Finanse
Finanse i Rachunkowość
Wykłady
2
Formy pieniądza
:
1. Pieniądz papierowy
2. Pieniądz państwowy (państwo gwarantuje):
Autentyczność znaków pieniężnych
Honorowanie znaków pieniężnych przez uczestników obrotu gospodarczego
Możliwość nabycia przez posiadacza pieniądza papierowego różnych towarów i usług
zaspokajających potrzeby ludzkie
Banknoty z papieru są zrobione z różnymi domieszkami i produkowane w Polskiej wytwórni
papierów wartościowych
3. Zabezpieczony towarami i usługami (pieniądz substytucyjny)
Problem: zachowanie zgodności wartości nominalnej pieniądza z wartością substancjalną
(zjawiska inflacyjne)
4. Pieniądz kredytowy – źródłem pieniądza jest kredyt bankowy
Kredyt powstaje w wyniku pierwotnej kreacji pieniądza, pożyczka nie
Wtórny obieg pieniądza
Założenia mechanizmu powstania współczesnego pieniądza
1. Pieniądz ma charakter papierowy i jest emitowany przez bank centralny państwa
2. W rozliczeniach pieniężnych nie ma bezwzględnej potrzeby posługiwania się pieniądzem
fiskalnym (papierowym, bilonem), gdyż nie jest to ani praktyczne ani bezpieczne, dlatego też
w rozliczeniach pieniężnych występuje pieniądz idealny – abstrakcyjny, w postaci zapasów na
rachunkach bankowych kontrahentów
3. Z uwagi na deprecjację pieniądza jest on oddawany bankom komercyjnym na przechowanie
4. Wartość pieniędzy oddawanych przez oszczędzające podmioty do dyspozycji banków
znacznie przewyższa wartość pieniędzy wypłacanych przez banki tytułem zwrotu
powierzonych im oszczędności
Poglądy Szkoły Klasycznej
1. Działalność finansowa państwa nie może zmieniać istniejącego stanu gospodarki
2. Neutralność podatkowa – nakładane przez państwo podatki nie mogą wywierać żadnego
wpływu na decyzje przedsiębiorców, konsumentów i inwestorów
3. Wykluczenie możliwości ponoszenia przez państwo wydatków na sferę społeczną, a tym
bardziej na gospodarkę
4. Najlepszy plan finansowy (budżet) to plan jak najmniejszy
5. Wykluczenie interwencjonizmu państwowego (podatków i wydatków)
3
Poglądy Szkoły Keynesowskiej
Popyt na pieniądz: zapotrzebowanie podmiotów gospodarczych z poza sektora bankowego na
pieniądz gotówkowy oraz bezgotówkowy, który można natychmiast zamienić na gotówkę.
Czynniki kształtujące wielkość popytu na pieniądz
:
a. Konieczność zawierania bieżących transakcji (spełnienie przez pieniądz funkcji środka
płatniczego oraz funkcji środka cyrkulacji
b. Konieczność dokonywania lokat w pieniądz (spełnienie przez pieniądz funkcji środka
akumulacji dochodu
Płynność
– zamiana jednych aktywów na inne przy minimalizacji straty wartości
Wielkość popytu na pieniądz jest określona przez trzy rodzaje motywów
:
o Transakcyjny
o Przezorności owy
o Spekulacyjny
Spekulacja – krótkookresowe zahamowanie gdy przewidujemy zwyżkę cen
następnego dnia i zarabiamy na różnicy cen
Finanse publiczne stają się głównym instrumentem interwencjonizmu państwowego
Za pomocą finansów publicznych należy pobudzać efektywny popyt w gospodarce, zgłaszany
przez wszystkie podmioty popyt, który ma warunkować rozwój inwestycji, a przez to wzrost
produkcji i spadek bezrobocia
Do zadań instrumentów dochodowych oraz wydatkowych należy łagodzenie wahań cyklu
koniunkturalnego. Narzędziami łagodzącymi wahania powinny być automatyczne
stabilizatory koniunktury, których rolę mają spełniać odpowiednio skonstruowane skale
podatkowe oraz zasiłki dla bezrobotnych
Finanse
ze średniowiecznego łacińskiego finatio, oznacza stosunki wynikające z powstawania
wierzytelności i zobowiązań pieniężnych
ogół zjawisk pieniężnych powstających w związku z działalnością gospodarczą i społeczną
człowieka
Ekonomiczna treść finansów – związek zjawisk pieniężnych ze sferą realną gospodarki
4
Finanse w ujęciu podmiotowym
:
Instytucje finansowe:
Bankowe ( w tym bank centralny)
Pozabankowe
Instytucje finansowe (ujęcie prawne) – kategorie i instrumenty finansowe (fundusz, podatek, kredyt,
dług publiczny itp.)
Finanse w ujęciu przedmiotowym
:
Transakcje
Transfer
Pożyczki
Finanse w ujęciu funduszowym
:
Z punktu widzenia własności:
Fundusze publiczne
Fundusze prywatne
Z punktu widzenia zakresu:
Makroekonomiczne
Mikroekonomiczne
Z punktu widzenia funkcji ekonomicznych podmiotów:
Fundusze państwa
Fundusze banków
Fundusze przedsiębiorstw
Fundusze towarzystw ubezpieczeniowych
Fundusze towarzystw inwestycyjnych
Funkcje finansów
:
1. Dystrybucyjna (rozdzielcza) realizowana w sposób:
Ostateczny – towar opuszcza rynek i nie jest przedmiotem dalszych transakcji
Transakcyjny – towar pozostaje w obrocie handlowych
Transferowy – ruch pieniądza bez przepływu rzeczowego
2. Stymulacyjna (bodźcowa)
Przedmiotowa klasyfikacja zjawisk finansowych
Systematyka zjawisk finansowych:
Związane z zasobami (pieniądz w bezruchu)
Związane ze strumieniami pieniężnymi ( pieniądz w ruchu)
