ajbardziej zalecane, a jed-
noczeÊnie najbardziej
praktyczne metody zbio-
rowej dekontaminacji
stosowane przez pierw-
sze przybywajàce na miejsce jed-
nostki to zdj´cie odzie˝y i sp∏uka-
nie strumieniem wody.
Na samym wst´pie procedury de-
kontaminacji nale˝y przygotowaç
osobiste zestawy dekontaminacyj-
ne dla osób przechodzàcych ten za-
bieg. W takim zestawie powinny si´
znaleêç nast´pujàce przedmioty:
• nieprzezroczysty worek na od-
pady, przeznaczony – po odpowied-
nich modyfikacjach – do okrycia
dekontaminowanej osoby,
• nieprzezroczysty worek na od-
pady na
niedekontaminowane
ubranie,
• plastikowe zasuwane torebki
Êniadaniowe na kosztownoÊci
i rzeczy osobiste,
• taÊma do szczelnego oklejenia
(zamkni´cia) worków,
• no˝yczki do wyci´cia otworów
w worku i rozci´cia ubrania,
• etykietki samoprzylepne
umieszczane na workach z odzie˝à,
kosztownoÊciami i rzeczami osobi-
stymi, na których wypisane zosta-
nie imi´ i nazwisko de-
kontaminowanej osoby,
• flamaster,
• instrukcja dla po-
szkodowanych (patrz
ramka).
Etapy dekontami-
nacji
poszkodowanego
Rozbieranie
Podczas rozbierania
si´ osoby dekontamino-
wanej nale˝y pami´taç
o nast´pujàcych zasa-
dach:
• wyjàç z ubrania
dokumenty osobiste
i kosztownoÊci oraz za-
bezpieczyç je w folio-
wym przezroczystym
woreczku z etykietà,
• rozcinaç ubrania,
które zdejmuje si´ przez
g∏ow´ (np. dziane ko-
szulki lub bluzki),
• zdejmowaç ubranie
od góry cia∏a do do∏u,
• chroniç oczy i usta,
• utrzymywaç wilgoç
– przeciwko kurzowi
i niektórym bakteriom,
• ska˝onà odzie˝
w∏o˝yç do worka na
Êmieci,
• zawiàzaç worek,
do∏àczajàc do niego na-
klejk´ z nazwiskiem
i/lub innymi informa-
cjami niezb´dnymi do
identyfikacji i oddaç go
do przechowalni,
• takie przedmioty, jak buty czy
torebka równie˝ nale˝y umieszczaç
w workach.
Mycie
Podczas samej dekontaminacji
nale˝y pami´taç o nast´pujàcych
zasadach:
• umyç r´ce i dok∏adnie sp∏ukaç
si´ wodà,
• przemyç twarz i oczy,
• sp∏ukaç w∏osy,
• umyç uszy i skór´ pod pacha-
mi,
• dok∏adnie sp∏ukaç przestrze-
nie mi´dzy palcami,
• przemyç miejsca intymne,
• obróciç si´ wokó∏ osi cia∏a
pod strumieniem wody.
KDR powinien w tym przypadku
przyjàç rozwiàzanie polegajàce
na utworzeniu par; dekontamino-
wani b´dà pomagaç sobie nawza-
jem przy kolejnych czynnoÊciach
RATOWNICTWO I OCHRONA LUDNOÂCI
18
8/2008
2
R
YSZARD
G
ROSSET
M
ARCIN
A
NSZCZAK
W lipcowym numerze
„Przeglàdu Po˝arniczego”
przedstawiliÊmy ogólne
zasady dekontaminacji.
Obecnie skupimy si´
na praktycznych
wskazówkach prowadzenia
jej na miejscu zdarzenia.
N
zwiàzanych z dekontaminacjà, np.
w dotarciu do partii cia∏a, które sa-
memu mo˝e byç trudno umyç, jak
plecy, poÊladki, podudzia i miejsca
pod kolanami. Znacznie skróci to
czas dekontaminacji masowej.
Osoby o ograniczonej mo˝liwoÊci
poruszania si´ (dzieci, osoby star-
sze, chore, nieprzytomne itp.) po-
winien wspomagaç ratownik. Mo-
gà byç tu przydatne nosze ratowni-
cze. Zaczepiajàc za nie linki ratow-
nicze, mo˝na przesuwaç osob´ nie-
przytomnà na noszach przez kory-
tarz dekontaminacyjny.
