Za tydzień przećwiczenie podstawowej metody pomagania w syt. Trudnych

3 spotkanie – każdy z każdym, jeden pomaga drugiemu

4 – praca z osobami zagrożonymi samobójstwem

5- przedstawienie własnych prezentacji ( wybrać przypadek i jak pomóc danej osobie, i analiza co bym zrobił krok po kroku) można we dwoje jakąś scenkę zrobić i później analizować

Trzeba być na zajęciach żeby wiedzieć o co chodzi.

Pomaganie

• Realizuje się przez niesienie wsparcie poprawianie samopoczucia i umożliwianie samodzielnego rozwiązywania problemów

• Pomagający – to każdy człowiek który ułatwia innym zrozumienie i przezwyciężenie problemów zewnętrznych i wewnętrznych

Jakie zasoby potrzebne są pomagającemu ( co powinien mieć pomagający)

• Umiejętnośc słuchania

• Empatia

• Wiedza

• Cierpliwość

• Motywacja

• Konsekwentny

• Dystans i granice

• Odporność

• Życzliwość

• Poczucie humoru

• Nie ocenianie

• Doświadczenie życiowe

• Tolerancja

• Dyspozycyjność

• Inteligencja

• Umiejętności komunikowania się

• Otwartość

• Opanowanie

• Zrównoważony

• Zaufanie

Relacja pomogania

• Zależy od tego czy pomagający potrafi:

  • Komunikować swoje rozumienie uczuć światopogląd i zachowanie drugiej osoby

  • Rozpoznawać i klaryfikować problem

  • Zastosować właściwe sposoby pomocy

Elementy pomagające budować relację pomagania

• Zaufanie

• Empatia

• Autentycznośc

• Troska

• Opiekuńczośc

• Szacunek

• Tolerancja i akceptacja

• Szczerośc i zaangażowanie

• (cierpliwość , życzliwość, - wymienione przez grupę) tolerancja akceptacja i empatia – trzy czynniki Rogers)

Tolerancja – akceptować go takim jakim jest. Jeżeli nie to zniknie życzliwość. Czy to znaczy że mamy tolerować klienta we wszystkim ? NIE !! Jeżeli wiemy od klienta że zyje niezgodnie z prawem to musimy powiadomić policję o takim zajściu (musi to być cięższe wykroczenie). Wszystko inne musi zostać w „gabinecie”.

Autentyczność – musimy być sobą nie można udawać

Szacunek – nie można traktować klienta jako głupka, bagatelizować jego problemy

Szczerośc i zaangażowanie – podchodzić do pracy z dobrym humorem (nie iść jak na skazanie)

Początkowy model relacji pomagania

Oczekiwania, potrzeby, wartości przekonania i umiejętności pomagającego		Oczekiwania, potrzeby, wartości przekonania, umiejętności klienta

Pomagający relacja pomagania klient

Oczekiwania i zasady postepowania

Etapy pomagania

• Budowanie więzi i zaufania

  • Wsparcie

  • Koncentracja na problenie klienta

  • Określenie celu

Planowanie zastosowania strategii pomocy

Cechy i umiejętności osoby pomagającej

• Efektywne komunikowanie się

• Empatia

• Akceptacja klienta

• Znajomość strategii pomocy

• Znajomość źródeł pomocy

Sytuacja trudna

• Każda sytuacja , w której poradzenie sobie z zadaniami wykracza poza umiejętności i dotychczas stosowane sposoby radzenia sobie

• Następuje nierównowaga między potrzebami i zadaniami a sposobami i warunkami ich realizacji

• Zakłócony zostaje normalny przebieg aktywności zmniejsza się prawdopodobieństwo realizacji zadań

Typy sytuacji trudnych

Zakłócenia : frustracja , przeciążenie, brak środków	Zagrożenia (gdy zagraża wartością wyznawanych przez klienta, wszystkie utraty są zagrożeniami): fizyczne, psychiczne ( zakłócające równowagę psychiczną jednostki), dla ważnych wartości	Deprywacje (pozostawanie w stanie niezaspokojenia potrzeb): niezaspokojenie potrzeby

Etapy reakcji na sytuację trudną

• załamanie dotychczasowe sposoby (metod) radzenia sobie (zaskoczenie , szybki wzrost napięcia)

• narasta poczucie bezradności, niezrozumienia, osamotnienia. Obniżenie poczucia własnej wartości, poczucie być pokonanym. Kulminacja napięcia, lęk, poczucie zagrożenia.

• Wyrównanie reakcji, pdrętwienie, koncetrowanie się na trudnościach. Poczucie niemożności poradzenia sobie. Wyczerpanie energii

• Poszukiwanie ulgi: działania destrukcyjnie (alkohol, narkotyki, agresja, autodestrukcja). Uruchomienie patologicznych mechanizmów obronnych, narastanie poczucia niemocy, frustracji, pustki, złości.

• Podjęcie działań redukujących napięcie – poczucie ulgi. Sa to działania konstruktywne: zmiana strategii działania, nowwa ocena rzeczywistości, poszukiwanie informacji, wyrażenie emocji, poszukiwanie pomocy, gotowośc na wprowadzenie zmian. Rozwijanie dojrzalszych mechanizmó obronnych, rozwiązywanie problemów ,

Sytuacje trudne

• Zatrucie narkotykami ( zagrożenie życia)

• Brak pieniędzy (zakłócenie)

• Strata pracy (zagrożenie)

• Przepracowanie (zakłócenie)

• Próba samobójcza (zagrożenie)

• Kradzież samochodu (zakłócenie, ale może być też zagrożenie, ale rzadzej )

• Poważny konflikt małżeński (zagrożenie, jeżeli to mały konflikt to zakłócenie)

• Okradzenie i zdewastowanie domu (zakłócenie)

• Silne poczucie osamotnienia (zagrożenie –depresyjne, )

• Gwałt (zagrożenie)

• Rozpacz po stracie jednego z rodziców (zagrożenie)

• Porzucenie przez współmałżonka (zagrożenie)

• doświadczanie fizycznego zimna (deprywacja)

• Stwierdzenie poważnej choroby u własnego dziecka(zagrożenie)

• Brak materiałów (zakłócenie)

• Stwierdzenie niepożądanej ciąży (zagrożenie)

• Odkrycie romansu współmałżonka (zagrożenie)

• Wypadek samochodowy (zagrożenie)

• Głodowanie (zagrożenie)

• Niedostanie się do wybranej uczelni (zakłócenie lub zagrożenie-ale wtedy kiedy uznaje to za jakiś ogromny cel, np. od dziada pradziada wszyscy kończyli tą uczelnie)

Podstawowym narzędziem pracy w pomocy jest komunikacja (porozumiewanie się z nimi)

Komunikacja niewerbalna

• Porozumiewanie się ludzi za pomocą sygnałów wysyłanych kanałem niewerbalnym, do którego należą: gestykulacja(całym ciałem, uzupełnia wzmacjnia, pokazuje emocje, napięcie,) wyraz mimiczny twarzy(ruchy twarzą, można dzięki nim wyczytać nastrój rozmówcy np. żal), spojrzenia i wymiana spojrzeń (są różne spojrzenia możemy domniemywac postawy społeczny i stosunek i stan emocjonalny, kontakt wzrokowy – nawiązywać kontakt wzrokowy, żeby stworzyć poczucie okazania mu zainteresowania,, musi to być ok. 70% powyżej klient czuje się zagrożony, nie mniej niż 40% czasu rozmowy, ), dotyk o kontakt fizyczny (wkraczanie w strefe intymną), wygląd fizyczny (sposób ubierania się czesania i umalowania się, tatuaże, czy ktoś jest konformistyczny czy nonkonformistyczny ), dźwięki paralingwistyczne (płacz smiech , chrząkanie, komunikaty dzwiekowe ale nei werbalne), kanał wokalny (modulacja głosu, wysokość głosu, rytmicznośc akcentowanie sylab i słów, natężenie głosu, rodzaj zdania, to czy głos jest wysoki czy niski może wzbudzać większe zaufanie) , dystans fizyczny (komunikuje o relacji, jeżeli zbyt duzy to znaczy ze nie ufa),pozycja ciała (prosta pochylona, pochylona do przodu i rozparta do tyłu – na luzaka; prosta jest porządana reszta może być źle odebrana; ) i organizacja środowiska (schludna, bez przepychu, certyfikaty wskazana, przytulna, ciepłe wnętrzne).