5
1. Zjawisko przychodowe – przychody ze sprzedaży dóbr i usług
2. Zjawiska rozchodowe – wszelkie rozdysponowywanie pieniądza związane z prowadzoną
działalnością
3. Zjawiska dochodowe – dochody z działalności, z kapitału, z praw majątkowych itp.
4. Zjawiska wydatkowe – wydatki konsumpcyjne, inwestycyjne
5. Zjawiska kosztowe
6. Zjawiska kredytowe
7. Zjawiska pożyczkowe
8. Zjawiska gotówkowe
9. Zjawiska bezgotówkowe
10. Zjawiska transferowe
11. Zjawiska oszczędnościowe
12. Zjawiska ubezpieczeniowe
Kategorie finansowe
:
Przychodowe
Dochodowe
Wydatkowo – dochodowe
Kategorie
– termin wprowadzony dla określenia rodzajów sądów o zjawisku, zdarzeniu,
wchodzących w sposób konieczny w skład każdego sądu, jako jego elementy, bez których nie jest
możliwe formułowanie wiedzy naukowej
Kategorie składają się z substancji oraz ilości, jakości, reakcji, miejsca, czasu, położenia, działania,
doznawania
Kategorie przychodowe
1. Cena
Funkcje ceny: przychodowa, alokacyjna, redystrybucyjna, motywacyjna, informacyjna,
agregacyjna
2. Przychód
Kategorie dochodowe
1. Dochód – z pracy, z kapitału (majątku)
2. Zysk
Ekonomiczny (przychód = koszt + koszt alternat. + ryzyko utraty kapitału)
Księgowy (przychód = koszt w długim okresie)
Z działalności gospodarczej
Kapitałowy
3. Procent
Odsetki od kapitałów
Dyskonto weksli i innych papierów wartościowych
6
Dyskontowanie - odwrotne do oprocentowania
4. Renta pieniężna
Ekonomiczna
Z kapitału (odsetki)
Społeczna
Renta ekonomiczna – jest to nadwyżka, którą właściciel osiąga z tytułu zastosowania zasobów ponad
alternatywny koszt ich zastosowania
Systematyka:
Czysta renta ekonomiczna – występuje, gdy koszt alternatywny zastosowania zasobu jest
równy 0
Powszechna renta ekonomiczna – występuje, gdy koszt alternatywnt zastosowania zasobu
jest rózny od 0
Kategorie wydatkowo – kosztowe
a. Wydatek – zawsze wiąże się z wypływem pieniądza z kasy
b. Koszt (alternatywny, stały, zmienny, całkowity, krańcowy)
Koszty stałe – takie same, niezależne od rozmiaru działalności (wynagrodzenie, abonament),
zmieniają się skokowo
Koszty zmienne – dzięki rachunkowi kosztów zmiennych można ocenić opłacalność
działalności (premie lub akordowa produkcja, zużycie materiałów)
Akord – kwota od sztuki
Prowizja – procent od sztuki
c. Amortyzacja (liniowa, przyspieszona) – prawie wcale nie wiąże się z wypływem z kasy
Kategorie podatkowa
Pieniężne, przymusowe, ogólne (powszechne), nieodpłatne, bezzwrotne świadczenie na rzecz
państwa lub innych związków publicznych
Kategorie dłużne
1. Kredyt
Funkcje: emisyjna, kreacji pieniądza, dochodowa, alokacyjna, kontrolna
2. Pożyczka pieniężna
3. Deficyt finansowy:
Exante i expost
Bilansu płatniczego , budżetowy, ekonomiczny (budżetowy powiększony o zaległości ZUS
wobec OFE), sektora finansów publicznych
Kasowy i memoriałowy (należności/zobowiązanie poza okres rozliczeniowy)
Przedsiębiorstwa
4. Dług finansowy:
7
Publiczny (zbywalny i niezbywalny, płynny i fundowany, re produktywny i martwy,
rządowy i samorządowy, państwowy, krajowy, zagraniczny, umorzony
(amortyzowany) i wieczny (rentowy))
Gospodarka finansowa
– czynności polegające na racjonalnym uruchamianiu strumieni pieniężnych
oraz ich osiadaniu, czyli tworzeniu oszczędności z uwzględnieniem opłacalności, związanej z
„unieruchomieniem” pewnego, większego lub mniejszego zasobu pieniędzy
Czynności w sferze gospodarki finansowej
:
Poprzedzające ruch pieniądza
Związane z rzeczywistą realizacją operacji pieniężnych
Polegające na podejmowaniu decyzji w sferze rzeczowego oraz finansowego
zarządzania przedsiębiorstwem
System finansowy
– zespół logicznie ze sobą powiązanych form organizacyjnych, aktów prawnych,
instytucji finansowych i innych elementów umożliwiających podmiotom nawiązywanie stosunków
finansowych zarówno w sektorze realnym, jak i w sektorze finansowym
Funkcje systemu finansowego
:
1. Funkcja płatnicza – system finansowy powinien zapewnić sprawne działanie mechanizmu
rozliczeń w transakcjach gospodarczych
2. Funkcja płynności – system finansowy umożliwia i ułatwia zamianę papierów wartościowych i
innych aktywów finansowych na gotówkę
3. Funkcja oszczędności – promowanie warunków atrakcyjnego lokowania nadwyżek pieniądza
przy umiarkowanym ryzyku
4. Funkcja akumulacji bogactwa – przechowywanie siły nabywczej danego podmiotu
5. Funkcja kredytowa – zapewnienie nieprzerwanego dopływu kredytu dla przedsiębiorstw,
gospodarstw domowych i rządu, w celu finansowania inwestycji i konsumpcji
Instrumenty finansowe
List zastawny – są to instrumenty dłużne zabezpieczone skonsolidowanym zabezpieczeniem
kredytów hipotecznych (nieruchomość jako zastaw) lub zadłużeniem sektora publicznego, do którego
