Lactarius vellereus (mleczaj chrząstka)


www.grzyby.pl| Menu główne | Klucz do oznaczania grzybów >Lactarius>Lactarius-Albati
| Grzybowy kalendarz pór roku | Grzyby jadalne warte polecenia | Słowniczek pojęć |

Lactarius vellereus (Fr.) Fr. - mleczaj chrząstka
Duże, masywne białe owocniki wyrastają w grupach jesienią. Zwykle nieco zagłębione w podłożu, skórka kapelusza filcowata i zabrudzona. Bardzo pospolity.w trawie pod dębami, w grupach po kilkaw trawie pod dębamiw dębinie, podłoże trawiaste
Owocnik
  Bardzo duży i masywny. Kapelusz średnicy 8-30 cm; barwy białej do białawej. Płaski lub centrum nieco zaklęśnięte. Brzeg długo i silnie podwinięty. Powierzchnia sucha, matowa, zamszowa. Bez koncentrycznych stref, może być żółtawo poplamiony. Owocniki wyrastają spod ziemi, stąd zazwyczaj zabrudzenie ściółką i ziemią.
  Blaszki białe, z wiekiem żółknące do ochrowożółtych i brudnobrązowych. Początkowo gęste u dojrzałych owocników są rzadkie, wąskie i dość grube, prosto przyrośnięte do nieco zbiegających na trzon.
  Trzon krępy, krótki. 2-6 x 2-5 cm. Walcowaty, rzadziej zwężony ku podstawie. Białawy, miejscami ochrowo poplamiony. Powierzchnia początkowo filcowata, potem gładka, w miejscach uszkodzeń może przebarwiać się ochroworudo.
  Miąższ biały. Bardzo twardy i ścisły. Silnie piekący.
  Sok mleczny obfity, biały, zapach słaby nieokreślony.

Zarodniki
  Wysyp biały. Zarodniki 7.5-9.5 x 6.5-8.5 µm, szerokoelipsoidalne, powierzchnia pokryta brodawkami połączonymi delikatnymi listewkami.

Występowanie
  Pospolity. Owocniki wyrastają w grupach od sierpnia do listopada w różnych lasach ale głównie w lasach liściastych, pod bukami i dębami.

Wartość
  Niejadalny z powodu ostrego smaku. Tradycyjnie jest tu i ówdzie jadany po poddaniu przysmażeniu lub różnym macerującym zabiegom.

Gatunki podobne
  Gołąbek smaczny (Russula delica) ma podobne, bardzo duże owocniki. Miąższ jednak nie wydziela mleka i jest łagodny, a blaszki mają delikatny niebieskawozielony połysk.
  Mleczaj biel (Lactarius piperatus) (na fotografii) jest mniejszy i ma ostrzejsze mleczko, powierzchnia kapelusza nie jest filcowata a blaszki są gęste.
  Lactarius bertillonii jest o wiele rzadszy. Jego mleczko i miąższ są równie ostre.

Uwagi
  Jest pewne zamieszanie przy opisach tego gatunku w atlasach. Jedne podają, że mleczko jest piekące, inne że jedynie miąższ, natomiast oddzielone od niego nie jest ostre. U fotografowanych egzemplarzy mleczko było ostre.





| Menu główne | Klucz do oznaczania grzybów >Lactarius>Lactarius-Albati
| Grzybowy kalendarz pór roku | Grzyby jadalne warte polecenia | Słowniczek pojęć |