Metoda skrócona (niewprost)
1
Dowodzenie niewprost to następujący schemat:
2
Dowodzenie niewprost to następujący schemat:
•
chcemy dowieść zdania A
3
Dowodzenie niewprost to następujący schemat:
•
chcemy dowieść zdania A
•
zakładamy na odwrót, że zdanie ¬A jest prawdziwe
(jest to tzw. hipoteza niewprost)
4
Dowodzenie niewprost to następujący schemat:
•
chcemy dowieść zdania A
•
zakładamy na odwrót, że zdanie ¬A jest prawdziwe
(jest to tzw. hipoteza niewprost)
•
dedukujemy ...
5
Dowodzenie niewprost to następujący schemat:
•
chcemy dowieść zdania A
•
zakładamy na odwrót, że zdanie ¬A jest prawdziwe
(jest to tzw. hipoteza niewprost)
•
dedukujemy ...
•
w wyniku tej dedukcji uzyskujemy jakąś sprzeczność
(np. że 1=2)
6
Dowodzenie niewprost to następujący schemat:
•
chcemy dowieść zdania A
•
zakładamy na odwrót, że zdanie ¬A jest prawdziwe
(jest to tzw. hipoteza niewprost)
•
dedukujemy ...
•
w wyniku tej dedukcji uzyskujemy jakąś sprzeczność
(np. że 1=2)
•
skoro zdanie ¬A doprowadziło do absurdu, nie może
być prawdziwe
7
Dowodzenie niewprost to następujący schemat:
•
chcemy dowieść zdania A
•
zakładamy na odwrót, że zdanie ¬A jest prawdziwe
(jest to tzw. hipoteza niewprost)
•
dedukujemy ...
•
w wyniku tej dedukcji uzyskujemy jakąś sprzeczność
(np. że 1=2)
•
skoro zdanie ¬A doprowadziło do absurdu, nie może
być prawdziwe
•
zatem zdanie ¬A jest fałszywe
8
Dowodzenie niewprost to następujący schemat:
•
chcemy dowieść zdania A
•
zakładamy na odwrót, że zdanie ¬A jest prawdziwe
(jest to tzw. hipoteza niewprost)
•
dedukujemy ...
•
w wyniku tej dedukcji uzyskujemy jakąś sprzeczność
(np. że 1=2)
•
skoro zdanie ¬A doprowadziło do absurdu, nie może
być prawdziwe
•
zatem zdanie ¬A jest fałszywe
•
zatem zdanie A jest prawdziwe
9
Przykład 1. Sprawdzimy, czy formuła
((p → q) ∧ (q → r)) → (p → r)
jest tautologią.
10
Przykład 1. Sprawdzimy, czy formuła
((p → q) ∧ (q → r)) → (p → r)
jest tautologią.
(( p → q ) ∧ ( q → r )) → ( p → r )
11
Przykład 1. Sprawdzimy, czy formuła
((p → q) ∧ (q → r)) → (p → r)
jest tautologią.
(( p → q ) ∧ ( q → r )) → ( p → r )
0
12
Przykład 1. Sprawdzimy, czy formuła
((p → q) ∧ (q → r)) → (p → r)
jest tautologią.
(( p → q ) ∧ ( q → r )) → ( p → r )
1
0
13
Przykład 1. Sprawdzimy, czy formuła
((p → q) ∧ (q → r)) → (p → r)
jest tautologią.
(( p → q ) ∧ ( q → r )) → ( p → r )
1
0
0
14
Przykład 1. Sprawdzimy, czy formuła
((p → q) ∧ (q → r)) → (p → r)
jest tautologią.
(( p → q ) ∧ ( q → r )) → ( p → r )
1
1
0
0
15
Przykład 1. Sprawdzimy, czy formuła
((p → q) ∧ (q → r)) → (p → r)
jest tautologią.
(( p → q ) ∧ ( q → r )) → ( p → r )
1
1
1
0
0
16
Przykład 1. Sprawdzimy, czy formuła
((p → q) ∧ (q → r)) → (p → r)
jest tautologią.
(( p → q ) ∧ ( q → r )) → ( p → r )
1
1
1
0
1 0
17
Przykład 1. Sprawdzimy, czy formuła
((p → q) ∧ (q → r)) → (p → r)
jest tautologią.
(( p → q ) ∧ ( q → r )) → ( p → r )
1
1
1
0
1 0 0
18
Przykład 1. Sprawdzimy, czy formuła
((p → q) ∧ (q → r)) → (p → r)
jest tautologią.
(( p → q ) ∧ ( q → r )) → ( p → r )
1 1
1
1
0
1 0 0
19
Przykład 1. Sprawdzimy, czy formuła
((p → q) ∧ (q → r)) → (p → r)
jest tautologią.
(( p → q ) ∧ ( q → r )) → ( p → r )
1 1
1
1 0
0
1 0 0
20
Przykład 1. Sprawdzimy, czy formuła
((p → q) ∧ (q → r)) → (p → r)
jest tautologią.
(( p → q ) ∧ ( q → r )) → ( p → r )
1 1 1
1
1 0
0
1 0 0
21
Przykład 1. Sprawdzimy, czy formuła
((p → q) ∧ (q → r)) → (p → r)
jest tautologią.
(( p → q ) ∧ ( q → r )) → ( p → r )
1 1 1
1
1 1 0
0
1 0 0
22
Przykład 1. Sprawdzimy, czy formuła
((p → q) ∧ (q → r)) → (p → r)
jest tautologią.
(( p → q ) ∧ ( q → r )) → ( p → r )
1 1 1
1
1 1 0
0
1 0 0
Czy otrzymaliśmy sprzeczność?
23
Przykład 1. Sprawdzimy, czy formuła
((p → q) ∧ (q → r)) → (p → r)
jest tautologią.
(( p → q ) ∧ ( q → r )) → ( p → r )
1 1 1
1
1 1 0
0
1 0 0
Czy otrzymaliśmy sprzeczność?
TAK!
24
Przykład 1. Sprawdzimy, czy formuła
((p → q) ∧ (q → r)) → (p → r)
jest tautologią.
(( p → q ) ∧ ( q → r )) → ( p → r )
1 1 1
1
1 1 0
0
1 0 0
Czy otrzymaliśmy sprzeczność?
TAK!
Zatem nasze zdanie jest tautologią
25
Przykład 2. Zastosujemy metodę niewprost, do roz-
wiązanego już przykładu.
( k → ¬ m ) → ( ¬ m → k )
26
Przykład 2. Zastosujemy metodę niewprost, do roz-
wiązanego już przykładu.
( k → ¬ m ) → ( ¬ m → k )
0
27
Przykład 2. Zastosujemy metodę niewprost, do roz-
wiązanego już przykładu.