w przypadku zaległości eminenta inwestorzy mają preferencyjne upewnienia
Akcja
– papier wartościowy, który stanowi:
Ułamkową część równomiernie podzielonego kapitału akcyjnego spółki
Określone uprawnienie i jednocześnie obowiązek akcjonariuszy względem przedsiębiorstwa
Dokument wystawiony przez spółkę akcyjną, inkorporujący określone prawa
Dokument legitymujący właściciela jako członka danej spółki
8
Rodzaje akcji
:
Imienne (nie mogą być przedmiotem obrotu giełdowego)
Na okaziciela (mogą być przedmiotem obrotu giełdowego)
Zwykłe
Uprzywilejowane – rodzaj uprzywilejowania może być także różny, może dotyczyć wielkości
przysługującej dywidendy, liczby głosów na walnym zgromadzeniu lub szczególnych
uprawnień w przypadku postępowania likwidacyjnego spółki. Rodzaje uprzywilejowania
muszą być zapisane w statucie spółki. Granice uprzywilejowania określa kodeks spółek
handlowych
W postaci fizycznej
Zdematerializowane
przedmiotem obrotu na giełdzie mogą być tylko akcje nie mające postaci materialnej,
a więc istniejące w formie zapisu komputerowego. Dotyczy to także wszystkich
innych papierów wartościowych
Certyfikat inwestycyjny
– to papier wartościowy na okaziciela emitowany przez fundusze
inwestycyjne typu zamkniętego. W przeciwieństwie do jednostek uczestnictwa, ich odpowiednika w
przypadku funduszy otwartych certyfikat inwestycyjny może być przedmiotem obrotu giełdowego.
Instrumenty finansowe runku instrumentów pochodnych: opcje, kontrakty terminowe, swap,
warrant
Opcja
– instrument dający jej nabywcy prawo do:
kupna (opcja kupna) lub sprzedaży (opcja sprzedaży)
w przyszłym terminie
po określonej z góry cenie zwanej ceną wykonania
określonej ilości instrumentu bazowego dla tej opcji
gra, w której obstawiamy kierunek zmiany wartości instrumentu bazowego, możemy
obstawiać: wzrost – kupno akcji (opcja call); spadek – kupno opcji sprzedaży (opcja
put)
premia opcyjna – wartość wycenienia przez rynek nieograniczony ( może znacznie przewyższać kwotę
zapłaconą za instrument) – zysk; ograniczenia do kosztu nabycia opcji – strata
Druga strona transakcji – wystawca akcji (może być nim każdy inwestor)
Czego oczekuje wystawca? – Oczekuje, że prognozy kupującego opcje nie sprzedadzą się
Co zarabia wystawca? – Premię – płaci kupujący opcje
Koszt początkowy dla wystawcy? – brak (pomijamy prowizje maklerskie); musi utrzymywać depozyt
zabezpieczający (depozyt jest zwracany po zamknięciu pozycji)
9
Kontrakt terminowy
– jest umową, w której kupujący zobowiązuje się do zakupienia w przyszłości
określonego towaru, zwanego instrumentem bazowym. Sprzedający zobowiązuje się natomiast do
sprzedania określonego w kontrakcie instrumentu bazowego. Instrumentami bazowymi moją być
akcje, waluty, indeksy giełdowe, a właściwie dowolne wartości ekonomiczne, które można wyliczyć w
sposób nie budzący wątpliwości
mogą być przedmiotem obrotu (sprzedajemy komu innemu kontrakt) i spekulacji
(problem, czy przewidzimy cenę czegoś)
Swap
– stanowi rodzaj instrumentów pochodnych, czyli praw majątkowych, których cena rynkowa
zależna jest od ceny lub wartości określonych papierów wartościowych, walut, stóp procentowych
bądź jeszcze innych okoliczności ( podstawa do wyliczenia wartości instrumentu pochodnego zwana
jest instrumentem bazowym)
Rodzaje swapów
:
1. currency swap (FXswap)
swap walutowy, to umowa na mocy której dwie strony postanawiają wymienić
między sobą określoną kwotę wyrażaną w jednej walucie na równowartość tej kwoty
w innej walucie, a po upływie określonego czasu dokonać transakcji zwrotnej. Swap
walutowy pozwala więc już dziś ustalić po jakim kursie zostanie dokonana przyszła
transakcja walutowa i dzięki temu może służyć do zabezpieczenia przed ryzykiem
kursowym
2. Intrest rate swap (IRS)
Swap stopy procentowej (swap procentowy) jest umową zawartą pomiędzy dwiema
stronami na podstawie której strony zobowiązują się do wymiany serii płatności
odsetkowych, liczonych od uzgodnionej sumy kapitałowej i dla ustalonego okresu,
ale naliczonych według odmiennych zasad. Wśród swapów procentowych
wyróżniamy:
a. Coupon swap – swap kuponowy polega na tym, że strona B zobowiązuje się wypłacać
stronie A przez określoną liczbę lat sumy równe oprocentowaniu (według wcześniej
ustalonej stałej stopy) wartości nominalnej swapu. W tym samym okresie strona A
zobowiązuje się wypłacać stronie B sumy równe oprocentowaniu (według zmiennej stopy
procentowej) tej samej kwoty. Waluty obu strumieni płatności są takie same.
b. Basic swap – swap bazowy polega na wymianie płatności odsetkowych liczonych
względem różnych referencyjnych stóp procentowych, które są zmienne.
