Sent:

םוי

יעיבר

27

יאמ

2009

15:18

Subject:

KORZENIE NO.15

Page 1 of 8

27/05/2009

KORZENIE

NO. 15

Sivan 5769 | Maj 09

Rozmiar ma
znaczenie: Czas
by skupic sie na
liczebnosci
zydowskiego
narodu

Michael Freund

Dumne zycie –
Parsza Emor

Rabin Eliahu
Birenbaum

Tecza i
zjednoczenie

Rabin Yitzchak
Rapoport

Szawuot

Rabin Boaz Pash

Konwersja Rut

Tzivia Kusminsky

Rozmiar ma znaczenie: Czas by skupic sie na liczebnosci
zydowskiego narodu

Michael Freund

Ostatnio, dokladnie w czasie izraelskiego Dnia Pamieci O Holokauscie (Jom HaSzoa) w
prasie pojawila sie informacja, która przyprawila mnie o dreszcze.

Wniosku z raportu, autorstwa znanego specjalisty od demografii z Uniwersytetu
Hebrajskiego Sergio Della Pergola, mówia o tym, ze gdyby nie Holokaust, dzisiejsza
populacja Zydów na swiecie liczylaby 32 miliony zamiast 13.

Pergolla zauwazyl, ze “Holokaust „byl smiertelnym uderzeniem, zwlaszcza dla Zydów
Wschodniej Europy, w zwiazku z ich mloda struktura wieku.” Spowodowalo to
„znaczace dlugotrwale szkody demograficzne ” wykraczajace „daleko poza to, co sie
nam wydaje”.

W istocie, jak wskazuje Della Pergola, procent Zydów w populacji swiata stopniowo
obniza sie. Podczas gdy w okresie poprzedzajacym Druga Wojne Swiatowa, na tysiac
osób populacji swiatowej przypadalo 8 Zydów, dzis dane te ksztaltuja sie na poziomie
2 Zydów na tysiac osób i liczba ta schodzi w dól.

Doniesienia te w odpowiednim czasie chlodno przypomnialy nam o niewyobrazalnym
zniszczeniu, jakiego dokonal Holokaust. Nie tylko zabral on szesc milionów osób,
zamordowanych przez Niemców i ich kolaborantów, ale równiez dzieci i prawnuki oraz
kolejnych potomków tych szesciu milionów, na zawsze pozbawiajac zydowski naród
miliony nieocenionych dusz.

Chag

Sameach

Shavei Israel

Organizacja Shavei Israel

King George 58, 4to piso

Heichal Shlomó

Jerusalem 94262,

Israel

Tel: +972

Fax: +972

Odwiedz nasza nowa
strone internetowa

www.shavei.org

Contact us:

[e-mail]

Innymi slowy, zakres zaglady zwieksza sie z czasem, staje sie coraz bardziej rozlegly i
niepojety.

Spróbujmy sobie przez chwile wyobrazic swiat, w którym liczebnosc dostatniej,
kwitnacej populacji zydowskiej, liczylaby dwa razy wiecej niz obecnie. Spolecznosc ta
nie musialaby stale mierzyc sie z demograficznymi zagrozeniami oraz tendencjami
asymilatorskimi.

Rozwazmy przez moment kulturalne i duchowe bogactwo, jakie bylyby produktem
owej populacji, intelektualny i umyslowy wklad w ludzkosc, którego bysmy dokonali.
Dopiero wtedy uswiadomic mozna sobie zasieg tego, co zostalo stracone.

Badania Della Pergoli stawiaja jednak, obok wszystkich pytan, „co jesli”, zdecydowanie
bardziej filozoficzne i teologiczne w swej naturze pytanie: Do jakiego stopnia ma to
znaczenie ilu Zydów zyje na swiecie?

W tradycji naszej nigdy nie przywiazywalismy duzej wagi do rozmiaru i wymiarów
zydowskiego narodu. W ciagu ostatnich 2000 lat, zyjac na lasce innych, sklanialismy
sie ku temu, by centrum naszego zainteresowania byla raczej jakosc a nie ilosc.

Byc moze wlasnie dlatego wielu Zydów nie dostrzega lub minimalizuje waznosc
liczebnosci naszych dusz, argumentujac, ze znaczenie ma raczej skuteczna praca na
rzecz realizacji naszego przeznaczenia.

