Lactarius turpis (mleczaj paskudnik)



www.grzyby.pl| Skorowidz/INDEX (polski) (ENG) | "Na grzyby!"/HOME | Klucz/KEY | Lactarius 
| Słownik |
 
Lactarius turpis (Weinm.) Fr. - mleczaj paskudnik
synonim: Lactarius necator Bull. em Pers.: Fr.) Karst.Charakterystyczny ciemnooliwkowobrunatny duży mleczaj wyrastający w świerczynach o śluzowatej powierzchni kapelusza i filcowatym, długo podwiniętym brzegu.w wilgotnym lesie świerkowym31.07.1998, [Copyright © 1998 by Marek Snowarski]ta sama lokalizacja, widok spodniej strony kapelusza i trzonu; 31.07.1998, ; 41 kB[Copyright © 1998 by Marek Snowarski]w młodym lesie dębowo/klonowym; 25.09.1998, ; 58 kB[Copyright © 1998 by Marek Snowarski]pod świerkami; 28.09.1998, ; 35 kB[Copyright © 1998 by Marek Snowarski]
Kapelusz  Młody wypukły z wgłębionym środkiem, z długo podwiniętym brzegiem, stary płasko rozpostarty i nieco lejkowaty. Ciemnooliwkowobrunatny w różnych odcieniach: szarozielonawym, czarniawym (zwłaszcza w centrum), żółtawym, brunatnym. Zwykle z okółkowo ułożonymi ciemnymi plamami. Powierzchnia za młodu na brzegu kapelusza wyraźnie filcowata, żółtozielona (czerwonawooliwkowa). W czasie wilgotnej pogody skórka lepka, śluzowata; gdy sucha lekko filcowata. Średnica (5)8-10(20) cm.
Blaszki  Białe gdy młode, stare żółtawe lub z odcieniem ochrowym. Uszkodzone barwią się brunatno. Gęste, z międzyblaszkami, czasem rozwidlone. Prosto przyrośnięte do trzonu lub zbiegające. W czasie wilogtnej pogody na ostrzach tworzą się krople wody. Zasychając zostawiają brudnoliwkowe i brązowe plamy.
Trzon  Barwy kapelusza ale nieco jaśniejszy (oliwkowożółty) zwłaszcza w górnej partii. Cylindryczny, krótki: 3-8 x 1-2.5 cm. Często zwęzony ku dołowi, rzadziej z grubszą podstwą. Zwykłe plamisty lub z wklęśnięciami, w czasie wilgotnej pogody także lepki, gdy suchy błyszczący. Pełny, stary pustawy.
Miąższ  Biały, po długim leżeniu brunatnieje. Zwarty lecz kruchy. W smaku początkowo łagodny, po chwili paląco ostry. Zapach słaby, nieokreślony (żywiczny).
Mleczko  Białe (wodnisto białe), obfite, bardzo ostre. Szarzejące.
Zarodniki  Wysyp kremowobiały (żółtoochrowy). 7,5-8,5 x 6-7 mim. Szerokoelipsoidalne, drobno brodawkowane. Brodawki połączone liniami tworzącymi siateczkę. Żółtawe z mięsnoczerwonawym odcieniem.
Występowanie(HABITAT)  Głównie pod świerkami, także pod brzozami, rzadko pod sosnami i w lasach liściastych na miejscach zatorfionych. Na glebach ubogich, kwaśnych, głównie na ściółce. Także wysoko w górach do granicy lasów. Pospolity. Owocniki od lipca do października.VII3:98; IX3:98; X1:97;
Wartość  Niejadalny.
Uwagi(REMARKS)  Gatunek bardzo charakterystyczny i trudny do pomylenia.
Literatura (REFERENCES)gatunek prawie zawsze opisywany w atlasach [3-284, 4-101, 5-426, 7-178, 2];[9][15][8][1][18V][19][23I][24][12]
W Internecie (LINKS)* Petit guide des Champignons d'Ile de France (as Lactarius necator)


| Skorowidz/INDEX (polski) (ENG) | "Na grzyby!"/HOME | Klucz/KEY | Lactarius 
| Słownik |Strona ostatnio zmieniana/MODIFIED: 13.11.1998 (utworzona/CREATED 28.10.1998)Copyright © 1998 by Marek Snowarski / E-MAIL: [e-mail]


Wyłączny sponsor hostowania atlasu - firma Noris II (www.grzyby.com)