Podczas samej dekontaminacji
nale˝y wyznaczyç jednego ratowni-
ka, który b´dzie nadzorowa∏ ca∏y
proces i obserwowa∏ osoby wcho-
dzàce do korytarzy i ciàgów dekon-
taminacyjnych. Do jego obowiàz-
ków powinno nale˝eç:
• instruowanie i nadzorowanie
poszkodowanych,
• nadzorowanie prawid∏owego
przebiegu procesu dekontaminacji,
• zapobieganie panice i utrzy-
mywanie porzàdku,
• pomoc w rozwiàzywaniu pro-
blemów,
• sprawdzanie, czy nastàpi∏o
dok∏adne sp∏ukanie,
• zwracanie uwagi na sympto-
my kontaminacji,
• prowadzenie ewidencji osób
dekontaminowanych.
Okrywanie
Po zakoƒczeniu dekontaminacji
trzeba dok∏adnie zajàç si´ poszko-
dowanym. Nale˝y koniecznie prze-
kazaç mu, by:
• za∏o˝y∏ wyci´ty worek i uda∏
si´ do punktu oceny stanu zdrowia
poszkodowanych i/lub
miejsca transportu,
• nie zakrywa∏ stóp
(mo˝liwoÊç kontami-
nacji),
• przy braku dole-
gliwoÊci uda∏ si´ do do-
mu i tam przemy∏ oczy
du˝à iloÊcià bie˝àcej
wody, a namydliwszy
si´, dok∏adnie umy∏
w∏osy, uszy i paznok-
cie.
Niezw∏oczna wizyta
w ambulatorium po de-
kontaminacji jest ko-
nieczna, gdy:
• wystàpi pewnoÊç
lub choçby podejrzenie
ska˝enia i potrzeb-
na jest natychmiastowa pomoc me-
dyczna,
• pojawiajà si´ oznaki/sympto-
my u˝ycia niebezpiecznych Êrod-
ków,
• ma si´ pewnoÊç, ˝e uleg∏o si´
ska˝eniu, lecz brak oznak/sympto-
mów i nie ma pilnej potrzeby sko-
rzystania z pomocy lekarza,
• wystàpi podejrzenie ulegni´-
cia ska˝eniu, lecz brak oznak, i˝
u˝yto substancji toksycznych.
Dekontaminacja masowa
znanymi sposobami
Do redukcji ska˝enia lub – je˝eli
jest to mo˝liwe – ca∏kowitego odka-
˝enia osób, wykorzystuje si´ stacje
do dekontaminacji masowej. Dzielà
si´ one na mobilne i stacjonarne.
Stacje stacjonarne to specjalne
instalacje montowane w sta∏ych
obiektach. Jako ich przyk∏ad mo˝-
na
przywo∏aç wieloobiektowe
oÊrodki sportowe powsta∏e w miej-
scach obj´tych nuklearnym planem
awaryjnym oraz niektóre szpitale
w Izraelu i Szwecji. Instalacje te
majà postaç ogromnych komplek-
sów pryszniców.
Na stacje mobilne sk∏adajà si´
przewoêne instalacje, które z ∏a-
twoÊcià mo˝na rozk∏adaç bezpo-
Êrednio przy miejscu wystàpienia
ska˝enia. DowolnoÊç w wyborze
miejsca ustawienia stacji jest bar-
dzo istotna, gdy˝ dekontaminacja
osób, które uleg∏y ska˝eniu, powin-
na odbywaç si´ w pobli˝u strefy
ska˝enia podczas opuszczania jej
przez ludzi.
Do systemów mobilnych mo˝-
na zaliczyç: tunele, kontenery i sa-
mochody dekontaminacyjne.
Tunele dekontaminacyjne
Tunele dekontaminacyjne wykorzy-
stywane sà do dekontaminacji ma-
sowej. System ten mo˝na roz∏o˝yç
w dowolnym miejscu, o ka˝dej po-
rze dnia i nocy. Tunele sk∏adajà si´
z namiotów pneumatycznych lub
sztywnych. W ciàgu namiotów
znajdujà si´ dwa, trzy lub cztery
ciàgi pryszniców (oddzielnie dla
kobiet, m´˝czyzn i osób o ograni-
czonych mo˝liwoÊciach rucho-
wych). Je˝eli wewnàtrz tunelu sà
cztery ciàgi pryszniców, do potrzeb
ci´˝ko rannych nale˝y przystoso-
waç dwa centralne ciàgi.
Wzd∏u˝ osi ciàgu rozk∏adany
jest tor z rolkami albo z szynami,
umo˝liwiajàcy przesuwanie spe-
cjalnie przystosowanych do tego
noszy. Obs∏uga kabiny dekontami-
nuje osoby na noszach za pomocà
dwóch pryszniców pistoletowych.
