8 PodsTel wyk ad Szumy i Zak cenia

background image

PODSTAWY

TELEKOMUNIKACJI

PODSTAWY

TELEKOMUNIKACJI

8 Wykład – Szumy i Zakłócenia

Dr in

ż

. Wojciech J. Krzysztofik

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

2

4.

4.

SZUMY

SZUMY

-

-

Zakłócenia

Zakłócenia



We wszystkich ogniwach systemu telekomunikacyjnego
wyst

ę

puj

ą

sygnały niepo

żą

dane, zakłócaj

ą

ce proces

przesyłania informacji.



Sygnały te b

ę

dziemy nazywali krótko ZAKŁÓCENIAMI

lub SZUMAMI.



Istnieje wiele ró

ż

nych

ź

ródeł szumów.



Mo

ż

emy z grubsza sklasyfikowa

ć

te

ź

ródła nast

ę

puj

ą

co:





szumy powodowane przez człowieka,

szumy powodowane przez człowieka,





zakłócenia naturalne o charakterze makroskopowym,

zakłócenia naturalne o charakterze makroskopowym,





szumy fluktuacyjne, generowane wewn

ą

trz układów

szumy fluktuacyjne, generowane wewn

ą

trz układów

fizycznych.

fizycznych.

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

3

4.

4.

SZUMY

SZUMY

-

-

Zakłócenia

Zakłócenia

SZUMY

SZUMY

ZAKŁÓCENIA

ZAKŁÓCENIA

-

-

POWODOWANE

PRZEZ CZŁOWIEKA

POWODOWANE

POWODOWANE

PRZEZ CZŁOWIEKA

PRZEZ CZŁOWIEKA

NATURALNE

O CHARAKTERZE

MAKROSKOPOWYM

NATURALNE

NATURALNE

O CHARAKTERZE

O CHARAKTERZE

MAKROSKOPOWYM

MAKROSKOPOWYM

FLUKTUACYJNE

GENEROWANE

WEWN

Ą

TRZ UKŁADÓW

FLUKTUACYJNE

FLUKTUACYJNE

GENEROWANE

GENEROWANE

WEWN

Ą

TRZ UKŁADÓW

WEWN

Ą

TRZ UKŁADÓW

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

4

4.1.

4.1.

SZUMY POWODOWANE PRZEZ CZŁOWIEKA

SZUMY POWODOWANE PRZEZ CZŁOWIEKA

SZUMY

SZUMY

POWODOWANE

POWODOWANE

PRZEZ CZŁOWIEKA

PRZEZ CZŁOWIEKA

TYPU

INTERFERENCYJNEGO

TYPU

TYPU

INTERFERENCYJNEGO

INTERFERENCYJNEGO

PRZEMYSŁOWE

PRZEMYSŁOWE

PRZEMYSŁOWE

Szumy powodowane przez człowieka mo

ż

na

podzieli

ć

na



zakłócenia typu interferencyjnego oraz



zakłócenia przemysłowe.

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

5

ZAKŁÓCENIA INTERFERENCYJNE

ZAKŁÓCENIA INTERFERENCYJNE

URZ

Ą

DZENIA

NADAWCZE

INNYCH SYSTEMÓW

URZ

Ą

DZENIA

URZ

Ą

DZENIA

NADAWCZE

NADAWCZE

INNYCH SYSTEMÓW

INNYCH SYSTEMÓW

HETERODYNY

ODBIORNIKÓW RADIOWYCH

HETERODYNY

HETERODYNY

ODBIORNIKÓW RADIOWYCH

ODBIORNIKÓW RADIOWYCH

Ź

ródłami zakłóce

ń

typu interferencyjnego s

ą

przede wszystkim



urz

ą

dzenia nadawcze innych systemów telekomunikacyjnych

oraz



heterodyny odbiorników radiowych.

Charakterystyczn

ą

cech

ą

tych zakłóce

ń

jest

WYRA

Ź

NIE OKRE

Ś

LONE WIDMO

WYRA

Ź

NIE OKRE

Ś

LONE WIDMO,

cz

ę

sto ograniczone do jednego pr

ąż

ka (fala no

ś

na).

4.1.1.

4.1.1.

ZAKŁÓCENIA INTERFERENCYJNE

ZAKŁÓCENIA INTERFERENCYJNE

Ź

Ź

RÓDŁA

RÓDŁA

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

6

ZAKŁÓCENIA PRZEMYSŁOWE

ZAKŁÓCENIA PRZEMYSŁOWE

ang.

ang.

Composite

Composite

Man

Man

-

-

Made

Made

Noise

Noise

URZ

Ą

DZENIA

URZ

Ą

DZENIA

ZAPŁONOWE

ZAPŁONOWE

POJAZDÓW

POJAZDÓW

SAMOCHODOWYCH

SAMOCHODOWYCH

KOLEKTOROWE

KOLEKTOROWE

SILNIKI ELEKTRYCZNE

SILNIKI ELEKTRYCZNE

SPAWARKI

SPAWARKI

ELEKTRYCZNE

ELEKTRYCZNE

Ł

Ł

UKOWE

UKOWE

PRZYRZ

Ą

DY

PRZYRZ

Ą

DY

O

Ś

WIETLENIOWE

O

Ś

WIETLENIOWE

Ź

Ź

RÓDŁA

RÓDŁA

4.1.2.

4.1.2.

ZAKŁÓCENIA PRZEMYSŁOWE

ZAKŁÓCENIA PRZEMYSŁOWE



Zakłócenia przemysłowe s

ą

zwi

ą

zane z prac

ą

urz

ą

dze

ń

elektrycznych, takich

jak:



kolektorowe silniki elektryczne,



urz

ą

dzenia zapłonowe pojazdów samochodowych,



spawarki elektryczne,



łukowe przyrz

ą

dy o

ś

wietleniowe, itp.



Zakłócenia tego rodzaju nazywa si

ę

sumarycznymi lub wypadkowymi

zakłóceniami radioelektrycznymi (composite man-made noise).



Widmo ich jest szerokie (50 Hz do 1 GHz)

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

7



Brak dotychczas skutecznej metody liczenia
poziomu zakłóce

ń

przemysłowych.



Intuicyjnie wyczuwa si

ę

,

ż

e poziom zakłóce

ń

przemysłowych powinien by

ć

z grubsza



proporcjonalny do g

ę

sto

ś

ci zaludnienia i stopnia

industrializacji.



Na podstawie licznych bada

ń

mo

ż

na

sprecyzowa

ć

pewne wspólne wła

ś

ciwo

ś

ci

zakłóce

ń

przemysłowych:



poziom zakłóce

ń

przemysłowych maleje ze wzrostem

cz

ę

stotliwo

ś

ci w przybli

ż

eniu

28

28

dB

dB

na dekad

ę

(rys. 4.1).

4.1.2.

4.1.2.

ZAKŁÓCENIA PRZEMYSŁOWE

ZAKŁÓCENIA PRZEMYSŁOWE

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

8

Rys. 4.1 U

ś

redniony poziom zakłóce

ń

przemysłowych

4.1.2.

4.1.2.

ZAKŁÓCENIA PRZEMYSŁOWE

ZAKŁÓCENIA PRZEMYSŁOWE

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

9

Ź

ródła zakłóce

ń

przemysłowych mo

ż

na podzieli

ć

na

dwie du

ż

e kategorie:



Systemy energetyczne, które generuj

ą

i przenosz

ą

zakłócenia wytwarzane przez doł

ą

czone do nich

urz

ą

dzenia elektryczne; ten rodzaj zakłóce

ń

dominuje w

zakresie cz

ę

stotliwo

ś

ci

mniejszych od 10 MHz

.



Urz

ą

dzenia zapłonowe pojazdów samochodowych;

zakłócenia wytwarzane przez te

ź

ródła dominuj

ą

w

zakresie cz

ę

stotliwo

ś

ci

(0,02 do 1) GHz

, a nawet wy

ż

ej.

4.1.2.

4.1.2.

ZAKŁÓCENIA PRZEMYSŁOWE

ZAKŁÓCENIA PRZEMYSŁOWE

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

10

ZAKŁÓCENIA NATURALNE

ZAKŁÓCENIA NATURALNE

O CHARAKTERZE MAKROSKOPOWYM

O CHARAKTERZE MAKROSKOPOWYM

ATMOSFERYCZNE

ATMOSFERYCZNE

ATMOSFERYCZNE

KOSMICZNE

KOSMICZNE

KOSMICZNE

Zakłócenia naturalne o charakterze makroskopowym

dzielimy na:



zakłócenia atmosferyczne i



kosmiczne.

