
U kobiet objawy choroby mogą
być
słabiej wyrażone
(nielosowa inaktywacja chromosomu X)
Nie ma dziedziczenie z ojca na syna (element różnicujący z
chorobą autosomalną dominującą)
Chora kobieta (heterozygota) ma 50% ryzyka że jej potomstwo
będzie chore (50% ryzyka dotyczy obu płci)
Chory ojciec będzie miał wszystkich synów zdrowych i
wszystkie córki chore
Często choroby letalne dla płci męskiej (poronienia samoistne
w rodowodzie)!!
Dziedziczenie dominujące
sprzężone z chromosomem X
Dziedziczenie dominujące
sprzężone z chromosomem X
( w przypadku chorób letalnych dla płci męskiej)
Krzywica oporna na witaminę D
Choroby dominujące sprzężone z chromosomem X
Krzywica oporna na witaminę D
Zespół Retta
Zespół Aicardi
Wrodzone nietrzymanie barwnika
(incontinentia pigmenti)
25
Anhydrotyczna dysplazja ektodermalna
Choroby mitochondrialne
Choroby
uwarunkowane genetycznie
Aberracje chromosomowe
Choroby jednogenowe
Choroby wieloczynnikowe
Choroby mitochondrialne
Mitochondria występują prawie we
wszystkich komórkach również w
komórkach rozrodczych - komórce
jajowej i plemniku. Po zapłodnieniu
w zygocie pozostają jednak tylko
mitochondria pochodzące z komórki
jajowej, stąd wszystkie zmiany w
mitochondrialnym DNA u potomstwa
będą pochodzić od matki.
Choroby miotchondrialne
Choroby mitochondrialne spowodowane są mutacjami w genomie
mitochondrialnym.
Defekty objawiają się nieprawidłowym funkcjonowaniem i
anomaliami struktury mitochondriów.
Choroby miotchondrialne najbardziej dotykają te tkanki i narządy,
które mają duże zapotrzebowanie na energię (układ nerwowy i
mięśniowy), stąd wśród objawów często występują miopatie,
neuropatie, encefalopatie, ale także ataksje, udary, głuchota, utrata
wzroku, cukrzyca, a u noworodków zaburzenia wielonarządowe.
Dziedziczenie chorób mitochondrialnych jest odmienne niż w
chorobach jednogenowych, ponieważ odbywa się w linii żeńskiej
(przez matkę).
Przykładami chorób mitochondrialnych są: zespół Kearnsa-
Sayre’a, zespół szpikowo-trzustkowy Pearsona, zespół
dziedzicznej wzrokowej neuropatii Lebera (LHON), MERF, MELAS.
Dziedziczenie mitochondrialne
26
Dziedziczenie mitochondrialne
Choroby mitochondrialne są przekazywane wyłącznie w linii
ż
eńskiej – przez chorą matkę.
Chorują obie płcie –kobiety i mężczyźni
Jeśli matka jest chora, wszystkim dzieciom przekaże
nieprawidłowe geny (100% ryzyka)
Jeśli tylko ojciec jest chory wszystkie jego dzieci będą
zdrowe.
Objawy i stopień ciężkości choroby mogą się różnić między
rodzeństwem (heteroplazmia – homoplazmia)
Niektóre choroby miotchondrialne wynikają z mutacji w
genach jądrowych, które kodują białka strukturalne
mitochondriów
Dziedziczenie mitochondrialne
Chory ojciec
Chora matka
Dzieci zdrowe
Dzieci chore
Dziedziczenie mitochondrialne
Dziedziczenie mitochondrialne
Genotyp i Fenotyp
Zależność fenotyp - genotyp
Każda cecha, którą możemy zaobserwować i
która jest dziedziczna - kolor oczu, choroba
genetyczna np. mukowiscydoza to
fenotyp.
Zespół genów odpowiedzialnych za fenotyp
danego osobnika to jego
genotyp.
27
Dziękuję za uwagę....