Ów sposób myslenia jest, w moim przekonaniu, produktem wygnania i tulaczki,
skupiajacych sie na przetrwaniu a nie na rozwoju i wzroscie. W procesie tym, traci sie
zdolnosc dostrzegania waznej roli, jaka liczba moze odgrywac i odgrywa, w zyciu
narodu.

Wrócmy do Biblii, na przyklad, gdzie demograficzna wielkosc jest wielokrotnie
podkreslana. W Ksiedze Bereszit, rozdzial 13, Bóg zapewnia Abrahama, ze jego
potomstwo liczne bedzie jak ziarnka pylu na ziemi. Sredniowieczny komentator –
Raszi- wyjasnia obietnice te w taki sposób: Podobnie jak nie da sie zliczyc pylu, tak
wasze nasienie bedzie poza mozliwoscia zliczenia.”

Podobne gwarancje skladane byly równiez praojcom Izaakowi I Jakubowi, a kiedy
Mojzesz zwraca sie do Izraela przez swa smiercia, on takze przepowiada, ze Bóg
pomnozy ich „tysiackrotnie” (Dwarim 1:10-11). Obietnica ta, jak pisze komentarz
Ha'emek Dawar, odnosi sie zarówno do ilosci jak i jakosci zydowskiego narodu.

Tymczasem, w okresie stuleci Diaspory, dajac sie na tym polu kolektywnie pokonac,
daleko odeszlismy od biblijnego podejscia do sprawy. Teraz jednak moze, nadszedl
wlasnie czas, by znów zaczac w ten sposób myslec. Rozmiar ma przeciez znaczenie,
czy to w koszykówce, biznesie czy polityce zagranicznej. Aby przyczynic sie do
pozytywnych zmian w swiecie i abysmy jako Zydzi mogli wypelnic nasza narodowa
misje, potrzebujemy znacznie wiekszego i zróznicowanego ludzkiego „zespolu” do
naszej dyspozycji.

Oznacza to, ze nie tylko mocno pracowac trzeba nad tym, by Zydzi pozostali Zydami,
ale musimy równiez poszerzyc nasze horyzonty i szukac dróg, dzieki którym
powiekszymy nasza liczebnosc.

Dobre miejsca, w których mozna rozpoczac ten proces, sa spolecznosci potomków
Zydów,

majace

historyczne

powiazania

z

zydowskim

narodem,

obecnie

zainteresowane powrotem do naszego narodu. Bnei Menasze z pólnocno-wschodnich
Indii, bedacy potomkami zaginionego ludu Izraela, Bnei Anusim z Hiszpanii, Portugalii
i Poludniowej Ameryki (co do których historycy odnosza sie uzywajac ponizajacego
terminu „Maranos”), „Ukryci Zydzi” Polski, potomkowie Zydów ocalalych z Holokaustu
– to tylko niektóre z tych miejsc.

W wyniku nie swojej winy, przodkowie tych ludzi sila zostali zabrani zydowskiemu
ludowi i winni jestesmy im i ich potomkom wsparcie i powitanie ich z powrotem w
naszym domu. Nie tylko naprawimy w ten sposób historyczna niesprawiedliwosc, ale i
wzmocnimy nas samych liczebnie i duchowo.

Przewodniczacy:
Michael Freund

Rabin:
Eliahu Birnbaum

Vice-Dyrektor:
Edith Blaustein

Redaktorka wydania:
Tzivia Kusminsky

Tlumaczyla:
Daniela Malec

Page 2 of 8

27/05/2009

Jesli wciaz nie jestescie przeklinani o waznosci liczb, rozwazcie ponizsze dane. W swej
ksiazce „Historia Zydów” Paul Johnson zauwaza, ze podczas panowania Heroda na
swiecie zylo osiem milionów Zydów, stanowiac 10 procent mieszkanców rzymskiego
imperium. W tym samym czasie, wedlug spisu ludnosci przeprowadzonego w Chinach
za czasów dynastii Han, w kraju tym zylo 57.7 Chinczyków, innymi slowy na siedmiu
Chinczyków na swiecie przypadal jeden Zyd.

