Podyplomowe Studia Logopedyczne z
Emisji Głosu
Przedmiot: Neurologopedia
PŁATY
CIEMIENIOWE
Rok akademicki 2008/2009
PŁATY CIEMIENIOWE
znajdują się w górnej części czaszki,
gromadzą informacje dostarczane
przez zmysły z przeciwnej strony
ciała; lewy płat ciemieniowy
analizuje informacje napływające z
prawej strony ciała, a prawy płat
ciemieniowy analizuje informacje
napływające z lewej strony ciała.
Płat ciemieniowy
•
W PŁACIE
CIEMIENIOWYM
przeważają komórki czuciowe, choć
znajdują się też ruchowe. Do okolic
tych dochodzą sygnały czucia
powierzchniowego skórnego (dotyku,
bólu, temperatury itp.) oraz pewne
odmiany sygnałów wewnętrznych,
jak zmiana napięcia mięśni,
sygnalizująca zmianę położenia ciała.
W obrębie płatów kresomózgowia
wyróżniamy bruzdy i ograniczane
przez nie zakręty mózgu
Poszczególne części płata
ciemieniowego są
odpowiedzialne za:
część górna:
czucie dotyku,
temperatury, bólu;
umiejscowienie wrażeń czuciowych;
prawa część dolna:
orientacja przestrzenna,
układ odniesienia względem swojego ciała
konstruowany
na
podstawie
wrażeń
wzrokowych;
Poszczególne części płata
ciemieniowego są
odpowiedzialne za (cd.):
lewa część dolna:
modelowanie relacji przestrzennych ruchów
palców.
pomiędzy i część przyśrodkowa:
celowe ruchy;
integracja ruchu i wzroku;
integracja czucia i wzroku w jeden percept;
manipulacja
obiektami
wymagająca
koordynacji i wyobraźni przestrzenno/ruchowej.
rozumienie języka symbolicznego, pojęć
abstrakcyjnych, geometrycznych.
Ośrodki czynnościowe i
ich lokalizacja
Ośrodki czynnościowe i
ich lokalizacja
• Lokalizacja pól Brodmanna na powierzchni górno-bocznej
półkuli mózgu (numeracja pól dotyczy klasyfikacji według
Brodmanna):
• pierwszorzędowa kora czuciowa (pole 3, 2, 1): zakręt
zaśrodkowy - czucie powierzchowne
• drugorzędowa kora czuciowa (pole 5): płacik ciemieniowy
górny
• kora asocjacyjna ciemieniowa (pole 7): płacik ciemieniowy
górny - analiza bodźców
• kora asocjacyjna ciemieniowo – skroniowo - potyliczna
(pole 39, 40): płacik ciemieniowy dolny, zakręt nadbrzeżny
Podstawową funkcją
płatów ciemieniowych jest
odbiór i opracowywanie wrażeń
somestetycznych
(świadomości
ciała,
łączenie
z
dotykiem,
ucisku
i
umiejscowieniem w przestrzeni). Impulsy
dotyczące somestezji dochodzą do zakrętu
zaśrodkowego, który jest podobny do
ruchu zakrętu przedśrodkowego i zawiera
swoistą „mapę ciała”. Razem te dwa
zawoje tworzą korę sensomotoryczną,
która jest związana z kontrolą ruchów
dowolnych po przeciwległej stronie ciała.
Impulsy z zakrętu zaśrodkowego są
przekazywane do obszarów drugorzędowej
kory asocjacyjnej znajdującej się za tym
zakrętem. Następuje tutaj analiza i synteza
tych wrażeń oraz ich kojarzenie z
wrażeniami dochodzącymi z pozostałych
części odbiorczych mózgu. Pozwala to
wytworzyć wyobrażenie własnego ciała
oraz umożliwia orientację w przestrzeni,
stąd uszkodzenia płata ciemieniowego
wiążą się nie tylko z zaburzeniami czucia,
lecz także z zaburzeniami schematu ciała
oraz niemożnością rozumienia stwierdzeń
wyrażających stosunki przestrzenne. U
pacjentów, którzy zostali uderzeni w bok
głowy, mogą wystąpić zaburzenie orientacji.
Skutki uszkodzenia
płata ciemieniowego:
• całkowita niepodzielność uwagi;
• niezdolność do skupiania wzroku na
określonym miejscu (apraksja wzrokowa);
• trudności w orientacji przestrzennej;
• trudności w integracji wrażeń wzrokowych
w jedną całość (symultagnozja);
• trudności w koordynacji ruchu oczu i rąk;
• niezdolność do celowego działania
wymagającego ruchu (apraksja), problemy
w troszczeniu się o siebie;
Skutki uszkodzenia
płata ciemieniowego
(cd.):
• uszkodzony lewy płat - niezdolność do
odróżnienia kierunków, lewa-prawa
trudności
w
liczeniu
(dyskalkulia)
i
matematyce, zarówno algebrze jak i geometrii;
niezdolność do nazwania obiektu (anomia);
okolice
lewego
zakrętu
kątowego
-
niezdolność do umiejscowienia słów pisanych
(agrafia);
problemy z czytaniem;
Skutki uszkodzenia
płata ciemieniowego
(cd.):
• uszkodzony prawy płat - brak świadomości
niektórych obszarów przestrzeni i części
ciała (jednostronne zaniedbanie);
anozagnozja, zaprzeczanie niesprawności;
trudności w rysowaniu;
trudności w konstruowaniu obiektów;
zaburzenia osobowości (zwykle lezje
ciemieniowo-skroniowe).