Próba syntezy multimerycznej formy aktywnego analogu
Próba syntezy multimerycznej formy aktywnego analogu
lamininy YIGSR
lamininy YIGSR
Marta Sowińska
Marta Sowińska
Praca magisterska wykonana w Pracowni Peptydów pod kierunkiem dr
Praca magisterska wykonana w Pracowni Peptydów pod kierunkiem dr
Ewy Witkowskiej
Ewy Witkowskiej
CEL PRACY
Celem pracy była synteza w roztworze – przy wykorzystaniu
strategii tworzenia dendrymeru - multimerycznej formy aktywnego
analogu lamininy YIGSR, w której do specjalnego rusztowania (tzw.
rdzenia) przyłączone są cztery reszty pentapeptydowe Dat-Ile-Gly-Ser-
Har.
Spodziewamy się, że taka multimeryczna struktura będzie wykazywać
zwiększone
właściwości
adhezyjne
w
porównaniu
do
formy
monomerycznej dzięki poliwalentnemu oddziaływaniu z receptorami.
Wybór pentapeptydu Dat-Ile-Gly-Ser-Har jako związku poddawanego
multimeryzacji, spośród innych zsyntetyzowanych dotychczas analogów
lamininy YIGSR, wynika z jego zwiększonej aktywności adhezyjnej i
odporności na degradację enzymatyczną
.
Lys - DAB - Lys
BocLys(Fmoc)
BocLys(Fmoc)
BocLys(Fmoc)
BocLys(Fmoc)
Lys - DAB - Lys
Lys(Fmoc)
Lys(Fmoc)
(Fmoc)Lys
(Fmoc)Lys
Lys - DAB - Lys
BocLys
BocLys
LysBoc
LysBoc
Lys - DAB - Lys
BocSer(Bzl)-Lys(Fmoc)
BocSer(Bzl)-Lys(Fmoc)
(Fmoc)Lys-Ser(Bzl)Boc
(Fmoc)Lys-Ser(Bzl)Boc
Lys - DAB - Lys
Dat-Ile-Gly-Ser(Bzl)-Lys(Fmoc)
Dat-Ile-Gly-Ser(Bzl)-Lys(Fmoc)
(Fmoc)Lys-Ser(Bzl)-Gly-Ile-Dat
(Fmoc)Lys-Ser(Bzl)-Gly-Ile-Dat
Lys - DAB - Lys
Lys - DAB - Lys
[Z(2-Br)]Har-Ser(Bzl)-Gly-Ile-Dat
Z(2-Br)]Har-Ser(Bzl)-Gly-Ile-Dat
Dat-Ile-Gly-Ser(Bzl)-Har[Z(2-Br)]
Dat-Ile-Gly-Ser(Bzl)-Har[Z(2-Br)]
Lys - DAB - Lys
Har-Ser-Gly-Ile-Dat
Har-Ser-Gly-Ile-Dat
Dat-Ile-Gly-Ser-Har
Dat-Ile-Gly-Ser-Har
(1:1:48)
BocHar[Z(2-Br)]
Lys - DAB - Lys
[(2-Br)Z]HarBoc
[(2-Br)Z]HarBoc
BocHar[Z(2-Br)]
BocSer(Bzl)-Har[Z(2-Br)]
Lys - DAB - Lys
[(2-Br)Z]Har-Ser(Bzl)Boc
[(2-Br)Z]Har-Ser(Bzl)Boc
BocSer(Bzl)-Har[Z(2-Br)]
BocLys(Z)*DCHA
HCl*Lys(Z)OMe
BocSer(Bzl)Lys(Z)OMe
Dat-Ile-Gly-Ser(Bzl)Lys(Z)OMe
Dat-Ile-Gly-Ser(Bzl)LysOMe
Dat-Ile-Gly-Ser(Bzl)-Har[Z(2-Br)]OMe
Dat-Ile-Gly-Ser(Bzl)-Har[Z(2-Br)]OH
Dat-Ile-GlyOMe
BocIle-GlyOMe
HCl*GlyOMe
N
H
2
NH
2
DAB
BocLys(Fmoc) 4 ekw.
H / Pd - C
S
[(o-Br)Z]HN N[Z(o-Br)]
CH
3
S
[(o-Br)Z]HN N[Z(o-Br)]
CH
3
2
2. 20% HCl/MeOH
BocSer(Bzl)
HBTU, HOBt, TEA
1. TFA
2. Dat-Ile-GlyOH
HBTU, HOBt, TEA
S
[(o-Br)Z]HN N[Z(o-Br)]
CH
3
DMAP, DMF
NaOH/dioksan
Lys - DAB - Lys
HBTU, HOBt, TEA
NaOH/dioksan
HBTU, HOBt, TEA
HBTU, HOBt, TEA
1. 1N H
2
SO
4
H
2
/ Pd - C
NH
3
O
NH
2
N
H
2
OH
Boc
2
O, 2 ekw.