c. Cross currency interest rate swap (CIRS) – swap walutowo-procentowy jest to transakcja
wymiany kwot kapitału I płatności odsetkowych w różnych walutach pomiędzy dwoma
partnerami. Według innej definicji swap walutowo-procentowy to wymiana wartości
nominalnej pożyczki oraz jej oprocentowania w jednej walucie na wartość nominalna
pożyczki wraz z oprocentowaniem w innej walucie.
d. Warrant – jest uproszczoną opcją. Posiadacz warrantu ma prawo do uzyskania, zaś
wystawcza warrantu ma obowiązek realizacji zobowiązania w określonym terminie i na
określonych warunkach wyznaczonych w odniesieniu do z góry ustalonej ceny umownej
10
instrumentu, na którym został oparty warrant, tj. otrzymać świadczenie (co skutkuje
umorzeniem warrantu)
Instrumenty rozliczeń pieniężnych:
Inkaso bankowe – bank prowadzący rachunek klienta pobiera na podstawie przedstawionych
dokumentów, płatnika, wymienioną w dokumentach należność
inkaso finansowe (bezdokumentowe)
inkaso dokumentowe
inkaso finansowe – przedmiotem są TYLKO dokumenty finansowe:
weksel trasowane
weksel własny
czek
kwity depozytowe
banknoty
akcje
obligacje
inkaso dokumentowe – przedmiotem są dokumenty handlowe, dokumenty przewozowe,
ubezpieczeniowe, faktury, dokumenty załadowcze, dokumenty potwierdzające tytuł
własności
Akredytywa
Lepiej niż inkaso chroni interes sprzedawcy
Polega na zdeponowaniu w banku przez odbiorcę kwoty odpowiadającej zawieranej
transakcji (lub zablokowaniu tej kwoty na rachunku bankowym)
Akredytywa dokumentowa – tożsama z inkasem dokumentowym
Akredytywa pieniężna – inaczej list kredytowy
Konosament
Papier wartościowy zezwalający na dysponowanie towarem, na który opiewa
Może być przedmiotem obrotu (przeniesienia praw własności)
Stanowi zabezpieczenie towaru, jest najważniejszym dokumentem w transporcie morskim
Rodzaje konosamentów:
1. Ze względu na charakter umowy:
Czarterowe – oparte na uprzednio zawartej umowie czarterowej
Liniowe – bardziej szczegółowe, rozbudowane i skomplikowane
2. Ze względu na rodzaj odbiorcy:
Konosament imienny
Konosament na okaziciela
Konosament na zlecenie
11
Karty płatnicze
1. Karty debetowe – umożliwiają korzystanie z własnych środków pieniężnych
2. Karty kredytowe – upoważniają do wydatkowania pieniędzy w ramach przyznanego przez
banki limitu
3. Karty charge – klient banku jest obciążony za każdorazową transakcje
System bankowy
Struktura systemu bankowego – dwuszczeblowa ( jeden bank centralny i reszta komercyjna)
Funkcje banku centralnego:
1. Bank emisyjny – posiada wyłączne prawo do znaków pieniężnych
2. Bank banków komercyjnych – reaguje założenia polityki monetarnej
3. Bank państwa – prowadzi kasową obsługę budżetu państwa
Zadania NBP
:
Utrzymanie stabilnego poziomu cen, przy jednoczesnym wypieraniu polityki gospodarczej
rzędu, jeśli nie ogranicza to podstawowego celu NBP
Pozostałe:
Organizowanie rozliczeń pieniężnych
Prowadzenie gospodarki rezerwami dewizowymi
Prowadzenie działalności dewizowej w określonych ustawami granicach
Prowadzenie bankowej obsługi budżetu państwa
Regulowanie płynności banków oraz ich refinansowanie
Kształtowanie warunków niezbędnych dla rozwoju systemu bankowego
Opracowywanie sprawozdawczego bilansu płatniczego oraz bilansów należności i
zobowiązań zagranicznych państwa
Wykonanie innych zadań określonych ustawami
Struktura organizacyjna NBP
:
1. Prezes NBP
2. Rada Polityki Pieniężnej
3. Zarząd NBP
Zadania Komisji Nadzoru Finansowego
1. Określenie zasad działania banków zapewniających bezpieczeństwo środków pieniężnych
zgromadzonych przez klientów w bankach
2. Nadzorowanie banków w zakresie przestrzegania ustaw, statutu i innych przepisów prawa
oraz zobowiązujących je norm finansowych
12
3. Dokonanie okresowych ocen zarówno stanu ekonomicznego, jak i wpływu polityki pieniężnej,
podatkowej i nadzorczej na rozwój banków
4. Opiniowanie zasad organizacji nadzoru bankowego i ustalania trybu jego wykonywania
Instrumenty Banku Centralnego
:
Stopa minimalnych rezerw
Operacje otwartego rynku (sprzedaż i kupno papierów wartościowych)
Stopa redyskontowa
Limity redyskontowe
Stopa lombardowa
Górna granica oprocentowania wkładów na rachunkach terminowych w bankach
handlowych
System budżetowy
Budżet państwa – plan będący podstawą prowadzenia gospodarki finansowej państwa, obejmujący
szczegółowe zestawienie dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów władz i organów oraz
administracji rządowej, który musi być corocznie uchwalony przez Sejm na rok budżetowy w formie
ustawy budżetowej
Funkcje budżetu państwa
:
1. Ekonomiczne: alokacyjna, redystrybucyjna, stabilizacyjna, fiskalna, ewidencyjno-kontrolna,
kredytowa
2. Polityczne: ustrojowa, demokratyczna, prawna
Zasady budżetowe
(najważniejsze):
Równowagi budżetowej (między dochodami i wydatkami)
Powszechności/zupełności (wszystkie dochody, rozchody, przychody mają być ujęte)
Jedności
Roczności (roczny plan finansowy)
Szczegółowości/klasyfikacji (ewidencja dochodów i przychodów)
Dochody budżetowe
:
podstawowe źródło: dochód narodowy, jego wtórny podział, dokonujący się poprzez strumienie
przychodów pieniężnych o charakterze redystrybucyjnym
13
Dochody publiczne
(podstawowe):
Daniny publiczne, do których zalicza się: podatki, składki, opłaty oraz inne świadczenia
pieniężne
Inne dochody należne, na podstawie odrębnych ustaw, budżetowi państwa, IST oraz innym
jednostkom sektora finansów publicznych
Wpływy ze sprzedaży wyrobów i usług świadczonych przez jednostki sektora finansów
publicznych
Odszkodowania należne jednostkom sektora finansów publicznych
Kwoty uzyskane przez jednostki sektora finansów publicznych z tytułu udzielonych poręczeń i
gwarancji
Podatek
– świadczenie pieniężne o charakterze przymusowym, bezzwrotnym, nieodpłatnym,
ogólnym, pobierane przez państwo lub IST na podstawie przepisów prawa, określających warunki,
wysokość i terminy płatności tych świadczeń
Wydatki budżetowe
:
Dotacje i subwencje
Świadczenia na rzecz osób fizycznych
Wydatki bieżące jednostek budżetowych
Wydatki majątkowe
Wydatki na obsługę długu Skarbu Państwa
Wpłaty środków własnych UE
Deficyt Budżetowy
– sytuacja, w której w ciągu określonego czasu wydatki budżetowe przewyższają
dochody budżetu. Konsekwencją deficytu jest dług publiczny.
