„Miłe złego
początki, lecz
koniec żałosny…”
-skutki przewlekłego
(nad)używania stymulantów
D-N-
a
lfa-
di
m
etylo
f
enylo
et
ylo
amina
Neurofarmakologia:
Sympatykomimetyk
Neurony dopaminergiczne w OUN i
adrenergiczne na obwodzie
Wzrozt wydzielania dopaminy do szeliny
synaptycznej
Inhibicja resorpcji zwrotnej dopaminy
Inhibicja MAO (w dużuch dawkach)
2
1
2
1
2
1
2
1
2
1
2
1
2
1
T
2
1
2
1
Właściwości
farmakokinetyczne:
Szybko wchłania się z przewodu pokarmowego
Osiąga max. Stężenie po 1h
Wydalana z moczem
T = 11,5h (przy podaniu i.v. lub wziewnie)
Stęż. w surowicy amf. << metamf. – przy tej samej dawce
Stęż. w ślinie = 2x stęż. w surowicy
Stęż. W mleku>> surowicy matki
Stęż. W surowicy płodu = 2X surowicy matki
Stereoselektywna – znaczne różnice właściwości
farmakokinetycznych form L i D
2
1
Rys historyczny:
Pierwsza synteza: 1887 w USA przez Edeleano
Pod nazwą Benzydryna stosowana w leczeniu
astmy oskrzelowej
1935 stosowana w leczeniu narkolepsji
1936 opisano uzależnienie
1938 odkryto jej działanie zmniejszające
łaknienie i po raz pierwszy opisano psychozę
poamfetaminowa (Young and Scoville)
Działanie natychmiastowe
euforia
silne pobudzenie psychomotoryczne
przyśpieszona akcja serca i szybki oddech
podwyższone ciśnienie krwi
hipertermia
Rozkurcz mm. gładkich
brak łaknienia
rozszerzenie źrenic
zwiększone wydalanie moczu
jadłowstręt
suchość w ustach
zmniejszoną wrażliwość na ból, głód i zmęczenie
bezsenność
Zastosowanie kliniczne:
W przeszłości:
przez żołnierzy w czasie II wojny światowej
w leczeniu otyłości
choroby Parkinsona
Depresji
Narkolepsji
zespołów hiperkinetycznych u dzieci
astmy oskrzelowej
Obecnie:
Stosowana w USA w leczeniu narkolepsji i ADHD
Nie stosowana w Polsce i większości krajów
europejskich
Skutki przewlekłego
przyjmowania:
Uporczywe zaburzenia snu
Pobudzenie
Spadek łaknienia
Zwiększona przemiana materii
Stany lękowe
Zmiany nastroju
Drżenie kończyn
Zaburzenia rytmu serca
Mdłości, wymioty, zawroty głowy
Występowanie zespołu abstynencyjnego po odstawieniu
Psychoza urojeniowa
Psychoza poamfetaminowa:
Trudna do odróżnienia od schizofrenii paranoidalnej
Halucynacje
Urojenia, głównie prześladowcze, ksobne
Brak rozkojarzenia (!!!)
lęk
Stereotypie
Urojona parazytoza
Najczęściej ustępuje samoistnie po 6-7 dniach od
zaprzestania brania
Nawraca po ponownym przyjęciu
Connell 1958
42 badanych: 27 mężczyzn, 15 kobiet
Ponad 1/3 badanych przyjmowała
amfetaminę ze wskazań lekarskich
9 (21%) przyjęło tylko 1 dawkę
U 77% objawy ustąpiły po 6-7 dniach
Connell 1958
34
29
26
21
5
4
Różnicowanie ze schizofrenią
paranoidalną
Trudne (!!!), często nie możliwe bez
wykazania amfetaminy w moczu
Brak rozkojarzonego myślenia
głównie halucynacje wzrokowe (w
schizofrenii słuchowe)
Halucynacje dotykowe i węchowe – rzadkie
u schizofreników
Gwałtowny początek
Objawy wegetatywne np. Nadciśnienie
tętnicze, rozszerzenie źrenic
Szybkie samoistne ustępowanie
leczenie
Hospitalizacja
Neuroleptyki atypowe (risperodon,
olanzapina)
Leczenie zaburzeń nastroju i snu, jeśli
występują
Psychoterapia
Edukacja pacjenta
Abstynencja
Psychoza poamfetaminowa,
czy schizofrenia
paranoidalna??
