Empatia w
Empatia w
komunikowaniu się z
komunikowaniu się z
pacjentem.
pacjentem.
RYS HISTORYCZNY
RYS HISTORYCZNY
Pierwsza wyodrębniła się filozoficzna
koncepcja empatii E. Husserla. W jego
rozważaniach empatia ma charakter
podmiotowy, jest aktem wielowarstwowym i
złożonym. W empatii niezbędne jest wyjście
poza granice własne podmiotu oraz zwrócenie
się ku drugiemu człowiekowi. Istotnym
elementem rozważań dotyczących wczucia
jest fakt odrębności osobowościowej ludzi.
Każdy bowiem człowiek zachowuje swoją
indywidualność i niezależność w stosunku do
obiektywnych potęg duchowych, którymi są
między innymi instytucje i obyczaje.
RYS HISTORYCZNY
RYS HISTORYCZNY
Według Husserla, empatia jest wzajemną
zależnością między bytem fizycznym a bytem
psychicznym w relacji „podmiot - przedmiot".
Niemiecki filozof opisując to zjawisko widział
ograniczenia w możliwości zaistnienia jej w
pełnej postaci. Według niego każdy człowiek
jest niepowtarzalny. Dwoje ludzi więc nie może
identycznie przeżywać stanów psychicznych.
Twórcą pierwszej koncepcji empatii na gruncie
psychologii był Theodor Lipps, który w
znacznej mierze swoje poglądy oparł na
pracach Husserla. Według niego empatia jest
jedną z trzech, zasadniczych płaszczyzn
poznania (pierwszą jest obserwacja otoczenia,
drugą - obserwacja siebie, trzecią- wczucie).
CO TO JEST EMPATIA?
Empatia
to szczególnego rodzaju
wsłuchiwanie się w to, co
komunikuje o sobie drugi człowiek
słowami, gestami, milczeniem. To
psychiczne „wejście” w jego świat
myśli, przeżyć i pragnień
.
Empatia to właściwie opróżnienie
własnego umysłu tak, abyśmy mogli
słuchać całym swym jestestwem.
Należy tu odróżnić zwykłe słuchanie
przy pomocy uszu od słuchania z
pełnym zrozumieniem. Prawdziwa
empatia może pojawić się jedynie
wtedy, gdy pozbyliśmy się wszelkich
przyjętych z góry założeń, wyobrażeń i
ocen dotyczących danej osoby.
Empatia
jest rozwojowo
najwcześniejszą formą wymiany
wiadomości z innymi ludźmi i ma
dominujące znaczenie w
komunikacji.
Dzięki temu procesowi ludzie mają
możliwość bezpośredniego
wglądu w przeżycia i odczucia
innych osób.
Empatia i otwartość uznawane są za ważne
determinanty wszelkich kontaktów
interpersonalnych. Otwartość wiąże się z ż
życzliwą orientacją na drugiego człowieka,
umożliwia lepsze jego poznanie oraz pozwala
poznać siebie. Patrzenie na siebie z punktu
widzenia osoby oraz wyobrażanie sobie tego, co
on czuje, wymaga komunikacji informacji
zwrotnych.
Empatia i otwartość uznawane są za niezbędne
procesy efektywnej terapii. Odwzajemniona
otwartość uznawana jest za samo
wzmacniający się mechanizm, prowadzący do
bliskości i głębokich związków między ludźmi.
Pojęcie empatii jest wieloznaczne i
różnorodnie ujmowane w literaturze
psychologicznej.
Traktuje się ją jako cechę osobowości
albo zdolność psychospołeczną albo
mechanizm adaptacyjny albo sposób
komunikacji.
Pomimo wyraźnej różnicy
zarysowuję się jeden wspólny nurt–
dotyczy on wyróżnienia dwóch rodzajów
empatii
:
emocjonalnej
oraz
poznawczej
.
RODZAJE EMPATII.
Empatia poznawcza
polega na tym, że
jesteśmy w stanie spojrzeć na otaczający nas
świat z punktu widzenia drugiego człowieka,
że potrafimy przyjąć sposób myślenia drugiej
osoby.
Empatia emocjonalna
to zdolność człowieka
do odczuwania stanów natury psychicznej,
które objawiają się u innych ludzi.
Jak uwidocznia przedstawiony schemat na
wcześniejszym slajdzie, mechanizm empatii jest
zależny głównie od cech przedmiotu i podmiotu.
Na sferę poznawczą, w myśl założeń psychologii
poznawczej, składają się głównie trzy czynności
podmiotu:
1.
zbieranie informacji przy współudziale takich
procesów, jak: spostrzeganie, nastawienie,
pamięć, projekcja, wyobraźnia, generalizacja, to
zaś prowadzi do syntetycznego ujęcia obrazu
przedmiotu,
2.
opracowanie danych, gdzie istotną rolę odgrywa
wnioskowanie przez analogię,
3.
dokonanie wyboru w sytuacji empatycznej,
zależnego jednak od poprzednich
czynności.
