1

Zgodnie z nimi system

ratownictwa powinien

gwarantować:

 możliwość szybkiego alarmowania i powiadamiania

przy pomocy zunifikowanych środków łączności;

 przybycie na miejsce zdarzenia wyspecjalizowanych

jednostek ratowniczych w czasie zgodnym z
określonymi normami czasowymi;

 podjęcie na miejscu zdarzenia we właściwym czasie,

właściwych czynności ratowniczych;

 odpowiedni do potrzeb, specjalistyczny transport

poszkodowanych;

 przyjęcie do najbliższego, stosownego do potrzeb

Szpitalnego Oddziału Ratunkowego z
uwzględnieniem norm czasowych (“ złota godzina”)

2

W ramach tworzenia

koncepcji systemu

ratownictwa powinno

uwzględnić się:

 analizę i profilaktykę nadzwyczajnych zagrożeń;
 określenie struktur organizacyjnych i procedur

postępowania na wypadek zdarzeń
nadzwyczajnych w planach interwencyjnych.

 prawidłowe organizowanie, zarządzanie,

koordynowanie i nadzór nad akcją ratowniczą;

 analizę zdarzenia jako podstawę do usprawnienia

działania systemu.

3

RYS 8. PARASOL ZARZĄDZANIA SYTUACJAMI KRYZYSOWYMI (CRISIS MANAGEMENT UMBRELLA)

planowanie

kryzys

sprawdzanie

ćwiczenie

uaktualnianie

ocenianie

4

Opracowywane plany

zabezpieczenia sytuacji

nadzwyczajnych

powinny

uwzględniać:



rodzaj zagrożeń mogących mieć miejsce na danym
terenie;



wpływ zdarzeń nagłych na działalność specjalną;



określać, który z algorytmów postępowania jest
wykorzystywany w przypadku wystąpienia zagrożenia
lub sytuacji nagłej i nadzwyczajnej;



oceniać możliwości personelu i procedur
operacyjnych w przypadku różnego typu zdarzeń
nagłych;



określać system alarmowania i powiadamiania;

5

Opracowywane plany

zabezpieczenia sytuacji

nadzwyczajnych powinny

uwzględniać:

 oceniać dostępność środków i możliwości czasowe

dojazdu służb zewnętrznych;

 przewidywać jakich specjalistów należy powołać i po co

;

 ocenić aktualny poziom bezpieczeństwa i politykę

przyszłościową (co powinno się zmienić, co poprawić);

 określać strukturę decyzyjności oraz odpowiedzialności

w sytuacji nadzwyczajnej

 określać kompatybilność procedur.

6

Plan interwencyjny musi

zawierać co najmniej:

 rodzaje sytuacji zagrożenia, dla których sporządza się

plan działań interwencyjnych;

 służby, których udział przewidziano w planie;
 odpowiedzialność i rolę każdej służby, centrum kierowania

działaniami interwencyjnymi i ruchomego stanowiska
dowodzenia dla wszystkich rodzajów sytuacji zagrożenia,

 informację o nazwiskach i numerach telefonów

pracowników lub osób, z którymi powinna być nawiązana
łączność w przypadku zaistnienia konkretnej sytuacji
zagrożenia,

 mapę terenu i jego otoczenia z naniesioną siatką

współrzędnych.

7

Plany operacyjnych

podmiotów ratowniczych

powinny określać:

 sposób powiadamiania;
 organizację jednolitego systemu łączności;
 unifikację sprzętu i wyposażenia medycznego;
 sposób uruchamiania rezerw na wypadek

sytuacji awaryjnej;

 zakres czynności koordynatora medycznego

na terenie zdarzenia;

 dystrybucję poszkodowanych przez powołanie

stanowiska dyspozytora transportowego;

8

Plany operacyjnych

podmiotów ratowniczych

powinny określać:

 ujednolicenie standardów dotyczących

postępowania, nazewnictwa, kodyfikacji...

