Formułowanie celów

Formułowanie celów

wychowania w pracy

wychowania w pracy

edukacyjnej pielęgniarki

edukacyjnej pielęgniarki

Co to jest wychowanie ?

Co to jest wychowanie ?

Wychowanie- ogół zabiegów

mających na celu ukształtowanie
człowieka pod względem
fizycznym, moralnym i
umysłowym oraz przygotowanie
go do życia w społeczeństwie.

Wychowanie według

Wychowanie według

pedagogów

pedagogów



Według Wincentego Okonia

-Wychowanie obejmuje

również samowychowanie i
samokształcenie oraz
oddziaływanie czynników takich
jak szkoły, organizacje
młodzieżowe, media, środki
masowej komunikacji itd.

Według Bogdana

Według Bogdana

Suchodolskiego

Suchodolskiego



Należy kształtować ludzi tak aby potrafili żyć w obecnie
panujących warunkach na świecie, aby radzili sobie z
problemami, umieli korzystać z możliwości kulturalnego
rozwoju, który im dostarcza, aby wiedzieli ku czemu
maja dążyć, z jakich źródeł czerpać radość z życia.



Wychowanie jest przysposobieniem jednostki do życia.



Wychowanka należy przygotować do pełnienia ról:
Społecznych: matki, ojca, siostry, brata, żony
Zawodowych: pielęgniarki, lekarza, policjanta,
nauczyciela.

Według Heliodora

Według Heliodora

Muszyńskiego

Muszyńskiego



Wychowanie to świadoma działalność
jednych osób zmierzających do wywołania
poprzez interakcje społeczne trwałych zmian
w osobowości człowieka.

Reasumując- wychowanie przekazuje

jednostkom dziedzictwo kulturowe, wzory
zachowań - utrzymuje ciągłość kulturową
społeczeństw, a jednocześnie przygotowuje
do uczestnictwa i przekształcania
rzeczywistości społecznej.

Co to jest cel ?

Co to jest cel ?



Celem jest to, do czego się

dąży, co się chce osiągnąć,
miejsce do którego się
zmierza.

Cel wychowania

Cel wychowania



Naczelnym celem wychowania

jest ukształtowanie osobowości
wolnej, która kierując się własną
wolą, dokonywać będzie wyborów
zgodnych z moralnymi zasadami
oraz funkcjonować w środowisku,
którego jest ogniwem.

Klasyfikacja celów

Klasyfikacja celów

wychowania

wychowania

Klasyfikacji celów można dokonać w oparciu o różne kryteria.



Wg Muszyńskiego cele wychowania według wartości można

podzielić na właściwe, kontrybutywne i instrumentalne.

Właściwe

Kontrybutywn

e

Instrumentaln

e

nie są przyjmowane

jako środki wiodące

oraz nie są

częściami

składowymi innych

celów, ale

wyprowadzane są z

ideału

wychowawczego

ich realizacja jest

częścią składową

realizacji innych

celów (nauczenie się

trzymania długopisu

w ręce, aby później

nauczyć dziecko

pisać)

Ich realizacja jest

warunkiem

niezbędnym, do

osiągnięcia innych

celów (środki do

realizacji innych

celów)

Inne wyróżnione klasyfikacje:

Inne wyróżnione klasyfikacje:

Wg Muszyńskiego:



Naczelne cele wychowania, a więc ideał

wychowawczy- czyli ogólna charakterystyka

osobowości, dojrzałej jednostki jako wyniku

społecznego procesu wychowania. (np.

patriotyzm).



Globalne cele wychowania- oddzielne

zmienne osobowości podporządkowane

celom naczelnym
(np. wiedza, umiejętności, poglądy,

przekonania, postawy).

Wg Guryckiej:

Wg Guryckiej:



Cele kreatywne – wywoływać, ukształtować
(np. nowe zainteresowania, nowe
przekonanie)



Cele optymalizujące- zwiększyć, wzmocnić,
poszerzyć (np. wrażliwość, zaangażowanie)



Cele minimalizujące- osłabić, ograniczyć

(np. agresję, nadmierną wrażliwość)



Cele korekcyjne- przekształcić, zmienić
(np. postawę, przekonanie)

Pielęgniarstwo.

Pielęgniarstwo.



Pielęgniarstwo zajmuje się

najcenniejszym darem człowieka
tzn. jego zdrowiem. Jednak jej
praca nie wiąże się tylko z
pomocą o charakterze
medycznym, ale również pracą
edukacyjną.

