Model Michigan

• Model zaprezentowali pracownicy naukowi Uniwersytetu

Michigan (N. M. Tichy, C. J. Fombrun, M. A. Devanna).

• Model Michigan opisuje proces zarządzania zasobami

ludzkimi jako cykl wzajemnie powiązanych i

powtarzających się funkcji: dobór pracowników, ocena

efektów pracy, nagradzanie pracowników i ich rozwój.

• Strategia organizacji ma tu znaczenie nadrzędne, a jej

struktura i zarządzanie zasobami ludzkimi powinny być

kształtowane tak, by umożliwiać jej realizację.

Rys. Model Michigan zarządzania

zasobami ludzkimi

Model harwardzki

• Model został opracowany przez zespół z

Harvard Business School (M. Beer, B. Spector,

P. R. Lawrance, Q. N. Mills, R. E. Walton).

• Postulował spojrzenie na pracowników

organizacji w kategorii aktywów, a nie tylko

kosztów.

• Podkreślał również znaczenie menedżerów

liniowych w zarządzaniu zasobami ludzkimi i

konieczność ich większego zaangażowania w

ten proces.

Model harwardzki – cele zarządzania

zasobami ludzkimi

• strategiczna integracja — postulat integracji zarządzania

zasobami ludzkimi z planowaniem strategicznym, tworzenia

spójnych zasad polityki w całej organizacji oraz doprowadzenia do

zaakceptowania praktyk zarządzania zasobami ludzkimi i

wykorzystania ich przez menedżerów liniowych w codziennej

pracy;

• zaangażowanie — przywiązywanie pracowników do organizacji i

doprowadzenie do tego, żeby wkładali wszystkie swoje wysiłki w

jak najlepszą pracę;

• elastyczność — tworzenie struktury organizacji umożliwiającej

adaptację i przyjmowanie innowacji; praca projektowana na bazie

koncepcji wzbogacania pracy, autonomicznych grup oraz

wszechstronnego kształcenia pracowników;

• jakość — pozyskiwanie i kształcenie pracowników wysokiej jakości,

których zadaniem jest wytwarzanie wysokiej jakości produktów i

usług.