2000 lat pózniej, w obecnych czasach, proporcja ta zmienila sie znacznie. Podczas gdy
Chinczycy próbuja ograniczyc wlasny przyrost naturalny do 1.1 biliona, Zydzi
desperacyjnie poszukuja dróg by utrzymac wlasne 13 milionów.
Nie jestesmy prawdopodobnie w stanie konkurowac z demograficznymi osiagnieciami
Chin, mozemy jednak i powinnismy szukac nowych mozliwosci wzrostu. Wymagaja
tego nasze niepewne panstwo i zagrozenia, jakim stawiac czola musimy w Kraju i za
granica.

aby przeczytac caly artykul, kliknij tutaj

Dumne zycie – Parsza Emor

Rabin Eliahu Birenbaum

Parsza ta uczy nas recepty na posiadanie nadziei i unikniecie poddania sie rutynie.
Kazda osoba z ludu Izraela zobowiazana jest do odliczania czterdziestu dziewieciu dni
pomiedzy Pesach a Szawuot. W Szawuot ma isc do Swiatyni i zlozyc ofiare Bikurim.

Liczenie omeru, trwajace siedem tygodni pomiedzy Pesach i Szawuot, posiada
praktyczne znaczenie, zwiazane z rolnictwem: koniec siódmego tygodnia zbiega sie z
czasem zniw i dlatego wlasnie przynosi sie w Szawuot pierwsze owoce, „bikurim”, do
Swiatyni. Z drugiej strony liczenie omeru odmierza czas od wyjscia z Egiptu do
otrzymania Tory: sfirat ha omer jest, w konsekwencji, symbolem nieuniknionego
procesu posredniczacego miedzy wolnoscia fizyczna a duchowa.

Na podstawie tekstu uczymy sie, ze duchowe wybawienie nie moze byc
natychmiastowe; minac musi czterdziesci dziewiec dni, aby jego zastosowanie stalo
sie oczywiste. Naród nie moze istniec bez kulturalnej tozsamosci, bez praw
moralnych, nakazów, norm, bez kolektywnej swiadomosci; elementy te nie sa jedynie
towarzyszacymi fizycznej wolnosci, sa jej niezbedna potrzeba.

Wybawienie symbolizowane jest w naszych czasach przez nadejscie Mesjasza, jest to
staly cel, jaki mamy osiagnac, proces który musi zostac zakonczony. Jak mówi Rabin
Charlap, „nadzieja zwiazana z nadejsciem mesjasza wazniejsza jest od samego jego
nadejscia”. Wybawienie tworzone jest, przede wszystkim, zgodnie z sila wiary
kierujacej naszym zachowaniem.

Liczenie omeru, i nasze oczekiwanie na wybawienie, to symbole kierujace czlowiekiem
na drodze jego fizycznego i duchowego zycia. Zyd musi zyc dumnie, patrzac w
przyszlosc. Religijny obowiazek odliczania kazdego dnia podczas okresu siedmiu
tygodni uczy nas o potrzebie posiadania takiego wlasnie podejscia. Zarliwa nadzieja
na nadejscie Mesjasza jest elementem manifestujacym nasza perspektywe odnosnie
przyszlosci naszego narodu i przyszlosci calej ludzkosci.

aby przeczytac caly artykul, kliknij tutaj

Tecza i zjednoczenie

Rabin Yitzchak Rapoport

Jednym z glównych przeslan swieta Szawuot jest zjednoczenie. Jak wszyscy wiedza, w
Szawuot B-g „zszedl” na góre Synaj i dal Tore Izraelowi.

Opisujac przybycie narodu pod góre Synaj, Tora mówi: „Wyruszyli z Refidim i rozbili
obóz na pustyni.... Izrael obozowal tam naprzeciw góry” (Ks. Wyjscia 19:2).

Raszi zauwaza, ze w wersecie tym, raz uzyta jest liczba mnoga („wyruszyli” i „rozbili

Page 3 of 8

27/05/2009

obóz”), a raz liczba pojedyncza („obozowal”) i pisze: „Kiedy przybyli pod Synaj, byli
jak jeden czlowiek z jednym sercem. Tym róznilo sie przybycie Izraela pod gore Synaj
od przybycia w kazde inne miejsc – wtedy zawsze przybywali klócac sie.” Innymi
slowami, Raszi mówi, ze tylko pod Synajem udalo sie naszym przodkom zjednoczyc.

A wiec na pytanie „co bylo potrzebne naszym przodkom jako przygotowanie do
przyjecia Tory?” – odpowiedz bedzie jednoznaczna: pojednanie.

