kominiarz 714[02] z2 01 u

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI
NARODOWEJ

Grzegorz Pośpiech

Wykonywanie kominiarskich prac
przygotowawczo-zakończeniowych 714[02].Z2.01

Poradnik dla ucznia

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2006

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Recenzenci:
mgr inż. Aleksandra Chojnacka
mgr inż. Ewa Korbut-Papciak

Opracowanie redakcyjne:
mgr inż. Barbara Olech

Konsultacja:
dr inż. Janusz Figurski

Korekta:

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 714[02].Z2.01
Wykonywanie kominiarskich prac przygotowawczo-zakończeniowych

zawartego

w modułowym programie nauczania dla zawodu kominiarz

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2006

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Materiał nauczania

4.1. Podstawowe narzędzia kominiarskie i ich zastosowanie

4.1.1. Materiał nauczania

4.1.2. Pytania sprawdzające 11
4.1.3. Ćwiczenia 11
4.1.4. Sprawdzian postępów 12
4.2. Kominiarskie narzędzia pomocnicze i przyrządy pomiarowe

4.2.1. Materiał nauczania

4.2.2. Pytania sprawdzające 16
4.2.3. Ćwiczenia 16
4.2.4. Sprawdzian postępów 18
4.3. Zasady poruszania się po elementach budynku i kominach

4.3.1. Materiał nauczania

4.3.2. Pytania sprawdzające 21
4.3.3. Ćwiczenia 21
4.3.4. Sprawdzian postępów 22
5. Sprawdzian osiągnięć

6. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Poradnik będzie Ci pomocny w przyswajaniu wiedzy o narzędziach i sprzęcie kominiarskim

oraz bezpiecznym zachowaniu się podczas prac kominiarskich.

Poradnik ten zawiera:

1. Wymagania wstępne, czyli wykaz niezbędnych umiejętności i wiedzy, które powinieneś

mieć opanowane, aby przystąpić do realizacji tej jednostki modułowej.

2. Cele kształcenia tej jednostki modułowej.
3. Materiał nauczania (rozdział 4) umożliwia samodzielne przygotowanie się do wykonania

ćwiczeń i zaliczenia sprawdzianów. Wykorzystaj do poszerzenia wiedzy wskazaną literaturę
oraz inne źródła informacji. Obejmuje on również:

−

pytania sprawdzające wiedzę niezbędną do wykonania ćwiczeń,

−

ćwiczenia zawierające polecenie, sposób wykonania oraz wyposażenie stanowiska
pracy,

−

sprawdzian postępów, sprawdzający poziom wiedzy po wykonaniu ćwiczeń.

Wykonując sprawdzian postępów powinieneś odpowiadać na pytanie tak lub nie, co oznacza,

że opanowałeś materiał albo nie. Zaliczenie ćwiczeń jest dowodem osiągnięcia umiejętności
określonych w tej jednostce modułowej. Jeżeli masz trudności ze zrozumieniem tematu lub
ćwiczenia, to poproś nauczyciela lub instruktora o wyjaśnienie i ewentualne sprawdzenie, czy
dobrze wykonujesz daną czynność.
4. Zestaw pytań sprawdzających Twoje opanowanie wiedzy i umiejętności z zakresu całej

jednostki. Po przerobieniu materiału spróbuj zaliczyć sprawdzian z zakresu jednostki
modułowej.
Jednostka modułowa: Wykonywanie kominiarskich prac przygotowawczo zakończeniowych,

której treści teraz poznasz jest jednym z modułów koniecznych do zapoznania się z technologią
prac kominiarskich.

Bezpieczeństwo i higiena pracy

W czasie pobytu w pracowni musisz przestrzegać regulaminów, przepisów bhp i higieny

pracy oraz instrukcji przeciwpożarowych, wynikających z rodzaju wykonywanych prac.
Przepisy te poznasz podczas trwania nauki.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych.

Moduł 714[02].Z2

Technologia prac kominiarskich

Moduł 714[02].Z2.01

Wykonanie kominiarskich prac

przygotowawczo zakończeniowych

Moduł 714[02].Z2.02

Czyszczenie przewodów kominowych

i czopuchów

Moduł 714[02].Z2.03

Czyszczenie trzonów kuchennych pieców

domowych

Moduł 714[02].Z2.04

Czyszczenie pieców rzemieślniczych

i przemysłowych

Moduł 714[02].Z2.05

Czyszczenie kotłów

Moduł 714[02].Z2.06

Czyszczenie kominów przemysłowych

Moduł 714[02].Z2.07

Wypalanie przewodów dymowych

i spalinowych

Moduł 714[02].Z2.08

Wykonywanie badań przewodów kominowych

Moduł 714[02].Z2.09

Prowadzenie dokumentacji prac kominiarskich

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej „Wykonywanie kominiarskich

prac przygotowawczo zakończeniowych” powinieneś umieć:
− posługiwać się podstawowymi pojęciami z zakresu budownictwa,

− rozpoznawać podstawowe materiały budowlane,

− posługiwać się dokumentacją techniczną,
− przestrzegać przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony

środowiska,

− magazynować, składować i transportować materiały budowlane.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

− zastosować przepisy bhp, ochrony ppoż. i przeciwporażeniowej obowiązujące na podczas

wykonywania kominiarskich prac przygotowawczo - zakończeniowych,

− zorganizować i zlikwidować stanowisko wykonywania kominiarskich prac przygotowawczo -

zakończeniowych,

− zaplanować kolejność prac kominiarskich,
− zastosować zasady poruszania się po dachach płaskich i stromych,