TERAPEUTYCZNE DZIAŁANIE EMPATII
TERAPEUTYCZNE DZIAŁANIE EMPATII
Stosując w praktyce empatyczny kontakt z rozmówcą
zauważymy, że w ten sposób wywieramy na niego
zbawienny wpływ - działa to w obie strony, jeżeli ktoś nas
naprawdę słyszy, nie biorąc odpowiedzialności za nasze
uczucia, bez najmniejszych chęci kształtowania nas,
poczujemy się lepiej. Można powiedzieć, że
empatyczny
kontakt pozwala nam na zobaczenie własnego świata w
całkiem nowym świetle i pójście dalej.
Na pozór
nierozwiązywalne problemy znajdują rozwiązanie, gdy ktoś
nas rzeczywiście wysłucha lub gdy my wysłuchamy kogoś.
SYTUACJE KRYZYSOWE
SYTUACJE KRYZYSOWE
W obliczu gniewu pacjenta zamiast mówić
ale, powinniśmy odnieść się z empatią do
rozmówcy.
Język i zachowania ludzi mogą sprawiać, że
postrzegamy ich jako „potworów”, w
rzeczywistości są to jednak istoty o
niezaspokojonych potrzebach. Inni ludzie
przestają wydawać się nam potworni, gdy
wsłuchamy się i zauważymy ich uczucia oraz
potrzeby.
RELACJE Z PACJENTEM A EMPATIA
RELACJE Z PACJENTEM A EMPATIA
W relacji z chorym podstawową rolę odgrywa
rozumienie go, wymaga to docierania do
tego, co i jak myśli i czuje, co i jak przeżywa.
Zdolnością, która odgrywa ważna rolę jest
właśnie empatia, czyli postawienie się na
miejscu chorego. Fizjoterapeuta musi podjąć
starania rozpoznania tego co on myśli czuje.
Bez zdolności empatii nigdy nie będzie
potrafiła porozumieć się z chorym, nie będzie
potrafił pomóc w rozeznaniu przeżyć
niejasnych dla niego samego.
RELACJE Z PACJENTEM A EMPATIA
RELACJE Z PACJENTEM A EMPATIA
Zachowanie akceptujące fizjoterapeuty
umacnia w pacjencie poczucie własnej
wartości oraz zachęca do dalszych
wypowiedzi co pozwala na jego lepsze
poznanie i zrozumienie, ponieważ chory nie
wstydzi się i nie krepuje swoich przeżyć i
doświadczeń. Okazanie szacunku jest
potwierdzeniem poczucia wartości chorego,
co zawsze człowiekowi jest potrzebne, a
nabiera specjalnego znaczenia w sytuacjach,
w których bywa zachwiane np. z powodu
choroby ,urazów etc.
RELACJE Z PACJENTEM A EMPATIA
RELACJE Z PACJENTEM A EMPATIA
Zapewnienie oparcia fizycznego i
psychicznego zwiększa poczucie
bezpieczeństwa, ma znaczenie dla
przywracania nadziei. Wiąże się to z pomocą
w likwidacji bólu, z tym czym sobie nie
radzi ,gdy odczuwa duszność, okazać mu
współczucie ,gdy tego potrzebuje ,znajdować
nowe możliwości rozwiązania spraw
gnębiących pacjenta. Fizjoterapeuta powinna
sygnalizować zawsze ,że jest blisko ,że
można na nią liczyć oraz ,że chce i potrafi
pomóc. Całe to postępowanie wymaga aby
było prawdziwe i uczciwe.
RELACJE Z PACJENTEM A EMPATIA
RELACJE Z PACJENTEM A EMPATIA
Otwartość fizjoterapeuty w stosunku do
pacjenta oznacza przejawianie gotowości i
zdolności do jego wysłuchiwania, rozumienia
i akceptacji. Przeciwieństwem otwartości jest
postać „zamknięta” człowieka czyli
postępowanie rutynowe, schematyczne.
Zamknięcie oznacza nie nawiązywanie
kontaktu z pacjentem co jest wielkim
blokerem relacji między fizjiterapeutą ,a
chorym.
SŁUCHANIE EMPATYCZNE; DEFINICJA
SŁUCHANIE EMPATYCZNE; DEFINICJA
Słuchanie empatyczne
polega na głębokim
zrozumieniu sytuacji osoby, której słuchamy i
której mamy pomóc. Wczuciu się w jej
sytuację. Staramy się zrozumieć jej punkt
widzenia, nawet jeśli jest on daleki od
naszego.
SŁUCHANIE EMPATYCZNE MA NA
SŁUCHANIE EMPATYCZNE MA NA
CELU:
CELU:
Okazanie zrozumienia;
Wsparcie partnera rozmowy;
Zachęcenie go, do swobodnej
wypowiedzi, wyrażenia myśli i uczuć.