W Torze zawarta jest takze inna opowiesc o pojednaniu majacym miejsce w tym
samym okresie roku, co Szawuot – jest to opowiesc o potopie. Tora tak mówi o koncu
potopu: „W drugim miesiacu, siedemnastego dnia miesiaca, ziemia calkiem
wyschla” (Ks. Rodzaju 8:14). Siedemnasty dzien drugiego miesiaca ( Ijar ) to wlasnie
dzisiaj (gdy pisze ten artykul, tzn. 11 maj 2009).

Jest to bardzo wazny dzien – rocznica (w zasadzie dzien przed rocznica) najstarszego
paktu pomiedzy B-giem a czlowiekiem – pakt, który B-g zawarl z Noachem. Tora
mówi, po raz pierwszy uzywajac slowo „brit” – pakt: „I powiedzial B-g do Noacha i do
jego synów, [którzy byli] z nim: Ja ustanawiam Moje przymierze z wami i z waszym
potomstwem po was..... nie bedzie wiecej zgladzone cale stworzenie przez wody
potopu; nie bedzie wiecej potopu na zniszczenie ziemi.”

Dziwny jest jednak znak tego przymierza.

W Torze napisane jest: „I powiedzial B-g: To jest znak przymierza, który ja daje, na
pokolenia [i] na wieki, [przymierza] pomiedzy Mna a wami i pomiedzy wszystkimi
zywymi stworzeniami, które sa z wami. Polozylem Moja tecze na obloku i bedzie
znakiem przymierza pomiedzy Mna a ziemia. Gdy umieszcze oblok nad ziemia – tecza
bedzie widoczna na obloku. Wspomne Moje przymierze, które jest pomiedzy Mna a
wami, i wszystkimi zywymi stworzeniami, wszelkim cialem – i nie bedzie wiecej wód
na potop, na zniszczenie wszelkiego stworzenia.” Jak zrozumiec ten znak przymierza?
W jakim sensie tecza pokazuje albo potwierdza, ze B-g nie zesle wiecej potopu na
swiat? By znalezc odpowiedz, komentatorzy Tory dazyli do tego, by odnalezc glebsze
znaczenie symbolu teczy. Podsumowanie róznych podejsc znajdujemy w komentarzu
Rabina Samsona Raphaela Hirscha (Niemcy; 1808-1888 r.). Rabin Hirsch pisze, ze
ksztalt teczy jest dwuznaczny. Z jednej strony jako polaczenie miedzy niebem a
ziemia, jest symbolem harmonii. Z drugiej strony ksztalt teczy przypomina bron – luk
– który „broni” ludzkosc przed Niebem/B-giem. To drugie tlumaczenie jest ciezkie do
zrozumienia. Jak mozna powiedziec ze ludzkosc ma sie bronic przed B-giem (uchowaj
nas B-ze od poganskich mysli) ?!

Ksiega Ozeasza 4:17 mówi: „Efraim z bozkami zwiazal sie przyjaznia, zostaw go!”. Na
doslownym poziomie zrozumienia wersetu, prorok Ozeasz mówi, ze 10 posród 12
plemion jest tak oddanych balwochwalstwu, ze nie ma po co ich ganic. Midrasz
(Bereszit Raba 38) laczy jednak ten werset z innym przeslaniem:
„Wielka jest wartosc harmonii pomiedzy ludzmi, bo jesli jest miedzy nimi harmonia, to
nawet jesli sluza bozkom, to wtedy nawet B-g, tak jakby, nie moze im nic zrobic. Ale
jesli oni sa podzieleni miedzy soba – co wtedy jest napisane? „Ich serce jest
podzielone, teraz poniosa kare” (Ks. Ozeasza 10:2).”

Kiedy naród zydowski jest polaczony jednym sercem i zyje w harmonii – to wtedy ta
harmonia funkcjonuje jako luk który nas „broni” przed gniewem B-ga, nawet jesli
mielibysmy wiele innych braków. Jesli nie ma harmonii, z drugiej strony, wtedy kazdy
stoi sam i sam musi zniesc gniew B-ga. Cos podobnego widzielismy powyzej –
wylacznie kiedy naród zydowski byl jak „jeden czlowiek z jednym sercem”, godny byl
otrzymania Tory i zawarcia wiecznego przymierza z B-giem.