− wchodzić i schodzić z dachów płaskich i stromych,

− zastosować zasady poruszania się po różnego rodzaju strychach,
− zastosować zasady wchodzenia, schodzenia i wspinania się na wysokie kominy,

− ustawić się na wysokim kominie,

− zamknąć włazy z zachowaniem środków ostrożności,
− zabezpieczyć pomieszczenia przed zaprószeniem sadzą,

− przygotować i prawidłowo użytkować narzędzia stosowane do prac kominiarskich,

− dobrać narzędzia kominiarskie odpowiednio do rozmiarów przewodów kominowych,
− połączyć końce liny za pomocą wyplatania,

− wykonać konserwację narzędzi kominiarskich,

− zastosować kominiarski sprzęt pomocniczy,
− skorzystać z włazów dachowych zwykłych i samoczynnych,

− wykonać rusztowania do prac kominiarskich,

− założyć liny na dachy: płaskie, strome, kryte blachą, kryte dachówką,
− sporządzić przedmiary robót z wykorzystaniem dokumentacji,

− sporządzić przedmiary robót z wykorzystaniem pomiarów z natury,

− wykonać pracę indywidualnie i w zespole,
− zastosować zasady prawidłowej gospodarki odpadami,

− zastosować zasady obsługi ciągomierza i innych aparatów do mierzenia ciągu,

− zastosować zasady obsługi kamery do prześwietlania kominów,
− posłużyć się sygnałami kominiarskimi,

− zastosować zasady obsługi anemometru,

− zastosować zasady obsługi analizatora spalin,
− zastosować zasady obsługi pirometru,

− zastosować zasady obsługi manowakuometru,

− zastosować zasady obsługi urządzeń do wykrywania gazów,
− wykonać obmiar prac kominiarskich, rozliczyć robociznę, materiały i sprzęt,

− wykonać prace zgodnie z zasadami sztuki kominiarskiej

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. MATERIAŁ NAUCZANIA

4.1. Podstawowe narzędzia kominiarskie i ich zastosowanie

4.1.1. Materiał nauczania

Dobrze dobrany przygotowany i konserwowany sprzęt kominiarski decyduje o jakości

usług, wydajności oraz bezpieczeństwie pracy.
Narzędzia kominiarskie i akcesoria można podzielić na:
– podstawowe które są niezbędne w codziennej pracy kominiarza,
– pomocnicze, używane doraźnie do robót specjalistycznych, wykonywanych przez

pracowników kominiarskich w trybie prac jednorazowo zlecanych,

– kominiarskie przyrządy pomiarowe.

Do narzędzi podstawowych w pracy kominiarza zaliczamy:

Komplet linowy (rys. 1) służy do czyszczenia i sprawdzania wszelkiego rodzaju przewodów

kominowych.

Rys. 1. Kominiarski komplet linowy [2, s. 144].

Komplet linowy składa się z:

1. Kuli kominiarskiej żelaznej lub żeliwnej o wadze l-2 kg. Służy jako obciążenie urządzenia

wycierowego opuszczanego w przewodach kominowych. Kulę zawiesza się na łańcuszku za
pomocą ogniw rozłącznych.

2. Łańcuszka złożonego z 12–16 ogniw. Do łańcuszka przyczepia się od strony kuli jedno

ogniwo rozłączne a od strony liny zbijak wraz z jednym ogniwem rozłącznym. Łańcuszek
prowadzony przez środek zacisku szczotki wspomaga opuszczanie urządzenia wycierowego
w przewodzie kominowym za pomocą zbijaka i odpowiedniego ciężaru kuli.

3. Zacisku szczotki służącego do mocowania szczotki wycierowej. Składa się z tulei

gwintowanej i nakrętki.

4. Szczotki wycierowej (rys. 2) nazywanej często gwiazdami kompletu linowego Szczotki

składają się z zacisku blaszanego i odpowiedniej liczby płaskich pręcików stalowych
układanych w kształcie gwiazdy. Najczęściej występujące średnice szczotek to 20, 25, 40,
60, 80 i 100 cm.

Rys. 2. Szczotka wycierowa [2, s. 145].

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. Liny kominiarskiej służącej do zawieszania urządzenia wycierowego, jego opuszczania

w przewodzie kominowym i wyciągania . Długości liny wynosi od 15 do 40 m a średnica od
10 do 12 mm. Urządzenie wycierowe zawiesza się za pomocą dwóch ogniw rozłącznych,
w tym jedno ogniwo zakończeniowe przy łańcuszku i jedno ogniwo wplatane do końca liny.
Połączenie ogniwa rozłącznego z liną nie może mieć żadnych zgrubień i węzłów. Powinno
ono być wykonane w postaci dokładnego splotu liny (rys. 3).Dwa połączone ze sobą ogniwa
rozłączne zabezpiecza dodatkowe rozłączne ogniwo połączeniowe przed przypadkowym
rozłączeniem się ogniw podczas linowania.

Rys. 3. Wykonanie splotu liny [2, s. 146].

Stojaki wałkowe inaczej kołowrotki ułatwiające opuszczanie i wciąganie liny przez górny

otwór wycierowy. W praktyce stosuje się stojaki metalowe (rys. 4) i stojaki drewniane (rys. 5).

Rys. 4. Stojak metalowy [2, s. 146]. Rys. 5. Linowanie za pomocą stojaka drewnianego [2, s. 147].

