Przełom nadnerczowy
Ostra niedomoga nadnerczy
Ostra niedomoga nadnerczy u noworodków
i niemowląt przebiega z reguły gwałtownie.
Przyczyny:
uszkodzenia okołoporodowe mogące powodować krwotoki
do nadnerczy
w przebiegu posocznicy (głównie mieingokokowej) mogą występować
wylewy do nadnerczy – tzw. zespół Waterhause’a-Friedrichsena
wrodzone defekty syntezy kortykosteroidów
wrodzona hipoplazja nadnerczy
Czynnik wyzwalający:
Zakażenie
Zabieg chirurgiczny
uraz
Na początku:
nudności, wymioty, biegunka
zmniejszenie masy ciała
czasem bóle brzucha, wysoka gorączka
Następnie:
spadek ciśnienia tętniczego krwi
objawy zapaści z bezmoczem (mocznica przednerkowa)
drgawki, utrata przytomności, śpiączka
Zaburzenia elektrolitowe mogą nie być wyraźne
w początkowym okresie przełomu.
Ostra niedomoga nadnerczy –
objawy
Schemat
steroidogenezy nadnerczowej
cholesterol
pregnenolon
progsteron
11-dezoksy-
kortykosteron
17-OH-
progsteron
17-OH-
pregnenolon
kortykosteron
18-OH-
kortykosteron
aldosteron
11-dezoksykortyzol
kortyzol
DHEA
androstendi
on
androstendi
ol
estron
testosteron
estradiol
DHEA-S
A
– 20,22-desmolaza
B
– dehydrogenaza
3- β-
hydroksysteroidowa
C
– 21- -hydroksylaza
D
– 11- β-hydroksylaza
E
- 17- -hydroksylaza
A
A
B
B
B
B
C
C
C
C
D
D
D
D
E
E
E
E
wyrównanie hipowolemii, hipoglikemii
i zaburzeń elektrolitowych
podanie glikokortykosteroidów
i mineralokortykosteroidów
podanie leków podwyższających
ciśnienie krwi
opanowanie ewentualnego zakażenia
Leczenie przełomu
nadnerczowego
(1)
Płyny:
0,9% NaCl i 5% glukoza w proporcji 1:1
lub 1:2 w zależności od stanu
odwodnienia i hipoglikemii, w
ilości 50 – 150 mL/kg/dobę, ok. 2500
mL/m
2
powierzchni ciała
we wlewie i.v.
można podać osocze 10 mL/kg/dobę
Leczenie przełomu
nadnerczowego
(2)
Glikokortykosteroidy: hydrokortyzon
50 mg/kg/dobę 250 mg/m
2
/dobę
20% dawki podać dożylnie na początku
wlewu
następnie co 3-6 godzin 50 mg/m
2
Mineralokortykosteroidy:
dezoksykortykosteron
(DOCA)
2 – 5 mg/dobę
Leczenie przełomu
nadnerczowego
(3)
Wyrównanie kwasicy przez podanie
wodorowęglanu sodowego odpowiednio
do danych gazometrii
W ciężkiej zapaści naczyniowej
epinefryna 0,1 – 0,2 mg i.m. lub i.v.,
jednorazowo lub wielokrotnie.
Stosować po uprzednim podaniu
hydrokortyzonu
.
Antybiotyki
dla opanowania zakażenia.
Leczenie przełomu
nadnerczowego
(4)
Podczas leczenia kontrolować:
diurezę
ciśnienie krwi
glikemię
pH krwi
jonogram surowicy
Leczenie przełomu
nadnerczowego
(5)
Przewlekła niedoczynność kory
nadnerczy – choroba Addisona –
etiologia
Podłoże autoimmunologiczne;
choroba Addisona może kojarzyć się
z zapaleniem tarczycy,
nadczynnością tarczycy,
niedoczynnością przytarczyc,
cukrzycą, niedokrwistością złośliwą.