( k → ¬ m ) → ( ¬ m → k )
1
0
28
Przykład 2. Zastosujemy metodę niewprost, do roz-
wiązanego już przykładu.
( k → ¬ m ) → ( ¬ m → k )
1
0
0
29
Przykład 2. Zastosujemy metodę niewprost, do roz-
wiązanego już przykładu.
( k → ¬ m ) → ( ¬ m → k )
1
0
1
0
30
Przykład 2. Zastosujemy metodę niewprost, do roz-
wiązanego już przykładu.
( k → ¬ m ) → ( ¬ m → k )
1
0
1
0 0
31
Przykład 2. Zastosujemy metodę niewprost, do roz-
wiązanego już przykładu.
( k → ¬ m ) → ( ¬ m → k )
1
0
1 0 0 0
32
Przykład 2. Zastosujemy metodę niewprost, do roz-
wiązanego już przykładu.
( k → ¬ m ) → ( ¬ m → k )
0 1
0
1 0 0 0
33
Przykład 2. Zastosujemy metodę niewprost, do roz-
wiązanego już przykładu.
( k → ¬ m ) → ( ¬ m → k )
0 1
0
0
1 0 0 0
34
Przykład 2. Zastosujemy metodę niewprost, do roz-
wiązanego już przykładu.
( k → ¬ m ) → ( ¬ m → k )
0 1 1 0
0
1 0 0 0
35
Przykład 2. Zastosujemy metodę niewprost, do roz-
wiązanego już przykładu.
( k → ¬ m ) → ( ¬ m → k )
0 1 1 0
0
1 0 0 0
Brak sprzeczności, zatem rozważane zdanie nie jest tau-
tologią.
Wartościowanie falsyfikujące to: k = 0, m = 0.
36
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
37
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
38
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
0
39
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
1
0
0
40
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
1
0
0
0
0
1
41
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
1
0
0
0
0
0
1
42
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
1
0
0
0
0
0
0
1
43
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
1
0
0
0
0 0
0
0
1
44
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
1
0
0
0 1 0 0
0
0
1
45
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
1
0
0
0 1 0 0 1
0
0
1
46
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
1
1 0
0
0 1 0 0 1
0
0
1
47
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
1
1 0 1
0
0 1 0 0 1
0
0
1
48
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
1
1 0 1
0
0 1 0 0 1
0
0
1
W pierwszym przypadku: sprzeczność
49
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
1
1 0 1
0
0 1 0 0 1
0
1
0
1
W pierwszym przypadku: sprzeczność
50
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
1
1 0 1
0
0 1 0 0 1
0
1 1
0
1
W pierwszym przypadku: sprzeczność
51
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
1
1 0 1
0
0 1 0 0 1
0
1 1 1
0
1
W pierwszym przypadku: sprzeczność
52
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
1
1 0 1
0
0 1 0 0 1
0
1 1 1
0
1 1
W pierwszym przypadku: sprzeczność
53
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
1
1 0 1
0
0 1 0 0 1
0
1 1 1
0
1 1
1
W pierwszym przypadku: sprzeczność
54
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
1
1 0 1
0
0 1 0 0 1
0
1 1 1
0
0 1 1
1
W pierwszym przypadku: sprzeczność
55
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
1
1 0 1
0
0 1 0 0 1
0
1 1 1
0
0 1 1 0 1
W pierwszym przypadku: sprzeczność
56
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
1
1 0 1
0
0 1 0 0 1
0
1 1 1
0
0
1
1 0
1
W pierwszym przypadku: sprzeczność
W drugim przypadku: sprzeczność
57
Przykład 3. Czy formuła ¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q) jest
tautologią?
¬ ( p ∧ q ) ↔ ( ¬ p ∨ ¬ q )
1
1 0 1
0
0 1 0 0 1
0
1 1 1
0
0
1
1 0
1
W pierwszym przypadku: sprzeczność
W drugim przypadku: sprzeczność
Zatem zdanie jest tautologią
58
Stanosz 23, 24, 25, 39
59
Najważniejsze tautologie
60
Najważniejsze tautologie
1. Prawo tożsamości
p → p
61
Najważniejsze tautologie
1. Prawo tożsamości
p → p
2. Prawo sprzeczności
¬(p ∧ ¬p)
62
Najważniejsze tautologie
1. Prawo tożsamości
p → p
2. Prawo sprzeczności
¬(p ∧ ¬p)
3. Prawo wyłączonego środka
p ∨ ¬p
63
Najważniejsze tautologie
1. Prawo tożsamości
p → p
2. Prawo sprzeczności
¬(p ∧ ¬p)
3. Prawo wyłączonego środka
p ∨ ¬p
4. Prawo podwójnego przeczenia
p ↔ ¬¬p
64
5. Prawa przemienności
(p ∧ q) ↔ (q ∧ p)
(p ∨ q) ↔ (q ∨ p)
65
5. Prawa przemienności
(p ∧ q) ↔ (q ∧ p)
(p ∨ q) ↔ (q ∨ p)
6. Prawa łączności
(p ∧ (q ∧ r)) ↔ ((p ∧ q) ∧ r)
(p ∨ (q ∨ r)) ↔ ((p ∨ q) ∨ r)
66
5. Prawa przemienności
(p ∧ q) ↔ (q ∧ p)
(p ∨ q) ↔ (q ∨ p)
6. Prawa łączności
(p ∧ (q ∧ r)) ↔ ((p ∧ q) ∧ r)
(p ∨ (q ∨ r)) ↔ ((p ∨ q) ∨ r)
7. Prawa rozdzielności
(p ∧ (q ∨ r)) ↔ ((p ∧ q) ∨ (p ∧ r)
(p ∨ (q ∧ r)) ↔ ((p ∨ q) ∧ (p ∨ r)
67
8. Prawa sylogizmu
((p → q) ∧ (q → r)) → (p → r)
(p → q) → ((q → r) → (p → r))
68
8. Prawa sylogizmu
((p → q) ∧ (q → r)) → (p → r)
(p → q) → ((q → r) → (p → r))
9. Prawa de Morgana (prawa negowania)
¬(p ∧ q) ↔ (¬p ∨ ¬q)
¬(p ∨ q) ↔ (¬p ∧ ¬q)
¬(p → q) ↔ (p ∧ ¬q)
69
10. Prawo kontrapozycji
(p → q) ↔ (¬q → ¬p)
70
10. Prawo kontrapozycji
(p → q) ↔ (¬q → ¬p)
11. Prawa redukcji do absurdu
(p → ¬p) → ¬p
((p → q) ∧ (p → ¬q)) → ¬p
71
10. Prawo kontrapozycji
(p → q) ↔ (¬q → ¬p)
11. Prawa redukcji do absurdu
(p → ¬p) → ¬p
((p → q) ∧ (p → ¬q)) → ¬p
12. Prawo komutacji
(p → (q → r)) ↔ (q → (p → r))
72
10. Prawo kontrapozycji
(p → q) ↔ (¬q → ¬p)
11. Prawa redukcji do absurdu
(p → ¬p) → ¬p
((p → q) ∧ (p → ¬q)) → ¬p
12. Prawo komutacji
(p → (q → r)) ↔ (q → (p → r))
WIĘCEJ — patrz Stanosz [Wprowadzenie, s. 42]
73
Rozumowania
74
Definicja. Rozumowaniem będziemy nazywać na-
stępującą parę:
(X, β)
75
Definicja. Rozumowaniem będziemy nazywać na-
stępującą parę:
(X, β)
gdzie X to dowolny zbiór zdań — zwanych przesłan-
kami rozumowania — zaś β to dowolne zdanie —
zwane wnioskiem rozumowania.