System podatkowy
Cechy zmienne podatku
:
Podmiot podatku – ten, kto podatek ustanawia i pobiera na swoją rzecz oraz ten, kto jest
zobowiązany do jego zapłacenia
Podmiot czynny – podmiot, który pobiera podatek lub dla którego podatek jest pobierany
Podmiot bierny – osoba fizyczna, prawna, jednostka organizacyjna nie mająca osobowości
prawnej zobowiązana do uiszczenia podatku
Podmiot bierny = podatnik
Podatnik formalny – ten, kto jest formalnie zobowiązany do zapłacenia podatku
Podatnik rzeczywisty – ten, kto ponosi ekonomiczny ciężar podatku
14
Rozszczepienie osoby podatnika formalnego i rzeczywistego następuje w przypadku
:
Opodatkowania pośredniego (od towarów i usług, akcyzowy, od gier)
Przemakalności podatków (w przód lub w tył)
Płatnik (najczęściej pracodawca) – oblicza, pobiera podatek od podatnika i wpłaca organowi
podatkowemu we właściwym terminie
Inkasent – pobiera i wpłaca podatek
Przedmiot podatku – rzecz lub zjawisko, z którym wiąże się powstanie obowiązku
podatkowego; np. sołtys w gminach wiejskich, właściciel nieruchomości oblicza sobie ile ma
płacić i daje sołtysowi
Podstawa opodatkowania – konkretyzacja przedmiotu opodatkowania. Występuje w postaci
ilościowej, bądź wartościowej ( w wartości rzeczywistej lub szacunkowej)
Przychód –
koszty uzyskania przychodu = DOCHÓD
Stawka podatku
– relacja pomiędzy wymierzonym podatkiem a podstawą opodatkowania
Rodzaje stawek podatkowych: kwotowe, procentowe, ułamkowe, wielokrotnościowe
Skala podatkowa
– zbiór stawek obowiązujących w danym podatku
Progresywna – podstawa rośnie, stawka rośnie
Degresywna – podstawa rośnie, stawka maleje
Rynki finansowe
Rynki, na których dokonuje się transakcji instrumentami finansowymi
Ogół transakcji papierami wartościowymi, będącymi instrumentami udzielania kredytów
krótko-, średnio- i długoterminowych
A. Rynek pieniężny – rynek krótkoterminowych instrumentów finansowych (o terminie wykupu
do 12 m-cy) dostarczający podmiotom finansowym i gospodarczym krótkoterminowego
kapitału na finansowanie bieżącej działalności
Podstawowe instrumenty
:
Lokaty (depozyty) międzybankowe
Bony skarbowe
Bony pieniężne NBP
Krótkoterminowe papieru dłużne (commercial papers)
Certyfikaty depozytowe
15
Bony Skarbowe
– krótkoterminowe papiery wartościowe dłużne, emitowane przez Skarb Państwa
na okres od 1 dnia do 52 tygodniu
Determinanty atrakcyjności
:
Dochodowości (relatywnie duża)
Bezpieczeństwo
Płynność
Rynek pierwotny bonów skarbowych – oferowanie ich sprzedaży przez MF
działającego w imieniu SP na cotygodniowych przetargach. Rynek ten jest
obsługiwany przez NBP
Rynek wtórny – brak ograniczeń co do podmiotów uczestniczących
Czek
– udzielane bankom pisemne zlecenie na określonym przepisami formularzu wypłacenia
okazicielowi lub oznaczonej osobie (remitentowi) wymienionej sumy środków pieniężnych ze
środków będących w dyspozycji wystawcy
Rodzaje czeków: bankowe (gotówkowe i rozrachunkowe), bankierskie, skarbowe, podróżnicze
Weksel
– papier wartościowy potwierdzający istnienie zobowiązania pieniężnego osoby lub, które go
podpisały
Ekonomiczne funkcje weksla
:
Płatnicza
Kredytowa
Obiegowa
Gwarancyjna
Refinansowa (weksel własny – sola i trasowany – trata)
Krótkoterminowy papier dłużny
(sola) – papier wartościowy, w którym emitent (bank,
przedsiębiorstwo) potwierdza zaciągnięcie pożyczki i zobowiązuje się do jej zwrotu wraz z należytymi
odsetkami w określonym terminie
Certyfikat depozytowy
– dokument, w którym potwierdza się zdeponowanie danej sumy pieniężnej
według określonej stopy procentowej i na określony czas
Akcept bankierski
– zobowiązanie banku dłużnika do zapłacenia określonej kwoty pieniężnej
bankowi właściciela
16
Klasyfikacja rynku pieniężnego:
1. Rynek międzybankowy
Instrumenty
Lokaty międzybankowe
Bony skarbowe
Bony pieniężne
Stopy procentowe na rynku międzybankowym w Polsce:
1) WIBOR – stopa, po której banki są skłonne pożyczyć swoje środki innym bankom
2) WIBID – stopa, po której banki są skłonne przyjąć depozyt krótkoterminowy
