Opieka nad chorym ze stomią jelitową

2010-02-28

1/ przypomnienie wiadomości z anatomii i

fizjologia przewodu pokarmowego,

2/przedstawienie:



definicji stomii,



historii wyłonienia stomii,



wskazań do jej wykonania,



rodzajów stomii w zależności od kryterium,



schematu przygotowania chorego do
wyłonienia stomii



zasad wyznaczania miejsca wyłonienia stomii



pielęgnacji chorego po zabiegu operacyjnym
wyłonienia stomii



możliwych miejscowych powikłań stomii i

postępowania w powikłaniach



zasad refundacji i zaopatrzenia w sprzęt



zasad żywieniowych



funkcjonowania POLiLKO

Ma długość ok. 4-5 m i trzy
odcinki:



dwunastnica: dł. ok. 25-30 cm,
która gromadzi sok trzustkowy i
magazynuje żółć



jelito czcze: dł. 3m, umieszczone
w górnej cz jamy brzusznej(
jejunum)



jelito kręte, dł. 3-4m, w dolnej cz
jamy brzusznej, uchodzi do jelita
grubego (ileum)

Jelito grube to końcowa część przewodu pokarmowego,dł. ok. 1.5-
1.8, tu gromadzą się niewchłonięte składniki pokarmowe, a
następnie są formowane w kał.

Dzieli się na trzy odcinki:

- jelito ślepe, umieszczone w dolnej, prawej części jamy

brzusznej, do którego uchodzi jelito cienkie i wyrostek
robaczkowy

- okrężnica, najszerszy odcinek, przechodzący przez
cała jamę brzuszną, dzielący się na cztery mniejsze
odcinki: wstępnica, poprzecznica, zstępnica, esica
- odbytnica, która uchodzi do odbytu zakończonego
zwieraczem

2010-02-28

Trawienie i wchłanianie pokarmu do
krwioobiegu odbywa się w jelicie cienkim.

Jelito grube kończy wchłanianie substancji

zawierających włókna i w nim następuje
wchłanianie wody.



W Polsce żyje ok. 15-20 tys. pacjentów ze stomią



Co roku wykonuje się co najmniej 6 tys. operacji
wykonania stomii

Stomia jelitowa to celowe wykonane

połączenie światła jelita cienkiego lub

grubego ze skórą powłok jamy brzusznej

Wykonany jest w czasie zabiegu

operacyjnego ze wskazań pilnych lub

podczas operacji planowej



Pierwsze stomie wykonywane w czasach biblijnych
( Stary Testament) jako leczenie urazów i
niedrożności jelitowej



1757 rok Lorenz Heister wykonał zabieg operacyjny
wyłonienia fragmentu uszkodzonego jelita z
powodu urazu brzucha w ranie pooperacyjnej



1783 rok Benjamin Bell wprowadził technikę stomii
dwulufowej jako metodę zabezpieczającą przed
zwężeniem stomii



W tym samym roku Dubois wykonał kolostomię u
3- dniowego noworodka z zarośnięciem odbytu (
zmarło po 10 dniach)



1793 Duret wykonał kolostomię u 3 – dniowego
noworodka z zarośniętym odbytem ( pacjent żył 45
lat)



1797 rok prof. Fine wykonał dwulufową
transwersostomię u 67 letniej kobiety z powodu
raka odbytnicy

2010-02-28



Od początku XIX wieku kolostomia była metodą
leczenia niedrożności



W tym czasie wykonywano kolostomię:

w okolicy lewego dołu biodrowego oraz
tzw. kolostomię lędźwiową



W 1841 i 1984 roku opisano wykonanie jednolufowej
końcowej kolostomii ( Madelung, Schitzinger)



Jan Mikulicz Radecki ( prof. UJ Kraków, Wrocławia i Królewca) w

1903 roku przedstawił technikę resekcji i zespolenia jelita jako
metodę dwuetapowego leczenia:



wypreparowanie guza wraz z fragmentem krezki i

umieszczenie go na powłokach brzusznych i zszycie
powłok



usunięcie guza po 12-48 godzinach



do fragmentów jelit pozostawionymi nad powłokami

brzusznymi wprowadzano rurki szklane lub gumowe w celu
odprowadzenia treści kałowej- to rozwiązanie umożliwiło gojenie

się rany przez rychłozrost



Po 2 tygodniach ( po zagojeniu się rany usuwano rurki i

zespalano jelito

Korzyści z tej metody:



