REHABILITACJA DZIECI ZE

REHABILITACJA DZIECI ZE

SCHORZENIAMI UKŁADU

SCHORZENIAMI UKŁADU

ODDECHOWEGO

ODDECHOWEGO

REHABILITACJA ODDECHOWA

REHABILITACJA ODDECHOWA



JEST CORAZ BARDZIEJ UZNAWANĄ METODĄ

JEST CORAZ BARDZIEJ UZNAWANĄ METODĄ

LECZENIA CHORÓB UKŁADU ODDECHOWEGO

LECZENIA CHORÓB UKŁADU ODDECHOWEGO



STANOWI UZUPEŁNIENIE LECZENIA

STANOWI UZUPEŁNIENIE LECZENIA

FARMAKOLOGICZNEGO, SKRACAJĄC CZAS

FARMAKOLOGICZNEGO, SKRACAJĄC CZAS

LECZENIA SZPITALNEGO

LECZENIA SZPITALNEGO



JEST ISTOTNYM ELEMENTEM PROCESU POWROTU

JEST ISTOTNYM ELEMENTEM PROCESU POWROTU

DO SPRAWNOŚCI I AKTYWNOŚCI ŻYCIOWEJ

DO SPRAWNOŚCI I AKTYWNOŚCI ŻYCIOWEJ

PACJENTÓW

PACJENTÓW

CELE REHABILITACJI W CHOROBACH

CELE REHABILITACJI W CHOROBACH

UKŁADU ODDECHOWEGO:

UKŁADU ODDECHOWEGO:



Poprawa wzorca oddechowego

Poprawa wzorca oddechowego



Poprawa wentylacji płuc

Poprawa wentylacji płuc



Usprawnienie drożności drzewa oskrzelowego

Usprawnienie drożności drzewa oskrzelowego



Zwiększenie wydolności i aktywności fizycznej

Zwiększenie wydolności i aktywności fizycznej



Poprawa ruchomości klatki piersiowej

Poprawa ruchomości klatki piersiowej



Poprawa jakości życia

Poprawa jakości życia



Zapobieganie zaostrzeniom choroby oraz hospitalizacjom

Zapobieganie zaostrzeniom choroby oraz hospitalizacjom

REHABILITACJA KOMPLEKSOWA

ZAWIERA:



naukę prawidłowego wzorca oddychania



naukę efektywnego kaszlu



techniki drenażowe i techniki wspomagające drenaż



pozycje ułożeniowe



gimnastykę ogólnie usprawniającą



inhalacje z użyciem leków wziewnych



edukację przewlekle chorych

WSKAZANIA DO REHABILITACJI

ODDECHOWEJ:



CHOROBY OBTURACYJNE



Astma oskrzelowa



Mukowiscydoza



Przewlekłe zapalenie oskrzeli



Ostre obturacyjne zapalenie oskrzeli z
zapaleniem płuc



Rozstrzenie oskrzeli

Rozstrzenie oskrzeli



CHOROBY RESTRYKCYJNE



Zniekształcenia klatki piersiowej



Choroby nerwowo- mięśniowe
przebiegające z zajęciem mm
oddechowych (np. choroba
Werdniga, Hoffmanna, Kugelberga-
Welandera)



Oraz:



Stan uzależnienia od respiratora



Okres przed i pooperacyjny



Dzieci chore na choroby płuc



Znaczna otyłość

TECHNIKI DRENAŻOWE

TECHNIKI DRENAŻOWE



FIZJOTERAPIA

FIZJOTERAPIA

KONWENCJONALNA

KONWENCJONALNA

:

:



DRENAŻ UŁOŻENIOWY

DRENAŻ UŁOŻENIOWY



TECHNIKI WSPOMAGAJĄCE

TECHNIKI WSPOMAGAJĄCE

DRENAŻ (oklepywanie,

DRENAŻ (oklepywanie,

wstrząsanie, uciski,

wstrząsanie, uciski,

wibracje klatki piersiowej)

wibracje klatki piersiowej)



TECHNIKI

TECHNIKI

ALTERNATYWNE

ALTERNATYWNE



TECHNIKA NATĘŻONEGO

TECHNIKA NATĘŻONEGO

WYDECHU

WYDECHU



TECHNIKA AKTYWNEGO

TECHNIKA AKTYWNEGO

CYKLU ODDECHOWEGO

CYKLU ODDECHOWEGO



DRENAŻ AUTOGENICZNY

DRENAŻ AUTOGENICZNY



TECHNIKA PODWYŻSZONEGO

TECHNIKA PODWYŻSZONEGO

CIŚNIENIA OSKRZELOWEGO

CIŚNIENIA OSKRZELOWEGO

(MASKA PEP)

(MASKA PEP)



TECHNIKA ZMIENNEGO

TECHNIKA ZMIENNEGO

CIŚNIENIA

CIŚNIENIA

OSKRZELOWEGO( FLUTTER)

OSKRZELOWEGO( FLUTTER)

DRENAŻ UŁOŻENIOWY

DRENAŻ UŁOŻENIOWY

POZYCJA DRENAŻOWA

POZYCJA DRENAŻOWA

DRENOWANA OKOLICA PŁUC

DRENOWANA OKOLICA PŁUC

1.

1.