76
Definicja. Rozumowaniem będziemy nazywać na-
stępującą parę:
(X, β)
gdzie X to dowolny zbiór zdań — zwanych przesłan-
kami rozumowania — zaś β to dowolne zdanie —
zwane wnioskiem rozumowania. Napis
X
β
oznacza, że mamy do czynienia z rozumowaniem o prze-
słankach ze zbioru X i wniosku β.
77
Jeśli X składa się ze zdań α
1
, . . . α
n
to piszemy:
78
Jeśli X składa się ze zdań α
1
, . . . α
n
to piszemy:
α
1
, . . . , α
n
β
79
Przykład 1. Rozważmy rozumowanie następujące:
80
Przykład 1. Rozważmy rozumowanie następujące:
Jeżeli Jan uczy się pilnie to otrzymuje dobre stopnie
81
Przykład 1. Rozważmy rozumowanie następujące:
Jeżeli Jan uczy się pilnie to otrzymuje dobre stopnie
Jeżeli Jan nie otrzymuje dobrych stopni to traci humor
82
Przykład 1. Rozważmy rozumowanie następujące:
Jeżeli Jan uczy się pilnie to otrzymuje dobre stopnie
Jeżeli Jan nie otrzymuje dobrych stopni to traci humor
Jan nie traci humoru
83
Przykład 1. Rozważmy rozumowanie następujące:
Jeżeli Jan uczy się pilnie to otrzymuje dobre stopnie
Jeżeli Jan nie otrzymuje dobrych stopni to traci humor
Jan nie traci humoru
Jan uczy się pilnie
84
Przykład 1. Rozważmy rozumowanie następujące:
Jeżeli Jan uczy się pilnie to otrzymuje dobre stopnie
Jeżeli Jan nie otrzymuje dobrych stopni to traci humor
Jan nie traci humoru
Jan uczy się pilnie
Po sformalizowaniu dostajemy:
85
Przykład 1. Rozważmy rozumowanie następujące:
Jeżeli Jan uczy się pilnie to otrzymuje dobre stopnie
Jeżeli Jan nie otrzymuje dobrych stopni to traci humor
Jan nie traci humoru
Jan uczy się pilnie
Po sformalizowaniu dostajemy:
u → d,
86
Przykład 1. Rozważmy rozumowanie następujące:
Jeżeli Jan uczy się pilnie to otrzymuje dobre stopnie
Jeżeli Jan nie otrzymuje dobrych stopni to traci humor
Jan nie traci humoru
Jan uczy się pilnie
Po sformalizowaniu dostajemy:
u → d,
¬ d → t,
87
Przykład 1. Rozważmy rozumowanie następujące:
Jeżeli Jan uczy się pilnie to otrzymuje dobre stopnie
Jeżeli Jan nie otrzymuje dobrych stopni to traci humor
Jan nie traci humoru
Jan uczy się pilnie
Po sformalizowaniu dostajemy:
u → d,
¬ d → t,
¬ t
88
Przykład 1. Rozważmy rozumowanie następujące:
Jeżeli Jan uczy się pilnie to otrzymuje dobre stopnie
Jeżeli Jan nie otrzymuje dobrych stopni to traci humor
Jan nie traci humoru
Jan uczy się pilnie
Po sformalizowaniu dostajemy:
u → d,
¬ d → t,
¬ t
u
89
W centrum zainteresowania logiki leży zagadnienie po-
prawności rozumowań.
90
W centrum zainteresowania logiki leży zagadnienie po-
prawności rozumowań.
Definicja. Rozumowanie
X
β
nazywamy poprawnym
wtedy i tylko wtedy, gdy dla dowolnego wartościowania,
przy którym przesłanki (elementy zbioru X) są prawdzi-
we, wniosek (tj. zdanie β) też jest fałszywy.
91
W centrum zainteresowania logiki leży zagadnienie po-
prawności rozumowań.
Definicja. Rozumowanie
X
β
nazywamy poprawnym
wtedy i tylko wtedy, gdy dla dowolnego wartościowania,
przy którym przesłanki (elementy zbioru X) są prawdzi-
we, wniosek (tj. zdanie β) też jest fałszywy.
Innymi słowy, rozumowanie jest niepoprawne, o ile ist-
nieje wartościowanie, przy którym przesłanki są prawdzi-
we, a wniosek jest fałszywy.
92
Niezbyt ściśle:
93
Niezbyt ściśle:
rozumowanie jest poprawne, gdy uznanie przesłanek zmu-
sza mnie do uznania wniosku
94
Niezbyt ściśle:
rozumowanie jest poprawne, gdy uznanie przesłanek zmu-
sza mnie do uznania wniosku
jeszcze inaczej:
95
Niezbyt ściśle:
rozumowanie jest poprawne, gdy uznanie przesłanek zmu-
sza mnie do uznania wniosku
jeszcze inaczej:
nie da się uznać przesłanek i odrzucić wniosku, nie po-
padając w sprzeczność.
96
Przykład 2. Rozważmy rozumawanie następujące:
97
Przykład 2. Rozważmy rozumawanie następujące:
Jeżeli Jan pije to śpi
Jeżeli Jan śpi to nie grzeszy
Jeśli Jan nie grzeszy to pójdzie do nieba
Jeśli Jan pije to pójdzie do nieba
98
Przykład 2. Rozważmy rozumawanie następujące:
Jeżeli Jan pije to śpi
Jeżeli Jan śpi to nie grzeszy
Jeśli Jan nie grzeszy to pójdzie do nieba
Jeśli Jan pije to pójdzie do nieba
Po sformalizowaniu dostajemy:
p → s,
s → ¬ g,
¬ g → i
p → i
99
Jak rozstrzygnąć czy to rozumowanie jest poprawne?
100
Jak rozstrzygnąć czy to rozumowanie jest poprawne?
•
gdyby było poprawne, to przypuszczenie, że przesłan-
ki są prawdziwe a wniosek fałszywy, doprowadziłoby
do sprzeczności
101
Jak rozstrzygnąć czy to rozumowanie jest poprawne?