Odbarczenie jelita i detoksykacja organizmu



Wykonanie zespolenia na „ zdrowym jelicie”



Zmniejszenie ryzyka zapalenia otrzewnej

Hartmann- wykonywał w latach 1909 – 1931 resekcje
górnej części odbytnicy i esicy z zamknięciem kikuta
odbytnicy i wyłonienia jednolufowej stomii na zstępnicy
Mayo ( 1904) i Miles ( 1908) – wykonali jednolufową
sigmoidostomię jako ważny fragment brzuszko-
kroczowego odjęcia odbytnicy ( od tego czasu
kolostomia jednolufowa jest związana z leczeniem raka

odbytnicy)



1879 rok Baum wykonała ileostomię z powodu raka

Okrężnicy



Brown ( 1912) – wyłonienie stomii w dolnym biegunie

rany pooperacyjnej po stronie prawej ( śmiertelność w
tej metodzie wynosiła 32 %)



Brooke ( 1952) – wywinięcie końcowego odcinka jelita

krętego i przyszycie śluzówki do skóry ( zapobiega stanom
zapalnym i zwężeniom stomii)

WEDŁUG POZIOMU JELITA

ILEOSTOMIA

KOLOSTOMIA

NA JELICIE KRĘTYM

NA JELICIE GRUBYM- -
okrężnica zstępująca lub esica -
po stronie lewej

okrężnicy poprzecznej - pobliżu
linii pośrodkowej

okrężnicy wstępującej- po
stronie prawej

WEDŁUG KRYTERIUM CZASU

STOMIA CZASOWA

STOMIA DEFINITYWNA

2010-02-28

STOMIA BOCZNA

( DWULUFOWA, PĘTLOWA)

JEDNOLUFOWA

DWULUFOWA

STOMIA KOŃCOWA

ILEOSTOMIA KOŃCOWA

KOLOSTOMIA KOŃCOWA

( SIGMOIDEOSTOMIA )

-ILEOSTOMIA DWULUFOWA

( LOOP ILEOSTOMY )

-KOLOSTOMIA DWULUFOWA

(TRANSWERSOSTOMIA,

SIGMOIDEOSTOMIA

)

NOWOTWORY JELITA

GRUBEGO

CHOROBY ZAPALNE JELIT

URAZY OKRĘŻNICY

ODBARCZENIE ZESPOLENIA KRĘTNICZO – ODBYTNICZEGO

KOLEKTOMIA

– Z POWODU

1.COLITIS ULCEROSA

2.MNOGA POLIPOWATOŚĆ RODZINNA

3.RAK WIELOOGNISKOWY

CEL

CIĘCIE
POPRZECZNE W
DALSZYM
RAMIENIU PĘTLI

ZAKŁADANIE
SZWÓW

WYBÓR

MIEJSCA

GOTOWA STOMIA

Z PODPÓRKĄ

PROKTOKOLEKTOMIA Z POWODU:

MNOGA RODZINNA POLIPOWATOŚĆ

WRZODZIEJĄCE ZAPALENIE JELITA GRUBEGO

RAK WIELOOGNISKOWY

KOLEKTOMIA

– GDY ZESPOLENIE KRĘTNICZO-

ODBYTNICZE BĘDZIE W DRUGIM ETAPIE

AMPUTACJA BRZUSZNO-KROCZOWA

Z POWODU: RAKA

OPERACJA HARTMANNA

Z POWODU GUZA ZAPALNEGO LUB NOWOTWOROWEGO

SIGMOIDEOSTOMIA

2010-02-28

Wysokość stomii Zaburzenia

Esica
Poprzecznica
Ileostomia

Jejunostomia z
pozostwieniem
< 70 cm jelita
czczego

Bez zaburzeń,żywienie normalne
Okresowe biegunki
Utrata wody, elektrolitów o składników
odżywczych
Konieczne żywienie pozajelitowe i
dojelitowe