Rodzaj transakcji:
o OIN – rozpoczynają się w dniu zawarcia umowy i zapadają w następnym dniu
roboczym
o TIN – rozpoczynają się w następnym dniu roboczym po zawarciu umowy i
zapadają w kolejnym dniu roboczym
o SIN – zaczynają się w drugim dniu roboczym po zawarciu umowy i zapadają w
następnym dniu roboczym
2. Rynek pozabankowy – rynek, na którym co najmniej jedna strona transakcji jest podmiotem
niebankowym
Instrumenty:
Krótkoterminowe papiery dłużne
Bony komunalne
Certyfikaty depozytowe
Bony skarbowe i pieniężne w obrocie pozabankowym
Stopa referencyjna
5,75%
Kredyt bombardowy
7,25%
Stopa depozytowa NBP 4,25%
Redyskonto weksli
6%
Rynki walutowe
:
Ogół transakcji wymiany walut wraz z instytucjami, regulacjami prawnymi,
urządzeniami i czynnościami prowadzonymi i pomagającymi ich zawierzenie
Charakter OTC – zdecentralizowany pod względem ekonomicznym, technicznym i
geograficznym
17
Uczestnicy rynków walutowych:
Banki krajowe i międzynarodowe (transakcje spekulacyjne lub zabezpieczające)
Banki centralne (interwencje skierowane na zmiany walut lub utrzymanie zamierzonego
poziomu rezerw walutowych)
Klienci banków (korporacyjne – motywy transakcyjne lub ubezpieczeniowe
Prywatni inwestorzy (zysk na różnicach kursowych)
Pośrednicy (brokerzy) – zarabiają na prowizjach
Dealerzy (market makers) – wymieniają kursy walut
Klasyfikacje rynków walutowych
:
Natychmiastowy rynek walutowy
Terminowy rynek walutowy
Transakcja natychmiastowa (spot) – wymiana jednej waluty na drugą po określonym
kursie, rozliczenie odbywa się zazwyczaj co dwa dni robocze
Transakcja terminowa bezwarunkowa – dwie strony transakcji umawiają się co do
wymiany walut po określonym kursie w dniu zawarcia transakcji z dostawą waluty w
ściśle określonym terminie w przyszłości
Instrumenty rynku walutowego
:
1. Transakcje walutowe:
Natychmiastowe transakcje walutowe
Bezwarunkowe transkacje walutowe
Swapy kursowe
2. Instrumenty pochodne:
Syntetyczne umowy wymiany walutowej
Walutowe kontrakty
Swapy walutowe
Opcje walutowe
Rynek kapitałowy
– jest integralną częścią rynków finansowych, umożliwia mobilizację oszczędności
w gospodarce i ich transformację w instrumenty finansowe przedsiębiorstw
Funkcje rynku kapitałowego
:
Mobilizacyjna
Alokacyjna (pozyskiwanie kapitału)
Wyceny
Nadzoru właścicielskiego
Klasyfikacja rynku kapitałowego
:
a. Z punktu widzenia sposobu obrotu:
Rynek publiczny
Rynek quasi publiczny (regulowany)
18
Rynek prywatny
Zasoby funkcjonowania rynku kapitałowego
:
1) Obrót publiczny – zgodnie z przepisami prawa – transakcje dotyczące papierów
wartościowych, w przypadku, gdy oferta skierowana jest do więcej niż 300 osób albo do
nieoznaczonego adresata
2) Obrót pierwotny – oferta nabycia papierów wartościowych w serii składana przez eminenta
(pierwotna oferta akcji na rynku publicznym, nowa emisja akcji spółek notowanych, emisja
obligacji SP)
3) Obrót wtórny – dotyczy wszystkich transakcji sprzedaży papierów wartościowych
zawieranych na giełdzie papierów wartościowych po emisji i po ich sprzedaży pierwszemu
właścicielowi
BI Równy i powszechny dostęp do informacji
Centralizacja obrotu
Dematerializacja obrotu
Konieczność korzystania z pośrednictwa biura maklerskiego
Regulowanie transakcji
Najważniejsze instytucje rynku kapitałowego
Komisja Nadzoru Finansowego (KNF)
Krajowy depozyt
papierów
wartościowych
Giełda papierów
wartościowych
Bank
rozliczeniowy
NBP
Inwestorzy
instytucjonalni
Członkowie
Giełdy
Eminenci
Inwestorzy
indywidualni
MTS
19
Komisja Nadzoru Finansowego
– sprawuje nadzór nad rynkiem kapitałowym, nadzór
ubezpieczeniowy, emerytalny oraz nadzór uzupełniający nad konglomeratami finansowymi, w
których skład wchodzą nadzorowane podmioty. Celem nadzoru nad rynkiem finansowym jest
zapewnienie prawidłowego funkcjonowania tego rynku, jego stabilność, bezpieczeństwo oraz
przejrzystość, zaufanie do rynku finansowego, a także zapewnienie ochrony interesów uczestników
tego rynku.
