Zajęcia – 6.11.2015. Prawo o cudzoziemcach
Prawo administracyjne – ćwiczenia
Prawo, studia niestacjonarne
mgr Adrian Misiejko
Prawo o cudzoziemcach
●
Podstawa prawna – ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o
cudzoziemcach (Dz. U. z dnia 30 grudnia 2013 r.);
●
Wprowadziła szereg zmian względem wcześniej obowiązującej
ustawy o cudzoziemcach, m.in. wprowadzając nowe instytucje
prawne i zmieniając terminy;
●
Inna ważne regulacje (poza zakresem niniejszych zajęć!); – ustawa
o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczpospolitej
Polskie, regulująca m.in. kwestię ochrony czasowej i
uzupełniającej;
- ustawa o wjeździe na terytorium RP, pobycie oraz wyjeździe z
tego terytorium obywateli państw członkowskich UE i członków ich
rodzin;
Podstawowe informacje
●
J. Chlebny (red.), Ustawa o cudzoziemcach. Komentarz,
Legalis 2015 (art. 23);
- prawo państwa do kontroli przekraczania granic – uznane
przez sądownictwo europejskie;
- jest ono ważniejsze, niż niektóre obowiązki wynikające np.
praw człowieka odnośnie do poszanowania życia
rodzinnego czy praw dziecka;
Systematyka
●
I. Kwestia obywatelstwa – ustawę w znakomitej większości
odnosi się do osób, które nie posiadają polskiego
obywatelstwa;
●
II. Cudzoziemiec będący członkiem rodziny obywatela
państw Unii/EOG a pozostali – sytuacja tych pierwszych jest
lepsza, niż pozostałych, ze względu na powiązanie ich
statusu ze statusem obywateli państw UE/EOG;
●
III. Podział instytucji prawnych w ustawie: 1. Przekraczanie
granicy, 2. Rodzaje pobytu, 3. Kontrola legalności pobytu, 4.
przepisy ustrojowe;
Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców
●
Art. 16 - Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców jest
centralnym organem administracji rządowej, właściwym w
sprawach m.in. wjazdu cudzoziemców na terytorium RP,
nadawania statusu uchodźcy, udzielania zgody na pobyt ze
względów humanitarnych lub zgody na pobyt tolerowany;
●
Art. 22 – do zadań Szefa Urzędu należy m.in. wydawanie
decyzji i postanowień w pierwszej instancji oraz
rozpatrywanie odwołań od decyzji i zażaleń na
postanowienia wydane w pierwszej instancji przez inne
organy w określonych sprawach (np. z ustawy o udzielaniu
cudzoziemcom ochrony na terytorium RP);
●
Art. 21 – Urząd służy pomocą Szefowi urzędu w
wykonywaniu zadań;
Przekroczenie granicy
●
Odrębny reżim prawny dla obywateli państw Unii
Europejskiej (oraz EOG lub) a obywateli państw trzecich;
●
Art. 23 – podstawowe wymogi, które ma obowiązek spełniać
cudzoziemiec przekraczający granicę (dokument podróży,
wiza, itp.);
●
Art. 25 – konieczność uzasadnienia celu i warunków
planowanego pobytu oraz posiadania i okazywania
dokumentów i środków finansowych, wystarczających na
pokrycie kosztów pobytu i innych;
●
Art. 33 – decyzję o odmowie wjazdu na terytorium RP
wydaje cudzoziemcowi komendant placówki Straży
Granicznej; od decyzji przysługuje odwołanie do
Komendanta Głównego SG, decyzja podlega jednak
natychmiastowemu wykonaniu;
Wizy
●
Wiza – brak jasnej definicji ustawowej, jest to potwierdzenie
zamieszczane w paszporcie; przyjmuje formę tzw. naklejki
wizowej;
●
Ustawa rozróżnia wizy krajowe i wizy Schengen;
wizy Schengen reguluje rozporządzenie Parlamentu
Europejskiego i Rady ustanawiające Wspólnotowy Kodeks
Wizowy; pozwala na pobyt na terytorium wszystkich państw strefy
Schengen (a więc np. nie Wielkiej Brytanii) na okres 90 dni w
okresie 180.