•
gdyby było poprawne, to przypuszczenie, że przesłan-
ki są prawdziwe a wniosek fałszywy, doprowadziłoby
do sprzeczności
•
gdyby było niepoprawne, to przypuszczenie, że prze-
słanki są prawdziwe a wniosek fałszywy, nie dopro-
wadziłoby do sprzeczności (skonstruowalibyśmy war-
tościowanie, które potwierdza przesłanki, a obala wnio-
sek)
102
Jak rozstrzygnąć czy to rozumowanie jest poprawne?
•
gdyby było poprawne, to przypuszczenie, że przesłan-
ki są prawdziwe a wniosek fałszywy, doprowadziłoby
do sprzeczności
•
gdyby było niepoprawne, to przypuszczenie, że prze-
słanki są prawdziwe a wniosek fałszywy, nie dopro-
wadziłoby do sprzeczności (skonstruowalibyśmy war-
tościowanie, które potwierdza przesłanki, a obala wnio-
sek)
Zatem:
103
p → s,
s → ¬ g,
¬ g → i
p → i
•
zakładamy, że przesłanki są prawdziwe, a wniosek
fałszywy
104
p → s,
s → ¬ g,
¬ g → i
1
1
1
p → i
0
•
zakładamy, że przesłanki są prawdziwe, a wniosek
fałszywy
105
p → s,
s → ¬ g,
¬ g → i
1
1
1
p → i
0
•
zakładamy, że przesłanki są prawdziwe, a wniosek
fałszywy
•
dedukujemy...
106
p → s,
s → ¬ g,
¬ g → i
1
1
1
p → i
1 0
•
zakładamy, że przesłanki są prawdziwe, a wniosek
fałszywy
•
dedukujemy...
107
p → s,
s → ¬ g,
¬ g → i
1
1
1
p → i
1 0 0
•
zakładamy, że przesłanki są prawdziwe, a wniosek
fałszywy
•
dedukujemy...
108
p → s,
s → ¬ g,
¬ g → i
1 1
1
1
p → i
1 0 0
•
zakładamy, że przesłanki są prawdziwe, a wniosek
fałszywy
•
dedukujemy...
109
p → s,
s → ¬ g,
¬ g → i
1 1
1
1 0
p → i
1 0 0
•
zakładamy, że przesłanki są prawdziwe, a wniosek
fałszywy
•
dedukujemy...
110
p → s,
s → ¬ g,
¬ g → i
1 1 1
1
1 0
p → i
1 0 0
•
zakładamy, że przesłanki są prawdziwe, a wniosek
fałszywy
•
dedukujemy...
111
p → s,
s → ¬ g,
¬ g → i
1 1 1
1 1
1 0
p → i
1 0 0
•
zakładamy, że przesłanki są prawdziwe, a wniosek
fałszywy
•
dedukujemy...
112
p → s,
s → ¬ g,
¬ g → i
1 1 1
1 1 1
1 0
p → i
1 0 0
•
zakładamy, że przesłanki są prawdziwe, a wniosek
fałszywy
•
dedukujemy...
113
p → s,
s → ¬ g,
¬ g → i
1 1 1
1 1 1 0
1 0
p → i
1 0 0
•
zakładamy, że przesłanki są prawdziwe, a wniosek
fałszywy
•
dedukujemy...
114
p → s,
s → ¬ g,
¬ g → i
1 1 1
1 1 1 0
0 1 0
p → i
1 0 0
•
zakładamy, że przesłanki są prawdziwe, a wniosek
fałszywy
•
dedukujemy...
115
p → s,
s → ¬ g,
¬ g → i
1 1 1
1 1 1 0
1 0 1 0
p → i
1 0 0
•
zakładamy, że przesłanki są prawdziwe, a wniosek
fałszywy
•
dedukujemy...
116
p → s,
s → ¬ g,
¬ g → i
1 1 1
1 1 1 0
1 0 1 0
p → i
1 0 0
•
zakładamy, że przesłanki są prawdziwe, a wniosek
fałszywy
•
dedukujemy...
•
szukamy sprzeczności
117
p → s,
s → ¬ g,
¬ g → i
1 1 1
1 1 1 0
1
0
1 0
p → i
1 0 0
•
zakładamy, że przesłanki są prawdziwe, a wniosek
fałszywy
•
dedukujemy...
•
szukamy sprzeczności
•
JEST!
118
p → s,
s → ¬ g,
¬ g → i
1 1 1
1 1 1 0
1
0
1 0
p → i
1 0 0
•
zakładamy, że przesłanki są prawdziwe, a wniosek
fałszywy
•
dedukujemy...
•
szukamy sprzeczności
•
JEST!
•
zatem: rozumowanie jest poprawne
119
Powrót do Przykładu 1.
120
Powrót do Przykładu 1.
u → d,
¬ d → t,
¬ t
u
121
Powrót do Przykładu 1.
u → d,
¬ d → t,
¬ t
1
1
1
u
0
122
Powrót do Przykładu 1.
u → d,
¬ d → t,
¬ t
0 1
1
1
u
0
123
Powrót do Przykładu 1.
u → d,
¬ d → t,
¬ t
0 1
1
1 0
u
0
124
Powrót do Przykładu 1.
u → d,
¬ d → t,
¬ t
0 1
1 0
1 0
u
0
125
Powrót do Przykładu 1.
u → d,
¬ d → t,
¬ t
0 1
0
1 0
1 0
u
0
126
Powrót do Przykładu 1.
u → d,
¬ d → t,
¬ t
0 1
0 1 1 0
1 0
u
0
127
Powrót do Przykładu 1.
u → d,
¬ d → t,
¬ t
0 1 1
0 1 1 0
1 0
u
0
128
Powrót do Przykładu 1.
u → d,
¬ d → t,
¬ t
0 1 1
0 1 1 0
1 0
u
0
Czy jest gdzieś sprzeczność?
129
Powrót do Przykładu 1.
u → d,
¬ d → t,
¬ t
0 1 1
0 1 1 0
1 0
u
0
Czy jest gdzieś sprzeczność? NIE!
130
Powrót do Przykładu 1.
u → d,
¬ d → t,
¬ t
0 1 1
0 1 1 0
1 0
u
0
Czy jest gdzieś sprzeczność? NIE!
Zatem wartościowanie:
u = 0,
d = 1,
t = 0
obala to rozumowanie.
131
Powrót do Przykładu 1.
u → d,
¬ d → t,
¬ t
0 1 1
0 1 1 0
1 0
u
0
Czy jest gdzieś sprzeczność? NIE!
Zatem wartościowanie:
u = 0,
d = 1,
t = 0
obala to rozumowanie:
ROZUMOWANIE NIE JEST POPRAWNE
132
Przykład 3.
133
Przykład 3.
