Najczęściej stosowane
odtrutki
w Toksykologii Klinicznej
Acetylocysteina:
Przy ostrym uszkodzeniu wątroby
spowodowanym przez
acetylaminochinon
140 mg/kg m.c. co 4 godz./doba
następnie po 70 mg/kg m.c.
Alkohol etylowy
W zatruciach metanolem, glikolem etylenowym
20-30% przez sondę lub 10% dożylnie ( 55 ml
absolutnego etanolu + 500 ml 0,9 % soli
fizjologicznej).
U alkoholików i dializowanych dawka o 1/3
wyższa.
Utrzymać poziom etanolu we krwi 1/2 promille.
Antizol - fomepizol
W zatruciach metanolem, glikolem
etylenowym
(zamiast alkoholu etylowego)
15 mg/kg m. c. (do 1 g.) dożylnie
następnie 10 mg/kg m. c. co 12 godzin
Atropina:
w zatruciach pestycydami głównie
fosforoorganicznymi i
karbaminianami.
po 0,5 - 1 mg co 5-10 min.
dla opanowania wydzieliny w drogach
oddechowych i bradykardii.
I.Azotyn amylu, II.azotyn sodu,
III.dimetyloaminofenol (4-
DMAP)
IV. Kelocjanor (wersenian
dwukobaltowy
-Dicobalt EDTA),
V. Tiosiarczan sodowy (Natrium
thiosulfuricum,
W zatruciach związkami cyjanowymi:
I. do wdychania 2-4 kropli na waciku i powtarza co kilka
minut
II. dożylnie 10 ml 3 % roztworu
III. 3-4 mg/kg m. c. dożylnie
.
IV. 300-600 mg dożylnie, następnie 50 ml 40% glukozy
(powtórzyć po 5 min.)
V. 25% , 50 ml dożylnie ( po uprzednim podaniu
azotanów)
Benzylopenicylina
W zatruciu muchomorem
sromotnikowym:
250 mg/24 h, w dawkach podzielonych
Bromokryptyna (Parlodel)
w złośliwym zespole neuroleptycznym:
5 mg co 4-12 godzin
potem przez 3 dni co 8-12 godzin
Desferal
W zatruciach związkami żelaza:
0,5 - 1 g (do 6 g w ciągu doby)
dożylnie lub domięśniowo
Glukagon
W zatruciach beta-blokerami ,
blokerami kanału wapniowego:
5mg/kg m.c .i v.
następnie 1-5 mg/godz.
Silibinina
W zatruciach muchomorem
sromotnikowym:
20-50 mg/24 h przez 48 h
Siarczan fizostygminy
w zatruciach lekami zespołu
cholinolitycznego:
0,5 - 2 mg dożylnie (powtórzyć po 5-10
min.)
lub w wolnym wlewie kroplowym
30 mg w 500 ml 5% glukozy
Przyszłość toksykologii
przeciwciała monuklearne
Antagonista digoksyny Fab
(Digibind - Wellcome)
Specyficzne przeciwciała
przeciwko trójcyklicznym
antydepresantom
Wskazania do podania
preparatu Digibind
• Zagrażające życiu zaburzenia rytmu nie
reagujące na konwencjonalne leczenie
• Objawy wstrząsu kardiogennego lub gwałtownie
rozwijająca się niewydolność krążenia
• Hyperkaliemia (K > 5,0 mmol)
• Stężenie digoksyny w surowicy powyżej 10
ng/ml u dorosłych i 5 ng/ml u dzieci
• Zatrzymanie krążenia
Dawka preparatu Digibind przy
zatruciu znaną ilością tabletek
digoksyny a 0,25 mg
Liczba tabletek spożytych
przez chorego
Dawka preparatu
Digibind (fiol.)
25
9
50
17
75
25
100
34
150
50
200
67
40 mg preparatu Digibind wiąże 0,6 mg Digoksyny
Dawka preparatu Digibind (fiolki) w
zależności od stężenia digoksyny w
surowicy u osób dorosłych
Stężenie digoksyny w surowicy (ng/ml)
Waga
pacjenta (kg)
1
2
4
8
12 16 20
40
0,5
1
2
3
5
7
8
60
0,5
1
3
5
7
10 12
70
1
2
3
5
9
11 14
80
1
2
3
7
10 13 16
100
1
2
3
8
12 15 20
Dawka preparatu Digibind (mg) w
zależności od stężenia digoksyny w
surowicy u dzieci
Stężenie digoksyny w surowicy (ng/ml)
Waga
pacjenta (kg)
1
2
4
8
12 16 20
1
0,4
1
1,5
3
5
7
8
3
1
3
5
10 15 19 24
5
2
4
8
16 24 32 40
10
4
8
16 32 48 64 80
20
8
15 32 64 96 128 160