Koszt kapitału
dr inż. Arkadiusz Borowiec
Definicje
•
Relacja dochodu oczekiwanego przez dawców kapitału z
inwestycji w przedsiębiorstwo do wartości
zainwestowanego w firmę kapitału
•
Jest oczekiwaną stopą zwrotu skorygowaną ryzykiem
związanym z realizacją przedsięwzięć przez
przedsiębiorstwo
•
To cena jaką przedsiębiorstwo powinno zapłacić za prawo
do dysponowania określonym kapitałem
•
Stopa zwrotu jaką przedsiębiorstwo powinno generować z
inwestycji by utrzymać wartość przedsiębiorstwa na
niezmienionym poziomie
•
Minimalna stopa rentowności za jaką inwestorzy są gotowi
zainwestować swój kapitał w przedsiębiorstwo
Zastosowanie kosztu kapitału
Wykorzystanie kosztu kapitału jest dość szerokie i
obejmuje m.in.
wycenę wartości akcji,
analizy opłacalności inwestycji i projektów
inwestycyjnych,
wyznaczenie minimalnej stopy zwrotu z
działalności operacyjnej i inwestycyjnej.
W praktyce najbardziej powszechne jest
stosowanie wartości kosztu kapitału jako stopy
dyskonta przy sprowadzaniu przyszłych
przepływów pieniężnych do bieżących
wartości.
Koszt kapitału własnego
Kapitał własny, mimo że pozyskany od właścicieli i
wypracowany w trakcie działalności nie jest
kapitałem pozbawionym kosztów związanych z
możliwością korzystania z niego. Wartość kapitału
własnego determinuje kilka czynników mogących
diametralnie wpłynąć na jego wartość. Do
kluczowych należy zaliczyć:
rodzaj kapitału własnego,
sposób pozyskania kapitału własnego,
Przyjętą formułę obliczeniową.
Do kalkulacji kosztu kapitału własnego można
używać różnych formuł.
Metoda stopy zwrotu wolnej od
ryzyka powiększonej o premię za
ryzyko
Przyjęto że alternatywną inwestycją, z której rezygnuje inwestor są
długoterminowe obligacje Skarbu Państwa, dające pewny i
bezpieczny dochód. Przyjęto że stopa zwrotu z bezpiecznych
obligacji państwowych jest odzwierciedleniem stopy zwrotu w
inwestycję pozbawioną ryzyka. Stąd też nazwano ją stopą zwrotu
wolną od ryzyka. Natomiast stopa zwrotu jaką chce osiągnąć
inwestor to stopa zwrotu wolna od ryzyka plus premia za ryzyko
(dodatkowe wynagrodzenie za podjęte ryzyko zainwestowania w
przedsiębiorstwo). Formuła obliczeniowa wygląda następująco:
r
E
= r
f
+
r
p
r
E
- koszt kapitału własnego
r
f
–
stopa wolna od ryzyka
r
p
–
stopa premii za ryzyko
Stopa premii za ryzyko jest najczęściej wyznaczana jako różnica
między średnią stopą zwrotu akcji a średnią stopą zwrotu z obligacji
długoterminowych Skarbu Państwa.
Metoda oparta na modelu
CAPM
Jest bardzo podobna do wcześniej opisanej z tą
różnicą że premia za ryzyko skorygowana jest
współczynnikiem β definiowanym jako
odzwierciedlenie ryzyka rynkowego, niezależnego
od działań przedsiębiorstwa. Formuła
obliczeniowa:
r
E
= r
f
+ β(r
m
-r
f
)
r
E
-koszt kapitału własnego
r
f
- stopa wolna od ryzyka
r
m
- rynkowa stopa zwrotu z aktywów kapitałowych
β - współczynnik ryzyka rynkowego
Metoda oparta na modelu
zdyskontowanych dywidend o stałej
stopie wzrostu
Nazywana jest często podejściem zdyskontowanych
przepływów pieniężnych. Założeniem modelu jest to
że dochodem inwestora angażującego kapitał w
przedsiębiorstwo są wypłacane dywidendy, które
rosną z roku na rok w stałym tempie procentowym.
Formuła obliczeniowa:
D
1
– wartość ostatniej wypłaconej dywidendy
przypadającej na jedną akcję
P – bieżąca cena akcji
g – prognozowana stopa wzrostu dywidendy
g
P
D
r
E
+
=
1
Koszt kapitału obcego
Jest to koszt związany z pozyskaniem kapitałów od
podmiotów niebędących właścicielami przedsiębiorstwa.
Koszt długu, czyli koszt związany z możliwością korzystania z
kapitału obcego, jest to relacja między kosztami
pozyskania i korzystania z kapitału do jego ogólnej kwoty.
i
D
- efektywna stopa oprocentowania kredytu
I – wartość odsetek od zaciągniętego długu
TC – koszty transakcyjne związane z pozyskaniem kredytu
D – rzeczywista wartość pozyskanego kapitału obcego
D
TC
I
i
D
+
=
Koszt kapitału obcego
Powyższa formuła jest prawdziwa tylko dla
przedsiębiorstw które nie wykazują zysku na
działalności operacyjnej większego od kosztów
kredytów i pożyczek. Jeżeli jednak dany podmiot
wykazuje zysk na poziomie operacyjnym (EBIT) to
wówczas odsetki zmniejszają zysk przedsiębiorstwa,
przez co zmniejsza się również jego zobowiązanie
podatkowe. Efekt ten nazywamy tarczą
podatkową. Wobec tego formuła obliczeniowa:
T – stawka podatku dochodowego
T)
-
1
(
+
=
D
TC
I
r
D
Średni ważony koszt kapitału
obcego
Oblicza się go w przypadku gdy przedsiębiorstwo
ma zaciągniętych kilka różnych kredytów o
różnych stopach oprocentowania i różnych
wartościach. Formuła obliczeniowa:
WARD – średni ważony koszt długu
i
D1
, i
D2
… i
Dn
– efektywny koszt danego kredytu
u
1
, u
2
… u
n
– udział danego kredytu w ogóle
kredytów
T – stawka podatku dochodowego
n
2
2
1
1
T)u
-
1
(
+
...
+
T)u
-
1
(
+
T)u
-
1
(
=
Dn
D
D
i
i
i
WARD
Średni ważony koszt kapitału
przedsiębiorstwa
Jest to średnia wartość kosztu wszystkich kapitałów długoterminowych
finansujących obecną i przyszłą działalność przedsiębiorstwa. Jest on
zdeterminowany przez koszty wszystkich pozyskanych środków zarówno
własnych jak i obcych a także przez ich strukturę obecną lub docelową.
Jest to zatem średnia minimalna stopa zwrotu oczekiwana przez
wszystkie podmioty, które zaangażowały kapitał w działalność danego
przedsiębiorstwa. Formuła:
WACC – średni ważony koszt kapitału
i
D
– efektywna stopa oprocentowania długu
T – stopa podatku dochodowego
D – wartość długu
E – wartość kapitału własnego
r
E
– koszt kapitału własnego
E
D
E
i
WACC
D
+
r
+
T)D
-
1
(
=
E