Jeśli Jan nie będzie systematycznie grał na loterii, to nie wygra.
Jeśli Jan będzie systematycznie grał na loterii,
to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jeśli Jan nie wygra, to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jan musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów
134
Przykład 3.
Jeśli Jan nie będzie systematycznie grał na loterii, to nie wygra.
Jeśli Jan będzie systematycznie grał na loterii,
to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jeśli Jan nie wygra, to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jan musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów
Formalizujemy
135
Przykład 3.
Jeśli Jan nie będzie systematycznie grał na loterii, to nie wygra.
Jeśli Jan będzie systematycznie grał na loterii,
to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jeśli Jan nie wygra, to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jan musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów
Formalizujemy
¬ g → ¬ w,
g → d,
¬ w → d
d
136
Przykład 3.
Jeśli Jan nie będzie systematycznie grał na loterii, to nie wygra.
Jeśli Jan będzie systematycznie grał na loterii,
to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jeśli Jan nie wygra, to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jan musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów
Formalizujemy i obliczamy...
¬ g → ¬ w,
g → d,
¬ w → d
1
1
1
d
0
137
Przykład 3.
Jeśli Jan nie będzie systematycznie grał na loterii, to nie wygra.
Jeśli Jan będzie systematycznie grał na loterii,
to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jeśli Jan nie wygra, to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jan musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów
Formalizujemy i obliczamy...
¬ g → ¬ w,
g → d,
¬ w → d
1
1 0
1
d
0
138
Przykład 3.
Jeśli Jan nie będzie systematycznie grał na loterii, to nie wygra.
Jeśli Jan będzie systematycznie grał na loterii,
to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jeśli Jan nie wygra, to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jan musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów
Formalizujemy i obliczamy...
¬ g → ¬ w,
g → d,
¬ w → d
1
1 0
1 0
d
0
139
Przykład 3.
Jeśli Jan nie będzie systematycznie grał na loterii, to nie wygra.
Jeśli Jan będzie systematycznie grał na loterii,
to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jeśli Jan nie wygra, to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jan musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów
Formalizujemy i obliczamy...
¬ g → ¬ w,
g → d,
¬ w → d
1
0 1 0
1 0
d
0
140
Przykład 3.
Jeśli Jan nie będzie systematycznie grał na loterii, to nie wygra.
Jeśli Jan będzie systematycznie grał na loterii,
to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jeśli Jan nie wygra, to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jan musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów
Formalizujemy i obliczamy...
¬ g → ¬ w,
g → d,
¬ w → d
0 1
0 1 0
1 0
d
0
141
Przykład 3.
Jeśli Jan nie będzie systematycznie grał na loterii, to nie wygra.
Jeśli Jan będzie systematycznie grał na loterii,
to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jeśli Jan nie wygra, to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jan musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów
Formalizujemy i obliczamy...
¬ g → ¬ w,
g → d,
¬ w → d
1 0 1
0 1 0
1 0
d
0
142
Przykład 3.
Jeśli Jan nie będzie systematycznie grał na loterii, to nie wygra.
Jeśli Jan będzie systematycznie grał na loterii,
to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jeśli Jan nie wygra, to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jan musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów
Formalizujemy i obliczamy...
¬ g → ¬ w,
g → d,
¬ w → d
1 0 1 1
0 1 0
1 0
d
0
143
Przykład 3.
Jeśli Jan nie będzie systematycznie grał na loterii, to nie wygra.
Jeśli Jan będzie systematycznie grał na loterii,
to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jeśli Jan nie wygra, to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jan musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów
Formalizujemy i obliczamy...
¬ g → ¬ w,
g → d,
¬ w → d
1 0 1 1 0
0 1 0
1 0
d
0
144
Przykład 3.
Jeśli Jan nie będzie systematycznie grał na loterii, to nie wygra.
Jeśli Jan będzie systematycznie grał na loterii,
to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jeśli Jan nie wygra, to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jan musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów
Formalizujemy i obliczamy...
¬ g → ¬ w,
g → d,
¬ w → d
1 0 1 1 0
0 1 0
0 1 0
d
0
145
Przykład 3.
Jeśli Jan nie będzie systematycznie grał na loterii, to nie wygra.
Jeśli Jan będzie systematycznie grał na loterii,
to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jeśli Jan nie wygra, to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jan musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów
Formalizujemy i obliczamy...
¬ g → ¬ w,
g → d,
¬ w → d
1 0 1 1 0
0 1 0
1 0 1 0
d
0
146
Przykład 3.
Jeśli Jan nie będzie systematycznie grał na loterii, to nie wygra.
Jeśli Jan będzie systematycznie grał na loterii,
to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jeśli Jan nie wygra, to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jan musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów
Formalizujemy i obliczamy...
¬ g → ¬ w,
g → d,
¬ w → d
1 0 1 1 0
0 1 0
1 0 1 0
d
0
Szukamy sprzeczności...
147
Przykład 3.
Jeśli Jan nie będzie systematycznie grał na loterii, to nie wygra.
Jeśli Jan będzie systematycznie grał na loterii,
to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jeśli Jan nie wygra, to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jan musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów
Formalizujemy i obliczamy...
¬ g → ¬ w,
g → d,
¬ w → d
1 0 1 1 0
0 1 0
1
0
1 0
d
0
Szukamy sprzeczności... JEST!
148
Przykład 3.
Jeśli Jan nie będzie systematycznie grał na loterii, to nie wygra.
Jeśli Jan będzie systematycznie grał na loterii,
to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jeśli Jan nie wygra, to musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów.
Jan musi znaleźć dodatkowe źródło dochodów
Formalizujemy i obliczamy...
¬ g → ¬ w,
g → d,
¬ w → d
1 0 1 1 0
0 1 0
1
0
1 0
d
0
Szukamy sprzeczności... JEST! rozumowanie OK
149
Ćwiczenie 1. Czy rozumowanie jest poprawne:
Jeśli Jan ożeni się z Marią to Piotr go znienawidzi.
Jeśli Piotr ożeni się z Marią to Jan go znienawidzi.
Piotr znienawidzi Jana lub Jan znienawidzi Piotra.
150
Ćwiczenie 2. Czy rozumowanie jest poprawne:
Jeśli Jan ożeni się z Marią to Piotr go znienawidzi.
Jeśli Piotr umrze to Jan ożeni się z Marią.
Jeśli Piotr umrze to znienawidzi Jana.
151
Stanosz 44, 45
152
Sprzeczność
153
Gdy zbiór przesłanek jest sprzeczny, rozumowanie jest
bezwartościowe: każde zdanie wynika ze sprzecznego
zbioru przesłanek.