Tecza jako symbol pojednania bardzo ladnie pasuje do faktu, iz swiatlo musi sie
skladac ze wszystkich siedmiu skladowych kolorów teczy – od czerwonego do
fioletowego – aby byc prawdziwym swiatlem. Tylko jesli wszystkie kolory sa
zjednoczone, istnieje prawdziwe swiatlo – tylko, jesli wszyscy Zydzi zyja w harmonii
pomiedzy soba, istnieje mozliwosc otrzymania Tory oraz nawet ochrony przed
gniewem B-ga ( w wypadku, kiedy nie bedziemy Tory tak bardzo dobrze
przestrzegac ).

Page 4 of 8

27/05/2009

Niech bedzie wola B-ga, by udalo nam sie taka harmonie osiagnac. Amen.

Rabin Icchak Rapoport
Gmina Wyznaniowa Zydowska we Wroclawiu

aby przeczytac caly artykul, kliknij tutaj

Szawuot

Rabin Boaz Pash

Tora opowiada nam o przybyciu Izraela na Góre Synaj:

„…i obozowal tam Izrael naprzeciw góry”. (Szmot 19:2)

Raszi podkresla jednosc ludu Izraela w tym czasie:
„Izrael obozowal tam – Jak jedna osoba, o jednym sercu (umysle). Podczas gdy we
wszystkich innych obozowiskach panowal podzialy i klótnie.”

Rabin Josef Nechamja Kornicer stawia pytanie, dlaczego Raszi podkresla, ze „we
wszystkich innych obozowiskach panowal podzialy i klótnie”? Czy nie wystarczylo
powiedziec, ze obozowanie naprzeciw góry Synaj bylo „Jak jedna osoba, o jednym
sercu”?

Rabin Kornicer odpowiada: Raszi chcial powiedziec w ten sposób, ze róznice pomiedzy
ludzmi i róznorodnymi grupami o wielu opiniach sa dobre, a antytezy sa plodne.
Jednak dzieje sie tak tylko wtedy, gdy wystepuja one w sytuacji pelnej milosci i
poczucia jednosci. Raszi wyjasnia wiec, ze w innych obozowiskach róznice
zaowocowaly klótniami i podzialami, które uniemozliwily im otrzymanie Tory. Dopiero
po dotarciu do góry Synaj, napisane jest „Wajichan”, wyrazone w liczbie pojedynczej –
„Jak jedna osoba, o jednym sercu”, dopiero wtedy mogli oni otrzymac Tore.

Nastepnie Rabin Kornicer stawia pytanie – na czym polegala ta przemiana? Co zblizylo
Izraelitów przy górze Synaj? Co przyczynilo sie do zjednoczenia podzielonych grup
ludzi? Co sprawilo, ze zachowujac istniejace miedzy soba róznice, zjednoczyli sie oni
w swych umyslach i sercach?

W imieniu swego ojca, na pytanie to odpowiada Rabin Akiwa Kornicer: stan podzialu
pomiedzy ludzmi jest konsekwencja poczucia dumy i poczucia wyzszosci. Istnieja dwa
rodzaje sporów, dobre i zle. Jesli spór prowadzony jest Leszem Szamaim (w imie
Niebios), altruistycznie, jest to spór dobry, natomiast taki, który prowadzony jest
Szelo Leszem Szamaim (nie w imie Niebios), jest to spór zly. Jak napisane jest w
Misznie, Awot (5:17) : „Kazdy spór, który prowadzony jest przez wzglad na Niebiosa,
posiada trwala wartosc, ten, który nie jest prowadzony przez wzglad na Niebiosa, nie
posiada trwalej wartosci. Który spór, byl sporem przez wzglad na Niebiosa? Ten Hilela
i Szamai. A który nie byl? Ten Koracha i jego towarzystwa.”

Co stanowi o tym, czy Machloket jest Leszem Szamaim, przez wzglad na Niebiosa, a
co stanowi przeciwnie? Zalezy to od tego, czy spór ten ma podloze ideowe czy
prywatne. W momencie, w którym Machloket staje sie prywatnym sporem, staje sie
równiez zlym Machloket.

Co sprawia, ze Machloket staje sie prywatna a nie czysto ideowa? R. Akiwa odpowiada
– duma, pycha, poczucie waznosci. Przeksztalcaja one konstruktywna i plodna
dyskusje pomiedzy ideami, w prywatna rozgrywke, która dzieli serca i niszczy obie
strony sporu.