4.2. ZAKŁÓCENIA ATMOSFERYCZNE I KOSMICZNE

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

11

4.2.1.

4.2.1.

Zakłócenia atmosferyczne

Zakłócenia atmosferyczne

Przyczyn

ą

powstawania zakłóce

ń

atmosferycznych s

ą

:



wyładowania elektryczne w czasie burz mi

ę

dzy chmur

ą

a Ziemi

ą

lub mi

ę

dzy chmurami.



Przy uderzeniu pioruna s

ą

emitowane fale radiowe w bardzo szerokim zakresie

cz

ę

stotliwo

ś

ci

od infraakustycznych do dziesi

ą

tków, a nawet setek MHz.

Zakłócenia powstaj

ą

ce pod wpływem wyładowa

ń

elektrycznych w atmosferze

mo

ż

na podzieli

ć

na dwa rodzaje:

1)

ZAKŁÓCENIA LOKALNE,
objawiaj

ą

ce si

ę

w odbiorniku radiowym w postaci silnych trzasków,

powtarzaj

ą

cych si

ę

w nieregularnych odst

ę

pach czasu.

2)

ZAKŁÓCENIA DALEKIE,
objawiaj

ą

ce si

ę

w odbiorniku radiowym w postaci ci

ą

głego szumu o znacznie

ni

ż

szym poziomie ni

ż

zakłócenia lokalne.

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

12

4.2.

4.2.

Zakłócenia atmosferyczne

Zakłócenia atmosferyczne



ZAKŁÓCENIA LOKALNE

pojawiaj

ą

si

ę

stosunkowo rzadko,

tylko wówczas, gdy w miejscu odbioru lub w niezbyt oddalonym
obszarze wyst

ę

puje burza atmosferyczna.



ZAKŁÓCENIA DALEKIE

istniej

ą

stale, a jedynie poziom ich

zmienia si

ę

w zale

ż

no

ś

ci od pory roku, pory doby oraz

poło

ż

enia geograficznego.

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

13

4.2.

4.2.

Zakłócenia atmosferyczne

Zakłócenia atmosferyczne

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

14

4.2.

4.2.

Zakłócenia atmosferyczne

Zakłócenia atmosferyczne

Burza nad Wrocławiem w kwietniu 2005 (zdj

ę

cia robione z wie

ż

owca na pl. Grunwaldzkim)

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

15

4.2.

4.2.

Zakłócenia atmosferyczne

Zakłócenia atmosferyczne

[mV/m Hz]

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

16

4.2.

4.2.

Zakłócenia atmosferyczne

Zakłócenia atmosferyczne

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

17

4.2.

4.2.

Zakłócenia atmosferyczne

Zakłócenia atmosferyczne

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

18

4.2.

4.2.

Zakłócenia atmosferyczne

Zakłócenia atmosferyczne



Ź

ródłem tych zakłóce

ń

s

ą

wyładowania atmosferyczne zachodz

ą

ce

nieustannie w ró

ż

nych miejscach globu ziemskiego.



Ocenia si

ę

i

ż

zjawiska burzowe wyst

ę

puj

ą

jednocze

ś

nie na około

0,16 %

powierzchni Ziemi.



Jak wykazuj

ą

badania statystyczne w

ka

ż

dej sekundzie

na całym

obszarze

ś

wiata zdarza si

ę

około

100

wyładowa

ń

, pochodz

ą

cych od

blisko

1000

burz.



Ka

ż

da burza obejmuje pewien rejon o powierzchni rz

ę

du

20

200 km

2

i

przesuwa si

ę

z pr

ę

dko

ś

ci

ą

30 -50 km/h

.



Nad l

ą

dami aktywno

ść

burzowa obserwowana jest najcz

ęś

ciej w okresie

lata i w godzinach od

13

do

15

czasu miejscowego



Nad morzami – zim

ą

, w godzinach nocnych i rannych.



Burze zazwyczaj trwaj

ą

od

1

do

2

godzin.



Aktywno

ść

burzowa ró

ż

nych rejonów geograficznych jest niejednakowa



O

ś

rodki burzowe, dla których liczba dni burzowych w roku jest

wi

ę

ksza

ni

ż

100

wyst

ę

puj

ą

w strefach równikowych Afryki, Ameryki Południowej

oraz w Azji.



Polska le

ż

y w rejonie o liczbie ponad

20

dni burzowych w roku.



Poniewa

ż

zakłócenia atmosferyczne podlegaj

ą

ogólnym prawom

propagacji fal elektromagnetycznych, rozchodz

ą

si

ę

one na du

ż

e

odległo

ś

ci i dlatego, cho

ć

znacznie osłabione, pojawiaj

ą

si

ę

nieustannie w

odbiornikach radiowych w postaci ci

ą

głego szumu.

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

19

4.2.1.

4.2.1.

Zakłócenia atmosferyczne

Zakłócenia atmosferyczne



Wyniki wieloletnich
bada

ń

prowadzonych w

ramach ITU (CCIR) przez
kilkana

ś

cie stacji

pomiarowych na

ś

wiecie

umo

ż

liwiaj

ą

okre

ś

lenie

poziomu zakłóce

ń

atmosferycznych dla
dowolnego miejsca na
powierzchni kuli
ziemskiej w zale

ż

no

ś

ci

od pory roku i pory doby.

Rys. 4.2. Zakłócenia atmosferyczne (dB I

kToB

) odniesione do 1 MHz

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

20

4.2.1.

4.2.1.

Zakłócenia atmosferyczne

Zakłócenia atmosferyczne



Na mapie s

ą

zaznaczone izoplety poziomu

zakłóce

ń

na cz

ę

stotliwo

ś

ci 1 MHz w decybelach w

stosunku do kT

0

B



przy czym k jest stał

ą

Boltzmanna,



T

0

= 290 K - standardow

ą

temperatur

ą

,



B - skuteczn

ą

szeroko

ś

ci

ą

pasma odbiornika.



Warto

ś

ci odczytane z mapy s

ą

medianami

poziomu zakłóce

ń

indukowanych w krótkiej

pionowej antenie w ci

ą

gu czterogodzinnego

przedziału czasowego.

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

21

4.2.1.

4.2.1.

Zakłócenia atmosferyczne

Zakłócenia atmosferyczne



Do okre

ś

lenia poziomu

zakłóce

ń

przy

cz

ę

stotliwo

ś

ciach

ż

nych od 1 MHz

korzysta si

ę

z

odpowiednich
wykresów (rys. 4.3).

Rys. 4.3. Poziom zakłóce

ń

atmosferycznych w funkcji f

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

22

4.2.2. Zakłócenia kosmiczne



Przy cz

ę

stotliwo

ś

ciach przewy

ż

szaj

ą

cych 40 MHz poziom

zakłóce

ń

atmosferycznych znacznie si

ę

obni

ż

a, poniewa

ż

fale radiowe powstałe w rejonie wzmo

ż

onej aktywno

ś

ci

burzowej nie rozchodz

ą

si

ę

ju

ż

jako fale jonosferyczne.



W zakresie fal metrowych głównym

ź

ródłem zakłóce

ń

jest:



promieniowanie nadchodz

ą

ce z ró

ż

nych rejonów Galaktyki oraz z

obszarów pozagalaktycznych, jak równie

ż



promieniowanie radiogwiazd, planet, Sło

ń

ca i Ksi

ęż

yca.



Promieniowanie

ź

ródeł znajduj

ą

cych si

ę

poza Ziemi

ą

przyj

ę

to nazywa

ć



PROMIENIOWANIEM KOSMICZNYM, a zakłócenia wywołane
przez to promieniowanie –



ZAKŁÓCENIAMI KOSMICZNYMI.

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

23

4.2.2. Zakłócenia kosmiczne



Intensywno

ść

promieniowania Galaktyki zale

ż

y od współrz

ę

dnych oraz od

długo

ś

ci fali.



najsilniejsze promieniowanie dochodzi ze

ś

rodka Galaktyki (gwiazdozbiór

Strzelca),



najmniejsze z obszarów le

żą

cych w pobli

ż

u biegunów Galaktyki.

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

24

4.2.2. Zakłócenia kosmiczne



Intensywno

ść

zakłóce

ń

kosmicznych wyra

ż

a si

ę

za

pomoc

ą

ZAST

Ę

PCZEJ TEMPERATURY SZUMOWEJ

,

T

z

,

przez któr

ą

rozumiemy temperatur

ę

ciała doskonale

czarnego, którego g

ę

sto

ść

promieniowania jest równa

g

ę

sto

ś

ci promieniowania

ź

ródła zakłóce

ń

.