Wysokość stomii Zaburzenia

Esica
Poprzecznica
Ileostomia

Jejunostomia z
pozostwieniem
< 70 cm jelita
czczego

Bez zaburzeń,żywienie normalne
Okresowe biegunki
Utrata wody, elektrolitów o składników
odżywczych
Konieczne żywienie pozajelitowe i
dojelitowe

Cele opieki :
1. Udzielenie wsparcia emocjonalnego i

informacyjnego

2. Wykonanie badań / wyrównanie zaburzeń
3. Wyznaczenie miejsca wyłonienia stomii
4. Oczyszczenie przewodu pokarmowego z mas

kałowych



ocena wiedzy i doświadczenia,

 poznanie obaw i wątpliwości,
 ustalenie wspólnie z chorym planu opieki,
 wyjaśnienie celu i zasad przygotowania
przewodu pokarmowego do zabiegu
operacyjnego,
 przekazanie materiałów informacyjnych na
temat pielęgnacji i zaopatrzenia stomii,
 nauczenie chorego wykonywania ćwiczeń
izometrycznych i odkasływania

. Ocena :



powłok skórnych brzucha,



możliwości psychofizycznych chorego w
zakresie pielęgnacji stomii ( dotychczasową
aktywność, rodzaj wykonywanego zawodu),

2. Wyznaczenie miejsca wyłonienia stomii

ZASADY WYBORU UMIEJSCOWIENIA STOMII

W 3 POZYCJACH:

STOJĄCEJ, SIEDZĄCEJ, LEŻĄCEJ -

zaznaczając niezmywalnym pisakiem

MIEJSCE STOMII WYZNACZAMY INDYWIDUALNIE PRZED

ZABIEGIEM OPERACYJNYM

PIELĘGNIARKA STOMIJNA

2010-02-28

ZASADY WYBORU UMIEJSCOWIENIA STOMII

PACJENT DOKONUJE PRZYMIARKI SPRZĘTU STOMIJNEGO,

KTÓRY BĘDZIE STOSOWAŁ PO ZABIEGU CHIRURGICZNYM



Kanał stomijny powinien przebiegać w

mięśniu prostym brzucha



Miejsce stomii widoczne dla chorego



Stomia oddalona od głównego cięcia o co

najmniej 4 cm



Nie powinna znajdować się w pobliżu kolców

biodrowych, blizn pooperacyjnych, fałdów

skórnych zmian popromiennych i

przeszczepów skóry



z daleka od pępka, kości łonowej i

biodrowej a także z dala od łuku

żebrowego,



powyżej wypukłego brzucha,



unikać lokalizacji na fałdach skórnych,



powyżej lub poniżej talii



prawidłowa lokalizacja



odpowiedni kanał stomijny w powłokach
brzusznych



bark napięcia mięśni



przyszycie krezki jelita do ściany jamy
brzusznej ( z ominięciem naczyń)



wywinięcie śluzówki stomii i przyszycie
jej do skóry



dobre ukrwienie jelita

Cel:



zmniejszenie ryzyka zakażenia poprzez

1/ usunięcie mas kałowych
2/ okołooperacyjna profilaktyka antybiotykowa



płukanie jelita płynem elektrolitowym



doodbytnicze wlewy przeczyszczające



dieta



doustne leki przeczyszczające

2010-02-28



Podawanie płynu elektrolitowego przez
zgłębnik żołądkowy lub doustnie



Monitorowanie płukania: pomiar RR, badania

biochemiczna



Doustne środki przeczyszczające: X-prep,
Fortraus + ok.. 3 litry wody mineralnej
niegazowanej



w przeddzień operacji- mechaniczne
oczyszczenie jelit: fizjologiczny roztwór
NaCL, woda,

Dieta - ubogoresztkowa:



3 dni przed zabiegiem- bez jarzyn, owoców,

mięsa, żółtego sera, mleka



2 dni przed zabiegiem - płynna, bez płynów
słodzonych i gazowanych



24 godziny przed zabiegiem -na czczo

Erytromycyna
Neomycyna
Metronidazol
Tetracykliny

Cel - redukcja E.Coli
Podawanie dożylne i doustne
zmniejszenie powikłań z 32 % do 7%

