Ćwiczenia projektowe z fundamentowania
Krzysztof Nepelski,
Katedra Geotechniki, Politechnika Lubelska, 2010
1
TOK POSTĘPOWANIA PRZY PROJEKTOWANIU
STOPY FUNDAMENTOWEJ OBCIĄŻONEJ MIMOŚRODOWO
WEDŁUG WYTYCZNYCH PN-EN 1997-1 Eurokod 7
Przyjęte do obliczeń dane i założenia:
•
V, H, M – wartości charakterystyczne obciążeń stałych: pionowych, poziomych
oraz momentu przekazywane na stopę fundamentową
•
Q1, Q2,Q3 - wartości charakterystyczne obciążeń zmiennych: pionowych,
poziomych oraz momentu przekazywane na stopę fundamentową
•
Wymiary słupa
•
Lokalizacja
•
Poziom posadzki poniżej poziomu terenu
•
Grubość posadzki
•
Poziom wody gruntowej
PROJEKT STOPY FUNDAMENTOWEJ
I. DANE DO PROJEKTOWANIA
4. OBLICZENIE CIĘŻARU FUNDAMENTU WRAZ Z ZASYPEM
G
F
=G
1
+G
2
+G
3
G
F
– Ciężar fundamentu wraz z zasypem
G
1
– Ciężar żelbetowej stopy fundamentowej
G
2
– Ciężar gruntu zalegającego nad stopą po stronie lewej
G
3
– Ciężar gruntu oraz posadzki nad stopą po stronie prawej
3. OKREŚLENIE POZIOMU POSADOWIENIA
a) D
1
– ze względu na głębokość przemarzania gruntu
W zależności od lokalizacji ustalić minimalny poziom posadowienia wg mapki z Rys.1 w normie PN-81/B-03020
b) D
2
– ze względu na poziom posadzki piwnicy
Ze względu na konstrukcję fundamentu i poziom posadzki piwnicy ustalić minimalny poziom posadowienia
jako sumę: poziom posadzki poniżej terenu + grubość posadzki + wysokość stopy fundamentowej.
Poziom posadowienia D=max{ D
1
, D
2
}
Jako poziom posadowienia wybrać większą z wyznaczonych wartości.
2. PRZYJĘCIE GEOMETRII FUNDAMENTU
Wskazówki do przyjęcia wymiarów fundamentu znajdują się w pliku „geometria.pdf”
1.
TABELA WŁAŚCIWOŚCI GRUNTÓW
Określić parametry gruntów wg schematu w pliku „tabela.pdf”
Ćwiczenia projektowe z fundamentowania
Krzysztof Nepelski,
Katedra Geotechniki, Politechnika Lubelska, 2010
2
II. OBLICZENIA STANU GRANICZNEGO NOŚNOŚCI
ܸ
ௗ
= ߛ
ீ
∙ ሺܸ + ܩ
ி
ሻ + ߛ
ொ
∙ ܳ
ଵ
ܪ
ௗ
= ߛ
ீ
∙ ܪ + ߰
∙ ߛ
ொ
∙ ܳ
ଶ
ܯ
ௗ
= ߛ
ீ
∙ ܯ + ߰
∙ ߛ
ொ
∙ ܳ
ଷ
OKREŚLENIE WARTOŚCI OBLICZENIOWYCH ODDZIAŁYWAŃ
߰
= 0.7 - współczynnik jednoczesności obciążeń (małe prawdopodobieństwo wystąpienia łącznie
np. maksymalnego obciążenia zmiennego pionowego i poziomego)
Przy wyznaczaniu nośności podłoża wiodącym obciążeniem jest pionowe dlatego współczynnikiem ψ
0
redukuje się H
d
oraz M
d
)
OKREŚLENIE WSPÓŁCZYNNIKÓW CZĘŚCIOWYCH
A
(na podst. PN-EN 1997-1 zał. A.3)
γ
Gn
– wsp. częściowy do obciążeń stałych niekorzystnych
γ
Gk
– wsp. częściowy do obciążeń stałych korzystnych
γ
Qn
– wsp. częściowy do obciążeń zmiennych niekorzystnych
γ
Qk
– wsp. częściowy do obciążeń zmiennych korzystnych
M
(na podst. PN-EN 1997-1 zał. A.4)
γ
φ
– wsp. częściowy do tangensa kąta tarcia wewnętrznego
γ
c
– wsp. częściowy do spójności efektywnej
γ
γ
– wsp. częściowy do ciężaru objętościowego
R
(na podst. PN-EN 1997-1 zał. A.5)
γ
Rv
– wsp. częściowy do nośności podłoża
γ
Rh
– wsp. częściowy do przesuwu
PODEJŚCIE PROJEKTOWE DA1 zestaw 1
A1 + M1 + R1
OBLICZENIE NOŚNOŚCI PODŁOŻA WG PODEJŚCIA PROJEKTOWEGO DA1 zestaw 1
Ćwiczenia projektowe z fundamentowania
Krzysztof Nepelski,
Katedra Geotechniki, Politechnika Lubelska, 2010
3
WYZNACZENIE EFEKTYWNEGO POLA PODSTAWY FUNDAMENTU
A’ = B’· L’
- efektywne pole podstawy
B’ = B – 2·e
B
- efektywna szerokość fundamentu
L’ = L – 2·e
L
- efektywna długość fundamentu
Efektywne pole podstawy wyznacza się dla mimośrodu sił od obciążeń stałych i zmiennych (e
LQ
).