Z tego powodu wazne bylo wiec, ze obóz rozstawiony zostal „naprzeciw góry”, jako, ze
góra miala ludzi czegos nauczyc. Czegos, co ich zjednoczy i da im w ten sposób
mozliwosc otrzymania Tory.

Dlaczego wlasnie Góra Synaj wybrana zostala jako miejsce nadania Tory? Znana jest
odpowiedz na to pytanie –
„Bar Kapara przedstawil sprawe w ten sposób: Jakie jest znaczenie wersetu, „czemu,

Page 5 of 8

27/05/2009

góry urwiste, patrzycie z zazdroscia na góre, gdzie sie Bogu spodobalo mieszkac, na
której tez Bóg bedzie mieszkal na zawsze?” (wszystkie góry zazdroscily Synaj). Bat
kol, glos z Niebios, przyszedl nagle i powiedzial im: Dlaczego pragniecie sporu z Góra
Synaj? W porównaniu z Synaj jestescie pelne wad. Napisane jest tutaj „gabnunim” [ze
szczytami]... R. Aszi zauwaza: Mozemy wywnioskowac stad, ze arogancja czlowieka
jest jego wada.” (Gemara, Megila, 29b)

W kontekscie tym Rabin Kornicer przytacza Gemare z Psachim (88b), traktujaca o
Szawuot:

„R. Josef wydawal w dniu Szawuot polecenie: „Przygotujcie mi cielaka urodzonego
jako trzeci w kolejnosci, ze slowami ‘Gdyby nie ów dzien, ilu Josefów znajdowaloby sie
na targu! (tj. Gdyby nie ów dzien, w którym zostala dana Tora, nigdy nie stalbym sie
wielki’) (Talmud Bawli, Psachim, 68b)

Wymagane jest tutaj pytanie (dochodzenie), przyklad ten pokazuje bowiem
ewidentnie, ze Raw Josef nie studiowal Tory ze wzgledu na Tore, ale dla wlasnych
zaszczytów.

Rabin Kornicer odpowiada w tym temacie, zgodnie z Gemara w Sota (49a), w Misznie
napisane jest:
„Kiedy Rabin (Rabin Jehuda HaNasi) zmarl, pokora i lek przed grzechem przestaly
istniec.” Raw Josef na te slowa Miszny zareagowal dziwnym oswiadczeniem: „R. Josef
powiedzial tanaicie, (=który przekazal jego nauki swoim studentom) Nie wlaczajmy
[do recytacji Miszny] slowa ‘pokora’, poniewaz istnieje Ja. Jestem przykladem pokory i
nie mozna wiec powiedziec, ze przestala istniec pokora.

Zadziwiajace, jak rabin mógl chwalic sie w ten sposób. Zwlaszcza, gdy mowa byla o
pokorze, której cala natura polega na tym, by sie nie chwalic.

Zobaczmy teraz jak Rabin Josef stal sie Rosz Jesziwa. Gemara w Horajot (14a): [W
zwiazku z ta sprawa] istnieje róznica zdan pomiedzy R. Szimon ben Gamliel i
Rabinami. Jedna z opinii mówi o tym, ze wyksztalcony uczony (uczony znajacy dobrze
wersety Prawa, otrzymanego na Górze Synaj) jest wyzej ceniony [niz gorliwy
dialektyk], inna opinia mówi natomiast, ze gorliwy dialektyk (‘ten, który wyrywa góry)
jest wyzej ceniony. R. Josef byl wyksztalconym uczonym, Raba byl gorliwym
dialektykiem. Zrobiono badanie, wsród mieszkanców ziemi Izraela: Który z nich
powinien miec pierwszenstwo? Badanie przynioslo odpowiedz: ‘Wyksztalcony uczony
powinien miec pierwszenstwo’. W zwiazku z czym Mistrz powiedzial: ‘Wszystko
zalezne jest od posiadacza zboza’. (Uczony, który jest wyksztalcony i który,
konsekwentnie, zdolny jest podejmowac rzetelne decyzje, oparte na godnej zaufania
tradycji). Niemniej jednak, R. Josef nie zaakceptowal urzedu. Raba kierowal szkola [w
Pumbedita] przez dwadziescia dwa lata i dopiero po uplywie tego czasu R. Josef podjal
sie tego urzedu.