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

25

4.2.2.

4.2.2.

Zakłócenia kosmiczne

Zakłócenia kosmiczne



Zwi

ą

zek mi

ę

dzy g

ę

sto

ś

ci

ą

promieniowania U

B

(w )

a temperatur

ą

ciała doskonale czarnego

*\

T okre

ś

la prawo

promieniowania Plancka,



które przy cz

ę

stotliwo

ś

ciach radiowych mo

ż

na wyrazi

ć

za

pomoc

ą

wzoru Rayleigha-Jeansa

w którym:

k = 1,3806 10

-23

J/K — stała Boltzmanna,



λ

- długo

ść

fali w pró

ż

ni.



Cz

ę

stotliwo

ś

ciowa zale

ż

no

ść

zast

ę

pczej temperatury

szumów kosmicznych dla wszystkich obszarów nieba ma
nast

ę

puj

ą

c

ą

posta

ć

T

z

f

-

α



α

= 2,4.

sr

Hz

W

1

2

m

2

B

kT

2

U

λ

=

(4.1)

(4.2)

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

26

4.2.2.

4.2.2.

Zakłócenia kosmiczne

Zakłócenia kosmiczne



Jak wiadomo, rozgrzane ciała wypromieniowuj

ą

energi

ę

w postaci fal

elektromagnetycznych o ró

ż

nych długo

ś

ciach, od promieni

γ

do fal

radiowych.



To promieniowanie ma charakter fluktuacyjny i powstaje w wyniku
przemiany energii kinetycznej ruchu cieplnego cz

ą

stek ciała

promieniuj

ą

cego na energi

ę

elektromagnetyczn

ą

, która rozprzestrzenia si

ę

poza granice tego ciała.





*

*

\

\

CIAŁO DOSKONALE CZARNE (

CIAŁO DOSKONALE CZARNE (

hipotetyczne)

hipotetyczne)





Ma tę właściwość, że w każdej temperaturze całkowicie

Ma tę właściwość, że w każdej temperaturze całkowicie

pochłania padające nań fale elektromagnetyczne o

pochłania padające nań fale elektromagnetyczne o

wszystkich częstotliwościach,

wszystkich częstotliwościach,





Jego zdolność emisyjna jest większa niż każdego innego

Jego zdolność emisyjna jest większa niż każdego innego

ciała .

ciała .





Intensywność promieniowania tego ciała zależy

Intensywność promieniowania tego ciała zależy

wyłącznie

wyłącznie

od

od

temperatury i częstotliwości

temperatury i częstotliwości





W zakresie częstotliwości radiowych promieniowanie jego

W zakresie częstotliwości radiowych promieniowanie jego

podlega prawu

podlega prawu

Reyleigh’a

Reyleigh’a

-

-

Jens’a

Jens’a





Przy większych częstotliwościach (przy h

Przy większych częstotliwościach (przy h

f>>kT

f>>kT

)

)

obowiazuje

obowiazuje

prawo

prawo

Planck’a

Planck’a

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

27

4.2.2.

4.2.2.

Zakłócenia kosmiczne

Zakłócenia kosmiczne



Zale

ż

no

ść

zast

ę

pczej

temperatury

ś

rodka

Galaktyki od długo

ś

ci fali

opisuje z dostateczn

ą

dokładno

ś

ci

ą

wyra

ż

enie

T

z

469

λ

2,4

.

(4.3)

Rys. 4.4. Zast

ę

pcza temperatura szumów kosmicznych w funkcji f

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

28

4.3.

4.3.

Szumy fluktuacyjne

Szumy fluktuacyjne



Szumy fluktuacyjne objawiaj

ą

si

ę

w postaci chaotycznych

zmian potencjałów, pr

ą

dów lub ładunków w obwodach

elektrycznych, uwarunkowanych



dyskretn

ą

natur

ą

ładunków elektrycznych i



ruchem cieplnym no

ś

ników ładunków elektrycznych.



Dwa skrajne przypadki szumów fluktuacyjnych stanowi

ą



fluktuacje pr

ą

dów i napi

ęć

w przewodnikach

metalicznych przy termodynamicznej równowadze z
promieniowaniem (szum cieplny oporno

ś

ci),

przewidziane przez Einsteina w 1907 r. i



fluktuacje pr

ą

du elektronowego w diodzie pró

ż

niowej

(szum

ś

rutowy), przepowiedziane przez Schottky’ego w

1918 r.

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

29

SZUMY FLUKJTUACYJNE

SZUMY FLUKJTUACYJNE

GENEROWANE WEWNĄTRZ UKŁADÓW

GENEROWANE WEWNĄTRZ UKŁADÓW

SZUM CIEPLNY

SZUM CIEPLNY

SZUM CIEPLNY

SZUM ŚRUTOWY

SZUM ŚRUTOWY

SZUM ŚRUTOWY

SZUM TYPU 1/f

SZUM TYPU 1/f

SZUM TYPU 1/f

SZUM IMPULSOWY

SZUM IMPULSOWY

SZUM IMPULSOWY

4.3.

4.3.

Szumy fluktuacyjne

Szumy fluktuacyjne

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

30

W przewodnikach metalicznych jest wywołany

W przewodnikach metalicznych jest wywołany

ruchem cieplnym no

ś

ników ładunków (elektrony

ruchem cieplnym no

ś

ników ładunków (elektrony

przewodnictwa ), wskutek czego na swobodnych

przewodnictwa ), wskutek czego na swobodnych

kra

ń

cach przewodnika powstaje

kra

ń

cach przewodnika powstaje

fluktuj

ą

ca

fluktuj

ą

ca

ż

nica

ż

nica

potencjałów, a w zamkni

ę

tym przewodniku

potencjałów, a w zamkni

ę

tym przewodniku

-

-

fluktuj

ą

cy

fluktuj

ą

cy

pr

ą

d makroskopowy.

pr

ą

d makroskopowy.



Przewodniki metaliczne charakteryzuj

ą

si

ę

du

żą

g

ę

sto

ś

ci

ą

elektronów przewodnictwa i mał

ą

długo

ś

ci

ą

ich drogi

swobodnej.



Zachodzi w nich cz

ęś

ciowa wymiana energii mi

ę

dzy

cz

ą

steczkami.



Własny ruch cieplny elektronów mo

ż

na uwa

ż

a

ć

za

niezale

ż

ny od przyło

ż

onego pola.

4.3.1.

4.3.1.

Szum cieplny

Szum cieplny

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

31

Ze wzgl

ę

du na pełn

ą

chaotyczno

ść

poruszania si

ę

elektronów przewodnictwa widmo cz

ę

stotliwo

ś

ciowe

fluktuacji cieplnych jest równomierne a

ż

do bardzo

wielkich cz

ę

stotliwo

ś

ci.



G

ę

sto

ść

mocy dysponowanej szumu cieplnego wyra

ż

a

si

ę

wzorem

w którym

k - stała Boltzmana,
h = 6,62491 • 10

-34

J•s - stała Plancka,

T - temperatura przewodnika.

1

e

hf

)

f

(

kT

hf

n

=

ζ

(4.4)

4.3.1.

4.3.1.

Szum cieplny

Szum cieplny

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

32

W temperaturze pokojowej argument funkcji
eksponencjalnej w mianowniku wyra

ż

enia (4.4) przyjmuje

małe warto

ś

ci a

ż

do cz

ę

stotliwo

ś

ci rz

ę

du 10

12

Hz.



Rozwijaj

ą

c funkcj

ę

eksponencjaln

ą

w szereg pot

ę

gowy i

uwzgl

ę

dniaj

ą

c tylko pierwsze dwa wyrazy tego szeregu

otrzymujemy



Okazuje si

ę

wi

ę

c,

ż

e w temperaturze pokojowej widmo

g

ę

sto

ś

ci mocy dysponowanej szumu cieplnego jest

równomierne do cz

ę

stotliwo

ś

ci rz

ę

du 10

12

Hz.

=

=

ζ

kT

)

f

(

n

(4.5)

4.3.1.

4.3.1.

Szum cieplny

Szum cieplny

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

33



Podczas obni

ż

ania temperatury

ź

ródła zakres cz

ę

stotliwo

ś

ci, w

którym widmo g

ę

sto

ś

ci

dysponowanej mocy mo

ż

na

uwa

ż

a

ć

za równomierne, maleje.



Na przykład w temperaturze 29 K
opadanie widma zaczyna si

ę

przy

cz

ę

stotliwo

ś

ci 400 GHz (rys. 4,5).

Rys. 4.5. Moc szumu cieplnego na dopasowanym obci

ąż

eniu

4.3.1.