SPRAWDZENIE WARUNKÓW MAKSYMALNEGO MIMOŚRODU
a)
Od obciążeń stałych
Wypadkowa obciążeń powinna znajdować się w rdzeniu przekroju podstawy stopy (aby nie wystąpiło oderwanie
fundamentu od podłoża), a więc wartość mimośrodu e
LG
musi być mniejsza od zasięgu rdzenia przekroju l
0
=L/6
b)
Od obciążeń stałych i zmiennych
Maksymalny mimośród e
LQ
powinien być mniejszy od wartości dopuszczalnej określonej przez PN-EN 1997-1
wynoszącej L/3.
W przypadku niespełnienia jednego z warunków należy zaprojektować stopę niesymetryczną przesuwając środek
ciężkości podstawy stopy (powrót do pkt. I.2). W stopie niesymetrycznej do momentu wliczamy dodatkowo siłę
pionową przekazywaną przez słup.
WYZNACZENIE MIMOŚRODU DZIAŁANIA SIŁ (e
L
, e
B
)
a)
Od obciążeń stałych e
LG
b)
Od obciążeń stałych i zmiennych e
LQ
Mimośród wyznacza się względem środka ciężkości podstawy fundamentu.
W rozpatrywanych przypadkach, a więc przy obciążeniach zadanych w jednej płaszczyźnie „L” do
wyznaczenia pozostaje jedynie e
L
, natomiast e
B
=0
OKREŚLENIE WARTOŚCI OBLICZENIOWYCH PARAMETRÓW
GEOTECHNICZNYCH
ߛ
ௗ
=
ఊ
ೖ
ఊ
ം
- wartość obliczeniowa ciężaru objętościowego
ܿ
ௗ
=
ೖ
ఊ
- wartość obliczeniowa spójności gruntu
߮
ௗ
= atanሺ
௧ ఝ
ೖ
ఊ
ക
ሻ
- wartość obliczeniowa ciężaru objętościowego
Obliczeniowe wartości parametrów wyznaczamy dla gruntu na którym posadowiony jest fundament.
Ćwiczenia projektowe z fundamentowania
Krzysztof Nepelski,
Katedra Geotechniki, Politechnika Lubelska, 2010
4
ܸ
ௗ
= ߛ
ீ
∙ ሺܸ + ܩ
ி
ሻ
ܪ
ௗ
= ߛ
ீ
∙ ܪ + ߛ
ொ
∙ ܳ
ଶ
SPRAWDZENIE NOŚNOŚCI NA PRZESUW
•
Wyznaczenie wartości obliczeniowych obciążeń:
Należy ponownie wyznaczyć wartości obliczeniowe obciążeń, stosując do sił pionowych
współczynniki częściowe korzystne (w przypadku przesuwu obciążenie pionowe działa
korzystnie, zwiększając tarcie fundamentu o podłoże). Ponadto, aby rozpatrzyć
najniekorzystniejszą kombinację obciążeń pomijamy obciążenie pionowe zmienne, a także
parcie gruntu na fundament.
•
Wyznaczenie nośności obliczeniowej na przesuw R
dh
ze wzoru 6.3a
lub 6.3b PN-EN 1997-1
•
Sprawdzenie warunku H
d
≤ R
dh
ܰ
ଵ
=
ܸ
ௗ
ܴ
ௗ
≤ 1
STOPIEŃ WYKORZYSTANIA NOŚNOŚCI PODŁOŻA
ܴ
ௗ
=
ܴ
ߛ
ோ௩
OKREŚLENIE NOŚNOŚCI PODŁOŻA
Obliczenia przeprowadzić zgodnie z PN-EN 1997-1 zał. D.
