Materiały stykowe
Rodzaje zestyków:
• Zestyki rozłączne, zwane również
zestykami przerywowymi, są
elementami wszelkiego rodzaju
łączników. Składają się z dwóch
styków które bądź stykają się ze sobą ,
zamykając w ten sposób obwód
prądowy bądź się od siebie oddalają
powodując otwarcie obwodu i
przerwanie płynącego w nim prądu.
• Zestyki rozłączne musza być dostosowane nie tylko
do przewodzenia prądu o odpowiedniej wartości,
lecz także do wszelkich stanów przejściowych,
wywołanych zjawiskami łączeniowymi. Podczas
wyłączania obwodu miedzy stykami powstaje
często wyładowanie elektryczne w postaci iskrowej
lub łukowej. Wywołane jest ono indukcyjnością
obwodu. Prąd nie może zaniknąć w obwodzie,
nawet przy rozwartych stykach , dopóki
zmagazynowana w nim energia
elektromagnetyczna nie zostanie rozproszona.
Wyładowania te powodują uszkodzenia powierzchni
stykowych wskutek ich stapiania, erozji, utleniania.
• Zestyki ślizgowe występują w trakcji
elektrycznej , służąc do zbierania prądu
z przewodu lub szyny oraz w maszynach
elektrycznych , gdzie służą do łączenia
uzwojeń wirników elektrycznych z
obwodami zewnętrznymi , ślizgając się
po wirujących pierścieniach lub
komutatorach (,,szczotki elektryczne”).
Co to jest rezystancja
zestykowa i od jakich
czynników zależy?
• Jeśli wzięlibyśmy dwa pręty z tego samego materiału
przewodzącego, jeden przecięty a drugi jednolity, i
przyłożyli do nich napięcie, to okaże się że ich
rezystancje są różne - jednolitego jest mniejsza od
przeciętego, przy czym różnicę stanowi rezystancja
zestyku. Na rezystancję zestyku R
K
składają się: R
K
= R
n
+ R
p
• Rn - rezystancja warstw nalotowych(tlenków, siarczków),
których powstawanie zależy od materiału zestyku,
intensywności środowiska i ich temperatury
• Rp - rezystancja przewężenia (wywołana nierównościami
powierzchni stykowych, zależy w dużym stopniu od
dokładności obróbki tych powierzchni, a także od siły
docisku).
• W miarę upływu czasu i liczby
zadziałań rezystancja zestyku
ulega zmianom, z powodu:
- opalania się styków,
- wędrówki materiału stykowego,
- erozji mechanicznej,
- tworzenia się warstw nalotowych
• Rezystancja przewężenia jest w dużej mierze zależna od
siły docisku i temperatury styków. Ze wzrostem
temperatury zwiększa się rezystywność materiału
stykowego i zwiększa się plastyczność materiału. Praca
zestyku w temp. bliskiej temperatury topnienia
materiału może doprowadzić do szczepienia się styków.
Następuje to tym łatwiej im materiał stykowy ma
większą skłonność do dyfundowania przez powierzchnie
styczności. W miarę upływu czasu i liczby zadziałań
rezystancja zestyku ulega zmianom. Przyczyną tego są
: opalanie styków , wędrówka materiału stykowego ,
erozja mechaniczna , tworzenie się warstw nalotowych.
Opalanie się styków
•
jest ono wywołane ciepłem , które wydziela się przy
łączeniach. Przy rozwieraniu styków występuje
znaczne zwiększenie rezystancji przewężenia.
połączone z intensywnym wydzielaniem ciepła
Joule`a a następnie powstaje łuk elektryczny.
Temperatura styków może silnie wzrosnąć tak, że
materiał styków ulega lokalnemu stopieniu, a nawet
odparowaniu. Przechodzenie materiału z jednego
styku na drugi zwane jest wędrówką materiału. W
łącznikach prądu stałego, w których występuje łuk
elektryczny, materiał przenoszony jest z katody na
anodę. W łącznikach prądu przemiennego zjawisko
wędrówki materiałów występuje znacznie słabiej
Erozja mechaniczna
powierzchni styków powstaje
na skutek narażeń
mechanicznych,
towarzyszących zamykaniu
zestyku (uderzenia, wibracje,
tarcie itp.). Erozja
mechaniczna występuje
przede wszystkim w
aparatach przeznaczonych do
dużej liczby łączeń np.
stycznikach.
Materiały na zestyki
rozłączne
• Materiałami stykowymi są czyste metale szlachetne,
takie jak : srebro, złoto, platyna i pallad. Z metali
nieszlachetnych najczęściej używa się : miedz,
wolfram i molibden. Do zalet miedzi należy zaliczyć :
dużą konduktywność , dobrą przewodność cieplną ,
podatność na obróbkę, łatwość lutowania,
stosunkowo niską cenę. Wadami natomiast są:
łatwość tworzenia się warstw nalotowych z
półprzewodzących tlenków i siarczków , niska
granica plastyczności i dość niska temperatura
topnienia.Wolfram i molibden łatwo się utleniają ale
dzięki wysokiej temperaturze topnienia są odporne
na opalanie i wykazują dobre własności mechaniczne.
Charakterystyka
materiałów stykowych
Miedz:
• WŁASNOŚĆ : metal tani,skłonny
do tworzenia warstwy tlenków i
siarczków .
