--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ćwiczenie 14 - Przygotowanie wydruku

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Każdy rysunek jak i jego fragment można wydrukować na drukarce lub ploterze. AutoCAD pozwala poza

rysunkiem głównym, rysowanym i modyfikowanym dotąd, zwanym modelem utworzyć tzw. arkusze papieru,

by widok modelu, który jest na ogół drukowany mógł być wygodnie i precyzyjnie ustawiony i wielokrotnie

wykorzystywany, gdyż zmiany wprowadzane w modelu są automatycznie wprowadzane w arkuszach. Czasem

wygodniej jest drukować od razu z poziomu modelu, czasem dużo łatwiej jest to zrobić z poziomu arkuszy

papieru, dlatego oba sposoby zostaną przedstawione.

DRUKOWANIE Z POZIOMU MODELU

Przez cały czas rysowania obiektu wszelkie działania miały miejsce w modelu, a fakt ten ujawnia aktywna

zakładka znajdująca się na dole ekranu.

Uruchamianie Drukowania: z menu głównego Plik > Drukuj..., klawisze Ctrl + P lub ikona

Drukowanie z poziomu modelu wymaga dokonania pewnych ustawień odnośnie „Urządzenia drukującego”.

Najważniejsze to wskazanie na „Konfigurację plotera” tzn. plotera lub drukarki (ploter to oczywiście taka

„drukarka” do kreślenia większych formatów). Po rozwinięciu wykazu dostępnych drukarek należy wybrać tą, z

której ma zostać wykonany wydruk.

Z powyższej zakładki „Urządzenie drukujące” warto zwrócić uwagę na „Tablicę stylów wydruku”, gdzie można

zdefiniować parametry drukowania.

W drugiej zakładce „Ustawienia wydruku” należy wskazać, co ma być z modelu drukowane i jak to ma być

ustawione w stosunku do papieru.

1 – rozmiar papieru (rozwinięcie tego pola pozwoli wybrać format papieru na jakim ma zostać

wykonany wydruk np. A4, A3, A1)

2 – orientacja rysunku (pionowo, poziomo)

3 – obszar wydruku (najlepiej ustawić, gdy: „Zakres” – wydrukiem ma być cały obszar rysunku w

modelu, „Ekran” – zadowalające jest to co widać na ekranie i „Okno<” – drukowany obszar najlepiej

wybrać „ręcznie” , po uruchomieniu opcji ukaże się rysunek w modelu i wymagane będzie podanie

obszaru wydruku, dobrze narysować sobie wcześniej prostokąt i wskazać jego dwa przeciwległe

wierzchołki)

3

2

1

4

5

6

4 – Skala wydruku (opcja przydatna jeśli istotna jest skala rysunku wydrukowanego, można tę skalę

ustawić wedle oczekiwań)

5 – Centruj wydruk – opcja bardzo użyteczna do uzyskania centralnego położenia drukowanego

fragmentu rysunku

6 – opcje uaktywniające się dopiero po ustawieniu niezbędnych do drukowania opcji (w tym Urządzeń

drukujących) i bardzo przydatna do natychmiastowego podglądu całej kartki („Pełny podgląd...”)

Po dokonaniu wszystkich ustawień i wciśnięciu „ok.” dane do wydruku zostaną przesłane do drukarki i

wydrukowane. Podsumowując, ustawienie wydruku z poziomu modelu jest szybkie, wystarczy podać rodzaj

urządzenia drukującego oraz obszar wydruku (zwykle Zakres) i konfiguracja gotowa.

DRUKOWANIE Z POZIOMU ARKUSZA PAPIERU

Zaletą drukowania z poziomu arkusza papieru jest min. możliwość przygotowania precyzyjnego wydruku,

podzielenia dużego rysunku na mniejsze. Interesująca jest praca w programie AutoCAD na arkuszach papieru,

wówczas drukowanie dokumentu nie wymaga już żadnych ustawień.

Uruchomienie nowego arkusza papieru: zaznaczenie zakładki Arkusz1

Z chwilą wejścia w obszar papieru pokaże się okno dialogowe „Ustawienie strony”, niemal identyczne do okna

„Drukuj” przedstawionego na początku rozdziału. Podobnie i tu w zakładce „Urządzenia drukujące” wybrać

należy rodzaj drukarki lub plotera, a w „Ustawieniach arkusza” co ma być wydrukowane i na jakiej kartce.