Liczne doniesienia o konieczności długotrwałej
hospitalizacji pacjentów z psychozą
poamfetaminowaą
Podanie amfetaminy u schizofreników w remisji
często wywołuje epizod psychotyczny (Tatetsu)
Pacjenci z psychozą poamfetaminaową mają
schizofreników wśród krewnych I rzędu częściej
niż osoby zdrowe, ale rzadziej niż chorzy na
schizofrenię
Udział amfetaminy w
hospitalizacjach
psychiatrycznych
10,7% pacjentów z 300 przyjętych do Iowa
City VA Hospital Psychiatry Service podało
w wywiadzie zażywanie stymulantów w
ciągu ostatnich 6 m-scy przed przyjęciem
(Richards et al 1985)
2,7% - pozytywny wynik badania moczu
Zażywanie amfetaminy podaje 21%
hospitalizowanych z powodu schizofrenii
oraz zaburzenia osobowości typu
dyssocjalnego i tylko 8% hospitalizowanych
z innych powodów (Richards et al 1985)
Inne nieparanoiczne zaburzenia u
przewlekle przyjmujących amfetaminę
(Angrist and Gershon 1969)
Zaburzenie świadomości
Labilność emocjonalna (czasem o cechach
manii)
Dziwaczne zachowania seksualne, często
o charakterze autoerotycznym
Napady gniewu bez widocznej przyczyny
Agresywność, bezpodstawne ataki,
czasem prowadzące do zabójstwa
Zespół abstynencyjny:
Po co najmniej 12h po odstawieniu
Trwa 1 – 2 tygodni
Przedłużony czas snu, rzadziej
bezsenność
Wzmożone łaknienie
Obniżenie napięcia mięśniowego
Zespół abstynencyjny c.d.
Spowolnienie toku myślenia
Obniżenie nastroju
lęk
Uczucie zmęczenia
Depresja atypowa
Depresja atypowa
Występuje w ok. 60% zespołów
abstynencyjnych
Utrwala się u ok. 30%
Występowanie i nasilenie zależne od
osobniczych predyspozycji, czasu
trwania przewlekłego przyjmowania oraz
wielkości dawek
Słabo podatna na leczenie
trójcyklicznymi lekami antydepresyjnymi
Ostre zatrucie
Znaczne pobudzenie ruchowe
Euforia
Przyśpieszenie toku myślenia
Majaczenie
Lęk
Nastawienie urojeniowe
Ostre zatrucie c.d.
Ból wieńcowy, zaburzenia rytmu serca,
tachykardia
Wysokie RR
Biegunka, mdłości, wymioty
Dreszcze poty gorączka
Szerokie źrenice
Suche śluzówki
Śmierć (rzadko): zator mózgu, niewydolność
krążenia, hipertermia
Postępowanie w ostrym
zatruciu
hospitalizacja
Droperidol i.v.
Drugi rzut: haloperidol, lorazepam
Zakwaszenie moczu
Bibliografia:
Chronic Amphetamine Use and Abuse – E. H. Ellinwood,
M.D., G. King, Ph.D. and T. H. Lee, M.D. Ph.D
Clinical Psychopharmacology Seminar - Stimulant
Psychosis, P. Perry, Ph.D.
Psychiatria, A. Bilikiewicz
Toksykologia Współczesna, W. Seńczuk
Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania
spowodowane przyjmowaniem sustancji psychoaktywnych
– K. Chmielewska, H. Baran-Furga
www. psychiatryonline.com