154
Gdy zbiór przesłanek jest sprzeczny, rozumowanie jest
bezwartościowe: każde zdanie wynika ze sprzecznego
zbioru przesłanek. Istotnie, rozważmy rozumowanie:
155
Gdy zbiór przesłanek jest sprzeczny, rozumowanie jest
bezwartościowe: każde zdanie wynika ze sprzecznego
zbioru przesłanek. Istotnie, rozważmy rozumowanie:
Jan wierzy w Boga
Jan nie wierzy w Boga
Jan jest najlepszym wykładowcą na GWSP
156
Gdy zbiór przesłanek jest sprzeczny, rozumowanie jest
bezwartościowe: każde zdanie wynika ze sprzecznego
zbioru przesłanek. Istotnie, rozważmy rozumowanie:
Jan wierzy w Boga
Jan nie wierzy w Boga
Jan jest najlepszym wykładowcą na GWSP
Formalizujemy
157
Gdy zbiór przesłanek jest sprzeczny, rozumowanie jest
bezwartościowe: każde zdanie wynika ze sprzecznego
zbioru przesłanek. Istotnie, rozważmy rozumowanie:
Jan wierzy w Boga
Jan nie wierzy w Boga
Jan jest najlepszym wykładowcą na GWSP
Formalizujemy
w,
¬ w
n
158
Gdy zbiór przesłanek jest sprzeczny, rozumowanie jest
bezwartościowe: każde zdanie wynika ze sprzecznego
zbioru przesłanek. Istotnie, rozważmy rozumowanie:
Jan wierzy w Boga
Jan nie wierzy w Boga
Jan jest najlepszym wykładowcą na GWSP
Formalizujemy i obliczamy:
w,
¬ w
n
159
Gdy zbiór przesłanek jest sprzeczny, rozumowanie jest
bezwartościowe: każde zdanie wynika ze sprzecznego
zbioru przesłanek. Istotnie, rozważmy rozumowanie:
Jan wierzy w Boga
Jan nie wierzy w Boga
Jan jest najlepszym wykładowcą na GWSP
Formalizujemy i obliczamy:
w,
¬ w
1
1
n
0
160
Gdy zbiór przesłanek jest sprzeczny, rozumowanie jest
bezwartościowe: każde zdanie wynika ze sprzecznego
zbioru przesłanek. Istotnie, rozważmy rozumowanie:
Jan wierzy w Boga
Jan nie wierzy w Boga
Jan jest najlepszym wykładowcą na GWSP
Formalizujemy i obliczamy:
w,
¬ w
1
1 0
n
0
161
Gdy zbiór przesłanek jest sprzeczny, rozumowanie jest
bezwartościowe: każde zdanie wynika ze sprzecznego
zbioru przesłanek. Istotnie, rozważmy rozumowanie:
Jan wierzy w Boga
Jan nie wierzy w Boga
Jan jest najlepszym wykładowcą na GWSP
Formalizujemy i obliczamy:
w,
¬ w
1
1
0
n
0
Sprzeczność!
162
Gdy zbiór przesłanek jest sprzeczny, wnioskowanie jest
bezwartościowe: każde zdanie wynika ze sprzecznego
zbioru przesłanek. Istotnie, rozważmy rozumowanie:
Jan wierzy w Boga
Jan nie wierzy w Boga
Jan jest najlepszym wykładowcą na GWSP
Formalizujemy i obliczamy:
w,
¬ w
1
1
0
n
0
Sprzeczność! Zatem rozumowanie jest poprawne!
163
Co to znaczy, że zbiór formuł jest sprzeczny?
164
Definicja.
165
Definicja. Zbiór formuł X nazywamy niesprzecznym,
wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje wartościowanie, przy
którym wszystkie formuły z X są prawdziwe.
166
Definicja. Zbiór formuł X nazywamy niesprzecznym,
wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje wartościowanie, przy
którym wszystkie formuły z X są prawdziwe.
Natomiast:
167
Definicja. Zbiór formuł X nazywamy niesprzecznym,
wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje wartościowanie, przy
którym wszystkie formuły z X są prawdziwe.
Natomiast:
zbiór X jest sprzeczny, gdy nie istnieje takie warto-
ściowanie.
168
Przykład 1. Zbiór formuł:
{p → q, p → ¬q}
jest niesprzeczny.
169
Przykład 1. Zbiór formuł:
{p → q, p → ¬q}
jest niesprzeczny.
Istotnie, wartościowanie (np.) p = 0, q = 0 potwierdza
obydwa zdania:
170
Przykład 1. Zbiór formuł:
{p → q, p → ¬q}
jest niesprzeczny.
Istotnie, wartościowanie (np.) p = 0, q = 0 potwierdza
obydwa zdania:
p → q,
p → ¬ q
0
0
0
0
171
Przykład 1. Zbiór formuł:
{p → q, p → ¬q}
jest niesprzeczny.
Istotnie, wartościowanie (np.) p = 0, q = 0 potwierdza
obydwa zdania:
p → q,
p → ¬ q
0 1 0
0
0
172
Przykład 1. Zbiór formuł:
{p → q, p → ¬q}
jest niesprzeczny.
Istotnie, wartościowanie (np.) p = 0, q = 0 potwierdza
obydwa zdania:
p → q,
p → ¬ q
0 1 0
0
1 0
173
Przykład 1. Zbiór formuł:
{p → q, p → ¬q}
jest niesprzeczny.
Istotnie, wartościowanie (np.) p = 0, q = 0 potwierdza
obydwa zdania:
p → q,
p → ¬ q
0 1 0
0 1 1 0
174
Przykład 2. Zbiór
{p, p → q, ¬q}
jest sprzeczny.
175
Przykład 2. Zbiór
{p, p → q, ¬q}
jest sprzeczny.
Istotnie, przypuśćmy, że przy pewnym wartościowaniu
(jeszcze nieznanym) wszystkie zdania są prawdziwe:
176
Przykład 2. Zbiór
{p, p → q, ¬q}
jest sprzeczny.
Istotnie, przypuśćmy, że przy pewnym wartościowaniu
(jeszcze nieznanym) wszystkie zdania są prawdziwe:
p,
p → q,
¬ q
1
1
1
177
Przykład 2. Zbiór
{p, p → q, ¬q}
jest sprzeczny.
Istotnie, przypuśćmy, że przy pewnym wartościowaniu
(jeszcze nieznanym) wszystkie zdania są prawdziwe:
p,
p → q,
¬ q
1
1 1
1
178
Przykład 2. Zbiór
{p, p → q, ¬q}
jest sprzeczny.
Istotnie, przypuśćmy, że przy pewnym wartościowaniu
(jeszcze nieznanym) wszystkie zdania są prawdziwe:
p,
p → q,
¬ q
1
1 1 1
1
179
Przykład 2. Zbiór
{p, p → q, ¬q}
jest sprzeczny.