Uruchomi się następnie „Arkusz” zwany „arkuszem papieru” lub „przestrzenią papieru”. Polecenie „Drukuj”,

sprawi, że wydruk będzie identyczny z tym, co będzie na niej widoczne na „arkuszu papieru”. Poniżej „Arkusz1”

pokazuje pustą powierzchnię papieru, gdyż w modelu nie został wykonany żaden rysunek.

W oknie „Arkusza1”, widoczne są nowe elementy:

1 – granice przestrzeni papieru (docelowo ustawione tak jak papier w drukarce lub ploterze)

2 – obszar do zadrukowania (wałki podające papier w drukarkach uniemożliwiają pisakom

zadrukowanie całej powierzchni kartki, pozwala to uniknąć przypadku, że rysunek zostanie nie

dodrukowany)

3 – rzutnia (przestrzeń widocznego modelu)

4 – ikona przestrzeni papieru zamiast układu współrzędnego LUW (powrót do modelu spowoduje

pojawienie się ponownie układu współrzędnego LUW)

Dowolny rysunek wykonany w przestrzeni modelu po przejściu do przestrzeni papieru zostanie domyślnie

wstawiona jak poniżej.

2

3

1

4

Domyślnym jest ustawienie „Zakres”, a więc automatyczne dopasowywanie całego rysunku do przestrzeni rzutu.

W powyższym przykładzie dopasowanie do wydruku można uznać za udane, ale dość często należy ustawienia

wykonać samodzielnie np. gdy wydruk ma przedstawiać jedynie fragment modelu.

Zmiany dokonać można po uaktywnieniu rysunku poprzez dwukrotne kliknięcie w przestrzeń rzutu.

Zmieni się wówczas obrys rzutni na pogrubiony, a wskaźnik przestrzeni papieru zmieni się na LUW.

Widok w oknie można zmodyfikować tak, by odpowiadał potrzebnemu wydrukowi. Dwukrotne kliknięcie poza

obszarem rzutu spowoduje, że znów przestanie być edytowalny i dostępna będzie opcja drukowania.

TWORZENIE RZUTNI W ARKUSZU PAPIERU

W nowo utworzonym arkuszu można wprowadzić kilka rzutni czyli widoków tego samego modelu np. całego

obiektu i jednego szczegółu. Na samym początku pojawia się rzutnia, która wypełnia cały obszar arkusza. Aby

wprowadzić nowe rzutnie najlepiej ją skasować. Następnym krokiem będzie wprowadzenie określonej (w

poniższym przykładzie 2) liczby rzutni i wskazanie ich usytuowania za pomocą polecenie Widok >Rzutnie> 2

rzutnie. W oknie poleceń pojawi się pytanie o sposób usytuowania poszczególnych widoków, w tym przypadku

będzie to pionowe lub poziome ich ułożenie, po czym można jeszcze wskazać, punkt przez, który ma biec

podział lub wcisnąć klawisz ENTER (polecenie dopasuj) zezwalając na podzielenie na dwie równe części.

Odpowiednio manewrując poleceniami zoom w przestrzeni arkusza (klikając dwukrotnie myszką w przestrzeni

rzutni) zmieniając to co widać w poszczególnych rzutniach należy dopasować do własnych oczekiwań. Ważne

czasem jest, aby to co zostało ręcznie ustawione w rzutni miała ściśle określoną skalę, należy wybrać polecenie

Zmiana >Cechy i odnaleźć okno „Skala użytkownika” i tam zmodyfikować ustawienia do własnych upodobań.

Ćwiczenie: wykorzystać przykładowy rysunek AutoCADa Stadium Plan.dwg dostępny w katalogu AutoCAD

2004\Sample (np. Program Files\AutoCAD 2004\Sample\Stadium Plan.dwg) i przygotować go do wydruku w

arkuszu (będą tam już dwa arkusze, nowy będzie trzeci). Założyć nowy arkusz, w którym stworzyć należy 2

rzutnie jak na rysunku poniżej. W lewym-górnym widoku ustawić fragment widowni w skali 0,25, w lewym-

dolnym widoku stadion w skali 0,05, w prawym całość projektu w skali 0,015. Całość proszę przekształcić w

raster za pomocą polecenie wpisanego z klawiatury „_jpgout”. Pojawi się okno „Utwórz plik rastrowy”, w

którym ustawić trzeba nazwę nowego pliku rastrowego i w którym katalogu ma zostać zapisany, po czym

program zapyta o rzutnie, które mają być zapisane w rastrze, przy czym wciskamy klawisz ENTER akceptując

wybór wszystkich rzutni i obiektów.