Przepychacze (rys. 6) służą do czyszczenia górnych części przewodów kominowych,

kominów zaopatrzonych wyłącznie w dolne drzwiczki wycierowe ,wolno stojących blaszanych
kominów, płomieniówek w kotłach, rur, kanałów połączeniowych, kanalików cyrkulacyjnych
i różnego rodzaju palenisk. Głowice przepychaczy (rys. 7) różnią się przekrojem oraz
materiałem z którego są wykonane. Najczęściej są to płaskie lub okrągłe pręciki stalowe ale
także stosowane jest włosie końskie, trawa morska oraz tworzywa sztuczne. Długość
przepychaczy uzależniona jest od długości czyszczonych elementów. Głowice mają gwintowane
końcówki wkrętne, za pomocą których są one wkręcane do drążków .

Rys. 6. Przepychacz podstawowy [2, s. 146]. Rys. 7. Końcówki przepychaczy [2, s. 147].

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Grace kominiarskie służą głównie do otwierania zasuw, wygarniania sadzy ze spadów

kominowych kanałów i palenisk, gracowania kanałów, kominów i wędzarń .

Rys. 8. Grace naramienne [2, s. 150]. Rys. 9. Grace składane wieloczynnościowe [2, s. 151].

Rodzaje grac kominiarskich:

1. Graca naramienna (rys. 8). inaczej żelazo poza pomocą w czyszczeniu może służyć do

opuszczania liny, zastępując w pełni stojaki wałkowe.

2. Graca składana wieloczynnościowa (rys. 9) składająca się z blatów o różnych kształtach

i rozmiarach , drążków rurkowych łączonych ze sobą na gwint oraz uchwytu końcowego.

3. Graca nastawna służąca do czyszczenia płomienic. Składa się ona z blatu właściwego

o kształcie półkola, dwóch bocznych nastawnych skrzydełek i drążka łączącego.

Łyżki kominiarskie(rys. 10) o różnych kształtach niezbędne do usuwania sadzy i popiołu

z kanałów, trzonów kuchennych, kotłów pralniczych, kotłów warzelnych, itp.

Szuflada kanałowa (rys. 11) służy do wygarniania sadzy i popiołu, szczególnie z czopuchów

i kanałów przemysłowych. Składa się z szuflady właściwej i przymocowanego do niej
składanego płaskownika z uchwytem.

Rys. 10. Łyżki kominiarskie [2, s. 152]. Rys. 11. Szuflada kanałowa [2, s. 152].

Miotła kominiarska wykonana z prętów brzozowych, łupanej trzciny lub słomy ryżowej.

osadzona jest na trzonie drewnianym długości około l m. Służy do czyszczenia kominów
i kanałów włazowych, kominów fabrycznych itp.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zmiotki kominiarskie służą do czyszczenia łączników dymowych trzonów kuchennych,

ruchomych nasad kominowych, niektórych części lub elementów różnych urządzeń grzewczych
itp.

Worek kominiarski (rys. 12) służy do wygarniania i wynoszenia na zewnątrz budynku sadzy

i popiołu. Worki te powinny być uszyte z materiału pyłoszczelnego, formatu prostokątnego
o rozmiarach 25X40 cm, i powinny mieć około 75 cm głębokości. Górną część worka zakłada
się na ramkę wewnętrzną i wsuwa z kolei do drugiej, zewnętrznej ramki (rys. 13).

Rys. 12. Worek kominiarski [2, s. 152]. Rys. 13. Zakładanie ramki na worek [2, s. 152].

Bolec(rys. 14) służy do przebijania zatkanych przewodów kominowych. Bolce o podstawie

stożkowej lub płaskiej mogą powodować uszkodzenia ścian wewnętrznych lub zewnętrznych
komina. Waga powszechnie używanych bolców: 7,5-12,5 kg.

Przebijak sprężynowy (rys. 15) służy do usuwania gruzu, zaczepionych cegieł, gniazd ptaków

itp. Wprowadzany jest do przewodu kominowego przez dolny otwór wycierowy . Przebijak
wykonany jest z pręta stalowego hartowanego, który jest zakończony stalową głowicą o kształcie
najczęściej stożkowym.

Rys. 14. Bolec kominiarski [2, s. 152]. Rys. 15. Przebijak sprężynowy [2, s. 152].

Klucze kominiarskie (rys. 16) służą do otwierania drzwiczek wycierowych zaopatrzonych

w różne zamki wymagany jest cały komplet kluczy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 16. Klucz kominiarski [2, s. 152].

Sprzęt oświetleniowy stosowany przy robotach kominiarskich:

– latarki elektryczne,
– 24 V przenośne lampy elektryczne wraz z kablem i transformatorem,
– elektryczne lampy akumulacyjne.

4.1.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.
1. Jakie wyróżniamy narzędzia kominiarskie?
2. Z jakich elementów składa się komplet linowy?
3. Do czego służą i jak zbudowane są grace kominiarskie?
4. Do czego służą i jak zbudowane są łyżki kominiarskie?
5. Do czego służą i jak zbudowane są klucze kominiarskie?
6. Do czego służy i jak wykonany jest worek kominiarski?
7. Do czego służą zmiotki i miotła kominiarska?
8. Do czego służy szuflada kanałowa?
9. Do czego służy bolec kominiarski ?
10. Do czego służy przebijak sprężynowy ?
11. Jaki sprzęt oświetleniowy wykorzystuje w swojej pracy kominiarz ?