Cele opieki :



wyłonienie stomii,



monitorowanie parametrów

życiowych,



zaopatrzenie w sprzęt stomijny

Cele opieki:
1. Ocena stanu klinicznego- monitorowanie
parametrów życiowych, obserwacja
drenażu, opatrunku,stanu nawodnienia
(wczesne rozpoznanie możliwych powikłań)
2. Walka z bólem
3. Adaptacja do stomii
4. Przygotowanie do samoopieki

2010-02-28

1. Ocena reakcji na stomię
2. Wspieranie i zachęcanie do : patrzenia
na stomię, dotykania stomii, obserwacji
przy zaopatrzeniu stomii
3. Ukazywanie i wzmacnianie pozytywnych
stron chorego i życia ze stomią
4. Pomoc w odreagowaniu
5. Kontakt z osobą ze stomią

1. Ocena możliwości pacjenta w zakresie

sprawowania samoopieki :



wiek,



zainteresowanie swoim stanem zdrowia,



sprawność zmysłów ( słuch, wzrok),



nastawienie do stomii,



chęć współpracy,



zasób wiedzy i umiejętności,



zaufanie do pielęgniarki,



stan somatyczny

2. Opanowanie umiejętności w zakresie:



pielęgnacji stomii - zmiana sprzętu



samokontroli funkcjonowania przewodu
pokarmowego



oceny stomii



wykonywania ćwiczeń wzmacniających
mięśnie brzucha



wykonywania irygacji

Pacjent:



podejmuje decyzję o wytworzenie stomii,



zna cel i kolejność przygotowania przewodu
pokarmowego do zabiegu operacyjnego,



rozumie konieczność wyznaczenia miejsca,



ma zapewniony stały kontakt z pielęgniarką,



wie jak się zachować w sytuacji pojawienia się
wymiotów, nudności, bólu,



umie wykonywać ćwiczenia oddechowe i
izometryczne,



nie odczuwa dolegliwości bólowych przy zakładaniu
sprzętu,



wykazuje zainteresowania pielęgnacją stomii,



akceptuje ustalony plan opieki i aktywnie w nim
uczestniczy,



zna zasady pielęgnacji stomii,



umie pielęgnować stomię,



zna i rozumie zasady żywienia,



wie jak postępować w sytuacji pojawienia się
biegunki, zaparć,



możliwość wykonania zabiegu - zgoda chorego,



przewód pokarmowy czysty co daje większe
bezpieczeństwo i zmniejszenie ryzyka powikłań
pooperacyjnych,



wytworzona stomia zapewnia zaopatrzenie w sprzęt i
umożliwia choremu samopielęgnację,



okres pooperacyjny bez powikłań,



zainteresowanie, gotowość i możliwości psychofizyczne
chorego pozwalają na podjęcie nauki samoopieki,



jakość świadczonych usług wpływa na satysfakcję chorego
z opieki

2010-02-28

Czerwona , wilgotna

zdrowa, normalna

Bladoróżowa

- anemia, niski

poziom hemoglobiny

Obrzęk -

typowe dla okresu
pooperacyjnego

Błyszcząca, zbyt napięta-

zaparcia stolca

Wysuszona, purpurowa, czarna-

martwica, niedokrwienie

POWIKŁANIA STOMII

MIEJSCOWE

OGÓLNOUSTROJOWE

CHIRURGICZNE

DERMATOLOGICZNE

PSYCHOSPOŁECZNE

SEKSUALNE

METABOLICZNE



Zapalenie skóry treścią jelitową



Stany zapalne skóry wywołane

uczuleniem na część przylepną



Zakażenie powyższych zmian bakteriami i

grzybami

POWIKŁANIA CHIRURGICZNE MIEJSCOWE

WCZESNE

PÓŹNE

Chirurgiczne wczesne:



Obrzęk



Niedokrwienie



Martwica



Wciągnięcie



Krwawienie



Zakażenie rany stomijnej



Przetoka okołostomijna



Brak zrostu śluzówkowo-

skórnego

Chirurgiczne późne:



Przepuklina okołostomijna



Wypadanie



Zwężenie



Wciągnięcie



Wszczepy śluzowe



Przewlekła przetoka

okłostomijna



przedziurawienie jelita

podczas irygacji



Skręcenie jelita w pobliżu

stomii



Wznowa choroby podsatwowej



Niewłaściwe umiejscowienie

stomii i jej następstwa



Obrzęk

z powodu wąskiego
kanału stomii w
powłokach
brzusznych



Postępowanie

przymoczki z kwasu
bornego przez 2-3 dni

2010-02-28



Niedokrwienie

stomii z powodu
zbyt dużego napięcia
naczyń krezki lub
niezachowanie
arkady biegnącej
wzdłuż lewej połowy
okrężnicy



Postępowanie

Obserwacja przez
zastosowanie
przeźroczystego
worka, nakłucie śluzówki
(punktowe krwawienie
świadczy o dobrym
ukrwieniu ew.ocena
ensoskopowa)



Martwica stomii



Postępowanie

Uzależnione od rozległości
Zmian: 1/fragment stomii –
nekrektomię i plastykę
brzusznego odbytu,
2/ cała stomia-usunięcie
martwicy i wykonanie stomii
na nowo

Następstwo: wpadnięcie stomii do jamy otrzewnej i kałowe

zapalenie otrzewnej



Wciągnięcie stomii

z powodu zbyt dużego
napięcia jelita
spowodowane
niedostatecznym jego
uwolnieniem



Postępowanie

Korekcja
chirurgiczna



Krwawienie

stomii z powodu
urazu lub jako
powikłanie w czasie
oddzielania się
martwiczych tkanek i
niedokrwieniem
stomii



Postępowanie

1/ oddzielanie
martwicy

2/ zaciśnięcie
palcem, balonem
cewnika Foleya lub
założenie szwu
hemostatycznego



Zakażenie rany

stomijnej

z powodu

penetracji treści jelitowej w
okolicę zespolenia skórno-
jelitowego (predysponuje
krwiak lub nieprawidłowe
założenie szwów
formułujących stomię)
Ropień okołostomijny -



Postępowanie

wymaga nacięcia i
antybiotykoterapii



Przetoka okołostomija

powodu urazu lub
przewlekły nawracający
stan zapalny
(w przypadku kolostomii
- nadmierne wycięcie
tkanki tłuszczowej z
kanału stomijnego



Postępowanie

korekta operacyjna

polegająca na
usunięciu przetoki i
prawidłowym
wykonaniu stomii

2010-02-28



Brak zrostu śluzówkowo-

skórnego

z powodu

nieodpowiednie
zbliżenie skóry i
śluzówki i nadmierne
napięcie jelita lub z
powodu wyniszczenia
chorego lub chorób
metabolicznych



Postępowanie

niewielkie
oddzielenie skóry
nie wymaga
interwencji, całkowite
oddzielenie wymaga
założenia szwów

POWIKŁANIA CHIRURGICZNE

MIEJSCOWE:

PÓŹNE

POWIKŁANIA CHIRURGICZNE
MIEJSCOWE:

PÓŹNE

•

PRZEPUKLINA

OKOŁOSTOMIJNA

• WYPADANIE

• ZWĘŻENIE

• WCIĄGNIĘCIE

• WSZCZEP BŁONY ŚLUZOWEJ

•

PRZEWLEKŁA PRZETOKA

OKOŁOSTOMIJNA

• SKRĘCENIE JELITA W POBLIŻU
STOMII

• PZEDZIURAWIENIE JELITA
PODCZAS IRYGACJI

•WZNOWA CHOROBY
PODSTAWOWEJ

•NIEWŁAŚCIWE
UMIEJSCOWIENIE STOMII

POWIKŁANIA CHIRURGICZNE MIEJSCOWE

PÓŹNE

PRZEPUKLINA OKOŁOSTOMIJNA

•Goligher:

POWSTANIE PRZEPUKLINY OKOŁOSTOMIJNEJ JEST
ZJAWISKIEM NIEUNIKNIONYM

CZĘSTOŚĆ WYSTĘPOWANIA

0-100% W PRZYPADKU KOLOSTOMII

0,7-2,6% , W PRZYPADKU ILEOSTOMII

POWIKŁANIA CHIRURGICZNE
MIEJSCOWE:

PÓŹNE

PRZEPUKLINA OKOŁOSTOMIJNA

LECZENIE:

