HISTORIA
HISTORIA
ROLNICTWA
ROLNICTWA
XVII – XIII tysiąclecie p.n.e.
XVII – XIII tysiąclecie p.n.e.
Najstarsze
formy
Najstarsze
formy
społecznej
i
gospodarczej
aktywności
człowieka
(wspólnota
pierwotna;
zbieractwo,
łowiectwo, rybołówstwo); posługiwanie się
prymitywnymi
narzędziami
(kamienny
młot, siekiera, włócznia) i bronią (łuk,
proca); udomowienie psa – najwcześniej w
zachodniej części Azji (obecnie Syria i
Irak) i w północno-wschodniej Afryce
(obecnie Tunezja, Libia i Egipt); na
kontynencie europejskim – około 5 tys. lat
później.
PIERWSZE PRZEJAWY ŚWIADOMEJ
PIERWSZE PRZEJAWY ŚWIADOMEJ
DZIAŁALNOŚCI ROLNICZEJ
DZIAŁALNOŚCI ROLNICZEJ
w tym: udomowienie bydła, świni, owcy,
kozy,
następnie
–
konia;
początek
pasterstwa, a w uprawie roślin –
kopieniactwo, czyli przejście od uprawy
kijem i motyką do pierwszej sochy i radła
(rośliny – proso, jęczmień, pszenica)
–
najwcześniej (XIII tysiąclecie p.n.e.)w
Azji, później (ok.. X tysiąclecie p.n.e.) w
Afryce; w Europie – około VII – V, na
terenach obecnej Polski – około IV
tysiąclecie p.n.e.
radło
radło
socha
socha
Pierwsze
prace
melioracyjne
Pierwsze
prace
melioracyjne
(odwadnianie i nawadnianie pól) i pierwsze
wozy na kołach; w rolnictwie –
system
żarowy
, czyli wypalanie lasów dla potrzeb
uprawy; nowe rośliny (bób, soczewica, groch,
len, mak i rzepak);
nowe narzędzia
nowe narzędzia
(sierp i
żarna) –
Egipt i Mezopotamia V – II
tysiąclecie; ziemie polskie – III tysiąclecie
p.n.e. – II w.n.e;
rozpowszechnienie w
Europie – uprawy zbóż, warzyw, drzew i
krzewów owocowych, w Chinach – soi i ryżu
oraz hodowla jedwabników, w Indiach –
udomowienie
kury;
rozpad
wspólnoty
pierwotnej „wypartej” przez rozwijającą się
gospodarkę wymienną –
IV – II tysiąclecie
p.n.e.
Wprowadzenie żelaznego lemiesza do pługa
Wprowadzenie żelaznego lemiesza do pługa
(basen M. Śródziemnego); rozwój ogrodnictwa w
Mezopotamii; oswojenie gęsi i kaczki; na ziemiach
polskich pojawia się 4-kołowy wóz, w Babilonii –
kierat do napędu urządzeń nawadniających;
w
Kartaginie (płn. Afryka) ukazuje się pierwsze na
świecie kompendium przepisów z gospodarstwa
wiejskiego autorstwa Magona pt. „Kodeks wiejski”, a
w Grecji – filozof Teofrast pisze dzieło (pierwsze w
świecie)
opisujące
rośliny
uprawne;
pierwsze
zastosowanie (wprowadzenie) metalowej kosy do
zbioru roślin.
Około 1000 – 300 lat p.n.e.
Około 1000 – 300 lat p.n.e.
Początek nawożenia
Początek nawożenia
(nawozy zielone,
głównie łubin żółty);
rolnictwo odłogowe tzw. 2- polówka
rolnictwo odłogowe tzw. 2- polówka
(cesarstwo Rzymskie, ziemie polskie –
VIII – IX w.n.e.;
na ziemiach polskich – żarna
obrotowe)
250 – 200 lat p.n.e.
250 – 200 lat p.n.e.
Pojawiają się dzieła pisarzy rzymskich
,
m.in. Pliniusza Starszego, Kolumeli, o
rolnictwie wykorzystywane w okresie
całego średniowiecza.
I wiek p.n.e. – I wiek n.e.
I wiek p.n.e. – I wiek n.e.
Wprowadzenie systemu 3-polowego
–
ugór – zboże j. – zboże oz. (Cesarstwo
Rzymskie.);
ogólny rozwój rolnictwa w krajach
imperium
rzymskiego,
wprowadzenie
lekkiego pługa rzymskiego, nawadnianie i
nawożenie gleby; hodowla licznych ras
zwierząt domowych.
W Polsce – gospodarka żarowa.
I – V w.n.e
Regres
rolnictwa
w
południowej
i
Regres
rolnictwa
w
południowej
i
zachodniej Europie
zachodniej Europie
, jako wynik rozpadu
cesarstwa rzymskiego i wędrówka ludów.
Powstanie
pierwszego
młyna
wodnego
(konstrukcji
Belizariusza)
w
cesarstwie
bizantyjskim (na ziemiach polskich o 4 wieki
później). W Polsce wchodzi i umacnia się nowa
forma organizacyjna rolnictwa (powstają
gospodarstwa
indywidualne
w
miejsce
dotychczasowych
wspólnot
rodowych);
następuje też odchodzenie od systemu
żarowego na rzecz 2-polówki
(4 –7 wieków
później
w
stosunku
do
cesarstwa
rzymskiego)
V- VIII w.n.e.
