NIEDROŻNOŚĆ DRÓG ODDECHOWYCH I

WENTYLACJA

• PODZIAŁ:

Ze względu na charakter przeszkody:

-mechaniczna

-czynnościowa

Ze względu na stopień obturacji:

-częściowa

-całkowita

Ze względu na szybkość powstawania:

-ostra

-przewlekła

PRZYCZYNY I LOKALIZACJA

1. na odcinku jamy ustnej- rzadka, zwykle częściowa

- Skrzywienie przegrody nosa

- polipy
-obrzęk bł. śluzowej
-obecność ciał obcych

2. na odcinku gardła:

-uszkodzenie przerośniętego trzeciego migdałka

-krwotok z rany
-opadnięcie żuchwy i zapadanie się języka
-treść żołądkowa

3. Na odcinku krtani:

-skurcz krtani / ciało obce

-nowotwory/urazy
-obrzęk podgłośniowy

PRZYCZYNY I LOKALIZACJA

4. na odcinku oskrzeli / oskrzelików:

-skurcz + obrzęk błony śluzowej

+wzmożone wydzielanie śluzu

-ciało obce /nowotwór

5. na odcinku tchawicy:

-ucisk z zewnątrz przez powiększony gr.

tarczowy

-blizny-skutek uszkodzenia przez rurkę

intubacyjną.

ROZPOZNAWANIE:

- bulgotanie

(płynna lub półpłynna treść w

głównych drogach oddechowych)

- chrapanie
- pianie

(kurcz głośni)

- paradoksalne ruchy kl. piersiowej i

brzucha-

Całkowita niedrożność dróg oddechowych

(kołysanie)

- brak szmerów oddechowych

-całkowita

niedrożność dróg oddechowych

PODSTAWOWE ZABIEGI

UDRAŻNIANIA

DRÓG ODDECHOWYCH:

1.ODGIĘCIE GŁOWY
2.UNIESIENIE ŻUCHWY
3.WYSUNIĘCIE ŻUCHWY

UDRAŻNIANIE DRÓG

ODDECHOWYCH

UWAGA!!!

Podejrzenie obrażeń szyjnego odcinka rdzenia

kręgowego:

- w czasie resuscytacji utrzymywać głowę ,szyję, kl.

piersiową i okolicę lędźwiową w pozycji neutralnej

-należy udrożnić drogi oddechowe przez uniesienie lub

wysunięcie żuchwy w połączeniu z ręczną stabilizacją

w osi głowy i szyi przez asystującą osobę.

PAMIĘTAJ!!!

• UDROŻNIENIE DRÓG ODDECHOWYCH JEST

CZYNNOŚCIĄ PRIORYTETOWĄ W STOS.DO

POTENCJALNEGO USZKODZENIA SZYJNEGO

ODCINKA KRĘGOSŁUPA!!!

PRZYRZĄDOWE UDRAŻNIANIE

DRÓG ODDECHOWYCH:``

• RURKA USTNO-GARDŁOWA

-zakładana tylko głęboko nieprzytomnym
-dobór: odległość od kącika ust do płatka ucha

• RURKA NOSOWO-GARDŁOWA

-

lepiej tolerowana przez pacjentów

zamroczonych

- 3 różne rozmiary
- dobór nie długości, ale średnicy

PRZYRZĄDOWE UDRAŻNIANIE

DRÓG ODDECHOWYCH

TLEN:

- stosować zawsze gdy jest dostępny
- tlen przez maskę tlenową – uzyskamy

stężenie

do 50% ; maska z rezerwuarem – stężenie

do 85%

- wstępnie należy stosować możliwie

najwyższe stężenie tlenu

PRZYRZĄDOWE UDRAŻNIANIE

DRÓG ODDECHOWYCH

• Odsysanie

• Potrzebne: urządzenie ssące, cewniki
• Chory zaintubowany
-jeśli ma zachowane odruchy z tylnej ściany gardła

ostrożnie

– odsysanie może spowodować wymioty!!!

-wykonanie:
natlenienie 100% tlenem przez 3 min. przed

odessaniem (ryzyko hipoksji)

Cewnik wprowadza się przy wyłączonym

ssaniu!!!

jednorazowe odsysanie max.10 sek.

WOREK

SAMOROZPRĘŻALNY

ZALETY:

• Możliwość prowadzenia oddechu

kontrolowanego i wspomaganego.

• Powietrze atmosferyczne - 21% tlenu
• Powietrze atmosferyczne + tlen –

ok..45 %

tlenu

• Możliwość wzbogacenia mieszanki

oddechowej tlenem do 100% przy

wykorzystaniu rezerwuaru tlenowego.

• Możliwość wyczuwania oporów oddechowych
• Idealna metoda wentylacji po zaintubowaniu.