Od 1 stycznia 2008 nadzór finansowy sprawowany przez Komisję Nadzoru Finansowego obejmuje
także nadzór bankowy oraz nadzór nad instytucjami pieniądza elektronicznego sprawowany
dotychczas przez Komisję Nadzoru Bankowego.
Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych
– centralna instytucja odpowiedzialna za prowadzenie
i nadzorowanie systemu depozytowo-rozliczeniowego w zakresie obrotu papieru wartościowego
Zadania:
Przechowywanie papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu
Realizacja zobowiązań emitentów wobec właścicieli papierów wartościowych
Nadzór nad zgodnością wielkości emisji papierów wartościowych znajdujących się w obrocie
Giełda Papierów Wartościowych
– jest spółką akcyjną powołaną przez Skarb Państwa. Kapitał
zakładowy spółki wynosi 41 972 000 złotych i jest podzielony na 59 960 akcji imiennych. Na koniec
2005 roku jej akcjonariuszami było 38 podmiotów, w tym banki, domy maklerskie, spółka giełdowa
oraz Skarb Państwa. Akcje będące w posiadaniu Skarbu Państwa stanowiły 98,81% kapitału
zakładowego.
Tradycje rynku kapitałowego w Polsce sięgają roku 1817, kiedy to powołano do działania pierwszą
Warszawską Giełdę Kupiecką.
Swoją działalność w obecnej formie Giełda rozpoczęła w dniu 16 kwietnia 1991 od początku
organizując obrót papierów wartościowych w formie elektronicznej.
Zadaniem GPW jest organizacja obrotu instrumentami finansowymi. Giełda zapewnia koncentrację w
jednym miejscu i czasie ofert kupujących i sprzedających w celu wyznaczenia kursu i realizacji
transakcji.
Obowiązujący na Giełdzie Warszawskiej system obrotu charakteryzuje się tym, że kursy
poszczególnych instrumentów finansowych ustalane są w oparciu o zlecenia kupujących i
sprzedających, stąd też zwany jest on rynkiem kierowanym zleceniami.
Przedmiotem handlu na Giełdzie są papiery wartościowe, akcje, obligacje, prawa poboru, prawa do
akcji, certyfikaty inwestycyjne oraz instrumenty pochodne – kontrakty terminowe, opcje, jednostki
indeksowe.
20
System ubezpieczeniowy
umowny obowiązek świadczenia ubezpieczyciela na wypadek powstania zdarzeń w życiu,
zdrowiu lub mieniu ubezpieczonego. Wykonanie obowiązku ubezpieczyciel realizuje poprzez
wypłatę odszkodowania lub świadczeń z funduszu tworzonego ze składek umieszczonych
przez jednostki zagrożone tymi zdarzeniami
Funkcje ubezpieczeń:
Odszkodowawcza (rekompensacyjna)
Prewencyjna (przepisy BHP, zasady ruchy drogowego)
Represyjna (gaszenie pożaru, budowa włazów w czasie powodzi)
1. Zdarzenie losowe – niezależne od woli ubezpieczającego zdarzenie przyszłe i niepewne,
którego nastąpienie powoduje uszczerbek w dobrach osobistych lub w dobrach majątkowych
po stronie ubezpieczającego lub innej osoby objętej ochroną ubezpieczeniową
2. Cechy zdarzeń losowych:
Ekstra ordynarność
Losowość
Statystyczne prawdopodobieństwo wystąpienia
3. Nieszczęśliwy wypadek – związany ze zdarzeniem losowym, związany z zagrożeniem życia lub
zdrowia lub zdolności do pracy
4. Szkoda losowa – wypadek losowy związany z utratą bądź uszkodzeniem majątku
Ubezpieczenie stanowi multiregulator procesów gospodarki narodowej zakłócanych przez zdarzenia
losowe, klęski żywiołowe i nieszczęśliwe wypadki, zapewniający pokrycie strat związanych ze
szkodami powstałymi w dobrach lub w wyniku różnych sytuacji, w których poszkodowana została
jakaś osoba.
Ryzyko
– statystyczne prawdopodobieństwo zaistnienia zdarzenia losowego o charakterze
negatywnym dla podmiotu nim objętego. Ryzyko występuje wtedy, gdy zawiera się w granicach
0<p(x)<1, gdzie p(x) oznacza prawdopodobieństwo wystąpienia zmiennej losowej.
Niepewność jest niepoliczalna, czyli brakuje statystycznych parametrów dla oszacowania możliwości
powstania zdarzenia losowego.
Ubezpieczenia gospodarcze
Klasyfikacja ubezpieczeń
:
1. Ze względu na przedmiot ubezpieczenia:
Majątkowe – dotyczące mienia albo odpowiedzialności cywilnej
Osobowe – gdzie świadczenia zapewniają pokrycie potrzeb finansowych
wynikających z określonych zdarzeń losowych
21
2. Ze względu na sposób powstawania stosunku ubezpieczeniowego:
Obowiązkowe – powstające z mocy prawa lub na postawie obowiązkowej umowy z
ubezpieczycielem
Dobrowolne
Ubezpieczenia społeczne wraz z pomocą społeczną stanowią podstawowy instrument polityki
socjalnej państwa. System ubezpieczeń społecznych obejmuje pracowników najemnych i inne osoby,
np. prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą
Klasyfikacja
:
Ubezpieczenia emerytalne – polegają na comiesięcznej wypłacie określonej kwoty osobom,
które osiągnęły wiek emerytalne
Ubezpieczenia rentowe – polegają na comiesięcznej wypłacie określonej kwoty w okresie
wyznaczonym przez specjalną komisję, np. osobom niezdolnym do pracy
Ubezpieczenia chorobowe – polegają na wypłacie określonej kwoty w razie chorób oraz za
urlop macierzyński
Ubezpieczenia wypadkowe – polegają na wypłacie określonej kwoty w postaci odszkodowań i
zasiłków z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych
System kapitałowy – przez cały czas swojej aktywności zawodowej odkłada składki, które są
lokowane na oprocentowanych rachunkach bankowych. Po przejściu na emeryturę
pracownik może dysponować całym kapitałem wraz z odsetkami lub tylko comiesięcznymi
świadczeniami pochodzącymi z odsetek od kapitału wypłacanymi dożywotnio. Po śmierci
kapitał może być dziedziczony przez rodzinę pracownika.
