GRANULOCYTY – KLASYFIKACJA, POWSTAWANIE, ZNACZENIE:

UKŁAD IMMUNOLOGICZNY składa się z:

•

grasicy,

•

śledziony,

•

węzłów chłonnych,

•

szpiku kostnego,

•

migdałków,

•

fragmentów jelita.

GRANULOCYTY – granulocytami nazywamy

leukocyty

(białe krwinki), które w

cytoplazmie

zawierają liczne ziarnistości oraz posiadają podzielone na segmenty

(segmentowane)

jądro komórkowe

. Komórki żerne, do których należą makrofagi i

granulocyty, spełniają bardzo ważną rolę w odpowiedzi immunologicznej i odporności
organizmu, szczególnie w odporności przeciwzakaźnej. Biorą one, przede wszystkim,
udział w odpowiedzi nieswoistej, gdyż same nie mają zdolności do precyzyjnego
rozpoznawania antygenów. Ściśle współpracują jednak z odpowiedzią swoistą, co
umożliwia im np. eliminację makroorganizmów rozpoznawanych przez przeciwciała.
Ponadto, dysponują one określonymi receptorami, które nawet bez udziału przeciwciał
umożliwiają im rozpoznawanie drobnoustrojów. W odpowiedzi na czynniki
chemotaktyczne mogą bardzo szybko przybyć do miejsca, do którego wniknęli jacyś
intruzi, aby ich sfagocytować i zniszczyć.

POWSTAWANIE GRANULOCYTÓW:

Granulocyty powstają w szpiku kostnym z komórek macierzystych pluripotencjalnych,
poprzez komórki macierzyste mielopoetyczne, mieloblasty, promielocyty, mielocyty i
metamielocyty. Warto wiedzieć, że szpik kostny wytwarza najwięcej granulocytów,
spośród wszystkich komórek obronnych. Szpik wytwarza około 2x10 do potęgi 9
granulocytów na kilogram wagi ciała w ciągu doby, ale w trakcie infekcji może
zwiększyć w tym względzie swą wydajność nawet 10-krotnie.

KLASYFIKACJA GRANULOCYTÓW:

W zależności od pochłaniania określonych

barwników

wyróżnia się trzy rodzaje

granulocytów:

•

Neutrofile – granulocyty obojętnochłonne

•

Eozynofile – granulocyty kwasochłonne

•

Bazofile – granulocyty zasadochłonne

NEUTROFILE:

Neutrofile

fagocytujące

dwoinki

Neutrofile – najliczniejsze i najważniejsze granulocyty, stanowią około 60%
wszystkich leukocytów. Przebywają one we krwi mniej niż jeden dzień. Część z nich
krąży, a część pozostaje w kontakcie ze śródbłonkiem, szczególnie w żyłkach
pozawłosowatych. Po opuszczeniu krwi neutrofile przechodzą do tkanek, gdzie żyją
zaledwie 1-2 dni. Podstawową funkcją tych krwinek jest obrona przed infekcjami
(inwazjami drobnoustrojów), co oznacza, że są szczególnie intensywnie
„produkowane” w czasie stanów zapalnych.

EOZYNOFILE:

Eozynofil wśród

erytrocytów

Eozynofile powstają w szpiku i osiągają pełną dojrzałość w ciągu 5-6 dni. Stanowią
one około 3% wszystkich leukocytów. Eozynofile krążą we krwi krótko – po 3-8
godzinach przechodzą do tkanek. Podstawową funkcją tych krwinek jest niszczenie
obcych białek, na przykład alergennych. Intensywnie tworzone są także przy zarażeniu

pasożytami (np. włośniem krętym, tasiemcami) oraz w czasie zakaźnych chorób
bakteryjnych (np. szkarlatyny) i wirusowych (np.żółtaczki).

BAZOFILE:

Bazofil wśród

erytrocytów

Bazofile s k o m ó r ka m i k r

c y m i w e k r w i i w y s t p u j w t k a n k a c h t y l k o w

ą

ążą

ę ą

n i e w i e l k i e j li c z b i e; sta n o w i za le d w i e o k o o 0,5-1 % w s z y s t k i c h le u k o c y t ó w. B a z o f i l e

ą

ł

s t o k o m ó r k i w i e l k o c i 8-1 0 m i k r o m e t r ó w. C y t o p l a z m a jest le k k o k w a na, ca a

ą

ś

ś

ł

k o m ó r k a w y p e n i o n a g r u b y m i, o k r g y m i zasa d o c h o n n y m i z i a re n k a m i b a r w i c y m i

ł

ą ł

ł

ą

si n a c ie m n o f i o l e t o w o. N i e w y k a z u j o n e z d o l n o c i d o

ę

ą

ś

f a g o c y t o z y

. S p e n ia j ta k e

ł

ą

ż

w a n f u n k c j o b r o n n . M a g a z y n u j

ż ą

ę

ą

ą

h ista m i nę

, k t ó r w y d z i e la j , k i e d y z osta j

ą

ą

ą

p o b u d z o n e d o rea k c j i (co m a z n a c ze n i e w rea k c j i a ler g i c z n e j). P r o d u k u j r ó w n i e

ą

ż

i n te r l e u k i n 4

ę

(I L-4), k t ó ra p o b u d z a

l i m f o c y t y B

o r a z

h e pa r y nę

i

ser o t o n i nę

.

ŻRÓDŁA:

Neutrofile, eozynofile, bazofile (obrazki) – Internet

Tekst – „Immunologia” praca zbiorowa pod redakcją Marka Jakóbisiaka

Tekst – „Biologia 1” podręcznik dla liceum i technikum, autorzy: W. Lewiński, J.
Prokop, G. Skirmuntt, J. Walkiewicz