PODSTAWOWE ELEMENTY SŁUCHANIA
PODSTAWOWE ELEMENTY SŁUCHANIA
EMPATYCZNEGO :
EMPATYCZNEGO :
Wszystkie komunikaty niewerbalne
zachęcające do wypowiedzi i wyrażające
zainteresowanie jak : potakiwanie,
odzwierciedlanie, kontakt wzrokowy,
okazywanie mimiczne wrażenia;
Potwierdzanie zrozumienia, używane jako
wyraz aprobaty i wsparcia :„No tak, to
rzeczywiści bardzo nieprzyjemne…”
Nazywanie uczuć i emocji partnera
rozmowy :„Wygląda Pani na zasmuconą …”,
Parafraza, używana głównie jako wyraz
uważnego słuchania i zachęta do dalszej
wypowiedzi :„Czyli można powiedzie , że ma
Pani…”
SŁUCHANIE EMPATYCZNE
SŁUCHANIE EMPATYCZNE
Słuchanie empatyczne daje wsparcie i
poczucie zrozumienia. Dzięki temu,
wytwarza się dobry kontakt między
partnerami rozmowy. Nasz rozmówca może
znaleźć szanse samodzielnego poszukania
rozwiązań, przy naszym wsparciu.
Podczas słuchania empatycznego skupiamy
się na potrzebach i celach drugiej osoby.
SŁUCHANIE EMPATYCZNE
SŁUCHANIE EMPATYCZNE
„ Gdy zaczynamy słuchać tego, co
mówią pacjenci, dokonują się ważne
rzeczy. Poważniejsze skargi zostają
sprecyzowane i skierowane pod
właściwy adres.” (Lipkin)
„ Rozmawialiśmy dłuższą chwilę, aż
zaczeły stopniowo ujawnić się liczne
kłopoty [..]. Zaczęła także ufa mnie jako
swemu lekarzowi- ponieważ
zaakceptowałem ją taką jaka jest [..].”
(Belknap)
CO WPŁYWA NA ZACHOWANIA
CO WPŁYWA NA ZACHOWANIA
EMPATYCZNE?
EMPATYCZNE?
Temperament emocjonalny: w większym stopniu jest
on wynikiem działania czynników genetycznych niż
środowiskowych. W temperamencie zawierają się
prawdopodobieństwo reakcji oraz jej intensywność.
Wpływy środowiska: szczególnie dotyczy to relacji
uczuciowej miedzy dzieckiem, a rodziną (rodzicami).
Przyjmuje się założenie, że stosunki rodzinne,
stwarzają większe poczucie bezpieczeństwa i
bardziej przyczyniają się do wzrostu empatii.
Empatia jest uzależniona od wielu czynników
biologicznych i społecznych. Większą empatię potrafi
wykazać osoba, która ma podobną sytuacje, jest pod
wpływem podobnego środowiska.
BYCIE EMPATYCZNYM TO:
BYCIE EMPATYCZNYM TO:
postaw się w sytuacji pacjenta
pozostań wraz z nim w tym samym miejscu i
czasie
zadaj sobie pytanie, które on postawi tobie
postaraj się doznać tych samych uczuć,
których jak sądzisz doznaje chory
powiedz mu, co w tej sytuacji sam byś
uczynił
postąp wobec niego tak jak chciałbyś, żeby
postąpiono w stosunku do ciebie
A MOŻE ZABRAKŁO W TYM
A MOŻE ZABRAKŁO W TYM
KONTAKCIE EMPATII?...
KONTAKCIE EMPATII?...
TU TAKŻE BYŁABY WSKAZANA EMPATIA.
PODSUMOWANIE
„ Posługiwanie się empatią jest
umiejętnością niezbędną w przeprowadzaniu
wywiadu lekarskiego oznacza, że nauczymy
się dogłębnie rozumieć pacjentów[…]
Świadomość, że zostało się zrozumianym,
umacnia współpracę między pacjentem a
lekarzem” (Bellet i Maloney)
„ Aby opiekować się drugim człowiekiem,
muszę go zrozumieć, jak gdyby znalazł się w
jego wnętrzu. Muszę umieć patrzeć jego
oczami..” (M. Mayeroff)
PODSUMOWANIE
„ Lekarze mogą sądzić, że mają za
mało czasu na empatię. Ale na dłuższą
metę empatia może oszczędzić wiele
czasu i kosztów. Pacjent, który nie jest
przekonany, że lekarz go wysłucha,
czuje się osamotniony i wyalienowany”
(Bellet i Maloney)
BIBLIOGRAFIA:
BIBLIOGRAFIA:
„Empatia i rozwój moralny” Martin L.
Hoffman
„Empatia. O umiejętności współodczuwania”
Mark H. Davis Gdańskie Wydawnictwo
Psychologiczne, Gdańsk 1999
„Pacjent jak partner” T.Gordon
Materiały z Internetu
http://www.charaktery.eu