DEFICYT
BUDŻETOWY
I
DŁUG PUBLICZNY
BIBLIOGRAFIA:
•
D. Begg, Mikroekonomia, wyd.2,
Warszawa 1996r.
•
M. Nasiłowski, System rynkowy,
Warszawa 1998r.
•
http://www.dlugpubliczny.org.pl
ROLA PAŃSTWA W
GOSPODARCE
Państwo odgrywa ważną rolę w gospodarce.
Ustanawia przepisy prawa, kupuje dobra
poczynając od najdrobniejszych jak zakup
długopisów kończąc na samolotach.
Państwo świadczy także usługi takie jak
obrona narodowa oraz dokonuje
płatności takich jak emerytury czy zasiłki.
Nakładając podatki , a także zaciągając
pożyczki państwo ma olbrzymi wpływ na na
ceny, stopy procentowe czy wielkość
produkcji.
Źródło: D. Begg, Mikroekonomia, wyd.2, Warszawa 1996r
.
DEFICYT BUDŻETOWY
Rodzaje deficytu budżetowego:
Deficyt budżetowy
rzeczywisty
– różnica
pomiędzy
dochodami a wydatkami państwa.
Deficyt budżetowy
strukturalny
- (deficyt przy
pełnym
zatrudnieniu) wystąpiłby wtedy gdy nie ma
bezrobocia.
Deficyt budżetowy
cykliczny
- różnica pomiędzy
deficytem rzeczywistym a strukturalnym.
DOCHODY I WYDATKI
PAŃSTWA
DOCHODY:
podatki bezpośrednie (od dochodu; w świecie 15-70%)
podatki pośrednie zawarte w cenie produktu, są zawsze
cenotwórcze (np. podatek VAT - od wartości dodanej, podatek
obrotowy)
kary, grzywny (np. za zanieczyszczanie środowiska naturalnego)
opłaty skarbowe
część zysku przedsiębiorstw, których państwo jest właścicielem,
lub współwłaścicielem.
WYDATKI:
wydatki związane z tradycyjnymi funkcjami państwa: (obrona
narodowa, administracja i wymiar sprawiedliwości)
wydatki związane z realizacją celów społecznych (oświata, kultura,
ochrona zdrowia, świadczenia socjalne)
wydatki związane z interwencjami w gospodarce (subwencje,
dotacje)
wydatki na obsługę zadłużenia zewnętrznego i wewnętrznego
CO POWODUJE POWSTANIE
DEFICYTU BUDŻETOWEGO?
Nadmierne wydatki budżetowe
np. na :
militaryzację
gospodarki,
rozbudowanie
administracji państwowej, inwestycje publiczne,
transfery, wysokie koszty obsługi kosztu długu
zagranicznego i wewnętrznego).
Zbyt niskie dochody budżetowe
, które z kolei
mogą wynikać z niskiej stopy opodatkowania,
mało skutecznego systemu ściągania podatków,
czy też ze spadającego poziomu produkcji i
dochodu narodowego. Dlatego też deficyt jest z
reguły większy w okresie recesji gospodarczej,
gdy dochód narodowy spada i mniejszy w okresie
ożywienia, kiedy dochód narodowy wykazuje
znaczny wzrost.
Źródło: M. Nasiłowski, System rynkowy, Warszawa 1998r. str. 211-214
CO POWODUJE POWSTANIE
DEFICYTU BUDŻETOWEGO?
Oczekiwania społeczeństwa
, że państwo
będzie
spełniać
funkcję
gwaranta
bezpieczeństwa socjalnego, finansując cześć
konsumpcji mniej zamożnych grup społecznych.
Sposób uchwalania budżetu
w systemie
parlamentarnym. Różne siły społeczne- z jednej
strony
zainteresowane
są
minimalizacją
podatków, z drugiej zaś maksymalizacją
wydatków.
Natomiast
nikt
nie
jest
zainteresowany w zrównoważeniu dochodów z
wydatkami.
200
800
E
ILUSTRACJA DEFICYTU, RÓWNOWAGI
I NADWYŻKI BUDŻETU PAŃSTWA
Równowaga budżetu w punkcie E zostanie osiągnięta przy poziomie
dochodu narodowego 800, ponieważ właśnie wtedy wydatki z
budżetu państwa są równe iloczynowi stopy podatkowej i wysokości
produktu krajowego brutto. Oznacza to ,że 200= 0,25 *800
λ
tg λ= wysokość stopy podatkowej
Źródło: opracowanie własne na podstawie M. Nasiłowski, System rynkowy, Warszawa 1998r.
SPOSOBY FINSOWANIA
DEFICYTU BUDŻETOWEGO:
Zaciąganie kredytów w bankach komercyjnych
Powoduje zmniejszenie możliwości kredytowych dla sektora
prywatnego, co jest niekorzystne dla inwestorów prywatnych,
bo może spowodować wzrost stopy procentowej kredytów.
Nazywa się to efektem wypierania.
Zmniejszenie
wydatków
przez
rząd
Najprostszą metodą walki z deficytem są drastyczne cięcia w
wydatkach budżetowych w celu ich dostosowania do
osiąganych dochodów. Powoduje to zmniejszenie nakładów na
oświatę, kulturę, służbę zdrowia itp. Może to doprowadzić do
wielu negatywnych następstw w rozwoju społeczno-
gospodarczym kraju oraz w stanie zdrowia społeczeństwa.
Poza tym tego typu cięcia mogą poprawić sytuację chwilowo.
Zmniejszenie wydatków prowadzi do obniżenia popytu i
zahamowania wzrostu dochodu narodowego. W efekcie to co
budżet zyska w dłuższym okresie straci.