4.1.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Spośród narzędzi kominiarskich wskazanych przez nauczyciela wybierz i scharakteryzuj

podstawowe.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zorganizować stanowisko pracy,
2) zapoznać się z informacjami dotyczącymi podstawowych narzędzi kominiarskich,
3) wybrać i nazwać narzędzia podstawowe,
4) dla wybranych narzędzi wykonać instrukcję obsługi uwzględniającą zastosowanie oraz

zasady bezpiecznej pracy,

5) zaprezentować efekty swojej pracy,
6) dokonać oceny wykonanej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

– maszyny i urządzenia właściwe dla zawodu kominiarz,
– sprzęt pomiarowo dydaktyczny,
– stanowisko dydaktyczne właściwe dla zawodu kominiarz,
− środki do udzielania pomocy przedmedycznej,

− środki zapewniające przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny,

− kartki papieru A4,
− długopis,

− literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Wykonaj prawidłowy bez żadnych zgrubień i węzłów splot liny kominiarskiej z ogniwem.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) zastosować się do poleceń zawartych w instrukcji splatania liny z ogniwem,
3) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
4) dokonać oceny poprawności i wykonanego ćwiczenia.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– lina kominiarska długości od 30cm ,
– ogniwo do łączenia liny kominiarskiej
– obrazkowa instrukcji splatania liny z ogniwem,
– literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

4.1.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) podzielić paliwa narzędzia kominiarskie?

2) scharakteryzować elementy kominiarskiego kompletu linowego?

3) prawidłowo wykonać splot liny z ogniwem?

4) scharakteryzować grace kominiarskie ?

5) scharakteryzować łyżki kominiarskie?

6) scharakteryzować klucze kominiarskie?

7) scharakteryzować bolce kominiarskie?

8) scharakteryzować przebijak sprężynowy?

9) wymieć sprzęt oświetleniowy wykorzystywany przez kominiarza?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2. Kominiarskie narzędzia pomocnicze i przyrządy pomiarowe

4.2.1. Materiał nauczania

Do narzędzi pomocniczych kominiarza zaliczmy:

− siatki w ramkach stosowane przy wypalaniu przewodów kominowych w celu zapobieżenia

iskrzeniu,

− kołowroty kominowe (rys. 17) obecnie zastąpione wciągarkami elektrycznymi,
− zestaw przecinaków,

− młotki,

− szczypce uniwersalne półokrągłe,
− klucze nastawne i płaskie oczkowe,

− pędzle ławkowce,

− zestaw wkrętaków,
− wiertarki i wiertła,

− drabiny,

− radiotelefony ,
− kielnie służą do narzucania zaprawy,

− młotki murarskie do przecinania cegły,

− packi wygładzania tynku,
− liniały,

− młotki,

− poziomnice,
− punktaki,

− kątowniki,

− inne.

Do sprzętu specjalistycznego używanego w kominiarstwie zalicza się:

− urządzenie gazowe do wypalania przewodów(rys. 18) obecnie zastąpione butlą gazową

z palnikiem,

− aparat do wypalania paliwem płynnym,

− lampę lutowniczą do wypalania urządzeń grzewczych,
− komplet uszczelniacza przewodów kominowych.

Rys. 17. Kołowrót kominowy [2, s. 162]. Rys. 18. Aparat do wypalania paliwem płynnym [2, s. 163].

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przyrządy pomiarowe:

1. Manowakuometr (rys. 19 ) służy do mierzenia ciśnień gazów lub przepływu gazów

w przemysłowych urządzeniach grzewczo-kominowych, spalinowych i klimatyzacyjnych.
Cieczą wypełniającą urządzenie może być alkohol, nafta lub rtęć.

Rys. 19. Manowakuometr [2, s. 159]. Rys. 20. Ciągomierz [2, s. 159].

2. Ciągomierze wskazówkowe (rys. 20 ) służą do mierzenia ciągu kominowego w przewodach

kominowych i urządzeniach grzewczych i kominowych.

3. Pirometry(rys. 21 ) to specjalne termometry wskazujące temperaturę do 500°C służące do

mierzenia wysokich temperatur w urządzeniach grzewczych i kominowych, w czopuchach,
przy wlocie łącznika paleniskowego do komina oraz przy wylocie komina.

Indykatory(rys. 2 ) służą do ustalania zawartości C0

lub O

w gazach spalinowych, którą

ustala się za pomocą

specjalnie w tym celu spreparowanych płynów (odrębnych dla CO

i O

)

Rys. 21. Pirometr [2, s. 160]. Rys. 22. Indykator [2, s. 160].

5. Przyrząd do pomiaru zawartości sadzy (rys. 23 ) w spalinach ustala się sposobem filtracji

gazów spalinowych i papieru filtracyjnego

6. Przyrząd do sprawdzania składu gazów spalinowych czyli analizator spalin(rys. 24 ).

Rys. 23. Aparat do pomiaru zawartości sadzy [2, s. 161]. Rys. 24. Analizator spalin .[7]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. Anemometry:
– skrzydełkowe (rys. 25 ) w których prędkość obracających się skrzydeł jest bezpośrednio

przekładana na prędkość przepływającego powietrza,

– cieplno-oporowe mierzą spadek temperatury drutu pomiarowego, przez który przepływa

prąd.

Drut jest tym intensywniej chłodzony, im większa jest prędkość omywającego go powietrza.
Przy przeliczaniu prędkość przepływu spalin na ciąg wyrażony w Paskalach musimy znać
wielkość przekroju komina. Dokonując uproszczeń przy kanale kominowym o wymiarach
14x14 cm czyli powierzchni 0,0196m

i przy 15 sekundowym przepływie około 1m

powietrza

przez anemometr czyli 1,29kg, gdy anemometr wskazał 3 m/s ciąg kominowy wyniesie:

P=1,29x 3/0,0196x15=13,2Pa gdzie 1atmosfera ≈1bar≈100000Pa=0,1MPa

8. Termohigrometr umożliwia odczyt następujących parametrów: wilgotności względnej,

wilgotności bezwzględnej, temperaturę termometru mokrego, temperaturę punktu rosy,
entalpię oraz temperaturę otoczenia.