Kabiny s∏u˝àce do dekontamina-
cji zbudowane sà jako samodzielne
instalacje. Majà one stalowy stela˝
albo przymocowane sà do noÊnej
konstrukcji namiotów. System
wodny oparty jest na stalowych
bramkach, mo˝e byç równie˝ przy-
twierdzony do konstrukcji namio-
tu. W tunelu na stela˝u ze stali za-
instalowany jest brodzik do wody
brudnej. Ska˝ona woda wypompo-
wywana jest za pomocà pomp elek-
trycznych. Âcianki kabiny sà wyko-
nane z lekkiej syntetycznej tkaniny,
obustronnie powleczonej PCV. Ma-
RATOWNICTWO I OCHRONA LUDNOÂCI
19
8/2008
fot. archiwum autorów
Instrukcja post´powania dla
osób dekontaminowanych
1. Wyjmij dokumenty osobiste
i kosztownoÊci oraz zabezpiecz je
w foliowym przezroczystym worecz-
ku.
2. Naklej na woreczek etykiet´ i fla-
mastrem podpisz jà imieniem i na-
zwiskiem.
3. Rozetnij ubranie, które zdejmuje
si´ przez g∏ow´.
4. Zdejmuj ubranie od góry cia∏a
do do∏u.
5. Rozbierz si´ do bielizny.
6. Ska˝onà odzie˝ w∏ó˝ do nieprze-
zroczystego worka foliowego.
7. Sp∏ucz si´ strumieniem wody:
– umyj r´ce i dok∏adnie sp∏ucz je
wodà,
– dok∏adnie przemyj twarz, oczy,
uszy, nos, pachy, miejsca intymne,
przestrzenie mi´dzy palcami u nóg
i ràk,
– sp∏ucz w∏osy,
– obróç si´ pod strumieniem wody.
8. Rozetnij no˝yczkami w nieprze-
zroczystym worku foliowym otwory
na r´ce i g∏ow´.
9. Na∏ó˝ na siebie przygotowany
foliowy worek z otworami.
10. Przejdê do miejsca wskazanego
przez ratownika.
11. Poddaj si´ badaniom medycz-
nym.
12. Udaj si´ do miejsca wskazane-
go przez lekarza lub koordynatora
dzia∏aƒ ratowniczych.
˜
teria∏ ten odporny jest na oddzia∏y-
wanie czynników chemicznych
i biologicznych. Do zestawu do∏à-
czone sà nagrzewnice do wody, na-
grzewnice powietrza, pompy
do usuwania wody ska˝onej
i zbiorniki na nià.
Kontenery dekontaminacyjne
Jest to system mobilny, zbudo-
wany na bazie standardowego kon-
tenera wykorzystywanego w stra˝y
po˝arnej. Sk∏ada si´ dwóch ciàgów
z prysznicami s∏u˝àcymi do dekon-
taminacji. Istnieje tak˝e mo˝li-
woÊç przystosowania ich do dekon-
taminacji osób niemogàcych si´ po-
ruszaç samodzielnie, le˝àcych
na noszach. Aby przystosowaç tor
do dekontaminacji poziomej, roz-
k∏ada si´ tor z rolkami lub szyna-
mi, po których z ∏atwoÊcià przesu-
wajà si´ nosze z kó∏kami.
Zadaniem obs∏ugi jest:
• rozstawienie dwóch namiotów
pe∏niàcych funkcj´ rozbieralni oraz
strefy osuszania i ubierania si´ po-
szkodowanych po dekontaminacji,
• uruchomienie i obs∏uga urzà-
dzeƒ, które sà na sta∏e zabudowa-
ne w kontenerze,
• rozstawienie zbiorników
na Êcieki podekontaminacyjne.
Rozstawienie kontenera razem
z pod∏àczeniem do zasilania w wo-
d´ zajmowaç mo˝e maksymalnie
oko∏o 8 minut.
Samochody dekontaminacyjne
Pojazdy te, wyposa˝one w sta-
cjonarne kontenery dekontamina-
cyjne, majà trzy ciàgi komunika-
cyjne, przebieralni´ oraz ubieral-
ni´. Jest to chyba najwygodniejsze
spoÊród profesjonalnych rozwià-
zaƒ s∏u˝àcych do dekontaminacji
masowej. Jedynym minusem jest
fakt, i˝ samochód dekontaminacyj-
ny nie dojedzie wsz´dzie. We wrze-
Êniu 2002 r. w∏oska terenowa jed-
nostka dekontaminacyjna wraz
z grupà skandynawskà przepro-
wadzi∏y wspólne çwiczenia dekon-
taminacji masowej. Manewry do-
wiod∏y, ˝e w ten sposób w ciàgu
mniej ni˝ godziny mo˝na poddaç
dekontaminacji i badaniom lekar-
skim 75 osób.