4.3.1.

Szum cieplny

Szum cieplny

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

34

W zdecydowanej wi

ę

kszo

ś

ci przypadków maj

ą

cych

praktyczne znaczenie mo

ż

na wi

ę

c zakłada

ć

,

ż

e wpływ

szumu cieplnego na układ elektryczny jest ograniczony
jedynie szeroko

ś

ci

ą

pasma tego układu.



Mo

ż

na wi

ę

c przyj

ąć

,

ż

e szum cieplny ma stałe widmo

g

ę

sto

ś

ci mocy, tzn. zawiera wszystkie cz

ę

stotliwo

ś

ci na

jednakowym poziomie.



Z tego wzgl

ę

du jest on równie

ż

nazywany

SZUMEM BIAŁYM



okre

ś

lenie „biały” implikuje obecno

ść

wszystkich kolorów

lub cz

ę

stotliwo

ś

ci.

4.3.1.

4.3.1.

Szum cieplny

Szum cieplny

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

35

Moc dysponowana

ź

ródła szumu cieplnego jest zatem

wprost proporcjonalna do iloczynu szeroko

ś

ci pasma B

układu przez temperatur

ę

ź

ródła

N = kTB =

B

.



Do oblicze

ń

praktycznych wygodnie jest wyra

ż

enie (4.6),

przedstawi

ć

w mierze logarytmicznej w odniesieniu do

1 mW

N = -198,6 + 10 lg T + 10 lg B

.



Dla

ź

ródła w temperaturze pokojowej (T = 290 K)

N = -174 + 10 lg B

,

[dBm]

.

(4.6)

(4.7)

(4.8)

4.3.1.

4.3.1.

Szum cieplny

Szum cieplny

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

36

We wzorach (4.6 - 4.8) pod poj

ę

ciem szeroko

ś

ci pasma B

układu nale

ż

y rozumie

ć

zastępczą szumową szerokość pasma,

zastępczą szumową szerokość pasma,

odpowiadającą prostokątnej charakterystyce przenoszenia

odpowiadającą prostokątnej charakterystyce przenoszenia

.

IH

zast

(f)I

2

powierzchnie pod

powierzchnie pod

IH(f)I

IH(f)I

2

2

i

i

IH

IH

zast

zast

(f)I

(f)I

2

2

s

ą

równe

s

ą

równe

Rys. 4.6. Zast

ę

pcze pasmo szumowe

4.3.1.

4.3.1.

Szum cieplny

Szum cieplny

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

37

Je

ś

li układ elektryczny jest opisany funkcj

ą

przenoszenia H(f),

to zast

ę

pcza szeroko

ść

pasma wyra

ż

a si

ę

zale

ż

no

ś

ci

ą



Szum cieplny, który mo

ż

na traktowa

ć

jako superpozycj

ę

ogromnej liczby przypadkowych, praktycznie niezale

ż

nych,

wkładów od poszczególnych elektronów jest - zgodnie z
centralnym twierdzeniem granicznym - podporz

ą

dkowany

rozkładowi Gaussa.

df

)

f

(

H

)

f

(

H

1

B

0

2

2

0

z

=

(4.9)

4.3.1.

4.3.1.

Szum cieplny

Szum cieplny

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

38



Z tego wzgl

ę

du szum biały jest równie

ż

nazywany

SZUMEM GAUSSOWSKIM.



Rozkład Gaussa dla zerowej warto

ś

ci

ś

redniej ma posta

ć



a jego dystrybuanta

(4.10)

2

n

2

2

n

n

e

2

1

)

n

(

p

σ

σ

π

=

dn

e

2

1

)

n

(

P

n

2

n

n

2

n

2

σ

σ

π

=

(4.11)

4.3.1.

4.3.1.

Szum cieplny

Szum cieplny

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

39



Warto

ść

ś

rednia kwadratowa rozkładu Gaussa jest równa

wariancji

.



St

ą

d warto

ść

skuteczna napi

ę

cia szumu gaussowskiego

jest równa odchyleniu standardowemu (dyspersji)

σ

n

.



Warto

ść

ś

redni

ą

wyprostowanego napi

ę

cia szumu przy

prostowaniu dwupołówkowym jest równa

(4.12)

2

n

σ

n

0

2

n

n

2

dn

e

n

2

2

)

n

(

E

2

n

2

σ

π

=

σ

π

=

σ

4.3.1.

4.3.1.

Szum cieplny

Szum cieplny

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

40



Z zale

ż

no

ś

ci (4.12) wynika,

ż

e stosunek warto

ś

ci

skutecznej do warto

ś

ci

ś

redniej modułu napi

ę

cia szumu

(współczynnik kształtu) jest równy (1,96 dB).



Przypomnijmy,

ż

e dla sygnału sinusoidalnego współczynnik

kształtu wynosi (0,91 dB).



O tej ró

ż

nicy współczynników kształtu przebiegów nale

ż

y

pami

ę

ta

ć

podczas pomiaru szumu za pomoc

ą

przyrz

ą

du

prostownikowego, kalibrowanego napi

ę

ciem

sinusoidalnym;



wskazania przyrz

ą

du dla szumu cieplnego s

ą

zani

ż

one o

1,05 dB.

4.3.1.

4.3.1.

Szum cieplny

Szum cieplny

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

41



W rozkładzie Gaussa prawdopodobie

ń

stwo wyst

ą

pienia

dowolnie du

ż

ego napi

ę

cia jest zawsze ró

ż

ne od zera.



Z tego wzgl

ę

du poj

ę

cie warto

ś

ci szczytowej dla szumu

cieplnego traci sens.



Ze wzgl

ę

dów praktycznych definiuje si

ę

warto

ść

quasi-

szczytow

ą

równ

ą

warto

ś

ci przekraczanej przez sygnał

szumowy w okre

ś

lonym procencie czasu, zwykłe 0,01%.



Z analizy rozkładu normalnego wynika,

ż

e warto

ść

qasi-

szczytowa wynosi 3,89

σσσσ

n

tzn.

ż

e



w ci

ą

gu 0,01% czasu obserwacji napi

ę

cie szumu spełnia

warunek

InI > 3,89

σσσσ

n

.

4.3.1.

4.3.1.

Szum cieplny

Szum cieplny

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

42

PARAMETRTY SZUMOWE

PARAMETRTY SZUMOWE

NAPIĘCIE (PRĄD)

SZUMÓW

e

n

( i

n

)

NAPIĘCIE (PRĄD)

NAPIĘCIE (PRĄD)

SZUMÓW

SZUMÓW

e

e

n

n

(

(

i

i

n

n

)

)

MOC SZUMÓW

N

MOC SZUMÓW

MOC SZUMÓW

N

N

TEMPERATURA

SZUMOWA

T

TEMPERATURA

TEMPERATURA

SZUMOWA

SZUMOWA

T

T

WSPÓŁCZYNNIK

SZUMÓW

F

WSPÓŁCZYNNIK

WSPÓŁCZYNNIK

SZUMÓW

SZUMÓW

F

F

4.3. PARAMETRY SZUMOWE

4.3. PARAMETRY SZUMOWE

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

43



Rozpatrzmy

ź

ródło

szumu cieplnego w
postaci rezystora o
rezystancji R i
temperaturze T.



Zast

ę

pczy schemat

rezystora jako

ź

ródła

szumowego mo

ż

na

przedstawi

ć

w postaci

generatora o sile
elektromotorycznej e

n

poł

ą

czonego szeregowo

z idealnym, bezszumnym
rezystorem o tej samej
rezystancji R.

Rys. 4.7. Schemat zast

ę

pczy

(Thevenin’a)

ź

ródła szumu cieplnego

4.3.1.1. Schemat zast

ę

pczy

ź

ródła szumu cieplnego

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

44



Je

ś

li ten generator jest obci

ąż

ony rezystorem R

0

, jak to

pokazano na rys. 4.7, to maksymalna moc szumu wydziel

ą

si

ę

w rezystorze obci

ąż

aj

ą

cym wówczas, gdy R

0

= R, jest

ona przy tym równa e

2

nsk

/4R. Jest to moc dysponowana

ź

ródła, któr

ą

okre

ś

la wzór (4.6) .



Mamy wi

ę

c

kTBR

4

e

nsk

=

(4.13)

4.3.1.1. Schemat zast

ę

pczy

ź

ródła szumu cieplnego

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

45



W podobny sposób mo

ż

na

zbudowa

ć

schemat

zast

ę

pczy w układzie

Nortona (rys. 4.8).