• ZASTOSOWANIE : Wymagany
silny docisk. Łączniki wysokiego
napięcia, wyłączniki olejowe
Srebro:
• WŁASNOŚĆ : Metal szlachetny,
wrażliwy na działanie siarki i
siarczków , łatwy do spawania , niska
temp. topnienia , dość łatwy do obróbki
• ZASTOSOWANIE : Nie nadaje się na
styki podlegające ścieraniu .Nie nadaje
się przy dużych prądach. Teletechniczne
styki dociskowe i wtykowe.
Złoto:
• WŁASNOŚĆ: chemicznie odporne, mała
rezystancja przejścia, skłonne do upalania
,zaspawania styków i wędrówki materiału
, nie wielka trwałość duża ścieralność ,
duża stabilność rezystancji przejścia
• ZASTOSOWANIE: Pokrycia
galwaniczne.Pozłacanie wtyczek ,
wybieraków styków nitowych w
przekaźnikach teletechnicznych.
Platyna:
• WŁASNOŚĆ : odporna na zużycie
mechaniczne i elektryczne, mała
przewodność elekt. Podatna na
wędrówkę materiału , odporna na
upalanie i korozje. Bardzo droga.
• ZASTOSOWANIE :Styki o dużej
niezawodności działania .
Pallad:
• WŁASNOŚĆ: Bardzo twardy i
odporny na upalanie, podatny na
formowanie ,tańszy niż platyna.
• ZASTOSOWANIE: Styki
teletechniczne, przekaźniki, styki
do migaczy, pokrycie galwaniczne.
Wolfram:
• WŁASNOŚĆ: Bardzo wysoka temp.
topnienia, największa odporność na
upalanie styków i spawanie , duża
twardość, duże utlenianie przy
łączeniach
• ZASTOSOWANIE: Styki zapłonowe w
silnikach spalinowych. Styki
impulsowe w wybierakach.Styki opalne
w wyłącznikach
Molibden:
• WŁASNOŚĆ: Skłonny do
utleniania bardziej niż wolfram,
skłonny do upalania mniej niż
wolfram
• ZASTOSOWANIE: Wyłączniki
wysokiego napięcia
Srebro-miedz:
• WŁASNOŚĆ: Materiał twardszy niż
srebro, mniej skłonny do upalania niż
srebro, mniej łatwy do spawania.
• ZASTOSOWANIE: Łączniki
krzywkowe. Pierścienie ślizgowe przy
średnich obciążeniach stosowane przy
większych narażeniach mechanicznych
niż srebro w stycznikach.
Srebro-kadm:
• WŁASNOŚĆ: Mniej skłonny do
sczepiania niż srebro, sprzyja
gaszeniu łuku, odporny na wędrówki
materiału, wrażliwy na działanie
siarki i związków siarki
• ZASTOSOWANIE: Łączniki
krzywkowe , styczniki silnie obciążone
prądowo, przekaźniki prądu stałego
Srebro-pallad:
• WŁASNOŚĆ: Materiał wrażliwy na
siarkę , odporny na spawanie , sprzyja
gaszeniu luku ,odporny na wędrówkę
materiału
• ZASTOSOWANIE: Łączniki krzywkowe,
styczniki pracujące przy dużych prądach.
Styczniki dźwigowe. Styki przekaźników,
styki łączników miniaturowych , styki
wyłączników trakcyjnych.
Srebro-wolfram:
• WŁASNOŚĆ: Materiał skłonny do
utleniania , odporność na upalanie
zwiększa się z zawartością wolframu ,
twardy , wysoka temp. topnienia i
mięknienia, styki wymagają dużych
nacisków
• ZASTOSOWANIA: Styki wyłączników
w lokomotywach i dźwigach , styki w
wyłącznikach niskiego napięcia.
Srebro-grafit:
• WŁASNOŚĆ: Materiał bardzo odporny
na spawanie, dość skłonny do upalania
styków , łatwość poślizgu , mała
rezystancja przejścia, nie odporny na
działanie siarki i związków siarki.
• ZASTOSOWANIE: Samoczynne
wyłączniki instalacyjne. Styki
ślizgowe, .niskonapięciowe łączniki
małej mocy.
Jakie materiały są
stosowane na zestyki
ślizgowe?
• metalografit - (proszki grafitu spiekane w temp. < 1000°C z
proszkami miedzi lub srebra),
• brązowo-grafitowe - silniki i prądnice wysokiego napięcia
• srebrowo-grafitowe - urządzenia specjalne
• ze zmienną zawartością miedzi - maszyny niskonapięciowe
• węglografit (proszki grafitu, sadzy i koksów z lepiszczami,
wypalane w temp. >1000°C)
• twarde - do pracy w trudnych warunkach
• średniej twardości - do prądnic i silników średniej i małej mocy
• grafit - (proszki grafitu prasowane i wypalane w temp. od 200°C
do powyżej 1000°C) - zależnie od technologii i materiału
lepiszcza: grafitowe, elektrografitowe,
• elektrografit - SEG - (skład jak węglografit, proces grafityzacji
prowadzony powyżej 3000° C) - wykonuje się: miękkie, twarde i
średnio twarde.