Istotnie, przypuśćmy, że przy pewnym wartościowaniu
(jeszcze nieznanym) wszystkie zdania są prawdziwe:
p,
p → q,
¬ q
1
1 1 1
1 1
180
Przykład 2. Zbiór
{p, p → q, ¬q}
jest sprzeczny.
Istotnie, przypuśćmy, że przy pewnym wartościowaniu
(jeszcze nieznanym) wszystkie zdania są prawdziwe:
p,
p → q,
¬ q
1
1 1 1
1 1
Sprzeczność.
181
Przykład 2. Zbiór
{p, p → q, ¬q}
jest sprzeczny.
Istotnie, przypuśćmy, że przy pewnym wartościowaniu
(jeszcze nieznanym) wszystkie zdania są prawdziwe:
p,
p → q,
¬ q
1
1 1 1
1 1
Sprzeczność. Zatem nasze przypuszczenie jest niepraw-
dziwe.
182
Przykład 2. Zbiór
{p, p → q, ¬q}
jest sprzeczny.
Istotnie, przypuśćmy, że przy pewnym wartościowaniu
(jeszcze nieznanym) wszystkie zdania są prawdziwe:
p,
p → q,
¬ q
1
1 1 1
1 1
Sprzeczność. Zatem nasze przypuszczenie jest niepraw-
dziwe.
Czyli zbiór formuł jest sprzeczny
183
Przykład 3. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
Jeżeli oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo, to uczy-
nił to dla własnej korzyści. Jeżeli oskarżony popełnił to przestęp-
stwo dla własnej korzyści, to nie wiedział, że natychmiast zostanie
ono wykryte. Jeżeli oskarżony posiada wykształcenie ekonomicz-
ne, to wiedział, że przestępstwo to zostanie natychmiast wykryte.
Oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo i posiada wy-
kształcenie ekonomiczne.
184
Przykład 3. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
Jeżeli oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo, to uczy-
nił to dla własnej korzyści. Jeżeli oskarżony popełnił to przestęp-
stwo dla własnej korzyści, to nie wiedział, że natychmiast zostanie
ono wykryte. Jeżeli oskarżony posiada wykształcenie ekonomicz-
ne, to wiedział, że przestępstwo to zostanie natychmiast wykryte.
Oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo i posiada wy-
kształcenie ekonomiczne.
p → k,
k → ¬ w,
e → w,
p ∧ e
185
Przykład 3. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
Jeżeli oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo, to uczy-
nił to dla własnej korzyści. Jeżeli oskarżony popełnił to przestęp-
stwo dla własnej korzyści, to nie wiedział, że natychmiast zostanie
ono wykryte. Jeżeli oskarżony posiada wykształcenie ekonomicz-
ne, to wiedział, że przestępstwo to zostanie natychmiast wykryte.
Oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo i posiada wy-
kształcenie ekonomiczne.
p → k,
k → ¬ w,
e → w,
p ∧ e
1
1
1
1
186
Przykład 3. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
Jeżeli oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo, to uczy-
nił to dla własnej korzyści. Jeżeli oskarżony popełnił to przestęp-
stwo dla własnej korzyści, to nie wiedział, że natychmiast zostanie
ono wykryte. Jeżeli oskarżony posiada wykształcenie ekonomicz-
ne, to wiedział, że przestępstwo to zostanie natychmiast wykryte.
Oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo i posiada wy-
kształcenie ekonomiczne.
p → k,
k → ¬ w,
e → w,
p ∧ e
1
1
1
1 1
187
Przykład 3. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
Jeżeli oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo, to uczy-
nił to dla własnej korzyści. Jeżeli oskarżony popełnił to przestęp-
stwo dla własnej korzyści, to nie wiedział, że natychmiast zostanie
ono wykryte. Jeżeli oskarżony posiada wykształcenie ekonomicz-
ne, to wiedział, że przestępstwo to zostanie natychmiast wykryte.
Oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo i posiada wy-
kształcenie ekonomiczne.
p → k,
k → ¬ w,
e → w,
p ∧ e
1
1
1
1 1 1
188
Przykład 3. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
Jeżeli oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo, to uczy-
nił to dla własnej korzyści. Jeżeli oskarżony popełnił to przestęp-
stwo dla własnej korzyści, to nie wiedział, że natychmiast zostanie
ono wykryte. Jeżeli oskarżony posiada wykształcenie ekonomicz-
ne, to wiedział, że przestępstwo to zostanie natychmiast wykryte.
Oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo i posiada wy-
kształcenie ekonomiczne.
p → k,
k → ¬ w,
e → w,
p ∧ e
1 1
1
1
1 1 1
189
Przykład 3. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
Jeżeli oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo, to uczy-
nił to dla własnej korzyści. Jeżeli oskarżony popełnił to przestęp-
stwo dla własnej korzyści, to nie wiedział, że natychmiast zostanie
ono wykryte. Jeżeli oskarżony posiada wykształcenie ekonomicz-
ne, to wiedział, że przestępstwo to zostanie natychmiast wykryte.
Oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo i posiada wy-
kształcenie ekonomiczne.
p → k,
k → ¬ w,
e → w,
p ∧ e
1 1
1
1 1
1 1 1
190
Przykład 3. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
Jeżeli oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo, to uczy-
nił to dla własnej korzyści. Jeżeli oskarżony popełnił to przestęp-
stwo dla własnej korzyści, to nie wiedział, że natychmiast zostanie
ono wykryte. Jeżeli oskarżony posiada wykształcenie ekonomicz-
ne, to wiedział, że przestępstwo to zostanie natychmiast wykryte.
Oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo i posiada wy-
kształcenie ekonomiczne.
p → k,
k → ¬ w,
e → w,
p ∧ e
1 1 1
1
1 1
1 1 1
191
Przykład 3. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
Jeżeli oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo, to uczy-
nił to dla własnej korzyści. Jeżeli oskarżony popełnił to przestęp-
stwo dla własnej korzyści, to nie wiedział, że natychmiast zostanie
ono wykryte. Jeżeli oskarżony posiada wykształcenie ekonomicz-
ne, to wiedział, że przestępstwo to zostanie natychmiast wykryte.
Oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo i posiada wy-
kształcenie ekonomiczne.
p → k,
k → ¬ w,
e → w,
p ∧ e
1 1 1
1 1
1 1
1 1 1
192
Przykład 3. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
Jeżeli oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo, to uczy-
nił to dla własnej korzyści. Jeżeli oskarżony popełnił to przestęp-
stwo dla własnej korzyści, to nie wiedział, że natychmiast zostanie
ono wykryte. Jeżeli oskarżony posiada wykształcenie ekonomicz-
ne, to wiedział, że przestępstwo to zostanie natychmiast wykryte.
Oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo i posiada wy-
kształcenie ekonomiczne.
p → k,
k → ¬ w,
e → w,
p ∧ e
1 1 1
1 1 1
1 1
1 1 1
193
Przykład 3. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
Jeżeli oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo, to uczy-
nił to dla własnej korzyści. Jeżeli oskarżony popełnił to przestęp-
stwo dla własnej korzyści, to nie wiedział, że natychmiast zostanie
ono wykryte. Jeżeli oskarżony posiada wykształcenie ekonomicz-
ne, to wiedział, że przestępstwo to zostanie natychmiast wykryte.
Oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo i posiada wy-
kształcenie ekonomiczne.
p → k,
k → ¬ w,
e → w,
p ∧ e
1 1 1
1 1 1 0
1 1
1 1 1
194
Przykład 3. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
Jeżeli oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo, to uczy-
nił to dla własnej korzyści. Jeżeli oskarżony popełnił to przestęp-
stwo dla własnej korzyści, to nie wiedział, że natychmiast zostanie
ono wykryte. Jeżeli oskarżony posiada wykształcenie ekonomicz-
ne, to wiedział, że przestępstwo to zostanie natychmiast wykryte.
Oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo i posiada wy-
kształcenie ekonomiczne.
p → k,
k → ¬ w,
e → w,
p ∧ e
1 1 1
1 1 1 0
1 1 0
1 1 1
195
Przykład 3. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
Jeżeli oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo, to uczy-
nił to dla własnej korzyści. Jeżeli oskarżony popełnił to przestęp-
stwo dla własnej korzyści, to nie wiedział, że natychmiast zostanie
ono wykryte. Jeżeli oskarżony posiada wykształcenie ekonomicz-
ne, to wiedział, że przestępstwo to zostanie natychmiast wykryte.
Oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo i posiada wy-
kształcenie ekonomiczne.
p → k,
k → ¬ w,
e → w,
p ∧ e
1 1 1
1 1 1 0
1 1 0
1 1 1
Czy jest sprzeczność?
196
Przykład 3. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
Jeżeli oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo, to uczy-
nił to dla własnej korzyści. Jeżeli oskarżony popełnił to przestęp-
stwo dla własnej korzyści, to nie wiedział, że natychmiast zostanie
ono wykryte. Jeżeli oskarżony posiada wykształcenie ekonomicz-
ne, to wiedział, że przestępstwo to zostanie natychmiast wykryte.
Oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo i posiada wy-
kształcenie ekonomiczne.
p → k,
k → ¬ w,
e → w,
p ∧ e
1 1 1
1 1 1 0
1 1 0
1 1 1
Czy jest sprzeczność? JEST!
197
Przykład 3. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
Jeżeli oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo, to uczy-
nił to dla własnej korzyści. Jeżeli oskarżony popełnił to przestęp-
stwo dla własnej korzyści, to nie wiedział, że natychmiast zostanie
ono wykryte. Jeżeli oskarżony posiada wykształcenie ekonomicz-
ne, to wiedział, że przestępstwo to zostanie natychmiast wykryte.
Oskarżony popełnił przypisywane mu przestępstwo i posiada wy-
kształcenie ekonomiczne.
p → k,
k → ¬ w,
e → w,
p ∧ e
1 1 1
1 1 1 0
1 1 0
1 1 1
Czy jest sprzeczność? JEST!
Zatem, zbiór zdań jest sprzeczny
198
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
199
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
200
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
Mamy kilka możliwości:
201
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
Mamy kilka możliwości:
(1) gdyby r = 1
202
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
1
1
Mamy kilka możliwości:
(1) gdyby r = 1
203
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
1
1
1
Mamy kilka możliwości:
(1) gdyby r = 1
204
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
1
1
1
1
Mamy kilka możliwości:
(1) gdyby r = 1
205
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
1
1
1 0
1
Mamy kilka możliwości:
(1) gdyby r = 1
206
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
1
1
1 0
1
1
Mamy kilka możliwości:
(1) gdyby r = 1
207
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
1
1
1 0
1
1
0
Mamy kilka możliwości:
(1) gdyby r = 1
208
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
1
1
1 0
1 1 0
Mamy kilka możliwości:
(1) gdyby r = 1 sprzeczność
209
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
1
1
1 0
1 1 0
Mamy kilka możliwości:
(1) gdyby r = 1 sprzeczność
(2) gdyby r = 0,
210
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
1
1
1 0
1 1 0
0
1
0
1
1
Mamy kilka możliwości:
(1) gdyby r = 1 sprzeczność
(2) gdyby r = 0,
211
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
1
1
1 0
1 1 0
0
1
0
1
1
Mamy kilka możliwości:
(1) gdyby r = 1 sprzeczność
(2) gdyby r = 0, znowu dwie możliwości:
212
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
1
1
1 0
1 1 0
0
1
0
1
1
Mamy kilka możliwości:
(1) gdyby r = 1 sprzeczność
(2) gdyby r = 0, znowu dwie możliwości: (2a) p = 1
213
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
1
1
1 0
1 1 0
0
1
1
0
1
1
Mamy kilka możliwości:
(1) gdyby r = 1 sprzeczność
(2) gdyby r = 0, znowu dwie możliwości: (2a) p = 1
214
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
1
1
1 0
1 1 0
0
1
1
0
1
1
1
Mamy kilka możliwości:
(1) gdyby r = 1 sprzeczność
(2) gdyby r = 0, znowu dwie możliwości: (2a) p = 1
215
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
1
1
1 0
1 1 0
0
1
1
0
1
1
1
1
Mamy kilka możliwości:
(1) gdyby r = 1 sprzeczność
(2) gdyby r = 0, znowu dwie możliwości: (2a) p = 1
216
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
1
1
1 0
1 1 0
0
1
1
0
1
1
1
1
1
Mamy kilka możliwości:
(1) gdyby r = 1 sprzeczność
(2) gdyby r = 0, znowu dwie możliwości: (2a) p = 1
217
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
1
1
1 0
1 1 0
0
1
1
0
1
0 1
1
1
1
Mamy kilka możliwości:
(1) gdyby r = 1 sprzeczność
(2) gdyby r = 0, znowu dwie możliwości: (2a) p = 1
218
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
1
1
1 0
1 1 0
0
1
1
0
1
0 1
1
1
1
Mamy kilka możliwości:
(1) gdyby r = 1 sprzeczność
(2) gdyby r = 0, znowu dwie możliwości: (2a) p = 1
brak sprzeczności
219
Przykład 4. Czy poniższy zbiór zdań jest sprzeczny?
r → p,
r → ¬ q,
p → q,
1
1
1
1
1
1 0
1 1 0
0
1
1
0
1
0 1
1
1
1
Mamy kilka możliwości:
(1) gdyby r = 1 sprzeczność
(2) gdyby r = 0, znowu dwie możliwości: (2a) p = 1
brak sprzeczności
Zatem, zbiór zdań nie jest sprzeczny.
220
Stanosz 49, 50
221