NaOH, H
2
O
t - BuOH
Lys
1. BocLys(Boc) 2 ekw.
HBTU, HOBt, TEA
HBTU, HOBt, TEA
4 ekw
2. BocSer(Bzl)
4 ekw.
HBTU, HOBt, TEA
HBTU, HOBt, TEA
2. Dat-Ile-GlyOH
4 ekw.
HBTU, HOBt, TEA
BocSer(Bzl) 4 ekw.
HBTU, HOBt, TEA
2. Dat-Ile-GlyOH
4 ekw.
4 ekw.
DROGA 1
DROGA 2
DROGA 3
1. TFA
1. TFA
DMAP DMF
piperydyna/DBU/DMF
2. TFA
TFA
1. TFA
DMAP, DMF
1. TFA
BocIle
2. Dat
Model docelowego peptydu zaprojektowany w programie
HyperChem
SYNTEZA i WNIOSKI
Podjęłam próbę syntezy tego peptydu na trzech drogach
(przedstawionych
na
schemacie)
przy
wykorzystaniu
strategii
stosowanych w syntezie dendrymerów.
Otrzymane pośrednie produkty oczyszczałam za pomocą różnych metod
chromatograficznych: cieczowej, wykluczania, preparatywnej.
Poprawność otrzymanych produktów potwierdzałam za pomocą
spektrometrii mas, hydrolizy oraz temp. topnienia.
Reakcje sprzęgania na drogach 1 i 2 przebiegają z małymi
wydajnościami. Spowodowane to jest prawdopodobnie zawadą
przestrzenną wprowadzaną przez osłony grup funkcyjnych w łańcuchach
bocznych aminokwasów.
Obserwuje się również na tych drogach trudności w całkowitej deprotekcji
osłon Fmoc.
Na wydajność reakcji duży wpływ ma rodzaj zastosowanej metody
sprzęgania.
WPROWADZENIE
Niepowodzenia w leczeniu nowotworów są spowodowane
nadzwyczajną liczbą i złożonością mechanizmów prowadzących do
wystąpienia tych chorób. Poznanie i zrozumienie procesów komórkowych
jest niezbędne dla opracowania leków skierowanych wybiórczo w
stosunku do czynników odpowiedzialnych za inwazyjność nowotworów.
Jednym z etapów powstawania przerzutu nowotworu jest migracja
komórek nowotworowych przez błony podstawne. Wiązanie komórek
nowotworowych przez białka adhezyjne, m. in. lamininę, powoduje ich
zakotwiczenie w błonie.
Schemat budowy dendrymerów o różnej
generacji przenoszących reszty
peptydowe.
Schemat syntezy peptydu na trzech
drogach:
Proces ten jest uznawany za etap krytyczny w tworzeniu przerzutu, gdyż
umożliwia zapoczątkowanie inwazji komórek nowotworowych na odległe
organy.
Wykazano, że wyizolowany z lamininy pentapeptyd o sekwencji
YIGSR ma zdolność inhibicji rozwoju nowotworu i jego przerzutów,
w związku z czym może znaleźć potencjalne zastosowanie w walce
z tą chorobą.
Możliwość wykorzystania peptydu YIGSR jako antynowotworowego leku
wiąże się z pokonaniem różnych barier, wynikających z warunków
stawianych lekom. Lek przede wszystkim powinien oddziaływać w
organizmie ze swym docelowym obiektem w sposób możliwie silny oraz
musi być w stanie do tego obiektu dotrzeć. Biorąc pod uwagę te
wymagania dąży się do otrzymania analogu peptydu YIGSR, który
wykazywałby jak największą aktywność adhezyjną oraz odporność na
degradację enzymatyczną. Duże możliwości na tej płaszczyźnie stwarza
zastosowanie strategii tworzenia dendrymeru.
Dendrymery
są
wysoce
rozgałęzionymi,
monodyspersyjnymi
makrocząsteczkami, których przestrzenna struktura przypomina budowę
drzewa (stąd nazwa cząsteczek, od greckiej nazwy drzewa – dendron).
Wszystkie dendrymery posiadają w swoim centrum rdzeń, do którego
warstwami przyłączone są rozgałęzione monomery. Im więcej jest warstw
monomerów, tym wyższa jest tzw. generacja dendrymeru.
Konsekwencją takiej budowy jest obecność licznych grup funkcyjnych na
powierzchni, które mogą posłużyć m. in. do przyłączenia aktywnych
peptydów. Poprzez fakt, że jedna cząsteczka dendrymeru może na swojej
powierzchni przenosić wiele cząsteczek bioaktywnego peptydu, uzyskuje
się intensyfikację efektu terapeutycznego.