Warto

ść

skuteczna pr

ą

du

zast

ę

pczego

ź

ródła

pr

ą

dowego jest równa

Rys. 4.8. Schemat zast

ę

pczy (Norton’a)

ź

ródła szumu cieplnego

kTBG

4

i

nsk

=

4.3.1.1. Schemat zast

ę

pczy

ź

ródła szumu cieplnego

gdzie: G = R

-1

(4.14)

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

46

4.3.1.1. Schemat zast

ę

pczy

ź

ródła szumu

4.3.1.1. Schemat zast

ę

pczy

ź

ródła szumu

cieplnego

cieplnego



Je

ś

li dwa szumi

ą

ce

rezystory R

1

i R

2

s

ą

poł

ą

czone szeregowo, to

układ zast

ę

pczy takiego

poł

ą

czenia mo

ż

na

utworzy

ć

z poł

ą

czenia

schematów zast

ę

pczych

dla ka

ż

dego z rezystorów.



W wypadkowym
schemacie zast

ę

pczym

sumuj

ą

si

ę

rezystancje



R = R

1

+ R

2

i SEM



Rys. 4.9. Szeregowo poł

ą

czone szumi

ą

ce rezystory

2

2

n

2

1

n

n

e

e

e

+

=

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

47



Poniewa

ż

siły elektromotoryczne obu generatorów s

ą

nieskorelowane, wi

ę

c



warto

ść

skuteczna napi

ę

cia wytwarzanego przez oba rezystory jest

równa pierwiastkowi kwadratowemu z sumy warto

ś

ci

ś

rednich

kwadratowych napi

ęć

generowanych przez ka

ż

dy rezystor



Dla równoległego poł

ą

czenia rezystorów warto

ść

skuteczna

zast

ę

pczej siły elektromotorycznej wyra

ż

a si

ę

zale

ż

no

ś

ci

ą

)

R

R

(

kTB

4

e

e

e

2

1

2

2

n

2

1

n

nsk

+

=

+

=

(4.15)

)

R

R

/(

)

R

R

(

kTB

4

R

i

i

e

2

1

2

1

12

2

2

n

2

1

n

nsk

+

=

+

=

(4.16)

4.3.1.1. Schemat zast

ę

pczy

ź

ródła szumu cieplnego

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

48



W ogólnym przypadku dowolnego dwójnika rezystywnego, którego
wszystkie rezystory znajduj

ą

si

ę

w jednakowej temperaturze,





skuteczna wartość szumu na otwartych zaciskach dwójnika jest

skuteczna wartość szumu na otwartych zaciskach dwójnika jest

proporcjonalna do pierwiastka kwadratowego z rezystancji dwójnik

proporcjonalna do pierwiastka kwadratowego z rezystancji dwójnik

a

a

mierzonej na jego zaciskach, niezale

ż

nie od sposobu poł

ą

czenia

rezystorów w dwójniku.



Elementy reaktancyjne LC w dwójniku RLC nie bior

ą

udziału w

generacji szumu.



Jednak

ż

e - poniewa

ż

impedancja elementów reaktancyjnych jest

funkcj

ą

cz

ę

stotliwo

ś

ci - to





szum na zaciskach dwójnika RLC jest w ogólności funkcją częstotl

szum na zaciskach dwójnika RLC jest w ogólności funkcją częstotl

iwości

iwości

.

4.3.1.1. Schemat zast

ę

pczy

ź

ródła szumu cieplnego

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

49



W ogólnym przypadku biernego liniowego dwójnika o impedancji

Z(f) = R(f) + jX(f)



skuteczna warto

ść

napi

ę

cia szumu na otwartych zaciskach w w

ą

skim

pa

ś

mie cz

ę

stotliwo

ś

ci df jest równa

df

)

f

(

kTR

4

e

nsk

=

(4.17)

4.3.1.1. Schemat zast

ę

pczy

ź

ródła szumu cieplnego

4.3.1.1. Schemat zast

ę

pczy

ź

ródła szumu cieplnego

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

50

4.3.1.2. Równowa

ż

na temperatura szumów

4.3.1.2. Równowa

ż

na temperatura szumów



Moc dysponowana

ź

ródła szumu cieplnego jest wprost

proporcjonalna do jego temperatury, mo

ż

na wi

ę

c mówi

ć

o

temperaturze szumowej

ź

ródła.



W przypadku

ź

ródła szumu cieplnego temperatura szumowa jest

równa temperaturze fizycznej, T

z

= T

fiz

.



Poj

ę

cie temperatury szumowej mo

ż

na rozci

ą

gn

ąć

na dowolne

ź

ródła

szumów przez wprowadzenie TEMPERATURY RÓWNOWA

ś

NEJ.





Równoważna temperatura szumów jest równa temperaturze źródła szu

Równoważna temperatura szumów jest równa temperaturze źródła szu

mu

mu

cieplnego wytwarzającego na dopasowanym obciążeniu w wąskim

cieplnego wytwarzającego na dopasowanym obciążeniu w wąskim

pasmie

pasmie

częstotliwości

częstotliwości

df

df

taką samą moc, jaką wydziela rozpatrywane źródło

taką samą moc, jaką wydziela rozpatrywane źródło

df

k

dN

T

z

=

(4.18)

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

51

4.3.1.2.

Równowa

ż

na

Równowa

ż

na temperatura szumów



Nale

ż

y zaznaczy

ć

,

ż

e w ogólnym przypadku równowa

ż

na

temperatura szumów jest funkcj

ą

cz

ę

stotliwo

ś

ci, T

z

= T

z

(f) .



Poj

ę

cie równowa

ż

nej temperatury szumów mo

ż

na stosowa

ć

nie tylko do

ź

ródeł szumów jako takich, ale równie

ż

:





Moc szumów mierzona na wyjściu wzmacniacza

Moc szumów mierzona na wyjściu wzmacniacza

mo

ż

na wyrazi

ć

mo

ż

na wyrazi

ć

przez równowa

ż

n

ą

temperatur

ę

szumów.

przez równowa

ż

n

ą

temperatur

ę

szumów.





Szum pojawiający się na zaciskach anteny odbiorczej pod wpływem

Szum pojawiający się na zaciskach anteny odbiorczej pod wpływem

promieniowania Ziemi i promieniowania kosmicznego

promieniowania Ziemi i promieniowania kosmicznego

mo

ż

na okre

ś

li

ć

równie

ż

przez podanie równowa

ż

nej

mo

ż

na okre

ś

li

ć

równie

ż

przez podanie równowa

ż

nej

temperatury szumów.

temperatury szumów.

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

52



Mówimy wówczas o TEMPERATURZE SZUMOWEJ ANTENY.



Im wi

ę

ksza moc szumów odbieranych przez anten

ę

, tym

wi

ę

ksza jest jej temperatura szumowa.



Na przykład temperatura szumowa anteny mikrofalowej, przy f
= 5 GHz, skierowanej na Sło

ń

ce wynosi około

4500 K

4500 K

a skierowanej na „zimne” niebo wynosi tylko

20 K

4.3.1.2.

Równowa

ż

na

Równowa

ż

na temperatura szumów

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

53



Szum

ś

rutowy jest spowodowany dyskretnym charakterem no

ś

ników

ładunku i wyst

ę

puje w wi

ę

kszo

ś

ci elektronicznych elementów

czynnych.



Szum

ś

rutowy w lampach elektronowych jest zwi

ą

zany ze

statystycznym charakterem emisji elektronów z katody.



Poniewa

ż

ruch pojedynczego elektronu (od chwili opuszczenia

katody) jest okre

ś

lony zarówno polem zewn

ę

trznym, jak i wzajemnym

oddziaływaniem z innymi cz

ą

steczkami, emisj

ę

oddzielnych

elektronów mo

ż

na rozpatrywa

ć

jako zdarzenia statycznie niezale

ż

ne

w czasie i wzdłu

ż

powierzchni katody; całkowity pr

ą

d emisji z katody

doznaje przypadkowych waha

ń

warto

ś

ci

ś

redniej.

4.3.2. Szum

ś

rutowy

4.3.2. Szum

ś

rutowy

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

54



Widmo szumu

ś

rutowego jest równomierne a

ż

do bardzo wielkich

cz

ę

stotliwo

ś

ci i jest ograniczone sko

ń

czonym czasem przelotu

elektronów od katody do anody.