System redystrybutywny (repartycyjny) – składki pracownika trafiają do wspólnej puli, z
której wypłacane są na bieżące świadczenia dla osób, którym nie przysługują w danym
momencie. Po śmierci ubezpieczonego ich wypłacanie jest wstrzymywane, zaś suma składek
wpłacanych przez pracownika kontynuuje cyrkulacje w systemie
Ubezpieczenia społeczne należą w Polsce do ubezpieczeń obowiązkowych. W 1999 roku w Polsce
rozpoczęta została reforma systemu ubezpieczeń społecznych. Polegała ona na:
1. Zreformowania ZUS tworzącego I filar
2. Wprowadzeniu Powszechnych Towarzystw Emerytalnych, zarządzających Otwartymi
Funduszami Emerytalnymi – II filar
3. Wprowadzeniu III filaru jako dobrowolnych ubezpieczeń i pracowniczych programów
emerytalnych
22
Finanse Unii Europejskiej
Członkami założycielskimi wszystkich trzech wspólnot było sześć państw zachodnioeuropejskich:
Belgia, Holandia, Francja, Luksemburg, Niemcy i Włochy.
Pozostałe państwa przystąpiły do WE, Euratomu i EWWiS na podstawie dyspozycji art. 237 traktatu
rzymskiego o WE z 1957
18 kwietnie 1951 roku powstała Europejska Wspólnota Węgla i Stali na mocy Traktatu Paryskiego,
podpisanego na 50 lat (23 lipca 2002 upłynął termin). Celem tej organizacji było istnienie wspólnego
rynku surowców i produktów przemysłu węglowego i stalowego państw członkowskich Belgii, Francji,
Holandii, Luksemburgu, Niemiec i Włoch.
25 marca 1957 powstały Europejska Wspólnota Energii Atomowej (EURATOM) oraz EWG na mocy
Traktatu Rzymskiego, traktat został zawarty na czas nieograniczony, głównym celem EURATOMu było
pokojowe wykorzystanie energii jądrowej. EWG zmieniło nazwę na Wspólnotę Europejską.
1973 – pierwsze rozszerzenie. 1 stycznia wszedł w życie traktat o przystąpieniu do WE nowych
członków: Danii, Irlandii i Wielkiej Brytanii. Norwegowie wypowiadają się w referendum przeciw
przyłączeniu ich kraju do WE.
1981 – drugie rozszerzenie. 1 stycznia na mocy układu podpisanego 28 maja 1979 Grecja została
kolejnym państwem członkowskim WE.
1986 – trzecie rozszerzenie. 1 stycznia Hiszpania i Portugalia stają się pełnoprawnymi członkami WE.
1990 – Po upadku muru Berlińskiego, zjednoczone Niemcy dostosowują zasady swojego członkostwa
do zwiększonej o wschodnie landy liczby mieszkańców.
1995 – czwarte rozszerzenie. 1 stycznia Austria, Finlandia, Szwecja stały się członkami UE.
Społeczeństwo norweskie większością 52,3% wypowiedziało się przeciwko akcesji z UE.
2004 – piąte rozszerzenie. 1 maja Cypr, Czechy, Estonia, Litwa, Łotwa, Malta, Polska, Słowacja,
Słowenia, Węgry stały się pełnoprawnymi członkami UE
2007 – szóste rozszerzenie. 1 stycznia Bułgaria i Rumunia dołączają do UE.
Organy finansowe UE:
Europejski Bank Centralny
Europejski Bank Inwestycyjny
Europejski Fundusz Inwestycyjny
1. EBC jest bankiem centralnym wspólnej waluty europejskiej, euro. Głównym celem EBC jest
ochrona siły nabywczej euro, a dzięki temu utrzymanie stabilności cen w strefie euro. Strefa
ta obejmuje 16 krajów UE, które wprowadziły euro od 1999 roku.
23
Postawą prawną wspólnej polityki pieniężnej stanowi Traktat ustanawiający Wspólnotę
Europejską oraz Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku
Centralnego. EBC i Europejski System Banków Centralnych (ESBC) powstały na mocy Statutu z
dniem 1 czerwca 1998 roku. EBC stanowi rdzeń Eurosystemu i ESBC. Powierzone im zadania
EBC realizuje wspólnie z krajowemu bankami centralnymi . EBC posiada osobowość prawną
jako instytucja publiczna w rozumieniu prawa międzynarodowego.
Europejski System Banków Centralnych
ESBC składa się z EBC i krajowych Banków Centralnych (KBC) wszystkich państw
członkowskich UE (artykuł 107, ustęp 1 Traktatu), niezależnie od tego, czy przyjęły one euro.
Eurosystem
Eurosystem składa się z EBC i krajowych Banków Centralnych tych państw, które przyjęły
euro. Eurosystem i ESBC będą współistnieć, dopóki wszystkie państwa członkowskie UE nie
przystąpią do strefy euro.
Strefa euro
Strefę euro tworzą wszystkie państwa UE, które przyjęły euro jako swoją walutę.