Jakie problemy psychologiczne
może rodzić dwujęzyczność?
na podstawie artykułu Idy Kurcz w: tejże red.
Psychologiczne aspekty dwujęzyczności, Gdańsk 2007
Ewa Zegler
Warszawa, 15.04.2008
Plan:
➢
model wiedzy językowej
➢
dwujęzyczność i jej rodzaje
➢
czynniki wpływające na jej rozwój
➢
psycholingwistyczne metody badania
dwujęzyczności
➢
problemy psychologiczne i społeczne
związane z dwujęzycznością
Model wiedzy językowej
➢
Liczba języków na Ziemi 2500 – 18000 (zależnie
od przyjętych kryteriów klasyfikacji)
➢
A.F. Majerowicz – 5674 języki
➢
Każde niemowlę mogłoby się nauczyć
dowolnego języka, jeśli słyszałoby go w swoim
otoczeniu
Model wiedzy językowej
Funkcje języka
➢
reprezentatywna – przedstawianie w umyśle
świata zewnętrznego oraz wewnętrznego
➢
komunikacyjna – porozumiewanie się z
innymi na temat tych światów
➢
uwarunkowane biologicznie i społecznie
Model wiedzy językowej
Funkcje języka
➢
Funkcja reprezentatywna – dwupoziomowość
(dwuklasowość):
fonemy → morfemy → wyrazy
→ zdania
➢
Funkcja komunikatywna – akty mowy
Model wiedzy językowej
Uwarunkowania społeczne
➢
Wiedza metajęzykowa – znajomość reguł
fonologicznych, słowotwórczych,
syntaktycznych
➢
Wiedza metapragmatyczna – savoir vivre
Model wiedzy językowej
Uwarunkowania biologiczne
➢
Kompetencja językowa – zdolność człowieka
do rozumienia i tworzenia zdań w jakimś języku
(Chomsky)
➢
Kompetencja komunikacyjna – zdolność
posługiwania się tym językiem odpowiednio do
sytuacji, w której zachodzi komunikacja
(Hymes)
Model wiedzy językowej
Gramatyka Uniwersalna
Gramatyka Uniwersalna (Universal Grammar,
UG):
➢
biologiczne uwarunkowanie kompetencji
językowej
➢
podstawa wszystkich języków naturalnych
➢
ogólne reguły gramatyczne wspólne wszystkim
językom i wrodzone umysłowi ludzkiemu
Model wiedzy językowej
Gramatyka Uniwersalna
UG – cechy:
➢
reprezentowana w mózgu każdej jednostki
➢
skończony charakter, nieskończona liczba
zdań
➢
rekursywność reguł
➢
algebraiczność
➢
modułowość
Model wiedzy językowej
Gramatyka Uniwersalna
Dowody na wrodzoność UG:
➢
niezwykle szybkie przyswajanie języka przez małe
dziecko
➢
lokalizacja funkcji językowych w płatach czołowych
➢
specyficzne zaburzenie rozwoju językowego (SLI)
przekazywane genetycznie
➢
tworzenie przez dzieci niesłyszące własnego języka
migowego zgodnego z UG
➢
odkrycie genu językowego FOXP2
Model wiedzy językowej
Gramatyka Uniwersalna
Kompetencja komunikacyjna (pragmatyczna;
zwana też inteligencją społeczną, inteligencją
inter- i intrapersonalną):
➢
wiązana z teorią umysłu (TU)
➢
dowód na odrębność kompetencji językowej i
komunikacyjnej – przypadek Christophera
Model wiedzy językowej
Komponenty wiedzy językowej – analogiczne do
pamięci deklaratywnej i proceduralnej:
➢
jawny – wiedza metajęzykowa
➢
utajony – automatyczne procesy przetwarzania
informacji językowych dokonujące się poza
świadomością
Podłoże biologiczne
(komponent utajony)
Uwarunkowania społeczne
(komponent jawny)
Funkcja
Zaburzenia
Kompetencja językowa
UG
Wiedza metajęzykowa
Reprezentatywna
SLI
Kompetencja
komunikacyjna
TU
Wiedza
metapragmatyczna
Komunikacyjna
Autyzm
Model wiedzy językowej
Dwujęzyczność i wielojęzyczność
➢
posługiwanie się dwoma lub więcej językami
➢
zrównoważona – stopień kompetencji taki sam