Według Schottky’ego warto

ść

ś

rednia kwadratowa pr

ą

du szumowego

w diodzie w warunkach nasycenia w małym przedziale cz

ę

stotliwo

ś

ci

df jest równa

przy czym

e = 1,6022 10

-19

C - ładunek elektronu,

I

a0

-

ś

redni pr

ą

d anodowy.

df

I

e

i

a

a

=

0

2

2

(4.19)

4.3.2. Szum

ś

rutowy

4.3.2. Szum

ś

rutowy

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

55



Szum

ś

rutowy w elementach półprzewodnikowych jest spowodowany

przez



no

ś

niki przepływaj

ą

ce przez zł

ą

cze i ulegaj

ą

ce rekombinacji, przez



no

ś

niki przepływaj

ą

ce przez zł

ą

cze i powracaj

ą

ce bez rekombinacji oraz

przez



no

ś

niki tworz

ą

ce ładunek przestrzenny w pobli

ż

u zł

ą

cza.



Szum

ś

rutowy powstaje wskutek sumowania du

ż

ej liczby

niezale

ż

nych składowych, zgodnie z centralnym twierdzeniem

granicznym jest on wi

ę

c - podobnie jak szum cieplny -

podporz

ą

dkowany rozkładowi normalnemu.



G

ę

sto

ść

widmowa mocy szumu

ś

rutowego w całym praktycznie

wa

ż

nym przedziale cz

ę

stotliwo

ś

ci jest stała.



Szum

ś

rutowy mo

ż

emy wi

ę

c równie

ż

uwa

ż

a

ć

za szum biały.

4.3.2.

Szum

ś

rutowy

Szum

ś

rutowy

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

56



Wyst

ę

puj

ą

jednak dwie wa

ż

ne ró

ż

nice mi

ę

dzy szumem

ś

rutowym i szumem cieplnym.

1.

g

ę

sto

ść

mocy szumu cieplnego jest proporcjonalna do

temperatury, podczas gdy g

ę

sto

ść

mocy szumu

ś

rutowego bezpo

ś

rednio od temperatury nie zale

ż

y.

2.

warto

ść

skuteczna szumu

ś

rutowego jest proporcjonalna

do pierwiastka kwadratowego z pr

ą

du, zale

ż

y wi

ę

c od

warto

ś

ci sygnału.

W przypadku szumu cieplnego takiej zale

ż

no

ś

ci nie było.

4.3.2. Szum

ś

rutowy

4.3.2. Szum

ś

rutowy

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

57

SZUM

Ś

RUTOWY

SZUM

Ś

RUTOWY

- dyskretny charakter no

ś

ników ładunku

LAMPY ELEKTRONOWE

- statystyczny charakter

emisji elektronów

LAMPY ELEKTRONOWE

LAMPY ELEKTRONOWE

- statystyczny charakter

emisji elektronów

ELEMENTY PÓŁPRZEWODNIKOWE

- no

ś

niki przepływaj

ą

ce przez zł

ą

cze

z rekombinacj

ą

, bez i

tworz

ą

ce ładunek przestrzenny

ELEMENTY PÓŁPRZEWODNIKOWE

ELEMENTY PÓŁPRZEWODNIKOWE

- no

ś

niki przepływaj

ą

ce przez zł

ą

cze

z rekombinacj

ą

, bez i

tworz

ą

ce ładunek przestrzenny

4.3.2. Szum

ś

rutowy

4.3.2. Szum

ś

rutowy

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

58



Trzecim rodzajem szumów, maj

ą

cym równie

ż

rozkład normalny, jest

szum typu 1/f, nazwany tak ze wzgl

ę

du na charakterystyczny jego

wzrost ze zmniejszaniem cz

ę

stotliwo

ś

ci.



Szum tego typu w przyrz

ą

dach elektronowych i jonowych jest

zwi

ą

zany z niewielkimi zmianami zdolno

ś

ci emisyjnej katody (w

czasie i na powierzchni katody), powoduj

ą

cymi powstawanie

fluktuacji elektrycznych, których widmo o charakterze 1/f le

ż

y w

zakresie małych cz

ę

stotliwo

ś

ci, zwykle mniejszych od 100 kHz

szum (migotania katody).



Zjawisko migotania jest zwi

ą

zane z odparowaniem atomów

materiału katody, dyfuzj

ą

atomów z gł

ę

bokich warstw ku

powierzchni katody, bombardowaniem katody przez dodatnie jony i
zmianami strukturalnymi, fluktuacjami warstw obcych atomów na
powierzchni katody.

4.3.3.

Szum typu 1/f

Szum typu 1/f

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

59



Szum o widmie 1/f obserwuje si

ę

równie

ż

podczas

przepływu pr

ą

du przez przewodniki niemetaliczne.



Zjawisko to tłumaczy si

ę

ziarnist

ą

struktur

ą

materiału

przewodnika, która powoduje,

ż

e przepływ pr

ą

du nie

zachodzi równomiernie w całej masie przewodnika, lecz
jodynie w miejscu styku oddzielnych ziaren.



W trakcie przepływu pr

ą

du mo

ż

e zachodzi

ć

lokalne

przegrupowanie pojedynczych ziaren i kontaktów mi

ę

dzy

nimi, co prowadzi do powolnych impulsowych zmian
całkowitej warto

ś

ci rezystancji.



W przewodnikach metalicznych nie obserwuje si

ę

takiego zjawiska.

4.3.3.

Szum typu 1/f

Szum typu 1/f

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

60



Szumy strukturalne mog

ą

równie

ż

wyst

ę

powa

ć

w

czynnych elementach półprzewodnikowych.



Mo

ż

na je jednak ograniczy

ć

przez wła

ś

ciwe pokrycie

powierzchni półprzewodnika.



W tranzystorach unipolarnych z izolowan

ą

bramk

ą

szum

typu 1/f ma znaczn

ą

warto

ść

.



Dlatego te

ż

tranzystory te w ogóle nie s

ą

stosowane przy

cz

ę

stotliwo

ś

ciach akustycznych.

4.3.3.

Szum typu 1/f

Szum typu 1/f

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

61

SZUMY TYPU 1/f

SZUMY TYPU 1/f

SZUMY TYPU 1/f

SZUMY TYPU 1/f

SZUMY TYPU 1/f

SZUMY TYPU 1/f

SZUMY TYPU 1/f

SZUMY TYPU 1/f

W PRZYRZĄDACH

ELEKTRONOWYCH

I

JONOWYCH

- niewielkie zmiany

zdolności emisyjnej

katody

W PRZYRZĄDACH

W PRZYRZĄDACH

ELEKTRONOWYCH

ELEKTRONOWYCH

I

I

JONOWYCH

JONOWYCH

-

niewielkie zmiany

niewielkie zmiany

z

dolności emisyjnej

dolności emisyjnej

katody

katody

W PRZEWODNIKACH

NIEMETALICZNYCH

- ziarnista struktura

materiału przewodnika

W PRZEWODNIKACH

W PRZEWODNIKACH

NIEMETALICZNYCH

NIEMETALICZNYCH

-

-

ziarnista struktura

ziarnista struktura

materiału przewodnika

materiału przewodnika

W CZYNNYCH

ELEMENTACH

PÓŁPRZEWODNIKOWYCH

- w tranzystorach unipolarnych

z izolowaną bramką

szczególnie duży

(nie stosowane dla m.cz.)

W CZYNNYCH

W CZYNNYCH

ELEMENTACH

ELEMENTACH

PÓŁPRZEWODNIKOWYCH

PÓŁPRZEWODNIKOWYCH

-

-

w

w

tranzystorach unipolarnych

tranzystorach unipolarnych

z izolowaną bramką

z izolowaną bramką

szczególnie duży

szczególnie duży

(nie stosowane dla

(nie stosowane dla

m.cz

m.cz

.)

.)

4.3.3. Szumy typu 1/f

4.3.3. Szumy typu 1/f

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

62

4.3.4. Szum impulsowy

4.3.4. Szum impulsowy



Szum impulsowy stanowi

ą

krótkie „wybuchy” (burst)

energii, o prawie płaskim widmie w całym praktycznie
wa

ż

nym zakresie cz

ę

stotliwo

ś

ci.



Przyczynami szumu impulsowego s

ą

1.

procesy przej

ś

ciowe podczas komutacji w centralach

telefonicznych,

2.

wyładowania koronowe w liniach transmisyjnych,

3.

niedostateczne tłumienie mi

ę

dzy torami transmisyjnymi ró

ż

nych

systemów,

4.

wyst

ę

powanie burz z piorunami w pobli

ż

u torów napowietrznych i

kablowych, a tak

ż

e w pobli

ż

u tras linii radiowych

5.

i inn.

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

63



Wyst

ę

puj

ą

ce przy tym trzaski nie maj

ą

znaczenia

podczas odbioru informacji przez człowieka, poniewa

ż

ich poziom nie jest tak wysoki, aby utrudni

ć

rozumienie

mowy.