OPERACYJNE ZE WSKAZAŃ BEZWZGLĘDNYCH I

WZGLĘDNYCH



Przepuklina okołostomijna z

powodu

1/czynników ze strony chorego:
wieku- wiotki mięsień prosty brzucha, nawykowe
zaparcia- zwiększają otwór w powięzi, otyłość,
wyniszczenie, sterydoterapia, czynniki
uruchamiające tłocznię brzucha ( przerost gruczołu
krokowego, obturacyjne choroby płuc, zaparcia)

2010-02-28

2/ czynniki związane z operacją:
stomia na jelicie grubym, zbyt szeroki kanał
stomijny, stmia w ranie lub blisko rany,
umiejscowienie stomii poza mięśniem prostym
brzucha, operacja w trybie pilnym, rozdęcie jelita w

czasie zabiegu

3/ czynniki pooperacyjne:
zakażenie tkanek wokół stomii,
inne powikłania stomii - wypadanie, zwężenie
niedrożność pooperacyjna
radioterapia
wzrost wagi ciała
długi czas życia ze stomią
Ryzyko w pierwszym roku operacji wynosi 35 - 48%

1/ prawdziwa - ok. 90 % Występuje wówczas gdy

worek przepuklinowy przechodzi przez zbyt duży

otwór w powięzi lub przez otwór w powięzi
wślizguje się pomiędzy powierzchnie surowicówki
wywiniętej stomii. Często towarzyszy temu
wypadanie stomii.
2/ rzekoma- podskórne wypadanie stomii
występuje wtedy gdy jelito ulegnie przemieszczeniu
się powyżej powięzi do tkanki podskórnej

- tzw. klasyczna przepuklina rzekoma

Nie ma defektu w obrębie powięzi lecz wygórowanie
powłok wokół stomii związane z wiotkością przyczyna jest
umiejscowienie stomii bocznie w stosunku do mięśnia prostego
brzucha

Wskazania do zabiegu bezwzględne:



uwięźnięcie,



skręcenie



niedrożność,



przetoka okołostomijna,



perforacja jelita związana z uszkodzeniem podczas irygacji,



niedokrwienie stomii

Wskazania do zabiegu względne:



epizody uwięznięcia,



trudności w zaopatrzeniu w sprzęt,



stomia poza zasięgiem wzroku pacjenta



trudności techniczne podczas irygacji



dolegliwości bólowe związane z przepukliną



przewlekłe stany zapalne skóry wokół stomii



kosmetyczne



ze względu na inne powikłania stomii

( wypadanie)

Przeciwwskazania do zabiegu bezwzględne:



skrajnie zaawansowana choroba nowotworowa,

Przeciwwskazania do zabiegu względne:



zaawansowana choroba nowotworowa



inne choroby poważne współistniejąca



stomia czasowa

2010-02-28

POWIKŁANIA CHIRURGICZNE MIEJSCOWE:

PÓŹNE

WYPADANIE STOMII

NIEZBYT CZĘSTE POWIKŁANIE

ZALEŻY OD UMIEJSCOWIENIA: CZĘŚCIEJ ILEOSTOMIA ( 2,6-16%) NIŻ

KOLOSTOMIA ( 1-13%),

CZĘŚCIEJ DWULUFOWA NIŻ JEDNOLUFOWA

CZĘSTO WSPÓŁISTNIEJE Z PRZEPUKLINĄ OKOŁOSTOMIJNĄ

Definicja: wgłobienie i nadmierne wynicowanie odbytu brzusznego

Wypadanie stomii- przyczyny:



ze strony chirurga: nieprawidłowe umiejscowienie
stomii, zbyt szeroki kanał stomii, nieprawidłowe
ufiksowanie krezki jelita do otrzewnej, zbyt długi
odcinek jelita pozostawiony w jamie otrzewnej



ze strony pacjenta: otyłość, zbyt długie jelito,
wiotkie powłoki brzuszne, wzmożone ciśnienie
wewnątrzbrzuszne ( zaparcia, przerost gruczołu
krokowego, obturacyjne zapalenie płuc)



do 5-8 cm zwykle na stanowi problemu



15-20 cm wymaga korekty chirurgicznej z dwóch
powodów: niebezpieczeństwo zaburzeń
ukrwienia jelit w skutek nadmiernego napięcia
krezki, utrudnienia w zaopatrzeniu stomii