w obu językach
➢
pełna – kompetencja językowa i komunikacyjna
rozwinięte w mowie i w piśmie
Dwujęzyczność
Koncepcja teoretyczna Weinreicha
Relacje pomiędzy posiadanymi językami:
➢
dwujęzyczność współrzędna (czysta) –
wyrazom L1 i L2 odpowiada odrębny system
znaczeń Zn1 i Zn2
➢
złożona (mieszana) – wyrazom L1 i L2
odpowiada jeden wspólny system znaczeń Zn1-2
➢
podporządkowana – zakłada dostęp L2 do
systemu znaczeń Zn poprzez L1
Dwujęzyczność
Próby weryfikacji empirycznej
koncepcji Weinreicha
Badania:
➢
metoda dyferencjału semantycznego Osgooda
➢
metoda skojarzeniowa
Wyniki – niejednoznaczne
Dwujęzyczność
Modele
➢
lata 60. i 70. XX wieku: modele włączeniowo-
wyłączeniowe – osoba funkcjonuje w danym
momencie w jednym z języków
➢
obecnie: założenie stałej obecności obu
języków; stąd różnice w przetwarzaniu informacji
językowych
Dwujęzyczność
Przyswajanie a uczenie się
Rozróżnienie wprowadzone przez Krashena:
➢
przyswajanie (acquisition; akwizycja,
nabywanie) dotyczy małego dziecka; odbywa się w
sposób naturalny, automatyczny; wystarcza
swobodny dostęp do wypowiedzi językowych w
otoczeniu; wiedza utajona
➢
uczenie się (learning) wymaga wysiłku,
motywacji, sprzyjają mu określone zdolności;
wiedza „meta-”
Dwujęzyczność – badania
➢
próby określania obiektywnych relacji
(podobieństw i różnic) między językami, które
mogą ułatwiać lub utrudniać naukę języka obcego
➢
klasyczne badania – skoncentrowane na 3
składnikach języka: składni (z morfologią),
słownictwie oraz fonologii (z prozodią)
Dwujęzyczność – badania
Metody badania składni oraz budowania i
rozumienia tekstu:
➢
tłumaczeniowe – z L1 na L2 i odwrotnie
➢
ocenianie poprawności gramatycznej
➢
tworzenie historyjek, dialogów itp. oraz
interpretowanie podanych tekstów
Dwujęzyczność – badania
Badanie słownictwa – metody:
➢
decyzje leksykalne (czy dany ciąg liter jest
wyrazem)
➢
nazywanie przedmiotów, scen na obrazkach,
wskazywanie obiektu pasującego do nazwy
➢
dyferencjał semantyczny Osgooda
➢
skojarzeniowe
Dwujęzyczność – badania
Badanie składnika fonologicznego to
sprawdzanie, czy badany w swej percepcji i
produkcji dźwięków danego języka stosuje się do
przyjętej w tym języku charakterystyki
fonetycznej jego poszczególnych fonemów.
Dwujęzyczność u dzieci
Rodzaje dwujęzyczności u dzieci:
➢
równoczesna – drugi język wprowadzony przed
3 rokiem życia
➢
sukcesywna – po 3 roku życia
Dwujęzyczność u dzieci
Strategie nauczania dzieci drugiego języka:
➢
osoby – jedno z rodziców mówi do dziecka tylko
w L1, a drugie tylko w L2
➢
miejsca – np. L1 w domu, L2 w szkole
➢
czasu – w pewnych porach dnia lub dniach
wszyscy w otoczeniu dziecka mówią w L1, a w
innych w L2
➢
przemienna – podobnie jak czasu, ale okresy
mówienia tylko w L1 lub tylko w L2 są dłuższe (rok)
Dwujęzyczność u dzieci
Znaczenie okresu krytycznego
Okres krytyczny (dla języka) – od pierwszego roku do
pokwitania.
➢
Jeśli dziecko w okresie krytycznym nie ma kontaktu z
żadnym językiem, to nie opanuje jego składni nawet w
przypadku intensywnej nauki.
➢
Im młodszy wiek rozpoczęcia nauki, tym wyższy poziom
sprawności w danym języku.
➢
Inne czynniki wpływające na osiągany poziom
sprawności: ilość i jakość danych językowych L2, długość
praktyki w L2, poziom motywacji, podobieństwo L2 do L1.