Wyznaczyć współczynniki (stosując wartości obliczeniowe parametrów
geotechnicznych oraz obciążeń):
- nośności N
c
, N
q
, N
γ
- nachylenia podstawy fundamentu b
c
, b
q
, b
γ
- kształtu fundamentu s
c
, s
q
, s
γ
- nachylenia obciążenia i
c
, i
q
, i
γ
oraz naprężenia od nadkładu w poziomie podstawy fundamentu:
- q = D
min
· γ
(γ – średni ciężar objętościowy gruntu powyżej
poziomu posadowienia)
Określić nośność charakterystyczną podłoża R
k
ze wzoru D.2 stosując
wyznaczone współczynniki.
Wyznaczyć obliczeniową nośność podłoża:
Ćwiczenia projektowe z fundamentowania
Krzysztof Nepelski,
Katedra Geotechniki, Politechnika Lubelska, 2010
5
OBLICZENIA
Współczynniki częściowe z grupy A są takie same jak w DA1 zestaw1, a z grupy M jak w DA1 zestaw2,
więc:
- Wartości V
d
H
d
M
d
A’ – z DA1 zestaw1
- Wartości N
q
N
c
N
γ
b
q
b
c
b
γ
s
q
s
c
s
γ
q – z DA1 zestaw 2
Należy wyznaczyć i
q
i
c
i
γ
a następnie R
k
oraz R
d
Wyznaczyć stopień
wykorzystania nośności N
4
.
PODEJŚCIE PROJEKTOWE DA3
A1 + M2+ R3
OBLICZENIE NOŚNOŚCI PODŁOŻA WG PODEJŚCIA PROJEKTOWEGO DA3
OBLICZENIA
Ponieważ współczynniki częściowe z grup A oraz M są takie same jak w DA1 zestaw1, wartość R
k
również będzie taka sama. Obliczenia sprowadzają się jedynie do wyznaczenia nośności
obliczeniowej R
d
.
Wyznaczyć stopień
wykorzystania nośności N
3
.
PODEJŚCIE PROJEKTOWE DA2
A1 + M1+ R2
OBLICZENIE NOŚNOŚCI PODŁOŻA WG PODEJŚCIA PROJEKTOWEGO DA2
OBLICZENIA
Obliczenia przeprowadzić analogicznie jak wg DA1 zestaw 1, stosując
odpowiednie współczynniki częściowe.
Wyznaczyć stopień
wykorzystania nośności N
2
.
PODEJŚCIE PROJEKTOWE DA1 zestaw 2
A2 + M2 + R1
OBLICZENIE NOŚNOŚCI PODŁOŻA WG PODEJŚCIA PROJEKTOWEGO DA1 zestaw 2
Ćwiczenia projektowe z fundamentowania
Krzysztof Nepelski,
Katedra Geotechniki, Politechnika Lubelska, 2010
6
OBLICZENIE ZBROJENIA STOPY
a)
wyznaczenie momentów zginających
b)
obliczenie zbrojenia głównego
c)
obliczenie zbrojenia poprzecznego
Metoda obliczeń została przedstawiona w pliku „zbrojenie.pdf”
Pole przekroju zbrojenia w zależności od średnicy i ilości prętów zestawione w pliku „zbrojenie_pole.pdf”
Wytyczne do zbrojenia fundamentu znajdują się w pliku „zbrojenie_zasady.pdf”
SPRAWDZENIE STOPY NA PRZEBICIE
Sprawdzenie wykonać zgodnie ze schematem obliczeniowym
przedstawionym w pliku „przebicie.pdf”
OBLICZENIE NOŚNOŚCI FUNDAMENTU NA WARSTWIE SŁABSZEJ ZALEGAJĄCEJ PONIŻEJ
WARSTWY NOŚNEJ
Sprawdzić czy do głębokości 2B poniżej poziomu posadowienia zalega grunt słabszy.
Jeżeli tak, wykonać obliczenia dla fundamentu zastępczego zgodnie z PN-81/B-03020 zał. 1.2
Obliczenia wykonuje się analogicznie jak dla właściwego fundamentu, przyjmując jako fundament zastępczy stopę wraz
z blokiem gruntu zalegającym poniżej do stropu warstwy słabszej.
Określić wymiary fundamentu zastępczego (B
z
=B+b; L
z
=L+b; b – na podstawie normy)
Obciążenie pionowe zwiększy się o ciężar bloku gruntu wliczonego do fundamentu (V
d
’=V
d
+
γ
Gn
·L
z
·B
z
·h’·γ)
γ – ciężar objętościowy bloku gruntu
Moment działający w podstawie fundamentu zastępczego zwiększy się o wartość siły poziomej działającej na
ramieniu równym zagłębieniu warstwy słabszej, mierzonej od poziomu posadowienia rzeczywistego fundamentu
(M
1Q
’= M
1Q
+H
d
·h’). Wystarczające jest wyznaczenie mimośrodu od obciążeń stałych + zmiennych (
݁
ொ
=
ெ
భೂ
ᇱ
ᇱ
)
Naprężenia od nadkładu „q” określić w poziomie podstawy fundamentu zastępczego [ q=(D
min
+h’)*
γ ]
h’ – odległość od rzeczywistego poziomu posadowienia do warstwy słabszej
γ – średni ciężar objętościowy gruntu powyżej poziomu posadowienia fundamentu zastępczego
Do obliczenia nośności podłoża R
k
przyjmuje się właściwości gruntu słabszego.
WYBÓR NAJWIĘKSZEGO STOPNIA WYKORZYSTANIA NOŚNOŚCI
N = max {N
1
, N
2
, N
3
, N
4
}
N
1
–
stopień wykorzystania nośności wg podejścia DA1 zestaw 1
N
2
–
stopień wykorzystania nośności wg podejścia DA1 zestaw 2
N
3
–
stopień wykorzystania nośności wg podejścia DA2
N
4
–
stopień wykorzystania nośności wg podejścia DA3
Dalsze obliczenia przeprowadzać dla najniekorzystniejszego podejścia obliczeniowego.
Np. gdy stopień wykorzystania nośności N
3
jest największy to kolejne obliczenia przeprowadzamy
wg podejścia DA2 stosując wartości obliczeniowe wyznaczone na podstawie współczynników przypisanych
do tego podejścia.
WYBÓR NAJNIEKORZYSTNIEJSZEGO PODEJŚCIA OBLICZENIOWEGO
Ćwiczenia projektowe z fundamentowania
Krzysztof Nepelski,
Katedra Geotechniki, Politechnika Lubelska, 2010
7
III. OBLICZENIA STANU GRANICZNEGO UŻYTKOWALNOŚCI
IV. RYSUNKI
V. SPRAWDZENIE STATECZNOŚCI SKARPY WYKOPU
SPRAWDZENIE STATECZNOŚCI SKARPY WYKOPU
METODĄ FELLENIUSA
Tok postępowania przy sprawdzaniu stateczności skarpy metodą Felleniusa przedstawiony
został w pliku „skarpa.pdf”
WYZNACZENIE WARTOŚCI OBLICZENIOWYCH
PARAMETRÓW GRUNTÓW
Wartości współczynników częściowych z grupy M2
γ
φ
– wsp. częściowy do tangensa kąta tarcia wewnętrzengo
γ
c
– wsp. częściowy do spójności efektywnej
γ
γ
– wsp. częściowy do ciężaru objętościowego
Wartości zestawić w tabelce:
Lp
Grunt
Wartości charakterystyczne
Wartości obliczeniowe
φ
k
c
k
γ
k
φ
d
c
d
γ
d
1
2
3
4
PODEJŚCIE PROJEKTOWE DA3
Obliczenia przeprowadzamy według podejścia projektowego DA3.
A2+M2+R3
Uwaga!!! Ponieważ przy sprawdzaniu stateczności skarpy mamy do czynienia z
oddziaływaniami geotechnicznymi w obliczeniach stosujemy współczynniki z grupy A2.
RYSUNEK KONSTRUKCYJNY STOPY
Sporządzenie rysunku konstrukcyjnego stopy.
Przykładowy rysunek w pliku „stopa_rysunek.pdf”
WYKRESY NAPRĘŻEŃ W PODŁOŻU GRUNTOWYM
Sporządzenie wykresów naprężeń w podłożu gruntowym.
Przykładowy wykres naprężeń w pliku „naprężenia_wykres.pdf”
OBLICZENIE OSIADANIA FUNDAMENTU
Obliczenia przeprowadzamy na wartościach charakterystycznych.
Do wyznaczenia osiadania niezbędne są obliczenia naprężeń w gruncie.
Metoda obliczeń została przedstawiona w pliku „osiadanie.pdf”