POWIKŁANIA CHIRURGICZNE
MIEJSCOWE

PÓŹNE

ZWĘŻENIE STOMII

NADMIERNE ZWĘŻENIE UJŚCIA ODBYTU BRZUSZNEGO
UTRUDNIAJĄCE ODDAWANIE STOLCA.
POWODY: NIEPRAWIDŁOWE WSZYCIE STOMII (RZADKO W
STOMII PIERWOTNEJ), PRZEWLEKŁE PROCESY ZAPALNE W
UJŚCIU, NAWRÓT CHOROBY CROHNA



Jeśli stomia ulega stopniowemu zwężeniu
należy zastosować mechaniczne rozszerzenie
wprowadzając piąty palec a następnie drugi



Przy nieskutecznym działaniu - zabieg
operacyjny( zwężenie ok.0,5 cm wskazaniem do
zabiegu)



POWIKŁANIA CHIRURGICZNE
MIEJSCOWE:

PÓŹNE

WCIĄGNIĘCIE STOMII

STOMIA ZMIENIA SIĘ Z WYPUKŁEJ W PŁASKĄ, A
NASTĘPNIE WCIĄGNIĘTĄ
POWODY:

WSZYCIE STOMII PŁASKIEJ , POGRUBIENIE

WARSTWY TKANKI TŁUSZCZOWEJ ZWIĄZANE Z
REKONWALESCENCJĄ

LECZENIE: OPERACYJNE

TRUDNE, ZWŁASZCZA GDY TOWARZYSZY STAN ZAPALNY

SKÓRY

2010-02-28

POWIKŁANIA CHIRURGICZNE
MIEJSCOWE

PÓŹNE

PERFORACJA JELITA PRZY IRYGACJI

ŹLE PRZEPROWADZONY ZABIEG – NAJCZĘŚCIEJ
NIEFACHOWYM SPRZĘTEM
BARDZO RZADKIE WYSTĘPOWANIE

LECZENIE:

CHIRURGICZNE

POWIKŁANIA CHIRURGICZNE
MIEJSCOWE:

PÓŹNE

WZNOWA CHOROBY PODSTAWOWEJ

OBJAWY:

KRWAWIENIE, WYDZIELINA ŚLUZOWA, ZAPARCIA, ZMIANA
WIDOCZNA W CZĘSCI ZEWNĘTRZNEJ STOMII LUB MACALNA
PRZY BADANIU GŁĘBOKIM PALCEM

LECZENIE:

W ZALEŻNOŚCI OD JEDNOSTKI CHOROBOWEJ

POWIKŁANIA CHIRURGICZNE
MIEJSCOWE:

PÓŹNE

WSZCZEPY ŚLUZOWE

PRZYCZYNY: mechaniczne podrażnienie gdy zaopatrzenie
stomijne jest zbyt blisko szwów

LECZENIE:

za pomocą elektrokoagulacji lub chirurgiczne

POWIKŁANIA CHIRURGICZNE
MIEJSCOWE:

PÓŹNE

SKRĘCENIE JELITA W POBLIŻU STOMII

PRZYCZYNA -

BRAK UFIKSOWANIA JELITA ( SKRĘT KREZKI)

WYSTĘPUJE GŁÓWNIE W ILEOSTOMII PĘTLOWEJ I U KOBIET W
CIĄŻY GDY DOCHODZI DO PRZEMIESZCZENIA JELITA
CIENKIEGO

CZĘSTO TOWARZYSZY TEMU NIEDROŻNOŚĆ

LECZENIE:

chirurgiczne

Wykonujemy tylko u osób z kolostomią -
po konsultacji z lekarzem

Zabieg daje szansę wytworzenia odruch
zastępczego

Pierwszy zabieg wykonuje pielęgniarka,
drugi pacjent w obecności pielęgniarki



wybrać stałą porę dnia, odpowiednią dla siebie i

domowników,



zgromadzić sprzęt- kanka w kształcie stożka,

irygator z regulatorem, worek-rękaw, wazelina,
stoma cap lub gazik,



napełnić irygator letnią wodą o temp.30° do objętości

1 litra,



zawiesić irygator aby dno było na wysokości ramion,

2010-02-28



zdjąć woreczek zabezpieczający stomię

i założyć długi worek-rękaw otwarty z

dołu i z góry,



kankę wprowadzić do stomii i zwolnić

zacisk irygatora.