9. Urządzenia wielofunkcyjne (rys.26 ) możemy nimi dokonywać pomiarów parametrów

powietrza takich jak ciśnienie, temperatura, prędkość, objętość, wilgotność względna,
wilgotność bezwzględna, temperatura punktu rosy, temperatura termometru mokrego
i innych. Mierniki charakteryzują się prostą obsługą. Wyposażone są w ekrany na których
wyświetlane są podstawowe informacje dotyczące typu i data kalibracji miernika.
Urządzenie automatycznie rozpoznaje podłączoną sondę. Użytkownik ma możliwość
wybrania jednostek, w których dokonywany będzie pomiar, obliczania wartości średniej,
wyświetlania wartości minimalnej i maksymalnej oraz zapisu konkretnych pomiarów.
Dzięki wyposażeniu w systemową drukarkę istnieje możliwość wydruku aktualnie
dokonanego pomiaru. Poszczególne parametry powietrza badane są za pomocą
odpowiednich sond.

10. Kamera kominowa (rys. 27) pozwala dokładnie obejrzeć stan wnętrza komina. Dzięki niej

można zlokalizować miejsca nieszczelności przewodów kominowych. Bez wchodzenia do
mieszkania można ustalić czy do przewodu jest podłączona kratka wentylacyjna i czy są
w niej żaluzje, wentylator elektryczny, czy też podłączone są do niego podłączone inne
urządzenia. Dokładnie można obejrzeć stan wewnętrznej powierzchni przewodów
kominowych.

11. Odkurzacz do sadzy (rys. 28)

Rys. 25. Anemommetr[7] Rys. 26. Urządzenie wielofunkcyjne[7].

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 27. Kamera kominowa [7]. Rys. 28. Odkurzacz do sadzy [7].

Podczas wykonywania i po zakończeniu prac kominiarskich należy zachować porządek na

stanowisku pracy. Odpady należy segregować według ogólnie przyjętych zasad, wyrzucając je
do pojemników przygotowanych przez zlecającego usługę.

4.2.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.
1. Jakie znasz pomocnicze narzędzia w pracy kominiarza?
2. Do czego służy manowakuometr?
3. Do czego służy pirometr ?
4. Do czego służy anemometr ?
5. Do czego służy kołowrót kominowy ?
6. Jakie wielkości mierzą kominiarskie urządzenia wielofunkcyjne ?
7. Do czego służy kamera kominowa?
8. Co określamy za pomocą indykatorów?

4.2.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Spośród narzędzi kominiarskich wskazanych przez nauczyciela wybierz i scharakteryzuj

narzędzia pomocnicze.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zorganizować stanowisko pracy,
2) zapoznać się z informacjami dotyczącymi pomocniczych narzędzi kominiarskich,
3) wybrać i nazwać narzędzia pomocnicze ,
4) dla wybranych narzędzi wykonać instrukcję obsługi uwzględniającą zastosowanie oraz

zasady bezpiecznej pracy,

5) zaprezentować efekty swojej pracy,
6) dokonać oceny wykonanej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

− środki zapewniające przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny,

− kartki papieru A4,

− długopis,
− literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Wykonaj pomiar podciśnienia w kanale wentylacyjnym za pomocą anemometru

skrzydełkowego.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) zapoznać się z instrukcją obsługi anemometru skrzydełkowego,
3) sprawdzić działanie anemometru skrzydełkowego,
4) przeprowadzić pomiar podciśnienia w kanale wentylacyjnym,
5) zapisać wynik pomiaru w m/s,
6) obliczyć pole przekroju kanału wentylacyjnego,
7) przeliczyć wynik w m/s na podciśnienie Pa korzystając z odpowiednich tablic,
8) zaprezentować wnioski z wykonanego badania,
9) dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– anemometr skrzydełkowy,
– tablice do przeliczania ciągu kominowego,
– długopis,
– kalkulator z podstawowymi funkcjami,
– kartka papieru formatu A4 ,
– literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 3

Wykonaj badanie składu spalin za pomocą analizatora spalin ze szczególnym

uwzględnieniem zawartości CO i CO

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) zapoznać się z instrukcją obsługi elektronicznego analizatora spalin,
3) sprawdzić działanie analizatora spalin,
4) przeprowadzić badanie składu spalin za pomocą analizatora spalin,
5) zapisać wynik badania,
6) zaprezentować wnioski z wykonanego badania,
7) dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– elektroniczny analizator spalin,
– długopis,
– kalkulator z podstawowymi funkcjami,
– kartka papieru formatu A4 ,
– literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 4

Wykonaj badanie wewnętrznej powierzchni komina za pomocą inspekcyjnej kamery

kominowej.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) zapoznać się z instrukcją obsługi inspekcyjnej kamery kominowej,
3) sprawdzić działanie inspekcyjnej kamery kominowej,
4) przeprowadzić badanie komina za pomocą inspekcyjnej kamery kominowej,
5) zaprezentować wnioski z wykonanego badania,
6) dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– inspekcyjna kamera kominowa,
– długopis,
– kalkulator z podstawowymi funkcjami,
– kartka papieru formatu A4,
– literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 5

Wykonaj badanie parametrów powietrza za pomocą miernika wielofunkcyjnego.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

Wyposażenie stanowiska pracy:

– elektroniczny analizator spalin,
– długopis,
– kalkulator z podstawowymi funkcjami,
– kartka papieru formatu A4 ,
– literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

4.24. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) scharakteryzować narzędzia pomocnicze w pracy kominiarza?