– oraz określać:

 ośrodek leczenia obrażeń wielomiejscowych

i wielonarządowych dla poszkodowanych

 liczbę łóżek rezerwowych dla

poszkodowanych z określonymi rodzajami
obrażeń

 wydolność leczniczą zakładów opieki

zdrowotnej położonych najbliżej ;

9

dyspozytor podmiotów

ratowniczych

 powiadamianie szpitali i personelu

medycznego o zaistniałej sytuacji alarmowej:

- rodzaj katastrofy;
- przewidywana liczba poszkodowanych;
 powiadomienie ośrodka leczenia obrażeń

wielonarządowych i szpitali wspomagających,
będących najbliżej zdarzenia;

 określenie przewidywanego czasu transportu

pierwszych poszkodowanych do szpitala;

10

dyspozytor podmiotów

ratowniczych

 przewidywany rodzaj urazów wielomiejscowych

lub wielonarządowych;

 dystrybucja poszkodowanych do odpowiednich

placówek medycznych z uwzględnieniem
rodzaju urazów;

 powiadamianie Wojewódzkich Stacji

Krwiodawstwa o sytuacji kryzysowej;

 współpraca z innymi służbami pomocniczymi w

zabezpieczaniu technicznym transportu
poszkodowanych;

11

dyspozytor podmiotów

ratowniczych

 zarządzenie priorytetowego kanału nasłuchu i łączności

jako kanału ratunkowego;

 bezpośrednie kierowanie transportem poszkodowanych do

szpitali o odpowiednim profilu, według zasady “nie wszyscy
pacjenci do jednego szpitala”;

 monitorowanie tras transportu poszkodowanych do szpitali
 powiadamianie i utrzymywanie stałego kontakt ze

szpitalami, do których przewożeni są pacjenci;

 utrzymywanie stałego kontaktu radiowego z zespołami

ratowniczymi oraz Koordynatorem Medycznych Działań
Ratowniczych.

12

Plany przygotowania szpitali

na sytuację zdarzenia

masowego powinny

określać:

 odpowiedzialność osobową za prowadzenie akcji ratowniczej

na terenie szpitala poprzez powołanie zespołu kierowania

tworzonego przez dyrektora szpitala, jego zastępców,

przełożoną pielęgniarek, kierownika apteki i kierowników

oddziałów;

 proces alarmowania – sygnał o zdarzeniu masowym trafia z

zespołu kierowania bezpośrednio do szpitalnego oddziału

ratunkowego oraz uruchamia mobilizację personelu

przewidzianego do zabezpieczania sytuacji nadzwyczajnych

 organizację przyjęcia poszkodowanych w zdarzeniu

masowym poprzez:

- wydzielenie rejonu segregacji medycznej posiadającego bezpośredni

dostęp do strefy podjazdu ambulansów i łatwy dostęp do oddziałów
szpitalnych a przede wszystkim do szpitalnego oddziału ratunkowego;

13

Do zadań tego zespołu

należy:

- koordynacja pracy wszystkich oddziałów szpitalnych;
- nadzór nad przygotowaniem do działania sal operacyjnych;
- kontrola nad wyposażeniem sprzętowym i uruchamianie

rezerw;

- powiadamianie punktów krwiodawstwa o sytuacji alarmowej;
- powiadamianie laboratorium i diagnostyki szpitalnej o

przyjęciu dużej liczby poszkodowanych;

- organizacja współpracy z innymi jednostkami ochrony

zdrowia w zakresie świadczenia specjalistycznej pomocy
medycznej poprzez Powiatowe Centrum Powiadamiania
Ratowniczego;

14

Plany przygotowania szpitali

na sytuację zdarzenia

masowego powinny

określać:

 powołanie stanowiska dyspozytora, współpracującego z

Dyspozytorem Medycznym Powiatowego Centrum

Powiadamiania Ratunkowego, z określeniem zakresu czynności

na terenie placówki medycznej ( np. przyjmowanie informacji i

transportowanym chorym i przygotowanie odpowiedniej strefy

do jego przyjęcia);

 system mobilizacji personelu medycznego zapewniający sprawny

i szybki jej przebieg z określeniem liczby wielospecjalistycznych

zespołów ratunkowych w przypadku katastrofy;

 system udostępniania dodatkowego wyposażenia i sprzętu

medycznego przewidzianego na wypadek zdarzenia z dużą

liczbą poszkodowanych;

 system wymiany sprzętu /np. przy realizacji “reguły jednych

noszy”/;