KLASYCZNA I
WSPÓŁCZESNA
ORGANIZACJA
BIUROKRATYCZNA

ORGANIZACJA



(z gr. uporządkowanie) to celowa grupa
społeczna, która funkcjonuje według
pewnych reguł i zasad, współpracująca ze
sobą - by osiągnąć określony cel. Istotą
organizacji jest świadomość zasad, reguł,
misji, celów oraz synergia (dopasowanie,
wspomaganie działań innych).



Według Kotarbińskiego organizacja to
Takie współdziałanie części, które
przyczynia się do powodzenia całości.

NAJWAŻNIEJSZE ASPEKTY
ORGANIZACJI



Władza

- możliwość wywierania przez

jednostkę bądź grupę rzeczywistego
wpływu na istotne okoliczności życia
przez ukierunkowywanie własnego
postępowania lub postępowania innych.



informacja

- informacją jest to, co

umysł

jest w stanie przetworzyć i wykorzystać
do własnych celów.



Kooperacja

- współpraca, współdziałanie.

CECHY ORGANIZACJI
BIUROKRATYCZNEJ



hierarchiczność (szczebel niższy podlega wyższemu, a najwyższy ma

władzę nad wszystkimi)



podział czynności według określonych pionów



Informacja umożliwia kooperację



specyficzny przepływ informacji - sformalizowany, regulowany - sztywny,

służbowy charakter (każdy informuje swojego bezpośredniego przełożonego)



informacja przebiega głównie pionowo (z dołu do góry), rzadko poziomo

(wtedy nieformalna)



osoby na niższych szczeblach selekcjonują informacje tak, aby

przedstawić je w formie dla siebie najkorzystniejszej (informacja

przekazywana pionowo jest zmieniona, zafałszowana)



często osoby na średnim szczeblu nie przekazują informacji w dół, aby

uniknąć dodatkowych trudności lub zatrzymują informacje tylko dla siebie,

bo informacja to władza



nieformalne struktury informacyjne (grape-wine) różnią się od

formalnych



istnieją nieformalni liderzy



kooperacja jest ograniczona do oddzielonych struktur; zadanie jest

rozkładane na elementy do wykonania, następnie zostaje scalone;

poszczególni członkowie nie wiedzą o funkcjonowaniu i celu całości (co

obniża motywację)

KLASYCZNA ORGANIZACJA
TYPU BIUROKRATYCZNEGO

Na początku

XX wieku

pojawiła się forma

organizacji biurokratycznej, którą opracował

M.Weber

: klasyczny model organizacji, który

zmienia się dopiero dziś.

ZASADY BIUROKRATYZMU WG MAXA
WEBERA



Zadania, które są zbyt trudne dla pojedynczego człowieka, trzeba rozłożyć

na elementarne operacje



Standaryzacja metod zarządzania : działalność organizacji jest

przewidywalna i niezależna od indywidualnych różnic uczestników

organizacji



Bezosobowość: Idealny kierownik nie przejawia żadnych uczuć wobec

swoich podwładnych lub klientów. Zarządza w sposób bezosobowy,

bezstronny, obiektywny, formalny



Kompetencja: Podstawą do zajęcia stanowiska w organizacji

biurokratycznej jest wiedza i kwalifikacje zawodowe. Nie liczą się zasługi,

tytuł własności lub inne względy np. wybór demokratyczny



Ciągłość działań organizacji i możliwość ich przewidywania:

Funkcje w organizacji przypisane są do pozycji w hierarchii



Hierarchiczna struktura organizacji i zasada jednoosobowego

kierownictwa



Oddzielenie prawa własności od funkcji zarządzania: Organizacją

biurokratyczną nie powinien zarządzać jej właściciel, gdyż zgodnie z

prawem własności właściciel może dysponować swoją własnością według

swego uznania, a to właśnie w organizacji biurokratycznej jest niepożądane

GŁÓWNE CECHY KLASYCZNEGO
BIUROKRATYZMU



Mechaniczność: Sam Weber stwierdził, że w pełni rozwinięty

mechanizm biurokratyczny ma się tak do innych rodzajów

organizacji jak maszyna do ręcznej roboty.



Przewidywalność: Ponieważ organizacją rządzą bezosobowe

przepisy, a te są znane, wobec tego decyzje podejmowane w

organizacji są przewidywalne.



Obiektywizm: Organizacje są mechanizmem działającym

ponad ludźmi i od ich woli niezależnym. Ludzie w organizacji

są tylko czynnikiem energetycznym, uruchamiającym

mechanizm, który rządzi się ustalonymi regułami. Jest to

"organizacja bez ludzi".



Kompetencja: Biurokracja jest władzą ekspertów,

posiadających wiedzę techniczną. Wykształcenie zastąpiło

przywileje jako podstawę do zatrudnienia.



Racjonalność: Emocje, motywy osobiste mogą przeszkadzać

nawet ekspertom w podejmowaniu racjonalnych decyzji.

Dlatego konsekwentne zastosowanie bezosobowości eliminuje

źródło irracjonalności.

WSPÓŁCZESNE ZMIANY W
ORGANIZACJI
BIUROKRATYCZNEJ



spłaszczenie struktury organizacji, nacisk na
współpracę w poziomie



restrukuryzacja- redukcja zbędnych struktur,
optymalizacja funkcji



struktury macierzowe- zarówno podział pionowy
- funkcyjny, jak i podział poziomy na grupy
zadaniowe)



zespoły projektowe -powołane na czas pracy
nad zadaniem, a następnie rozwiązywane



organizacje wirtualne



organizacje ponadkulturowe (typowe dla
globalizacji)

WSPÓŁCZESNE FORMY
ORGANIZACJI



Administracyjne- działalność organizatorska realizowana przy
pomocy aparatu urzędniczego, obejmująca zakres spraw o
charakterze publicznym, regulowana przez ogólne normy prawne.
W innym ujęciu może także oznaczać zarządzanie jakimikolwiek
sprawami (np. gospodarstwem domowym).



Jako system administracja stanowi zbiór powiązanych ze sobą i
współpracujących instytucji



Wojskowe



Religijne - wspólnoty religijne



Gospodarcze - organizacje gospodarcze



Publiczne - organizacje społeczne



non-profit- organizacja, która prowadząc swoją działalność skupia się na
wspieraniu prywatnego lub publicznego dobra, nie kierując się
osiągnięciem zysku.



polityczne - np. partie polityczne

EWOLUCJA TEORII ORGANIZACJI
ADMINISTRACYJNYCH(METAFORY
ORGANIZACJI)



Organizacja jako maszyna - organizacja biurokratyczna



Organizacja jako organizm



zaspokajanie potrzeb



system otwarty - wpływ otoczenia na organizację i odwrotnie



homeostaza - samoregulacja, zdolność utrzymywania

wewnętrznej stabilności



Ekwifinalność- zasada, która mówi, że wychodząc z różnych

źródeł można dojść do tych samych rezultatów.



entropia ujemna - przezwyciężanie tendencji do upadku



Organizacje jako mózg



przetwarzanie informacji



podejmowanie decyzji



Organizacja jako kultura



Organizacja jako system polityczny



Organizacja jako przepływ i transformacja



Organizacja jako narzędzie dominacji