2) scharakteryzować i obsługiwać manowakuometr?

3) obsługiwać anemometr?

4) obsługiwać urządzenie do wykrywania gazów?

5) obsługiwać analizator spalin?

6) obsługiwać kamera kominową?

7) obsługiwać indykator?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3. Zasady poruszania się po elementach budynku i kominach

4.3.1. Materiał nauczania

Główne zasady bezpiecznego poruszania się kominiarza po elementach budynku przy

wchodzeniu na dach to:
1. Po schodach należy chodzić uważnie, aby nie brudzić ubraniem lub narzędziami ścian

i poręczy.

2. Wchodząc po schodach należy stąpać całą stopą, aby nie męczyć nóg i zapobiegać

powstawaniu żylaków.

3. Przy wchodzeniu po schodach należy trzymać się prawej strony klatki schodowej,

przepuszczając osoby, które schodzą z góry.

4. Przed otwarciem drzwi strychu należy sprawdzić, czy były one zamknięte. Zapobiega się

w ten sposób podejrzeniom o ewentualne szkody powstałe za sprawą kominiarza. Należy
również zabezpieczyć pomieszczenia przed zaprószeniem sadzą zamykając szyby drzwiczki
wycierowe, kratki wentylacyjne itp.

5. Na strychu należy ustalić miejsce, w którym znajduje się wyłaz na dach.
6. Na strychu nie wolno palić tytoniu.
7. Na dach należy zabierać tylko potrzebne narzędzia, zaś pozostałe należy złożyć przy wejściu

pod wyłazem dachowym.

8. Drabinę należy sprawdzić zwracając uwagę na ustawienie pod odpowiednim kątem,

należyte umocowanie i zabezpieczenie przed przesunięciem.

9. Należy zabezpieczyć pokrywę aby nie spadła przy odsuwaniu i pracach na dachu,

szczególnie ważne jest to przy dachach spadzistych.

10. Po otwarciu wyłazu lub okna wyjściowego na dach należy wyłożyć na dach linę będącą

częścią kompletu linowego w ten sposób, aby kula wraz z łańcuchem zwisała przez ramę
otworu pionowego do wnętrza strychu. Dopuszcza się również działanie odwrotne tj.
łańcuszek z kulą jest wyłożony na dach, a lina zwisa w dół poniżej ramy wyłazu dachowego.

11. Po tych przygotowaniach należy wejść na dach i przewiesić komplet linowy przez ramię.
12. Poruszając się po dachu należy zachować wszelkie środki ostrożności. Ustawiamy się

zawsze twarzą do miejsc niebezpiecznych np. świetlików, ścian szczytowych, przepaści.
W wypadku silnych wiatrów ustawiamy się twarzą pod wiatr.

13. Na wyższe kominy nie można wchodzić chwytając się ostatniej warstwy cegieł, jak również

nie należy wspinać się od strony spadu dachu.

14. Wspinając się na komin, należy najpierw podeprzeć się łokciem na koronie komina i po

ścianie komina wciągnąć się na komin, pomagając sobie przy tym drugą ręką.

15. Na kominy uszkodzone, nie należy wchodzić.
16. Anteny radiowe i telewizyjne oraz urządzenia energetyczne muszą być umieszczone tak aby

nie utrudniały pracy kominiarzowi oraz nie zagrażały jego życiu i zdrowiu.
Wymagania stawiane włazom dachowym:

1. Zewnętrzna powierzchnia dachu powinna być dostępna za pomocą umocowanych na stałe

klamer, drabin zewnętrznych lub haków do zamocowania tych drabin albo za pomocą
wewnętrznych klamer lub drabiny i wewnętrznego wyłazu na dach, wystającego co najmniej
17 cm ponad pokrycie.

2. Wyłazy na dachy o nachyleniu przekraczającym 25% oraz na dachu pokrytym materiałami

łamliwymi powinny być połączone z kominami za pomocą należycie umocowanych drabin i
ław kominiarskich, o odpowiedniej wytrzymałości.

3. Budynki o wysokości większej niż dwie kondygnacje, ze stropodachami, powinny mieć

zabezpieczone wyjście na dach z co najmniej jednej klatki schodowej.

4. Wyłazy powinny mieć wymiary w świetle otworu nie mniejsze niż 0,8 x 0,8 m.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. W budynkach o wysokości powyżej 25m wyjście na dach należy zapewnić z każdej klatki

schodowej.

6. Wyłazy na dach powinny być zamykane szczelną nakrywą, wykonaną z materiałów co

najmniej trudno zapalnych.
Do chodzenia po dachach służą ławy kominiarskie. Tradycyjne ławy kominiarskie

wykonywane były z dwóch desek grubości do 50 mm, szerokości 30-40 cm, ułożonych
z prześwitem nie większym niż 3 cm, należycie usztywnionych od spodu łatami 38–50 mm,
przybitymi prostopadle do deski. Ławy były wsparte na stalowych ocynowanych podpórkach
o dwóch nóżkach przechodzących przez pokrycie dachowe i wbitych w krokwie lub na
belkowaniu dachu. Rozstaw podpórek do 2 m na odcinkach poziomych i l m na odcinkach
pochyłych.. Na ławach pochyłych należy z wierzchu przybić listwy w odstępach nie większych
niż 40 cm.

Główne zasady bezpiecznego poruszania się kominiarza po ławach kominowych:

1. Ławy kominowe muszą odpowiadać wymogom wynikającym z obowiązujących w tym

zakresie przepisów.