V- VIII w.n.e.
W Europie zachodniej pojawia się ciężki pług koleśny i
następuje upowszechnienie
3-polówki czyli systemu
ugorowego
(zarządzenie Karola Wielkiego); początek
wykorzystywania
chomąt,
podków
i
ostróg
(sprowadzonych z Chin). Na ziemiach polskich
powstają wielkie własności ziemskie. W Persji (ob. Iran)
buduje się pierwsze wiatraki, a w Polsce pojawiają się
młyny wodne, grabie i cepy 2-dzielne. W Europie
rozpowszechnienie pługa i brony z żelaznymi zębami.
W Ameryce południowej zastosowanie guana do
nawożenia (Inkowie w Peru). W Polsce – pierwsze
wiatraki (Wielkopolska) oraz kosy.
Podręcznik
Podręcznik
rolnictwa
P.
Crescenziego
(Włochy)
rolnictwa
P.
Crescenziego
(Włochy)
rozpowszechniony
w
Europie
w
licznych
rozpowszechniony
w
Europie
w
licznych
tłumaczeniach (w Polsce od 1549)
tłumaczeniach (w Polsce od 1549)
IX – XIV w.
IX – XIV w.
Rozkwit rolnictwa i ogrodnictwa w Europie
Rozkwit rolnictwa i ogrodnictwa w Europie
w
związku z potrzebami rozbudowujących się miast.
Rozrost zbożowych folwarków pańszczyźnianych w
środk. I wsch. Europie i pogorszenie sytuacji chłopów
(tzw. wtórne poddaństwo). Początek wielkich prac
odwadniających w Holandii (budowa kanałów, śluz,
polderów).
Skonstruowanie pierwszego siewnika do zbóż
Skonstruowanie pierwszego siewnika do zbóż
(we
Włoszech). Sprowadzenie z Ameryki do Europy
(Hiszpania, Francja) kukurydzy, tytoniu, ziemniaka,
słonecznika oraz indyków.
połowa XIV – połowa XV wieku
połowa XIV – połowa XV wieku
Powstanie wielu encyklopedycznych dzieł
o rolnictwie w Europie; w Polsce –
„Gospodarstwo” Anzelma Gostomskiego
(1588)
i
„Oekonomika
ziemiańsko-
generalna” Jakuba Kazimierza Haura
(1675); autor propaguje
4-polówkę: ugór
– ozimina – roślina jara – ozimina
XVI i XVII wiek
XVI i XVII wiek
Skonstruowanie pierwszego siewnika
konnego do zbóż
(w Anglii) i ogrzewanej szklarni
(Holandia).
Przełomowym wydarzeniem w światowej
Przełomowym wydarzeniem w światowej
produkcji roślinnej jest wprowadzenie w Anglii (w
produkcji roślinnej jest wprowadzenie w Anglii (w
r. 1731) zmianowania roślin,
r. 1731) zmianowania roślin,
zwanego norfolskim:
burak pastewny – zboże jare z wsiewką koniczyny
burak pastewny – zboże jare z wsiewką koniczyny
czerwonej – koniczyna czerwona – zboże ozime
czerwonej – koniczyna czerwona – zboże ozime
;
;
na
ziemiach polskich wypiera ono 4-polówkę Haura.
Pierwszy cukier pozyskany z buraka (Niemcy) i
zbudowanie młocarni (Anglia).
Podjęcie w wielu krajach europejskich hodowli
merynosów
sprowadzonych z Hiszpanii (ok. poł. XIX
w. nastąpił upadek wobec likwidacji pastwisk i
konkurencji Australii).
Powszechne
wprowadzenie ziemniaka do uprawy
polowej w zach. Europie oraz na całym kontynencie –
systemu płodozmianowego; upowszechnienie roślin
pastewnych, zwłaszcza koniczyny.
Widoczny postęp techniki i nauk rolniczych
;
również w Polsce, mimo zaborów! – świadczy o tym
m.in. Dzieło K. Kluka (1799) – „O rolnictwie”
XVII i XVIII wiek
XVII i XVIII wiek
W Niemczech sformułowano próchnicową teorię
odżywiania się roślin.
Założenie pierwszej w świecie cukrowni
(buraczanej) w Konarach na Śląsku oraz pierwszej
polskiej fabryki maszyn i narzędzi rolniczych w
Zwierzyńcu.
Powstanie w Niemczech (Möglin) i w Szwajcarii
(Hofwyl) pierwszych wyższych szkół rolniczych;
także w Polsce,
w latach 1816-1820 został
założony Instytut Agronomiczny w Marymoncie
.
XIX wiek
XIX wiek
Skonstruowanie pierwszego w Polsce siewnika
rzutowego, młocarni i zbudowanie młyna parowego
(w Warszawie), a w Anglii pierwszej w świecie –
konnej żniwiarki.
W Chile rozpoczęto stosowanie saletry do celów
nawozowych.