Rozwiàzania alternatywne
Przedstawionymi powy˝ej rozwià-
zaniami dysponujà g∏ównie specja-
listyczne grupy ratownictwa che-
miczno-ekologicznego. W Polsce sà
one zlokalizowane w du˝ych mia-
stach wojewódzkich. Nale˝y jed-
nak pami´taç, ˝e dotarcie takiej
grupy do zdarzenia np. w centrum
miasta zajmuje co najmniej kilka
minut. A co b´dzie, gdy tego typu
RATOWNICTWO I OCHRONA LUDNOÂCI
20
8/2008
˜
zagro˝enie wystàpi kilkadziesiàt
kilometrów od stacjonowania plu-
tonu chemicznego? Dojazd zajmie
prawie godzin´, a przecie˝ dekon-
taminacj´ masowà nale˝y rozpo-
czàç najszybciej, jak to mo˝liwe.
Ka˝da JRG w Polsce czy OSP dys-
ponuje samochodami ratowniczo-
-gaÊniczymi, które majà pewien za-
pas wody. Dlatego te˝ zaprezentu-
jemy alternatywne rozwiàzania
w dekontaminacji masowej, które
mogà przydaç si´ na miejscu akcji
bez udzia∏u specjalistycznych grup
ratownictwa chemicznego. Umie-
j´tne wykorzystanie w∏asnych za-
sobów sprz´towych pozwala w tym
przypadku na rozpocz´cie zabie-
gów dekontaminacyjnych praktycz-
nie natychmiast. Poni˝ej kilka pro-
stych, lecz jak˝e skutecznych roz-
wiàzaƒ.
Do przemyÊlenia pozostajà dwie
kwestie: temperatura wody i usu-
ni´cie aktywnych biologicznie
czynników w wodzie podekontami-
nacyjnej. Problemy te mo˝na rów-
nie˝ próbowaç rozwiàzaç za pomo-
cà metod zast´pczych.
Temperatur´ wody mo˝emy pod-
nieÊç o kilka stopni poprzez jej re-
cyrkulacj´ przez autopomp´ samo-
chodu po˝arniczego, tworzàc p´tl´
mi´dzy zaworem ssawnym i t∏ocz-
nym i wypuszczajàc do dekontami-
nacji jedynie cz´Êç krà˝àcej w obie-
gu wody. Nie nale˝y si´ tu spodzie-
waç szczególnych rewelacji, ale
podniesienie temperatury o kilka
stopni jest w pe∏ni realne.
W trakcie dzia∏aƒ nale˝y zadbaç
o zabezpieczenie strefy rozlewu
roztworu dekontaminacyjnego, po-
niewa˝ ska˝ony roztwór mo˝e byç
êród∏em rozprzestrzenienia zagro-
˝enia. Do tego celu mo˝na u˝yç wy-
pe∏nionych wodà w´˝y gaÊniczych,
u∏o˝onych w taki sposób, aby w ob-
r´bie zabezpieczonego obszaru
znalaz∏a si´ studzienka Êciekowa.
Studzienk´ nale˝y przykryç pó∏-
przepuszczalnym materia∏em na-
sàczonym np. podchlorynem sodu,
chloraminà lub st´˝onym roztwo-
rem kwasu lub ∏ugu. Znalezienie
takiego roztworu w warunkach ak-
cji ratowniczej mo˝e nastr´czaç
trudnoÊci, jednak jako st´˝ony roz-
twór kwasu mo˝e pos∏u˝yç kwas
akumulatorowy wylewany z aku-
mulatorów pojazdów stojàcych
opodal miejsca zdarzenia.
Sà jeszcze inne rozwiàzania za-
st´pcze, lecz ju˝ bez udzia∏u sprz´-
tu po˝arniczego. Nale˝à do nich
np.: sieç tryskaczowa w budyn-
kach, fontanny, myjnie samochodo-
we, centra sportowe z basenami,
hydranty.
Miejmy nadzieje, ˝e takie dzia∏a-
nia nie b´dà nigdy potrzebne, ale
musimy byç na nie ciàgle przygoto-
wani. A jedynym sposobem na roz-
wiàzanie problemu dekontaminacji
masowej jest opracowanie odpo-
wiednich procedur i… nieustajàce
çwiczenia.
4
Literatura
1. http://www.gis.gov.pl/
2. http://www.ae.wroc.pl/uczelnia/451/
obronnosc_i_bezpieczenstwo.html
RATOWNICTWO I OCHRONA LUDNOÂCI
21
8/2008
REKLAMA