Główne założenia ustawy o

zarządzaniu kryzysowym

oraz jej nowelizacja

• Ustawa weszła w życie dnia 26.

kwietnia 2007 roku. Została
znowelizowana 6. sierpnia 2009 roku.

• Składa się z 35 artykułów.

Ustawa określa organy właściwe w

sprawach zarządzania kryzysowego
oraz ich zadania i zasady działania w
tej dziedzinie, a także zasady
finansowania zadań zarządzania
kryzysowego.

Ponad to zawiera w sobie liczne

definicje legalne pojęć tj. zarządzanie
kryzysowe, infrastruktura krytyczna,
planowanie cywilne.

Art. 4 dokładnie opisuje jakie są zadania

planowania cywilnego.

Art. 5 zapowiada utworzenie Krajowego

Planu ZK oraz terytorialne plany ZK

Art. 6,- zadania z zakresu ochrony

infrastruktury krytycznej

Art. 8,- skład Rządowego Zespołu

Zarządzania Kryzysowego

Art. 9 ,- jego zadania
Art. 10,- skład Rządowego Centrum

Bezpieczeństwa

Art. 11,- jego zadania.
W dalszych artykułach opisane są

komórki odpowiedzialne za działania
przeciwdziałające i zwalczające
kryzysy w województwie, powiecie,
gminie.

Art. 26 zawiera zasady finansowania

zadań z zakresu reagowania
kryzysowego na poziomie krajowym,
gminnym, wojewódzkim,
powiatowym

Nowelizacja

Cele:
• wyeliminowanie licznych wątpliwości

powstałych w zakresie interpretacji
podczas stosowania przepisów prawa

• stworzenie efektywnego i czytelnego

systemu zarządzania kryzysowego

• jednolicenie dokumentacji tego

systemu oraz usunięcie dokumentów
dublujących się

Art. 2. Zarządzanie kryzysowe to

działalność organów administracji
publicznej będąca elementem
kierowania bezpieczeństwem
narodowym, która polega na
zapobieganiu sytuacjom kryzysowym,
przygotowaniu do przejmowania nad
nimi kontroli w drodze zaplanowanych
działań, reagowaniu w przypadku
wystąpienia sytuacji kryzysowych,
usuwaniu ich skutków oraz odtwarzaniu
zasobów i infrastruktury krytycznej.";

sytuacji kryzysowej - należy przez to

rozumieć sytuację wpływającą
negatywnie na poziom
bezpieczeństwa ludzi, mienia w
znacznych rozmiarach lub
środowiska, wywołującą znaczne
ograniczenia w działaniu właściwych
organów administracji publicznej ze
względu na nieadekwatność
posiadanych sił i środków;",

Rozróżnienie pojęć:
• Krajowy Plan Zarządzania Kryzysowego
• plan zarządzania kryzysowego

Utworzono Narodowy Program Ochrony

Infrastruktury Krytycznej.

Doprecyzowano zasady współpracy

organów administracji publicznej z
właścicielami oraz posiadaczami
samoistnymi i zależnymi infrastruktury
krytycznej.

• Podkreślona została szczególna rola

szefa ABW który otrzymuje ustawowe
upoważnienie do udzielania zaleceń,
w celu ochrony infrastruktury
krytycznej, organom i podmiotom
zagrożonym działaniami o
charakterze terrorystycznym.

• Dodatkowo do współpracy z szefem

ABW zobowiązany jest wojewoda.

Dziekuję