Innymi slowy, Raw Josef w swej pokorze nie chcial przyjac stanowiska Rosz Jesziwa,
ale zostal zmuszony by je zaakceptowac poprzez nacisk studentów Jesziwy, mimo ze
on sam nie uwazal, ze na to zasluguje. Raw. Josef pytal sam siebie, dlaczego ludzie
chca wybrac wlasnie jego – w swych oczach malego czlowieka – jako Rosz Jesziwa.
Odpowiedzial wiec sobie, ze studenci Jesziwy cechuja sie wielka pokora, i nie
postrzegaja siebie jako wielkich, którym potrzebny bylby rabin wiekszy niz on.

Mozemy zrozumiec teraz, dlaczego Raw Josef chcial wykreslic slowo „pokora” z
Miszny, chcial bowiem przez to powiedziec, ze studenci Jesziwy udowadniaja, ze
pokora wciaz istnieje na tym swiecie. Dowodem tego, jest on sam, Raw Josef;
pomimo, ze nie uwaza on siebie za wielkiego rabina, spolecznosc Jesziwy wybrala go
na Rosz Jesziwa, co oznacza, ze oni, studenci Jesziwy, sa pelni pokory.

Raw Josef, otrzymal przydomek Synai, za swoja ogromna wiedze, która jakby
bezposrednio otrzymal na Górze Synaj.

Wiemy teraz, jak szczesliwy byl Raw Josef w dzien Szawuot, poniewaz gdyby nie
Szawuot, w który to dzien Izrael stanal naprzeciw Góry Synaj, od której to góry
otrzymal lekcje znaczenia pokory, pokory nie nauczyliby sie studenci Jesziwy rabina-

Page 6 of 8

27/05/2009

w ten sposób, Raw Josef nie móglby zostac Rosz Jesziwa, stad jego slowa -
‘Gdyby nie ów dzien, ilu Josefów znajdowaloby sie na targu!”

aby przeczytac caly artykul, kliknij tutaj

Swieto Pesach

Tzivia Kusminsky

Piec Megili zawiera biblijny kanon, kazda z nich czytana jest podczas innej okazji. W
Szabat i Pesach czytamy Szir Ha Szirim, w Sukot Kohelet, w Purim Ester, 9 Aw Eicha
a w Szawuot Rut.

Jednym z powodów, dla których w czasie Szawuot czytamy Megilat Rut jest to, ze Rut
kiedy przeszla na judaizm zaakceptowala Tore i jej przykazania, podobnie jak naród
zydowski uczynil na Górze Synaj.

Akcja Megili ma miejsce w czasie, kiedy liderami zydowskiego ludu byli sedziowie,
panowala anarchia, „kazdy czynil to, co bylo sluszne w jego oczach” (Ksiega Sedziów,
17:6). Elimelech i jego rodzina z powodu wielkiej suszy zdecydowali sie wyemigrowac
z Izraela do Moabu. Tam Naomi (zona Elimelecha) zeni swych dwóch synów z
moabickimi kobietami - Rut i Orpa, zgodnie Midraszem. Wedlug jednego z Midraszy
Rut byla córka Króla Moaby- Eglona.

Po pewnym czasie Elimelech i jego synowie umieraja. Naomi postanawia wrócic do
Izraela, wraz z reszta dalszej rodziny, takze jej synowie decyduja sie na podróz z
Naomi. W drodze do Erec Israel Naomi zaczyna rozumiec, ze zycie dwóch Moabitek w
Izraelu nie bedzie latwe i radzi synowym, by wrócily do swego ludu i ich bogów.

Poczatkowo, obie odmawiaja, jednak niedlugo potem w wyniku nalegan Naomi Orpa
decyduje sie wrócic do Moabu, jednak Rut kontynuuje podróz ze swa tesciowa.
Podczas wspólnej drogi Rut wypowiada swe slynne slowa:...” gdzie ty pójdziesz, tam ja
pójde, gdzie ty zamieszkasz, tam ja zamieszkam, twój naród bedzie moim narodem, a
twój Bóg bedzie moim Bogiem”. (Rut 1:16)

W tym wlasnie miejscu chce przedstawic pewne konkluzje. Wczesniej jednak, by nie
pozostawiac was z intryga, opowiem krótko koniec tej historii. Naomi i Rut przybywaja
do Izraela, Rut udala sie by zbierac klosy na polu Boaza, który to Boaz, okazal sie
pózniej byc kuzynem jej zmarlego meza.

Zgodnie z prawem lewiratu, Boaz musial pojac ja za zone, tak by mogli oni przyniesc
na swiat potomka zmarlemu krewnemu. Szczesliwym zakonczeniem historii dwójka ta
pobiera sie a z ich zwiazku rodzi sie Król Dawid, z którego linii nadejdzie w przyszlosci
Meszijah.

Ksiega Rut, jak mówi tradycja, jest napisana przez proroka Szmuela. Chazal stawiali
pytanie, dlaczego ksiega ta zostala napisana? Wydaje sie, ze „ksiega ta nie rozprawia
o czystosci i nie czystosci, rzeczach dozwolonych i zabronionych, dlaczego wiec zostala
napisana? By pokazac nam nagrode, jaka spotka dobrych, laskawych ludzi” (Rut Raba
2:15). Rut zachowuje sie tak wobec Naomi, Boaz wobec Rut a Kadosz Baruchu jest
dobry i laskawy wobec nas. Dobroc i laskawosc sa jednym z najwazniejszych
atrybutów Haszem (R. Aviner, „Megilat Rut”).

Kiedy Rut mówi, ze lud Naomi jest jej ludem a B-g Naomi jest jej B-giem, wyraza ona
wole przejscia (konwersji) i akceptacji sposobu zycia Naomi – bedzie szla do miejsc,
do których mozna isc, bedzie spala, kiedy jest odpowiedni czas na spanie etc.

„Noemi widzac, ze Rut uporczywie obstaje przy tym, aby isc z nia, przestala mówic do
niej o tym”(Rut 1:18). Kiedy ktos chce przejsc na Judaizm, musimy przedstawic mu
rózne trudne micwot i rózne latwiejsze, musimy uswiadomic mu, ze naród Izraela ma
wielu wrogów, którzy próbowali nas zgladzic przy róznych okazjach (Lebamot 47a,
Rambam; Szulchan Aruch, Jore Dea, 268, 2). Jesli osoba ta zaakceptuje wszystkie te
rzeczy i nadal chce przejsc konwersje, przyjeta jest natychmiast by rozpoczac proces.
Jak powiedziane jest, Naomi zobaczyla wysilek Rut w kontynuowaniu, chciala ona

Page 7 of 8

27/05/2009

przejsc konwersje mimo trudnosci.

Poprzez slowa Rut Chazal wnioskuja, czym jest istota podstawowych zasad giuru,
procesu zostania Zydem, który polega na przyjeciu narodu Izraela jako calosci i bycie
jego czescia, a takze przyjeciu wierzen Izraela i jego sposobu zycia. Ger Cedek
(sprawiedliwy konwertyta) chce znalezc sie pod boskimi skrzydlami, gotów jest
odrzucic swe stare wierzenia i przyjac zydowskie, oparte na pisanej i ustnej Torze i
poprzez trzymanie micwot.

Zydowskie zródla podaja, ze na osobe, która przechodzi konwersje i akceptuje micwot,
splywa nowa dusza i staje sie on nowym czlowiekiem (Lebusz Ateret Zahaw 269:1).
Co wiecej, Talmud mówi, ze ten kto przejdzie konwersje rodzi sie na nowo (lebamot
22:1)

Dlatego wlasnie Tora zakazuje nam dyskryminacji czy zlego traktowania konwertytów
i nakazuje by uwazac go za jednego z nas i kochac podobnie jak inne czesci naszego
narodu (Waikra 19.33)

Na koniec chcialabym podzielic sie z wami bardzo ciekawym tekstem Chazal, który
ukazuje nam waznosc ger dla zydowskiego narodu i dla calego swiata:
“Istnieja pewne naprawy w tym swiecie, które nie moga byc dokonane przez kogos,
kto urodzil sie Zydem, jedynie przez kogos, kto przylaczyl sie do zydowskiego narodu
poprzez wiare”.

aby przeczytac caly artykul, kliknij tutaj

Jesli chcesz zrezygnowac z otrzymywania naszego newslettera, kliknij tutaj.

Page 8 of 8

27/05/2009