Dwujęzyczność u dzieci
Znaczenie okresu krytycznego
Niektórzy badacze odrzucają wpływ okresu
krytycznego na przyswajanie L2: sprowadzają
różnice między dorosłymi a dziećmi do ogólnych
praw rozwojowych.
Dorośli mogą początkowo robić szybsze postępy:
uruchamiają różne strategie uczenia się L2,
korzystają z wiedzy metajęzykowej, a nie tylko
kompetencji czysto językowej.
Ostatecznie jednak ich sprawność w L2 jest na
ogół niższa, zatrzymują się na pewnym etapie.
Dwujęzyczność u dzieci
Submersja i immersja
Submersja (dwujęzyczność zubażająca,
subtraktywna) – L2 wchłania, przysłania L1.
➢
dziecko w szkole zapoznaje się z L2, uczone jest
tylko w tym języku – traci swój L1, nie osiąga w
nim pełnej kompetencji. Nie może jej zdobyć
również w przypadku L2.
➢
sytuacja typowa dla dzieci imigrantów.
Jeszcze w latach 60. uważano, że dwujęzyczność
u dzieci źle wpływa na ich rozwój intelektualny.
Dwujęzyczność u dzieci
Submersja i immersja
Immersja (dwujęzyczność wzbogacająca,
addytywna) – zanurzenie dziecka w nowym dla
niego L2.
Dlaczego nie dochodzi do submersji L1 w L2:
➢
dziecko wynosi z domu znajomość L1 jako języka
większości, o wysokim prestiżu społecznym
➢
nauczyciele i szkoła podtrzymują ten prestiż
➢
dziecko również samo ceni swój L1
➢
dziecko, rodzice i szkoła są zainteresowani nabyciem
przez dziecko umiejętność w L2
Dwujęzyczność u dzieci
Submersja i immersja
Immersja:
➢
dziecko dzieli L1 ze wszystkimi innymi dziećmi w
klasie
➢
➢
jego kontakt z L2 jest taki sam, jak pozostałych
uczniów
➢
może być stosowana do nauki języka obcego lub
języka mniejszości przez jakąś mniejszość
➢
➢
następuje nawet wzbogacanie L1
➢
Metoda popularna w Kanadzie i USA
Dwujęzyczność u dzieci
Submersja i immersja
1962 – E. Peal, W. Lambert – publikacja na
temat pozytywnego wpływu dwujęzyczności
na inteligencję i funkcjonowanie poznawcze
dziecka
Przeciwdziałanie negatywnym skutkom
submersji – odpowiednia polityka edukacyjna:
najpierw dziecko powinno rozwinąć L1, a
potem wprowadza się je w L2
Dwujęzyczność dorosłych
➢
funkcjonowanie osób dorosłych w opanowanych
przez nie językach
➢
uczenie się L2 przez osoby, które przynajmniej
przeszły okres pokwitania
Zagadnienia:
➢
specyficzne zdolności językowe ułatwiające
opanowanie L2
➢
rodzaje motywacji sprzyjające nauce
➢
Opanowanie słownictwa a opanowanie składnika
fonologicznego.
Dwujęzyczność dorosłych
Zdolności językowe
Lista zdolności badanych za pomocą testów językowych:
➢
pamięć mechaniczna słuchowa
➢
pamięć mechaniczna wzrokowa
➢
zdolność rozróżniania głosek
➢
zdolność artykulacyjna
➢
zdolność kojarzenia dźwięku z symbolem
➢
zdolność naśladowania intonacji
➢
łatwość nazywania
➢
łatwość znajdywania wyrazów
➢
płynność słowna
➢
zdolność do analizy językowej
➢
łatwość wypowiedzi
➢
zdolność ustnego wypowiadania się
Dwujęzyczność dorosłych
Motywacja
Filtr afektywny – hamuje lub toruje drogę
procesowi uczenia się (ale nie przyswajaniu):
➢
motywacja do opanowania języka lub jej brak
➢
postawy wobec kultury związanej z L2
➢
stosunek do szkoły, nauczyciela, metod
nauczania
Dwujęzyczność dorosłych
Motywacja
Motywacja:
➢
instrumentalna – L2 jest środkiem, narzędziem
do zdobycia zawodu, pracy, wiedzy
➢
integracyjna – celem nauki jest poznanie ludzi
posługujących się L2, danej kultury
Rola motywacji w nabywaniu L2 jest równie
ważna jak zdolności
Dwujęzyczność dorosłych
Transfer
Transfer – przenoszenie nawyków nabytych
podczas opanowywania jednego materiału na
opanowywanie drugiego
➢
pozytywny – ułatwiający
➢
negatywny – utrudniający
Dwujęzyczność dorosłych
A
naliza kontrastywna – R. Lado
Koncepcja analizy kontrastywnej – przed
rozpoczęciem nauki L2 należy sporządzić zestaw
konstrukcji odpowiadających sobie w L1 i L2 oraz
zestaw różnic.