W systemach impulsowo-kodowych i podczas transmisji
danych natomiast wpływ szumu impulsowego mo

ż

e by

ć

znaczny, poniewa

ż

odbiorniki nie rozró

ż

niaj

ą

impulsów

szumowych od impulsów sygnałowych.

4.3.4. Szum impulsowy

4.3.4. Szum impulsowy

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

64

SZUMY IMPULSOWY

SZUMY IMPULSOWY

STANY NIEUSTALONE

PODCZAS KOMUTACJI

W CENTRALACH

TELEFONICZNYCH

STANY NIEUSTALONE

STANY NIEUSTALONE

PODCZAS KOMUTACJI

PODCZAS KOMUTACJI

W CENTRALACH

W CENTRALACH

TELEFONICZNYCH

TELEFONICZNYCH

WYŁADOWANIA

KORONOWE

W LINIACH

TRANSMISYJNYCH

WYŁADOWANIA

WYŁADOWANIA

KORONOWE

KORONOWE

W LINIACH

W LINIACH

TRANSMISYJNYCH

TRANSMISYJNYCH

BURZE Z WYŁADOWANIAMI

W POBLIśU

-LINII TRANSMISYJNYCH

- LINII RADIOWYCH

BURZE Z WYŁADOWANIAMI

BURZE Z WYŁADOWANIAMI

W POBLIśU

W POBLIśU

-

-

LINII TRANSMISYJNYCH

LINII TRANSMISYJNYCH

-

-

LINII RADIOWYCH

LINII RADIOWYCH

NIEDOSTATECZNE

TŁUMIENIE

MIĘDZY

TORAMI

TRANSMISYJNYMI

NIEDOSTATECZNE

NIEDOSTATECZNE

TŁUMIENIE

TŁUMIENIE

MIĘDZY

MIĘDZY

TORAMI

TORAMI

TRANSMISYJNYMI

TRANSMISYJNYMI

4.3.4. Szumy impulsowy

4.3.4. Szumy impulsowy

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

65

4.4. Współczynnik szumów F

4.4. Współczynnik szumów F

Temperatura szumowa T

Temperatura szumowa T



Przy wzmacnianiu sygnału, szumy generowane we
wzmacniaczu dodaj

ą

si

ę

do zewn

ę

trznych szumów

zawartych w sygnale wej

ś

ciowym.



Powoduje to pogorszenie stosunku sygnału do szumu na
wyj

ś

ciu wzmacniacza w porównaniu z warto

ś

ci

ą

tego

stosunku na wej

ś

ciu.



Wła

ś

ciwo

ś

ci szumowe wzmacniacza mo

ż

na

scharaktery-zowa

ć

za pomoc

ą

współczynnika szumów.



Poj

ę

cie współczynnika szumów odnosimy do tzw.

wzmacniacza idealnego - bezszumnego.



Schemat blokowy wzmacniacza idealnego pokazano na
rys. 4.10.

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

66



Zakładamy,

ż

e wzmacniacz jest urz

ą

dzeniem liniowym, którego

funkcj

ę

wzmocnienia mocy oznaczmy przez G

a

(f) = S

wy

/S

we

.



Nast

ę

pnie zakładamy,

ż

e wzmacniacz jest obustronnie

dopasowany, i

ż

e jedynym

ź

ródłem szumu na wej

ś

ciu jest

rezystancja ( w temperaturze T

0

= 290 K) doł

ą

czona do zacisków

wej

ś

ciowych wzmacniacza.

Z

w

Z

we

e

n

G

a

(f)

Z

obc

Rys. 4.10. Wzmacniacz bezszumny

4.4.1. Współczynnik szumów F

4.4.1. Współczynnik szumów F

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

67



Moc szumu doprowadzonego na wej

ś

cie wzmacniacza

w w

ą

skim przedziale cz

ę

stotliwo

ś

ci df jest - zgodnie z

zale

ż

no

ś

ci

ą

(4.6) równa

dN

we

= k T

0

df.



Moc szumu na wyj

ś

ciu wzmacniacza idealnego

dN

0wy

= G

a

(f) kT

0

df.

(4.20)

(4.21)

4.4.1. Współczynnik szumów F

4.4.1. Współczynnik szumów F

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

68



Współczynnikiem szumów wzmacniacza rzeczywistego
nazywamy stosunek całkowitej mocy szumu dN

wy

wydzielanej na dopasowanym obci

ąż

eniu w w

ą

skim

pa

ś

mie cz

ę

stotliwo

ś

ci df do mocy szumu na wyj

ś

ciu

wzmacniacza idealnego



Współczynnik szumów okre

ś

lony (4.22) jest funkcj

ą

cz

ę

stotliwo

ś

ci.



Nazywamy go współczynnikiem szumów przy ustalonej
cz

ę

stotliwo

ś

ci (spot noise figure).

(4.22)

0

z

wy

0

wzm

a

wy

0

0

a

wy

wy

0

wy

T

T

1

dN

dN

)

f

(

G

dN

df

kT

)

f

(

G

dN

dN

dN

)

f

(

F

+

=

+

=

=

=

4.4.1. Współczynnik szumów F

4.4.1. Współczynnik szumów F

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

69



Inna - ekwiwalentna - definicja współczynnika szumów
opiera si

ę

na pogorszeniu stosunku sygnał/szum przy

przej

ś

ciu sygnału przez układ elektryczny.



Współczynnikiem szumów według tej definicji nazywamy

iloraz stosunku sygnał/szum na wejściu przez stosunek

iloraz stosunku sygnał/szum na wejściu przez stosunek

sygnał/szum na wyjściu układu w warunkach dopasowania i

sygnał/szum na wyjściu układu w warunkach dopasowania i

w

w

standardowej, T

standardowej, T

0

0

, temperaturze źródła szumu

, temperaturze źródła szumu

.

.



Wprowad

ź

my oznaczenia:

S

we

, N

we

- odpowiednio moc sygnału i szumu na wej

ś

ciu wzmacniacza

w warunkach dopasowania,

S

wy

, N

wy

odpowiednio moc sygnału i szumu na wyj

ś

ciu

wzmacniacza w warunkach dopasowania.

4.4.1. Współczynnik szumów F

4.4.1. Współczynnik szumów F

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

70



Zgodnie z podan

ą

wy

ż

ej definicj

ą

mo

ż

emy zapisa

ć



Ź

ródło szumu wej

ś

ciowego znajduje si

ę

w standardowej

temperaturze, wi

ę

c moc szumu na wej

ś

ciu jest okre

ś

lona

zale

ż

no

ś

ci

ą

(4.20) stosunek S

wy

/S

we

ponadto okre

ś

la

wzmocnienie G

a

(f), mamy wi

ę

c



co pokrywa si

ę

z zale

ż

no

ś

ci

ą

(4.22).

wy

wy

T

T

we

we

N

S

N

S

f

F

0

)

(

=

=

(4.23)

df

kT

)

f

(

G

dN

)

f

(

F

0

a

wy

=

4.4.1. Współczynnik szumów F

4.4.1. Współczynnik szumów F

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

71



Drugim wa

ż

nym parametrem jest

ś

redni współczynnik

szumów

przy czym

N

wy

- całkowita moc szumów na wyj

ś

ciu wzmacniacza,

G

0

- wzmocnienie mocy wzmacniacza przy

ś

redniej

cz

ę

stotliwo

ś

ci,

B

z

- zast

ę

pcza szumowa szeroko

ść

pasma wzmacniacza.

(4.24)

0

z

z

0

0

wy

df

T

T

1

B

kT

G

N

F

+

=

=

4.4.1. Współczynnik szumów F

4.4.1. Współczynnik szumów F

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

72



Zgodnie z zale

ż

no

ś

ci

ą

(4.9) zast

ę

pcz

ą

szumow

ą

szeroko

ść

pasma wzmacniacza mo

ż

emy przedstawi

ć

w

postaci



Moc szumów na wyj

ś

ciu wzmacniacza wyra

ż

a si

ę

wzorem

(4.25)

=

0

a

0

z

df

)

f

(

G

G

1

B

=

0

a

0

wy

df

)

f

(

F

)

f

(

G

kT

N

(4.26)

4.4.1. Współczynnik szumów F

4.4.1. Współczynnik szumów F

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

73



Podstawiaj

ą

c wyra

ż

enia (4.25) i (4.26) do zale

ż

no

ś

ci

(4.24 ) otrzymujemy



Współczynnik szumów wyra

ż

a si

ę

cz

ę

sto w mierze

logarytmicznej

F

dB

= 10 lg F.