Leżenie przodem

Leżenie przodem

(głowa w dół)

(głowa w dół)

Płaty dolne obu płuc

Płaty dolne obu płuc

2.Leżenie na lewym

2.Leżenie na lewym

boku

boku

Płat środkowy lewy

Płat środkowy lewy

3.Leżenie na prawym

3.Leżenie na prawym

boku z rotacją tułowia

boku z rotacją tułowia

do tyłu

do tyłu

Szczątkowy płat środkowy

Szczątkowy płat środkowy

lewy (języczek)

lewy (języczek)

4.Leżenie tyłem (głowa

4.Leżenie tyłem (głowa

w dół)

w dół)

Segmenty przednie

Segmenty przednie

płatów dolnych

płatów dolnych

5. Leżenie tyłem na

5. Leżenie tyłem na

wznak

wznak

Segmenty przednie obu

Segmenty przednie obu

płatów górnych

płatów górnych

6. Siad, tułów

6. Siad, tułów

pochylony do przodu

pochylony do przodu

Segmenty tylne obu

Segmenty tylne obu

płatów górnych

płatów górnych

DRENAŻ c.d.

DRENAŻ c.d.



Drenaż powinien być zakończony

Drenaż powinien być zakończony

technikami stymulującymi kaszel

technikami stymulującymi kaszel



U dzieci do 3-go roku życia jest to:

U dzieci do 3-go roku życia jest to:



ucisk podstawy języka szpatułką

ucisk podstawy języka szpatułką



ucisk na chrząstkę krtani

ucisk na chrząstkę krtani



U dzieci powyżej 3-go roku życia

U dzieci powyżej 3-go roku życia



technika natężonego wydechu

technika natężonego wydechu

WADY DRENAŻU:



Trudność w
utrzymaniu
niezależności



Refluks żołądkowo-
przełykowy



Niewydolność
krążeniowo-
oddechowa
(hipoksemia)

TECHNIKA NATĘŻONEGO WYDECHU

(Barbara Weber i Jennifer Pryor 1979)



CEL:



stymulacja do kaszlu



usunięcie wydzieliny z górnych oskrzeli



OPCJE STOSOWANIA:



natężony wydech przez otwarte usta („huff”)



kontynuowanie wydechu do momentu wystąpienia

skurczu mięśni klatki piersiowej i brzucha

DRENAŻ AUTOGENICZNY

J CHEVAILIER



I OBJĘTOŚĆ



Wydech kontynuowany jest do osiągnięcia zapasowej

objętości wydechowej (powietrze oddechowe dostaje się do

najniżej położonych oskrzeli)



II OBJĘTOŚĆ



Faza kumulacji, wydzielina gromadzi się w średnich oskrzelach



III OBJĘTOŚĆ



Polega na wykonywaniu szybkich wydechów i odkrztuszeniu

wydzieliny

TECHNIKA AKTYWNEGO CYKLU

TECHNIKA AKTYWNEGO CYKLU

ODDECHOWEGO

ODDECHOWEGO

ZALETY TECHNIKI AKTYWNEGO CYKLU

ZALETY TECHNIKI AKTYWNEGO CYKLU

ODDECHOWEGO

ODDECHOWEGO



Efektywność co

Efektywność co

najmniej taka jak

najmniej taka jak

fizjoterapii

fizjoterapii

konwencjonalnej

konwencjonalnej



Może być stosowana u

Może być stosowana u

pacjentów zależnych od

pacjentów zależnych od

tlenu i pacjentów z

tlenu i pacjentów z

hipoksemią

hipoksemią



Dostarcza pacjentom

Dostarcza pacjentom

dużej niezależności

dużej niezależności

TECHNIKA DODATNIEGO CIŚNIENIA OSKRZELOWEGO

TECHNIKA DODATNIEGO CIŚNIENIA OSKRZELOWEGO

(MASKA PEP)

(MASKA PEP)



Pacjent oddycha przez maskę typu

Pacjent oddycha przez maskę typu

anestezjologicznego z jednozaworową zastawką

anestezjologicznego z jednozaworową zastawką

dającą opór podczas wydechu

dającą opór podczas wydechu



Technika ta służy zapobieganiu zapadania oskrzeli

Technika ta służy zapobieganiu zapadania oskrzeli

podnosząc w nich ciśnienie w trakcie

podnosząc w nich ciśnienie w trakcie

wykonywania wydechu z oporem

wykonywania wydechu z oporem



Ciśnienie wydechowe dobierane jest

Ciśnienie wydechowe dobierane jest

indywidualnie do pacjenta i powinno wynosić 10-

indywidualnie do pacjenta i powinno wynosić 10-

20 cm H

20 cm H

2

2

O (przy niewielkim aktywnym wydechu)

O (przy niewielkim aktywnym wydechu)

TECHNIKA ZMIENNEGO CIŚNIENIA OSKRZELOWEGO-

TECHNIKA ZMIENNEGO CIŚNIENIA OSKRZELOWEGO-

FLUTTER

FLUTTER



Oddychanie na flutterze pozwala na samodzielne

Oddychanie na flutterze pozwala na samodzielne

oczyszczenie oskrzeli

oczyszczenie oskrzeli



Stalowa kulka wprowadzana jest w drgania falą

Stalowa kulka wprowadzana jest w drgania falą

powietrza wydechowego i wytwarza zmienne

powietrza wydechowego i wytwarza zmienne

ciśnienie wewnątrz oskrzelowe wynoszące od 0,8 –

ciśnienie wewnątrz oskrzelowe wynoszące od 0,8 –

25 H

25 H

2

2

O

O



Odpowiednia częstotliwość drgań kulki wywołuje

Odpowiednia częstotliwość drgań kulki wywołuje

drgania ścian oskrzeli, co sprzyja ich oczyszczaniu

drgania ścian oskrzeli, co sprzyja ich oczyszczaniu



Pacjent wykonuje 8 wydechów przez flutter,

Pacjent wykonuje 8 wydechów przez flutter,

5 spokojnych wydechów i 2 „huffy”

5 spokojnych wydechów i 2 „huffy”