SPOSOBY FINSOWANIA
DEFICYTU BUDŻETOWEGO:
Zwiększanie długu publicznego
Dług publiczny to całkowita kwota zadłużenia rządu w
formie należytej zapłaty, z tytułu sprzedanych
papierów wartościowych skarbu państwa, w celu
pokrycia deficytu budżetowego. Możliwości finansowania
deficytu publicznego z rosnącym zadłużeniem publicznym
zależą od stopnia chłonności i poziomu rozwoju rynku
kapitałowego. Skarb państwa emituje obligacje i sprzedaje je
na wolnym rynku. Obligacje te charakteryzują się wysoką
płynnością. Wykupywanie starych obligacji wraz z odsetkami
następuje zwykle z dochodów pochodzących z emisji nowych
obligacji. Powoduje to stały wzrost zadłużenia publicznego.
Jeśli rynek jest chłonny i rozwinięty to obligacje znajdują
swoich nabywców. Jeżeli rynek jest niechłonny to aby
sfinansować deficyt budżetowy, niesprzedane obligacje musi
wykupić bank centralny (zwykle w drodze emisji pieniądza, co
może uruchomić spiralę inflacji).
RÓŻNE PODEJEJŚCIA
BUDŻET ZRÓWNOWAŻONY
Ekonomia neoklasyczna reprezentuje pogląd ,że
budżet
państwa
podobnie
jak
budżet
gospodarstwa
domowego
powinien
być
zrównoważony. W zdrowej gospodarce nie należy
wydawać więcej niż wynoszą dochody danego
podmiotu gospodarczego. Niektórzy ekonomiści
uważają ,że zasada równoważenia dochodu jest
słuszna w odniesieniu do władz lokalnych oraz
gospodarstw domowych chociaż i tu istnieje
możliwość pokrycia części wydatków za pomocą
kredytu. Budzi ona jednak wątpliwości w
odniesieniu do całej gospodarki narodowej.
RÓŻNE PODEJEJŚCIA
ZASADA KEYNSA
Zasada stworzona w latach trzydziestych
przez Johna Maynarda Keynesa. Uważał on ,że
w rozwiniętej gospodarce rynkowej występuje
zjawisko
niedostatecznego
popytu
konsumpcyjnego i inwestycyjnego w stosunku
do
dużych
możliwości
podaży
dóbr
konsumpcyjnych i inwestycyjnych. W takiej
sytuacji finansowanie deficytu budżetowego,
długiem publicznym może być źródłem
dodatkowego popytu wpływającego korzystnie
na wzrost dochodu narodowego.
10 krajów o najmniejszym
zadłużeniu publicznym w 2009
roku
Źródło: Międzynarodowy Fundusz Walutowy, World Economic Outlook X 2010
Źródło:
http://informatykagospodarcza.2taj.net/pytania_na_egzamin_magisterski/WS22_deficyt_budz
etowy
źródło: http://www.cmavision.com/market-data
PRAWDOPODOBIEŃSTWO
BANKRUCTWA
Jakie kraje i kiedy
ogłosiły bankructwo?
Na zadłużeniu publicznym można bankrutować na różne sposoby. Po
pierwsze, trzeba rozróżnić bankructwo na zadłużeniu wewnętrznym (w
uproszczeniu: długi wobec własnych obywateli danego państwa) i
zewnętrznym (w uproszczeniu: wobec zagranicznych instytucji).
W latach 1990-2009 zbankrutowały między innymi:
na zadłużeniu zagranicznym :
Argentyna (2001 rok), Wybrzeże Kości Słoniowej (2000), Ekwador
(1999 i 2008), Indonezja (1998 i 2000), Kenia (2001), Nigeria (2001 i
2005), Paragwaj (2002), Rosja (1998), RPA (1993), Turcja (prawie,
pomoc MFW w 2000), Urugwaj (2003), Wenezuela (1995 i 2004),
Zimbabwe (2000).
na zadłużeniu wewnętrznym:
Argentyna (2000 rok), Argentyna (2007), Ekwador (1999), Angola
(1992), Rosja (1998), Sri Lanka (1996), Wenezuela (1998), Zimbabwe
(2006).
RÓŻNICE W
DEFINIOWANIU DŁUGU
PUBLICZNEGO
Rząd polski i Komisja Europejska różnie definiują dług
publiczny. Kluczowe znaczenie ma tu klasyfikacja
Krajowego Funduszu Drogowego (KFD), który według
Komisji Europejskiej jest częścią sektora finansów
publicznych, a według rządu nie. Niestety prawda jest taka,
że to Komisja Europejska ma rację – długi zaciągnięte przez
KFD spłacają polscy podatnicy. Zresztą polski rząd poniekąd
zgadza się z argumentami Komisji Europejskiej i oblicza
zawsze dług publiczny według obu kategorii: unijnej i
krajowej. Po co więc całe to zamieszanie? Krajowa
metodologia powstała niemal tylko i wyłącznie po to, żeby
zmniejszyć ryzyko przekroczenia progu ostrożnościowego
wynoszącego 55%, który nakłada na rząd konkretne,
obowiązkowe oszczędności. A że oszczędności nie są
popularne, rząd woli zmienić definicję długu, niż zacząć
oszczędzać.
DŁUG PUBLICZNY POLSKI
DŁUG PUBLICZNY
POLSKI:
ok. 766 666 160 900 zł.
DŁUG PUBLICZNY POLSKI
W PRZELICZENIU NA
JEDNEGO MIESZKAŃCA:
ok. 20 132 zł.