2. Idąc po ławie nie można stawiać stóp wzdłuż ławy.
3. Ławy należy obciążać na całej ich szerokości, ustawiając stopy tak, aby prawa wskazywała na

prawą, a lewa w kierunku lewej strony (rys. 29 ).

4. Na ławach pochyłych ustawia się stopy wzdłuż poprzecznych, umocowanych na ławie listew,

obciążając stopą całą szerokość ławy (rys. 30 ).

Rys. 29. Chodzenie po ławach poziomych [2, s. 110]. Rys. 30. Chodzenie po ławach pochyłych [2, s. 110].

Główne zasady pracy na wysokości:

1. Tymczasowa praca na wysokości może być wykonywana tylko wtedy, gdy warunki

pogodowe nie zagrażają bezpieczeństwu i zdrowiu pracowników.

2. Należy dokonać wyboru odpowiedniego sprzętu roboczego, który zapewni bezpieczne

warunki pracy.

3. Należy zapewnić pierwszeństwo stosowania środków ochrony zbiorowej czyli

zabezpieczenia prze innych pracowników nad środkami ochrony indywidualnej.

4. Parametry sprzętu muszą być dostosowane do charakteru wykonywanej pracy, dających się

przewidzieć obciążeń oraz zapewniać bezpieczne przemieszczanie się pracowników.

5. Należy dokonać wyboru najbardziej odpowiednich środków umożliwiających bezpieczny

dostęp do miejsc tymczasowej pracy na wysokości, stosownie do różnicy wysokości
i częstości jej pokonywania oraz czasu trwania użytkowania tych środków.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. Wybrany sprzęt roboczy i środki powinny umożliwiać ewakuację pracowników

w przypadku wystąpienia niebezpieczeństwa.

7. Przejście między środkami umożliwiającymi bezpieczny dostęp do miejsc tymczasowej

pracy na wysokości i platformami, pomostami lub kładkami w obu ich kierunkach nie może
stwarzać dla pracowników dodatkowego ryzyka upadku.

8. Należy uwzględnić wyniki oceny ryzyka dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników oraz w

szczególności czas trwania pracy, a także uwarunkowania ergonomiczne występujące przy
zastosowaniu wejść z wykorzystaniem lin i sprzętu do ustalania pozycji pracownika podczas
pracy.

9. Należy zapewnić pracownikom siedziska z odpowiednim wyposażeniem.

Podczas prac robotnicy budowlani porozumiewają się dając sobie sygnały świetlne,

dźwiękowe lub ręczne. Wykonując czynności kominiarze nie widzą siebie dlatego nieodzownym
urządzeniem są radiotelefony.

Podstawowe sygnały dźwiękowe to:

– start oznaczające rozpoczęcie kierowania,
– zatrzymać czyli przerwa lub zakończenie jakiegoś ruchu,
– koniec oznacza zatrzymanie działania,
– szybko, wolno oznacza konieczność przyspieszenia lub spowolnienia ruchu ze względów

bezpieczeństwa,

– do góry do dołu w znaczeniu podnieść lub opuścić ładunek do góry”,
– w prawo, w lewo,
– stop oznaczaj konieczność zatrzymania w nagłym przypadku.

4.3.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń
1. Jak stawiamy stopy wchodząc po schodach w domu?
2. Której strony schodów trzymamy się wchodząca górę?
3. Na co należy zwrócić uwagę stawiając drabinę?
4. Jak wyglądają przygotowania kominiarza do wyjścia na dach?
5. Jak ustawiamy się chodząc po dachu?
6. Jak należy poruszać się po ławach kominowych?
7. Jakie są główne zasady pracy na wysokości?

4.3.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Zademonstruj główne zasady bezpiecznego poruszania się kominiarza po elementach

budynku przy wchodzeniu na dach z wykorzystaniem włazów dachowych samoczynnych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) zapoznać się z zasadami zasady pracy na wysokości,
3) zademonstrować zasady pracy na wysokości na stanowisku dydaktycznym

z wykorzystaniem sprzętu,

4) dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

− środki zapewniające przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny,

− literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Zademonstruj pracę na wysokości z wykorzystaniem różnych drabin.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) zapoznać się z zasadami zasady pracy na wysokości z wykorzystaniem drabin,
3) zademonstrować zasady pracy na wysokości drabiny przenośnej, przejezdnej, zawieszanej

i wieloczęściowych,

4) dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– drabina przenośna, przejezdna, zawieszana i wieloczęściowa,
– maszyny i urządzenia właściwe dla zawodu kominiarz,
– sprzęt pomiarowo dydaktyczny,
– stanowisko dydaktyczne właściwe dla zawodu kominiarz,
− środki do udzielania pomocy przedmedycznej,
− środki zapewniające przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny,

− literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

4.3.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) skorzystać z włazów dachowych zwykłych i samoczynnych?

2) wykonać rusztowania do prac kominiarskich?

3) założyć liny na dachy: płaskie, strome, kryte blachą, kryte dachówką?

4) zastosować zasady poruszania się po dachach płaskich i stromych?

5) zastosować zasady poruszania się po różnego rodzaju strychach?

6) zastosować zasady wchodzenia, schodzenia i wspinania się na wysokie

kominy?

7) zamknąć włazy z zachowaniem środków ostrożności?

8) zabezpieczyć pomieszczenia przed zaprószeniem sadzą?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Dodatkowo otrzymałeś oddzielną kartkę na brudnopis, ponieważ w niektórych pytaniach

musisz dokonać obliczeń.

5. Test zawiera 21 zadań dotyczących wykonywania kominiarskich prac przygotowawczo

zakończeniowych. Są to zadania wielokrotnego wyboru i tylko jedna odpowiedź jest
prawidłowa.

6. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi, prawidłową odpowiedź zaznacz

X (w przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową).

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie na

później .

8. Na rozwiązanie testu masz 45 min.

Powodzenia

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Do określania prędkości przepływu w przewodach kominowych służy:

a) anemometr,
b) higrometr,
c) wiskozymetr,
d) anemostat.

2. Przy poruszaniu się po schodach idąc idziemy:

a) po prawej stronie,
b) po lewej stronie
c) środkiem,
d) na zewnątrz,

3. Ciężar kuli kominiarskiej wynosi:

a) 1-2 kg,
b) 2-4 kg,
c) 15 kg,
d) 5 kg.

4. Do spuszczania liny przy czyszczenia komina służy:

a) przebijak,
b) stojak metalowy,
c) statyw,
d) łyżka kominiarska.

5. Zawartość tlenków węgla

w spalinach określamy używając:

a) anemometru,
b) indykatora,
c) wiskozymetru,
d) anemostatu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. Do pomiaru wysokich temperatur służy:

a) higrometr,
b) indykatora,
c) pirometr,
d) anemostatu.

7. Pojemność worka kominiarskiego o wymiarach 25x40x70cm wynosi:

a) 7 litrów,
b) 70 litrów,
c) 700litrów,
d) 7000litrów.

8. Do czyszczenia i sprawdzania wszelkiego rodzaju przewodów kominowych służy:

a) komplet linowy,
b) anemometr,
c) zbijak,
d) bolec.

9. Wybieranie sadzy ze spodu kominowego powinno by wykonane za pomocą:

a) kompletu linowego,
b) przebijaka,
c) miotły kominiarskiej,
d) gracy kominiarskiej.

10. Zatkanie przewodu kominowego likwiduje się za pomocą:

a) kompletu linowego,
b) łyżki kominiarskiej,
c) bolca,
d) gracy kominiarskiej.

11. Dokładnie wnętrze komina można obejrzeć za pomocą:

a) kamery kominowej,
b) indykatora,
c) pirometr,
d) anemostatu.

12. Wartość ciągu kominowego 15Pa to:

a) 0,00015 atmosfery,
b) 0,0015 atmosfery,
c) 0,15 atmosfery,
d) 1,5 atmosfery,

13. Wyłazy powinny mieć wymiary w świetle otworu nie mniejsze niż:

a) 0,5 x 0,5 m,
b) 0,6 x 0,6 m,
c) 0,8 x 0,8 m,
d) 1 x 1 m,

14. Do chodzenia po dachach służą:

a) wywiewki
b) gąsiory,
c) świetliki,
d) ławy kominiarskie.

15. Na ławie pochyłej o długości 6m należy z wierzchu przybić listwy w ilości około:

a) 5,
b) 7,
c) 10,
d) 15.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16. Na budynku z dachem jednopołaciowym o szerokości 5m i różnicy wysokości na początku i

końcu dachu 2m spadek wynosi:
a) 10%,
b) 20%,
c) 40%,
d) 50%.

17. W budynku 5 kondygnacyjnym o wysokości kondygnacji około 2,8m wysokość komina

wynosi około:
a) 10m,
b) 15m,
c) 20m,
d) 25m.

18. Wiedząc że jedna atmosfera ciśnienia to 760mmHg (milimetrów słupa rtęci) to 15mm

różnica wysokości wskazana na manowakumetrze oznacza ciśnienie w kanale
wentylacyjnym równe:
a) 20Pa,
b) 200Pa
c) 2000Pa
d) 20000Pa

19. Jeżeli temperatura powietrza zwiększa się to przy tej samej zawartości pary wodnej

wilgotność względna:
a) zwiększa się,
b) zmniejsza się,
c) nie zmienia się,
d) zależy od pory roku.

20. Przyjmując, że przyśpieszenie ziemskie to 10m/s

,a różnica gęstości spalin i powietrza na

zewnątrz to 0,2kg/m

to ciąg w kominie o wysokości 6m wynosi około:

a) 0,12Pa,
b) 12Pa,
c) 1200Pa,
d) 60Pa.

21. Jeżeli anemometr kosztuje 1000 zł i zwraca się po 500 pomiarach a praca kominiarza przy

jednym pomiarze to koszt 5 zł, a to koszt całej usługi wynosi:
a) 5 zł
b) 7 zł,
c) 10 zł,
d) 15 zł.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………………..

Wykonywanie kominiarskich prac przygotowawczo zakończeniowych

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź Punkty

1 a b c d

2 a b c d

3 a b c d

4 a b c d

5 a b c d

6 a b c d

7 a b c d

8 a b c d

9 a b c d

10 a b c d

11 a b c d

12 a b c d

13 a b c d

14 a b c d

15 a b c d

16 a b c d

17 a b c d

18 a b c d

19 a b c d

20 a b c d

21 a b c d

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. LITERATURA

1. Birszenk A.: Roboty zduńskie. Arkady, Warszawa 1973
2. Heryszek A.: Kominiarz i jego wiedza zawodowa. Wydawnictwo Spółdzielcze, Warszawa

1985

3. Krygier K., Klinke T., Sewerynik J.: Ogrzewnictwo wentylacja klimatyzacja. WSiP,

Warszawa 1991

4. PN-89/B-10425 Przewody dymowe, spalinowe i wentylacyjne murowane z cegły.

Wymagania techniczne i badania przy odbiorze

5. PN-EN 1443 Kominy – wymagania ogólne
6. Czasopismo: „Kominiarz Polski”
7. Katalogi producentów