Założenie
pierwszych
rolniczych
stacji
doświadczalnych w Anglii i Francji.
W
Polsce
ukazują
się
znane
dzieła
D.
Chłapowskiego
(1836)
–
„O
rolnictwie”
propagowanie zadrzewień i M. Oczapowskiego
(1836-1856) – „Gospodarstwo wiejskie
”
Zbudowano pierwszy konny kombajn
zbożowy (USA).
W Niemczech J. Liebieg w r. 1840
publikuje
pracę
„Teoria
mineralnego
odżywiania roślin”.
Założenie pierwszej fabryki superfosfatu i
wprowadzenie do uprawy pługów parowych
(Anglia).
Wzięcie pod uprawę ogromnych obszarów
ziemi w Ameryce i Australii, częściowo w
Azji (Syberia).
Szybki wzrost plonów.
W Polsce – skonstruowano pierwszą żniwiarkę
do zbóż w fabryce Lilipopa (1856) i
zapoczątkowano naukową hodowlę roślin
(W. Pepłowski – 1864 r).
Odkrycie przyswajania azotu z powietrza przez
bakterie brodawek korzeniowych roślin
motylkowych (wzbogacenie gleby w azot) przez
duńskiego uczonego M. Beijernicka, polskiego A.
Prażmowskiego i niemieckiego H. Hellriegela.
W Niemczech opracowano metodę
syntetyzowania nawozowego azotu z powietrza.
W Rosji odkryto bakterie nitryfikacyjne w
glebie.
W Polsce wyhodowano odmianę buraka
cukrowego
o najwyższej wówczas w świecie zawartości
cukru (A. Janasz) – XIX w.
Burzliwy i dynamiczny rozwój nauki i
techniki,
zwłaszcza
mechanizacji
oraz
przemysłu chemicznego pracującego na
rzecz rolnictwa (wprowadzenie ciągnika
1910; w Polsce – 1922 i 1947).
Fascynacja plonotwórczym działaniem
nawożenia mineralnego (300 - 400 i więcej
kg NPK/ha) i skutecznością pestycydów
(DDT – 1939-1946; 3 - 5 i więcej kg s.m/ha)
XX wiek
XX wiek
Ówczesny postęp biologiczny w rolnictwie
Ówczesny postęp biologiczny w rolnictwie
podporządkowano mechanizacji i chemii
podporządkowano mechanizacji i chemii
(skrócenie
i
usztywnienie
słomy,
(skrócenie
i
usztywnienie
słomy,
ograniczenie krzewistości wykorzystanie
ograniczenie krzewistości wykorzystanie
składników pokarmowych itp.); szczególna
składników pokarmowych itp.); szczególna
rola – „zielonej rewolucji” za sprawą N.E.
rola – „zielonej rewolucji” za sprawą N.E.
Bourlaugha – 1966.
Bourlaugha – 1966.
Wiara w możliwości techniki i chemii oraz
„naciski” ekonomiki zrodziły wówczas (w
końcu lat 60-tych; w Polsce 10-15 lat później
atmosferę „rekordomanii ilościowej” oraz
trendy daleko idącej specjalizacji, uproszczeń i
minimalizacji;
w
płodozmianach
–
monokultura,
w
uprawie
roli
siew
bezpośredni
, w produkcji zwierzęcej duże
fermy i problem gnojowicy. Intensywność ww.
procesów i ich skutki zróżnicowały się bardzo
poważnie, w zależności od zasobów danego
kraju, poziomu nauki i technologii, systemu
politycznego
itp.;
stąd:
rolnictwo
niskonakładowe
(ekstensywne)
i
wysokonakładowe
(intensywne);
struktury
EWG i RWPG; rola tzw. „kontynentalistów”
(USA, Kanada, ZSRR i in.)
Lata 70.
przynoszą pewne zwątpienie,
niepokój
i
„opamiętanie”
w
kwestii
technizowania, chemizowania i specjalizowania
(ekonomizowania) rolnictwa w rozwiniętych
krajach Europy. Nie bez wpływu na to
pozostały wcześniejsze i współczesne temu
okresowi publikacje (z poważnym udziałem
Polaków): M. T. Milewski, 1953 – Geografia
wyżywienia, J. De Castro, 1954 - Geografia
głodu, R. Carson, 1963 – Milcząca wiosna, A.
Tuszka, 1965 – Spragniona ziemia, K.
Kusiorska, 1966 – Nauka w walce z głodem, A.
Leńkowa, 1969 – Oskalpowana ziemia, G.
Borgstrom 1971 – Głodująca planeta.
Rodzące się ruchy proekologiczne
Rodzące się ruchy proekologiczne
(ideowo-filozoficzne, naukowe i praktyczne,
zapoczątkowane jeszcze w latach 20-tych przez
Rudolfa
Steinera)
przyczyniły
się
do
wyodrębnienia
trzech
podstawowych
współczesnych systemów rolnictwa:
-
Konwencjonalnego (przemysłowego)
-
Ekologicznego
(biologicznego,
biodynamicznego itp.)
-
Integrowanego
(zrównoważonego,
zharmonizowanego).