Filmoznawstwo jako nauka akademicka.
Filmoznawstwo - definicja
Filmoznawstwo, zwane również wiedzą o
filmie lub filmologią, jest naukową refleksją nad
filmem. Obejmuje wiele (przenikających się)
dziedzin:
• historię filmu
• teorię filmu (z historią myśli filmowej)
• analizę filmu
• antropologię filmu
• teorię nowych mediów i audiowizualności
• krytykę filmową
Filmoznawstwo – krótka historia
Dziedziny filmoznawstwa, jako nauki młodej
(rozwój od początku XX wieku, na początku z
koniecznością oddzielenia się od dziennikarstwa
filmowego i luźnych refleksji na temat kina),
wciąż się zmieniają: przybywają nowe (często w
związku z wykorzystaniem języków innych nauk,
jak choćby kognitywizmu lub hermeneutyki),
kończy się zainteresowanie starymi (np. poetyka
historyczna filmu, gramatyka filmu).
Współcześnie mamy do czynienia z tendencją
do łączenia (lub przynajmniej współpracy)
różnych dziedzin w obrębie filmoznawstwa (np.
teoria filmu i teoria nowych mediów).
Filmoznawstwo – naukowcy i myśliciele.
Refleksja nad filmem jest wspólnym dorobkiem bardzo różnych
osób: naukowców i myślicieli (m.in. Hugo Münsterberg, Jan
Mukařovsky, Siegfried Kracauer, Roland Barthes, Jurij Cywjan,
Roman Ingarden, formaliści rosyjscy), dziennikarzy i krytyków
(np. Louis Delluc, André Bazin, francuska Nowa Fala, Georges
Sadoul), jak i samych artystów (Karol Irzykowski, Siergiej
Eisenstein, Andriej Tarkowski, Robert Bresson, Wsiewołod
Meyerhold).
Ciekawostka: pionierem refleksji nad filmem jest polski fotograf, Bolesław
Matuszewski. Pisał na przełomie wieku XIX i XX.
Wsiewołod Meyerhold
Roman Ingarden
Hugo Münsterberg
Polscy znawcy filmu
Najsłynniejsi polscy filmoznawcy: prof. Jerzy
Toeplitz (autor znanej, wielotomowej Historii
sztuki filmowej, jeden z założycieli szkoły
filmowej w Sydney), prof. Alicja Helman
(założycielka wielu ośrodków filmoznawczych:
na UŚ, na UJ, w Instytucie Sztuki PAN, wykłada
do dziś na UJ i na UŁ, wypromowała ok. 40
doktorów w zakresie wiedzy o filmie), prof.
Bolesław W. Lewicki, prof. Marek Hendrykowski.
Jerzy Toeplitz
. Jerzy Toeplitz (1909-1995)–
historyk i teoretyk filmu, autor
wielotomowej „Historii sztuki
filmowej”, erudyta i świetny znawca
historii kina europejskiego. W roku
1993 otrzymał tytuł doktora honoris
causa Łódzkiej Szkoły Filmowej. To
dzięki jego autorytetowi i
osobowości ŁSF zaistniała na
świecie.
Filmoznawstwo – nauka akademicka.
Filmoznawstwo jest przedmiotem studiów
uniwersyteckich. W Polsce: na Uniwersytecie
Jagiellońskim (oddzielny Instytut Sztuk
Audiowizualnych), Uniwersytecie
Łódzkim(http://kulturoznawstwo.uni.lodz.pl
Instytut Teorii Literatury, Teatru i Sztuk
Audiowizualnych), Uniwersytecie Śląskim i
Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w
Poznaniu (Zakład Filmu i Telewizji UAM). Na
większości uczelni filmoznawstwo jest nauczane
w systemie krótszym niż 5-letni, jako
specjalizacja np. polonistyki lub
kulturoznawstwa.
Podział wiedzy o filmie według Bolesława W.
Lewickiego
•
Według Bolesława W. Lewickiego wiedza o filmie jest
zespołem różnorodnych dyscyplin: od fizykalno-
technicznych do historycznych i estetycznych. Wszystkie
one tłumaczą teoretycznie film w najszerszym rozumieniu
tego słowa, a więc:
•
konstrukcję i działanie kinematografu w ciągu jego
historycznego rozwoju;
•
konstrukcję estetyczną i strukturalną dzieł filmowych;
•
procesu psychologiczne zachodzące podczas odbioru filmu;
•
warunki jego społecznego oddziaływania;
•
Lewicki sytuuje filmoznawstwo w samym centrum
humanistyki, z uwagi na specyficzność swego przedmiotu
należy ono do grupy nauk estetycznych.