Edukacja pacjenta

Edukacja pacjenta



Praca edukacyjna pielęgniarki

polega na zamierzonym wpływie
na osobowość pacjenta przez
kształtowanie jego zachowań
zdrowotnych, poczucia
odpowiedzialności za własne
zdrowie. Dotyczy przekazywania
pacjentowi wiedzy i kształtowania
u niego umiejętności potrzebnych
do tych działań.

Florencja Nightingale

Florencja Nightingale

stwierdzała ,że...

stwierdzała ,że...

,,każda pielęgniarka powinna

pamiętać, że musi być osobą na

którą można się zdać, na której

można polegać i której można ufać”

Zadania pedagogiczne w pracy pielęgniarki:



Są stałym elementem w pracy pielęgniarki.
Dotyczą bezpośredniej pracy z podopiecznymi  i z
własną  grupa zawodową.



W zawodzie pielęgniarki zespół zadań i czynności
określanych jako pedagogiczne wykonywanych na
rzecz podmiotu nazywamy funkcją wychowawczą.



Pamiętać o tym, że:
- „Nikt z ludzi nie lubi być pouczanym, lecz
rozumianym.”
-W procesie wychowania  istotną rolę odgrywa
sam wychowanek, przede wszystkim jego
potrzeby oraz osobisty sposób widzenia świata i
ludzi.

Funkcja wychowawcza

Funkcja wychowawcza

pielęgniarki:

pielęgniarki:



Pomaganie człowiekowi, któremu brakuje woli do

wzmacniania zdrowia, jego utrzymania lub

przywracania.



Wspomaganie wychowanków w kierowaniu

własnym  rozwojem.



Dodawanie wychowankom odwagi, uwalnianie od

ubezwłasnowolnienia.



Przygotowanie do przyszłego życia przez

mobilizowanie do własnej aktywności.



Pobudzenie do postępowania zgodnego z

obowiązującymi zasadami, normami, wartościami.

KSZTAŁTOWANIE UMIEJĘTNOŚCI SAMOPIELĘGNOWANIA

PODOPIECZNYCH

:



1.      Nauczanie oceny stanu własnego zdrowia i
prowadzenie obserwacji, dokonywania pomiarów,
zapisywania i interpretowania danych.



2.      Edukowanie w zakresie podejmowania
decyzji i odpowiednich działań w sytuacjach
problemowych.



3.      Tworzenia warunków do podtrzymywania
funkcji życiowych organizmu na optymalnym
poziomie.



4.      Pouczenie, jak radzić  sobie w sytuacjach
złego samopoczucia, lęku, strachu,
osamotnienia, bólu, niepokoju.

Zadanie funkcji

Zadanie funkcji

wychowawczej-cele

wychowawczej-cele



Wywieranie wpływu na postawy i  przekonania

prozdrowotne  ludzi.



Kształtowanie poczucia odpowiedzialności za

zdrowie własne i osób najbliższych.



Przekazywanie wiedzy potrzebnej do inwestowania

we własne zdrowie.



Przygotowanie do wejścia w rolę pacjenta różnych

instytucji ochrony zdrowia (uświadamianie  o

prawach pacjenta, zwyczajach i organizacji pracy

zespołów opiekujących się podopiecznymi).



Przygotowanie do współpracy z pielęgniarką w

procesie pielęgnowania.



Przygotowanie do samoopieki i samopielęgnownia.

Relacja pacjent –

Relacja pacjent –

pielęgniarka:

pielęgniarka:



Pielęgniarka wobec pacjentów ma pełnić rolę

psychoterapeutki: być przyjazną, pocieszającą,

cierpliwą, wyrozumiała i życzliwą.



Pielęgniarka musi umieć pomóc pacjentowi w

trudnych dla niego chwilach. Musi potrafić

motywować pacjenta do działania, pokierować

nim, aby obrał sobie cel do którego mógłby dążyć.



Przede wszystkim pielęgniarka powinna umieć

nauczyć pacjenta pracy nad możliwością radzenia

sobie z chorobą poprzez odkrywanie oraz

wzmacnianie mocnych stron jego osoby.

Formułowanie celów

Formułowanie celów



Działanie (co zrobić?)



Treść (co?)



Warunek (u kogo?)



Kryterium (według czego?)

Np. Pobrać krew choremu

pacjentowi według zaleceń
lekarza.