Dwujęzyczność dorosłych
A
naliza kontrastywna – R. Lado
Zgodność: L1 – x, L2 – x
Rozszczepienie: L1 – x, L2 – x, y
Fuzja: L1 – x, y, L2 – x
Nowa forma: L1 – 0, L2 – x
Brak: L1 – x, L2 – 0
W przypadku zgodności – transfer pozytywny, w
pozostałych przypadkach - negatywny.
Dwujęzyczność dorosłych
Transfer
Transferowi negatywnemu podlegają te
konstrukcje w L2, które są w nim nacechowane i
w L1 są nienacechowane (ale nie odwrotnie)
UG składa się głównie z konstrukcji
nienacechowanych – poszczególne języki
wprowadzają nacechowanie na różnych
poziomach (np. negacja w angielskim)
Inne dwie koncepcje transferu
Dwujęzyczność
Dwujęzyczny umysł
Jespersen 1922 r. – człowiek ma ograniczoną
pulę zdolności intelektualnych; osoba
dwujęzyczna musi tę pulę dzielić między dwa
języki
Dziś: wiedza o korzyściach z dwujęzyczności
Dwujęzyczność
Dwujęzyczny umysł
Korzyści dwujęzyczności:
➢
umiejętność hamowania nieodpowiednich reakcji
➢
zdolność ignorowania informacji w danym
momencie nieistotnych
➢
opóźnienie pojawiania się demencji u osób
starszych
➢
pozytywny wpływ na rozwój intelektualny dzieci
Dwujęzyczność
Dwujęzyczny umysł
Kiedy dwujęzyczność spowalnia operacje umysłowe:
➢
podczas czytania tekstu, w którym występuje co
pewien czas zmiana kodu
➢
kiedy badany dokonuje decyzji leksykalnych – w
przypadku decyzji negatywnej
➢
kiedy zadanie angażuje pamięć epizodyczną –
lepsze wyniki osiąga się, jeśli ten sam język służy
zarówno zapamiętywaniu, jak i odtwarzaniu
Dwujęzyczność
Dwujęzyczny umysł – modele
F. Grosjean – model dostępu leksykalnego u
osoby dwujęzycznej – BIMOLA (Bilingual Model of
Lexical Access):
➢
na poziomie fonemów: wspólna pula cech
dystynktywnych dzielona na dwa subsystemy
➢
podobnie na poziomie słownictwa – dwa
subsystemy powiązane wewnętrznie i wzajemnie
ze sobą
Brak potwierdzenia w badaniach dla modelu
selektywnego, dwujęzyczności czystej.
Dwujęzyczność
Dwujęzyczny umysł – modele
D. Greene – model z systemem kontrolnym uwagi
wybiórczej (SAS – supervisory attentional system)
SAS nadzoruje przełączanie kodu, więc jest lepiej
rozwinięty u osób dwujęzycznych.
Modele odnoszą się do słownika umysłowego, nie
do reguł gramatycznych.
Dwujęzyczność
Dwujęzyczny mózg
Neuroobrazowanie:
➢
zdania jako bodźce – aktywność różnych
obszarów
➢
wyrazy jako bodźce – aktywność w tych
samych obszarach (SAS)
Dwujęzyczność
Dwujęzyczny mózg
Afazja:
➢
równoczesna w obu językach
➢
tylko w jednym języku
➢
mieszana
Dwujęzyczność
Problemy społeczne
➢
społeczeństwa wielojęzyczne
➢
imigranci
➢
polityka asymilacyjna i wielokulturowa
➢
różne warianty szacowania prestiżu i
solidarności z daną grupą