(4.27)

=

0

a

0

a

df

)

f

(

G

df

)

f

(

F

)

f

(

G

F

(4.28)

4.4.1. Współczynnik szumów F

4.4.1. Współczynnik szumów F

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

74



Wła

ś

ciwo

ś

ci szumowe wzmacniacza mo

ż

na równie

ż

scharakteryzowa

ć

przez okre

ś

lenie jego temperatury

szumowej.



Rozpatrzmy obustronnie dopasowany wzmacniacz
opisany przez funkcj

ę

przenoszenia mocy G

a

(f).



Je

ś

li do zacisków wej

ś

ciowych wzmacniacza jest

doł

ą

czone

ź

ródło szumu o temperaturze T

0

, to



moc szumów na wyj

ś

ciu wzmacniacza w w

ą

skim

przedziale cz

ę

stotliwo

ś

ci df składa si

ę

z:

1.

przetransponowanej mocy szumu

ź

ródła G

a

(f)kT

0

df i

2.

mocy szumów N

generowanych w samym

wzmacniaczu.

4.4.2. Temperatura szumowa T

4.4.2. Temperatura szumowa T

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

75



T

ę

drug

ą

cz

ęść

mocy szumów wyj

ś

ciowych mo

ż

na

odnie

ść

do zacisków wej

ś

ciowych wzmacniacza i

przypisa

ć

jej zast

ę

pcz

ą

temperatur

ę

szumow

ą

T

z

.



Mamy wi

ę

c

dN

wy

= G

a

(f) k(T

0

+ T

z

) df.



Innymi słowy,



zastępcza temperatura szumowa wzmacniacza jest to temperatura źródła,
które dołączone do ekwiwalentnego bezszumnego wzmacniacza daje na
jego wyjściu taką samą moc szumu, jak wzmacniacz rzeczywisty połączony z
nieszumiącym źródłem

.



W ogólnym przypadku zast

ę

pcza temperatura szumowa

wzmacniacza jest funkcj

ą

cz

ę

stotliwo

ś

ci.

(4.29)

4.4.2. Temperatura szumowa T

4.4.2. Temperatura szumowa T

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

76



Porównuj

ą

c zale

ż

no

ś

ci (4.29) i (4.22) znajdujemy zwi

ą

zek

mi

ę

dzy współczynnikiem szumów i zast

ę

pcz

ą

temperatur

ą

szumow

ą

T

z

=T

0

(F-1).



Zdefiniowane wy

ż

ej poj

ę

cia współczynnika szumów i

zast

ę

pczej temperatury szumów odnosz

ą

si

ę

do

dowolnego czwórnika aktywnego lub pasywnego.



Przez G

a

(f) nale

ż

y wówczas rozumie

ć

funkcje

przenoszenia mocy czwórnika.

(4.30)

4.4.3. Współczynnik F i Temperatura T

4.4.3. Współczynnik F i Temperatura T

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

77



W przypadku kaskadowego poł

ą

czenia N czwórników



o zast

ę

pczych temperaturach szumowych T

z1

, T

z2

, ..., T

zN

i



funkcjach przenoszenia mocy

G

1

, G

2

, ..., G

N

,



zast

ę

pcza temperatura szumowa kaskady wyra

ż

a si

ę

zale

ż

no

ś

ci

ą

(4.31)

1

N

2

1

zN

1

2

z

1

z

z

G

,

G

G

T

G

T

T

T

+

+

+

=

K

L

Rys. 4.11. Kaskada czwórników

4.4.3. Współczynnik F i Temperatura T

4.4.3. Współczynnik F i Temperatura T

kaskady czwórników

kaskady czwórników

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

78



Wykorzystuj

ą

c zwi

ą

zek mi

ę

dzy zast

ę

pcz

ą

temperatur

ą

szumow

ą

a współczynnikiem szumów mo

ż

na z

zale

ż

no

ś

ci (4.31) otrzyma

ć

wyra

ż

enie na współczynnik

szumów kaskady czwórników



przy czym

F

1

, F

2

,…, F

N

- współczynniki szumów poszczególnych

czwórników.

(4.32)

1

N

2

1

N

1

2

1

G

,

G

G

1

F

G

1

F

F

F

+

+

+

=

K

L

4.4.3. Współczynnik F i Temperatura T

4.4.3. Współczynnik F i Temperatura T

kaskady czwórników

kaskady czwórników

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

79



Moc szumu na wej

ś

ciu i wyj

ś

ciu tłumika jest jednakowa,

zatem - zgodnie z definicj

ą

(4.23) - współczynnik szumów

tłumika o standardowej temperaturze jest wprost równy
wnoszonemu przeze

ń

tłumieniu L

a

F = L

a



Zast

ę

pcza temperatura szumowa tłumika wyra

ż

a si

ę

natomiast wzorem

T

z

= T (L

a

– 1)

przy czym T jest temperatur

ą

fizyczn

ą

tłumika.

(4.33)

(4.34)

4.4.3. Współczynnik F i Temperatura T

4.4.3. Współczynnik F i Temperatura T

dopasowanego tłumika rezystywnego

dopasowanego tłumika rezystywnego

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

80



Wyra

ż

enie (4.34) mo

ż

na wykorzysta

ć

do okre

ś

lenia

wpływu strat w torze ł

ą

cz

ą

cym odbiornik radiowy z

anten

ą

.



Je

ś

li tor znajduje si

ę

w temperaturze pokojowej (290 K),

to jego zast

ę

pcza temperatura szumowa wyra

ż

a si

ę

nast

ę

puj

ą

c

ą

zale

ż

no

ś

ci

ą

przybli

ż

on

ą

T

z

66,8 L

dB

przy czym L

dB

< 0,5 - tłumienie toru w decybelach.



Z zale

ż

no

ś

ci (4.35 ) wynika,

ż

e na ka

ż

d

ą

dziesi

ą

t

ą

cz

ęść

decybela tłumienia wnoszonego przez tor, temperatura
szumowa odbiornika wzrasta o 6,7 K.

(4.35)

4.4.3. Współczynnik F i Temperatura T

4.4.3. Współczynnik F i Temperatura T

dopasowanego tłumika rezystywnego

dopasowanego tłumika rezystywnego

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

81

PRZYKŁAD

PRZYKŁAD

Małoszumny odbiornik o zast

ę

pczej temperaturze szumowej

25 K

(~14 dB)

jest poł

ą

czony z anten

ą

za pomoc

ą

odcinka falowodu o



tłumieniu

L

f

=

0,1 dB

.

Zast

ę

pcza temperatura szumowa odbiornika wzrasta w takim układzie



do

T

zast

=

31,7 K

(~15 dB)



Jest wi

ę

c o

T

zast

[dB] =

1 dB

wi

ę

ksza ni

ż

samego odbiornika.



Stosunek S/N na wyj

ś

ciu odbiornika pogarsza si

ę

o 1,1 dB (1 dB ze wzgl

ę

du na

wzrost szumów i 0,1 dB ze wzgl

ę

du na tłumienie sygnału u

ż

ytecznego).

4.4.3. Współczynnik F i Temperatura T

4.4.3. Współczynnik F i Temperatura T

dopasowanego tłumika rezystywnego

dopasowanego tłumika rezystywnego

background image

Dr in

ż

. W.J. Krzysztofik

8 Podstawy Telekomunikacji

82



Powy

ż

szy przykład dowodzi,

ż

e nawet niewielkie straty w torze ł

ą

cz

ą

cym

anten

ę

z małoszumnym odbiornikiem mog

ą

znacznie pogarsza

ć

jako

ść

odbioru

radiowego.



Je

ś

li tłumienie toru przekracza kilka decybeli (L> k dB), to zast

ę

pcza

temperatura szumowa toru d

ąż

y do warto

ś

ci asymptotycznej T

z

290 K, tzn.:

4.4.3. Współczynnik F i Temperatura T

4.4.3. Współczynnik F i Temperatura T

dopasowanego tłumika rezystywnego

dopasowanego tłumika rezystywnego

we

wy

N

S

F

N

S

)

(

1

)

(

=


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
9 PodsTel wyk ad Odporno na Zak cenia
Wyk ad 5 6(1)
Wyk ad II
Tkanki wyk ad 1
Ekonomika Transportu wyk+ad 1
Wyk ad Fizyka 2
Wyk ad 04
Na wyk ad id 312279 Nieznany
!BSI, wyk ad 4
PGP-PZP - wyk ad - 30-01-2010, Zamówienia publiczne UEK
PGP-PZP - wyk ad - 13-02-2010, Zamówienia publiczne UEK
Wyk éad

więcej podobnych podstron