Dużą rolę przypisuje się zakażeniu
gruźliczemu lub grzybiczemu.
ogólne osłabienie (100%)
nadmierna pigmentacja otoczek brodawek
sutkowych, blizn, kolan, łokci, okolicy
narządów płciowych, śluzówek(94%)
nudności, bóle brzucha, wymioty (85%)
biegunka (21%)
wzmożony apetyt na słone potrawy
hipotensja
bóle mięśniowe, bóle głowy
Choroba Addisona – objawy
Hydrokortyzon 20 – 30 mg/m
2
w 3 dawkach (połowa dawki rano);
czasem Cortinef
0,1 mg/dobę
Choroba Addisona – leczenie
dotyczy wszystkich warstw kory nadnerczy
wrodzony niedorozwój nadnerczy
wrodzony przerost nadnerczy z niedoborem StAR
torbiele nadnerczy
zniszczenie lub martwica nadnerczy
choroba Addisona
AIDS
adrenoleukodystrofia
jatrogenna (obustronne usunięcie nadnerczy, leki)
Pierwotna niedoczynność
kory nadnerczy
(1)
z niedoborem mineralo- i glikokortykosteroidów
:
wrodzony przerost nadnerczy (niedobór 21-
hydroksylazy, dehydrogenazy 3-hydroksysteroidowej)
z niedoborem glikokortykosteroidów:
wrodzony przerost nadnerczy (niedobór
21-hydroksylazy, 11-hydroksylazy)
niewrażliwość na ACTH
zespół „3A”
z niedoborem mineralokortykosteroidów
z niedoborem androgenów
Pierwotna niedoczynność
kory nadnerczy
(2)
podwzgórzowa:
bezmózgowie
urazy, guzy
przysadkowa
wielohormonalna niedoczynność przysadki
(wrodzona, zespół pustego siodła, po
usunięciu lub naświetlaniach przysadki)
martwica przysadki
izolowany niedobór ACTH
guzy wewnątrzsiodłowe
Wtórna niedoczynność
kory nadnerczy
(1)
ekspozycja na kortykosteroidy
zespół Cushinga u matki lub leczenie
steroidami w czasie ciąży
jatrogenna: długotrwałe leczenie
glikokortykosteroidami
Wtórna niedoczynność
kory nadnerczy
(2)
znaczny niedobór kortyzolu i aldosteronu
objawy w 1 lub 2 tygodniu życia
utrata łaknienia, wymioty, biegunka,
postępujący spadek masy ciała, apatia
odwodnienie hiponatremiczne
hiperkaliemia, hiponatremia,
hipochloremia, hipoglikemia
Niedobór 21-
hydroksylazy
zespó
ł
utraty soli
Wywiad rodzinny
w rodzinie dziecko z rozpoznanym wpn
wcześniejsze niewyjaśnione zgony noworodków
lub niemowląt (zwłaszcza chłopców)
Objawy związane z niedoborem
mineralokortykosteroidów
typowe objawy zespołu utraty soli u noworodka
objawy sugerujące zwężenie odźwiernika
stany odwodnienia trudno poddające się leczeniu
Niedobór 21-
hydroksylazy
zespó
ł
utraty soli
rozwój ostrej niewydolności kory
nadnerczy
PRZEŁOM NADNERCZOWY
odwodnienie hiponatremiczne
zapaść naczyniowa
zaburzenia czynności serca (migotanie
komór)
z powodu hiperkaliemii
ZGON
DZIECKA
Niedobór 21-hydroksylazy
zespół utraty soli -
przypadki
nieleczone
szybkie wyrównanie zaburzeń wodno-
elektrolitowych
początkowo 0,9% NaCl + 5% glukoza
(1 : 1)
20 mL/kg m.c. przez pierwszą godzinę,
100 – 150 mL/kg m.c. na dobę
skład płynów dobiera się pod kontrolą
jonogramu, RKZ, glikemii
PRZEŁOM NADNERCZOWY
LECZENIE
hydrokortyzon
200 mg/m
2
pow. ciała / dobę
dożylnie, w 4 dawkach
podzielonych
(w tej
dawce preparat wykazuje również działanie
mineralokortykosteroidowe)
W miarę dawek hydrokortyzonu,
pacjenci mogą wymagać dołączenia lub
dawki mineralokortykosteroidów
PRZEŁOM NADNERCZOWY
LECZENIE
zwalczanie hiperkaliemii
10% roztwór chlorku wapnia
0,2 – 0,3 mL/kg m.c. powoli
dożylnie
po uzyskaniu poprawy stanu ogólnego:
dawki hydrokortyzonu, zmiana
drogi podawania na doustną, przewlekłe
leczenie substytucyjne preparatami gliko-
i mineralokortykosteroidów
przez całe życie
PRZEŁOM NADNERCZOWY
LECZENIE