wiza krajowa udzielana jest na okres ważności wizy (rozpoczyna
się on nie później niż 3 miesiące od jej wydania i trwa
maksymalnie rok), upoważniając do ciągłego lub wielokrotnych
pobytów, trwających więcej niż 90 dni; na terenie strefy Schengen
można poruszać się do 90 dni w okresie 180 dni;
●
Polski konsul jest organem wydającym wizę krajową, zaś gdy
wiza wydawana jest na granicy – komendant placówki Straży
Granicznej;
Pobyt na terytorium RP
●
Ustawa rozróżnia kategorie zezwolenia na pobyt;
●
W ramach zaliczenia należy samodzielnie opracować
podstawy następujących instytucji:
- zezwolenie na pobyt czasowy;
- zezwolenie na pobyt czasowy i pracę;
- zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy
w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji;
- zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania
działalności gospodarczej;
- zezwolenie na pobyt czasowy w celu kształcenia się na
studiach;
- zezwolenie na pobyt czasowy dla członków rodzin
obywateli RP oraz członków rodzin cudzoziemców;
- zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE;
- zezwolenie na pobyt stały;
Zezwolenie na pobyt czasowy oraz pobyt czasowy i pracę
●
Art. 98 i n. - zezwolenia na pobyt czasowy udziela się na
wniosek, gdy wnioskodawca spełnia wymogi określone ze
względu na deklarowany cel pobytu, a okoliczności
uzasadniają pobyt ponad trzy miesiące; może być wydany
maksymalnie na 3 lata;
Organem właściwym jest wojewoda, który wydaje decyzję, a
organem odwoławczym – Szef Urzędu do Spraw
Cudzoziemców;
●
Art. 114 i n. - zezwolenia na pobyt czasowy i pracę
udziela się, gdy celem pobytu cudzoziemca jest
wykonywanie pracy i spełnione są określone warunki;
Organem właściwym jest wojewoda, który wydaje decyzję, a
organem odwoławczym – Szef Urzędu do Spraw
Cudzoziemców;
Zezwolenie na pobyt stały
●
Art. 195 i n. - zezwolenia na pobyt stały udziela się
cudzoziemcowi na czas nieoznaczony, na jego wniosek,
m.in. gdy jest dzieckiem obywatela polskiego pod jego
władzą rodzicielską, jest osobą o polskim pochodzeniu i
zamierza osiedlić się na terytorium RP na stałe, udzielono
mu na terytorium RP azylu;
●
Odmawia się udzielenia m.in., wymaga tego interes RP lub
gdy związek małżeński będący podstawą wniosku jest
zawarty celem obejścia ustawy;
●
Organem właściwym jest wojewoda, a odwoławczym – Szef
Urzędu ds. Cudzoziemców;
Kontrola legalności pobytu
●
Art. 288 – cudzoziemiec w okresie pobytu na terytorium RP
jest obowiązany posiadać ważny dokument podróży oraz
dokumenty uprawniające go do pobytu na terytorium RP,
jeżeli są wymagane;
●
Art. 293 – zakres kontroli;
●
Art. 226 – dokumentami są np. karta pobytu; jest ona
wydawana cudzoziemcom, którym udzielono m.in.
zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt czasowy;
●
Art. 289 – kontrole legalności pobytu cudzoziemców na
terytorium RP prowadzoną w celu ustalenia stanu
faktycznego w zakresie przestrzegania przepisów
dotyczących warunków wjazdu cudzoziemców na to
terytorium i pobytu na nim organy Straży Granicznej i Policji;
Zobowiązanie cudzoziemca do powrotu
●
Art. 302 – decyzję o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu
wydaje się, gdy m.in. przebywa na terytorium RP bez
ważnej wizy lub innego ważnego dokumentu, nie posiada
środków finansowych niezbędnych do pokrycia kosztów
pobytu w RP,
●
Art. 303 – katalog przesłanek, w wypadku zaistnienia
których nie wydaje się decyzji zobowiązującej cudzoziemca
do powrotu, m.in. status uchodźcy, udzielenie zezwolenia na
pobyt stały;
●
Art. 307 – ostateczna decyzja z art. 302 z mocy prawa
unieważnia wizę krajową, zezwolenie na pobyt czasowy
oraz zezwolenie na pracę;
●
Art.315 – dobrowolny powrót cudzoziemca,