Wielkości i jednostki promieniowania w ujęciu energetycznym i fotometrycznym
Ujęcie energetyczne
Ujęcie fotometryczne
Energia promienista przenoszona przez promieniowanie
W
e
, Q; jednostka: 1 Ws = 1 J
Energia promienista przenoszona przez promieniowanie W
f
, Q
f
;
jednostka: 1 Ws = 1 J
Strumień energetyczny (moc promienista)
Φ
e
odpowiada
ilości energii promienistej dW
e
przesyłanej w czasie dt
Φ
e
e
W
t
=
d
d
jednostka: 1 W
Strumień świetlny
Φ
f
stanowi część strumienia energetycznego
wywołującą wrażenia wzrokowe
Φ
Φ
f
e
K
V
d
=
∫
( )
( )
max
nm
nm
λ
λ λ λ
λ
360
780
jednostka: 1 lm
Natężenie promieniowania I
e
(w danym kierunku) określa
strumień wysyłany przez elementarną powierzchnię w
obrębie nieskończenie małego stożka o kącie bryłowym d
Ω
w kierunku jego osi
I
e
e
=
d
d
Φ
Ω
jednostka: 1 W
⋅sr
−1
Światłość I
f
(w danym kierunku) jest odniesieniem strumienia
świetlnego do objętego światłem kąta bryłowego d
Ω
I
f
f
=
d
d
Φ
Ω
jednostka: 1 cd
Emitancja energetyczna M
e
(z danego punktu powierzchni)
określa gęstość powierzchniową strumienia wysyłanego z
punktu leżącego na powierzchni dA
M
A
e
e
=
d
d
Φ
jednostka: 1 W
⋅m
−2
Emitancja świetlna M
f
(z danego punktu powierzchni) określa
gęstość strumienia świetlnego wysyłanego z punktu leżącego na
powierzchni dA
M
A
f
e
=
d
d
Φ
jednostka: 1 lm
⋅m
−2
⋅
Radiacja L
e
(w danym punkcie, w danym kierunku) jest
ilorazem natężenia promieniowania wysyłanego przez
element powierzchni w danym kierunku i pola rzutu tej
powierzchni na płaszczyznę prostopadłą do kierunku
promieniowania
L
I
A
e
e
=
⋅
d
d
cos
ϕ
jednostka: 1 W
⋅m
−2
⋅sr
−1
Luminancja L
f
(w danym punkcie, w danym kierunku) jest ilorazem
światłości powierzchni świecącej w danym kierunku i pola rzutu tej
powierzchni na płaszczyznę prostopadłą do kierunku świecenia
L
I
A
f
f
=
⋅
d
d
cos
ϕ
jednostka: 1 cd
⋅m
−2
Natężenie promieniowania E
e
jest gęstością strumienia
padającego na powierzchnię dB
E
B
e
e
=
d
d
Φ
jednostka: 1 W
⋅m
−2
Natężenie oświetlenia E
f
jest gęstością strumienia świetlnego
padającego na powierzchnię dA
E
B
f
f
=
d
d
Φ
jednostka: 1 lx
Napromienienie H
e
stanowi uśrednienie natężenia
napromienienia w czasie jego trwania
H
E
t
e
e
t
=
∫
d
jednostka: 1 W
⋅s⋅m
−2
Naświetlenie H
f
stanowi uśrednienie natężenia oświetlenia w
czasie jego trwania
H
E
t
f
f
t
=
∫
d
jednostka: 1 lx
⋅s
PRZELICZANIE WIELKOŚCI RADIOMETRYCZNYCH NA FOTOMETRYCZNE
K
m
= 683 lm/W (dla
λ
= 555 nm)
K
m
- wartość maksymalna równoważnika promieniowania K
f
(
λ
)
Φ
e
(
λ
) - moc promienista w przedziale długości fali (
λ
,
λ
+ d
λ
)
V(
λ
) - krzywa czułości spektralnej oka CIE dla widzenia fotopowego
widzenie fotopowe - widzenie okiem „normalnym”, przystosowanym do poziomu luminancji
o wartości co najmniej kilku kandeli na metr kwadratowy
RÓWNOWAŻNIK PROMIENIOWANIA K
f
(
λ
)
( ) ( )
∫
⋅
=
nm
nm
e
m
f
d
V
K
780
360
λ
λ
λ
Φ
Φ