Szczelność dla stolca i gazów



Biologiczna obojętność



Łatwość w obsłudze



Estetyka wykonania

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia

10.05.2003 roku ( Dz.U.Nr 85 z dnia
16.05.2003)

100 % refundacji sprzętu
Ujednolicone miesięczne limity



kolostomia- 300 zł



ileostomia - 400 zł



urostomia - 480 zł



Karta zaopatrzenia comiesięcznego
wydana przez NFZ



zlecenie wystawione przez lekarza

(chirurg, urolog, onkolog)



pierwszy wniosek wydaje lekarz ze
szpitala



wniosek ważny 1 miesiąc o może być
jednorazowo wydany zaopatrzenie 3
miesięczne



Zlecenie od lekarza osobiście lub przez

pełnomocnika, opiekuna lub kuratora
( pisemne upoważnienia)
dostarczone do oddziału wojewódzkiego

NFZ- punkt potwierdzenia zleceń( punkt
ewidencyjny)

NFZ wystawia zlecenie na 12 miesięcy
W karcie lekarz odnotowuje każdorazowe
wystawienie zlecenia, sklep ( realizator
potwierdza wydanie sprzętu)



Wydanie sprzętu następuję w punktach

(sklepach), które mają umowę z NFZ ( wykaz
posiada NFZ lub przedstawiciele firm)



firmy mogą wysyłać pod adres domowy po

dostarczeniu stosownych dokumentów

2010-02-28

Obserwacja funkcjonowania

przewodu pokarmowego

2/Rady żywieniowe:



wprowadzać codziennie nowy pokarm

w niewielkich ilościach,



jeść powoli, dokładnie żując pokarm,



stosować świeże produkty,



przyjmować regularnie nie więcej niż 3

produkty dziennie



unikać produktów, które wzmagają
fermentację a przez to zwiększają produkcję
gazów,



unikać potraw zbyt słodkich o zbyt tłustych,



unikać potraw sztucznie barwionych i z
konserwantami,



zachować umiar w jedzeniu.

1. Zapach i głośne odchodzenie gazów
2. Pojawienie się krwi na stomii
3. Wydzielanie śluzu ze stomii
4. Możliwość powrotu do pracy zawodowej
5. Biegunki lub zaparcia stolca
6. Możliwość podróżowania
7. Problemy seksualne
8. Możliwość bycia matką/ojcem



Każdy pacjent przed operacją powinien uzyskać
informacje, które pozwolą mu podjąć w pełni
świadomie decyzję o operacji i dadzą wiedzę o
korzyściach wynikających z leczenia oraz
zasadniczych aspektach życia ze stomią



Stomia powinna być wytworzona w optymalnym dla
pacjenta miejscu, zgodnie z zasadami medycznymi i
uwzględnieniem wszystkiego, co będzie sprzyjało
komfortowi chorego. Takie jest podstawowe prawo
pacjenta

International Ostomy
Association



Osoba ze stomią ma prawo do informacji o krajowym
towarzystwie stomijnym oraz do uzyskania wsparcia ze
strony takiego towarzystwa



Osoba ze stomią ma prawo do uzyskania wszelkich
informacji ważnych z punktu widzenia jej życia oraz
pracy, ma prawo oczekiwać takich informacji dla lekarzy
i przyjaciół, aby wzrastała powszechna świadomość co
do warunków, jakie są niezbędne do przystosowania do
stomii oraz do osiągnięcia przez osoby ze stomią
zadawalającej jakości życia po operacji



1948 rok - USA powstaje nieformalna grupa czterech
pacjentów ze stomią - początek ruchu stomijnego



1987 rok powstaje Polskie Towarzystwo Opieki nad
Chorym ze Stomią (POL-ILkO), którego celem jest:



pomoc pacjentom oczekującym na zabieg
(wolontariusze)



wsparcie informacyjne po zabiegu operacyjnym



organizowanie wspólnych wyjazdów, itp..