WOREK

SAMOROZPRĘŻALNY

• Można połączyć z maską twarzową,

rurką dotchawiczą lub innymi
przyrządami do udrażniania dróg
oddechowych.

POŚREDNI MASAŻ SERCA

• Od momentu intubacji , założenia Combitube

lub nadgłośniowego przyrządu do udrażniania
dróg oddechowych wentyluj płuca z częstością

10 oddechów /min

i kontynuuj

uciskanie kl. piersiowej bez przerw na
wentylację

(SPOSÓB

ASYNCHRONICZNY).

• SPOSÓB SYNCHRONICZNY-

przy drogach

oddechowych zabezpieczonych maską
krtaniową lub rurką UG na czas wdechu
przerywamy uciskanie kl. piersiowej.

PRZYRZĄDOWE UDRAŻNIANIE

DRÓG ODDECHOWYCH

MASKA KRTANIOWA LMA:
składa się z rurki o szerokim świetle z

eliptycznym mankietem, uszczelniającym
okolicę wejścia do krtani.

• jest bardziej prosta i efektywna od wentylacji

workiem samorozprężalnym i maską twarzową.

• p/wskazania:

Zwiększone ryzyko aspiracji i niemożność
zapewnienia adekwatnej wentylacji u
pacjentów z niską podatnością płuc i/lub kl.
piersiowej!!!

PRZYRZĄDOWE UDRAŻNIANIE

DRÓG ODDECHOWYCH

• COMBITUBE:
rurka przełykowo – tchawicza o

podwójnym świetle.

-

wprowadzana na ślepo przez usta i gardło

wzdłuż krzywizny języka i umożliwiającą
wentylację niezależnie czy trafi do
przełyku , czy do tchawicy.

INTUBACJA TCHAWICY

Wskazania:

-brak możliwości skutecznej sztucznej wentylacji

innym sposobem

-brak drożności po założeniu rurek gardłowych
-brak odruchów obronnych (śpiączka)
-chorzy z urazem czaszkowo- mózgowym
-konieczność wentylacji
-oparzenie dróg oddechowych
-krwawienie, wymioty
-urazy twarzoczaszki

INTUBACJA TCHAWICY

ZALETY:

- ochrona dróg oddechowych przed aspiracją

treści żołądkowej lub krwi z jamy ustnej i
gardła.

- zapewnienie adekwatnej objętości oddechowej
- możliwość odsysania dróg oddechowych
- możliwość podania leków (

ADRENALINA.

LIDOKAINA, ATROPINA, NALOKSON)

- brak konieczności synchronizowania uciskania

kl. piersiowej i wentylacji.

INTUBACJA TCHAWICY

Ogólne zalecenia:

-intubacja tak szybko, jak to możliwe
-wykonywana przez najbardziej doświadczoną osobę
-poprzedzona natlenianiem innymi metodami.
-czas trwania max. 30 sek. NA ZATRZYMANYM

WDECHU

-

JEŚLI PRÓBA INTUBACJI NIEUDANA

WENTYLOWAĆ 100 % TLENEM PRZEZ 20-30

SEK.

-zawsze obustronne osłuchanie płuc i nadbrzusza po

uszczelnieniu mankietu

-głębokość wprowadzenia rurki: kobiety

21-22 cm

mężczyźni

23-24 cm

INTUBACJA TCHAWICY

MANEWR SELLICA

: uciśnięcie

chrząstki pierścieniowatej

• pomaga w uwidocznieniu wejścia do

nagłośni.

• zabezpiecza przed ulewaniem treści

żołądkowej.

INTUBACJA TCHAWICY

Powikłania:

• uszkodzenie warg, zębów, języka, dna

jamy ustnej, fałdów głosowych, tchawicy.

• intubacja prawego oskrzela.
• intubacja przełyku.
• wymioty z aspiracją do dróg

oddechowych

• zab. rytmu serca (bradykardia, RR )
• Przepuklina mankietu uszczelniającego

KONIKOPUNKCJA:

• Nakłucie błony pierścienno-

tarczowej grubą kaniulą.

KONIKOTOMIA

Nakłucie błony pierścienno- tarczowej

przy użyciu skalpela i założenie cienkiej

rurki intubacyjnej (3-5 mm) –

prowadzenie wentylacji przez ok.30-40

min.

POWIKŁANIA:

• krwawienie.
• fałszywa droga.
• perforacja przełyku.
• rozedma podskórna lub odma.

PRZYRZĄDOWE

UDRAŻNIANIE DRÓG

ODDECHOWYCH

Pacjent urazowy:

• Podejrzewać uraz kręgosłupa w przypadku:

- wypadek motorowy
- upadek z wysokości
- uraz głowy
- uraz twarzoczaszki
- uraz wielonarządowy