Podział wiedzy o filmie
• Dyscypliny praktyczne • Dyscypliny teoretyczne
Historia sztuki filmowej
Historia myśli filmowej
Krytyka filmu:
Krytyka formalna
Krytyka społeczna
Krytyka
analityczna
Teoria filmu:
Filozofia filmu
Estetyka filmu
Poetyka filmu
Semiotyka filmu
Fenomenologia filmu
Psychoanaliza filmu
Feminizm
Generatywizm
Kognitywna teoria
filmu
Dekonstrukcja
Dyscypliny pomocnicze:
Psychologia filmu
Socjologia filmu
Antropologia filmu
Analiza filmu
Interdyscyplinarn
e studia nad
kulturą
audiowizualną
Metodologia badań
filmoznawczych
Technologia filmu:
Historia technologii filmowej
Współczesna technologia filmowa
Warsztat filmowy:
Reżyseria i inscenizacja filmowa
Sztuka operatorska
Scenariuszopisarstwo
Scenografia filmowa i telewizyjna
Realizacja obrazu filmowego i
telewizyjnego
Produkcja filmowa i telewizyjna
Prawo filmowe:
Prawo
gospodarcze
Prawo autorskie
Ekonomika
filmu
Łódzka Szkoła Filmowa
Początki Szkoły Filmowej sięgają 1948 roku. Ówczesna Łódź na
tle reszty kraju dotkniętego zniszczeniami wojennymi, posiadała
nader rozwinięta infrastrukturę i bogate zaplecze kulturalne. Jej
atutem była ponadto bliskość stolicy, dzięki czemu uczelnia
mogła korzystać z doświadczeń tamtejszych wykładowców
akademickich. Uczyło u nas wielu wybitnych nauczycieli, wśród
nich Jerzy Mierzejewski i Krzysztof Kieślowski, Jerzy
Kawalerowicz i Andrzej Brzozowski, Janusz Morgenstern i
Janusz Majewski, praktycznie prawie wszyscy wielcy. Studiują
tu i wracają. By uczyć.
Łódzka Szkoła Filmowa
Przedmioty prowadzone w ramach
filmoznawstwa
:
• Historia filmu
• Teoria filmu
• Analiza dzieła filmowego
• Warsztat filmowy
• Metodologia badań filmoznawczych
• Film współczesny
• Współczesne teorie komunikowania
• Elementy warsztatu filmowego
• Teoria filmu
• Telewizja
• Analiza filmu
• Historia filmu polskiego
• Nowe media
• Niefabularne rodzaje filmowe
• Film współczesny
• Krytyka filmowa
Tematyka zajęć studentów
filmoznawstwa:
Tematyka zajęć koncentruje się wokół
następujących zagadnień: przedmiot i struktura
wiedzy o filmie w ujęciu historycznym i
opisowym, rodzaje kina i odmiany sztuki
filmowej, kino w kulturze współczesnej,
przeobrażenia kina i filmu pod wpływem nowych
technologii, główne teorie filmu, reprodukcja i
kreacja w filmie, genologia filmu – kino
gatunków, autor w filmie, polityka autorska,
widz filmowy i problemy odbioru, narracja w
filmie, związki filmu z literaturą i innymi
sztukami.
Cel zajęć z wiedzy o filmie:
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z
pojęciami filmoznawczymi oraz narzędziami
analitycznymi.
Omawiane są następujące
tematy i zagadnienia: techniczne aspekty filmu,
film jako sztuka przedstawiająca, forma filmowa,
opowiadanie filmowe (rozróżnienie na sjużet i
fabułę), czas i przestrzeń w filmie, elementy
stylu filmowego (mise-en-scene,
kinematograficzne właściwości ujęcia
filmowego, montaż, dźwięk). Poszczególne
zagadnienia są ilustrowane wybranym
materiałem audiowizualnym (projekcje), który w
trakcie zajęć poddawany jest szczegółowej
analizie.
DKF – Dyskusyjny klub filmowy
Wiele uczelni akademickich posiada swoje kluby
zrzeszające filmoznawców. Na takich
spotkaniach organizuje się seanse filmowe a
później dyskutuje o nich. Takie dyskusje często
przeobrażają się w burzliwą ale zarazem
merytoryczną debatę.
Cel zajęć z wiedzy o filmie: