Substancje
odurzające
pochodzenia
roślinnego
Tomasz Szewczul
II OŚ 2 stopnia
Środek odurzający
(narkotyk)
Każda substancja pochodzenia
naturalnego lub syntetycznego
działającą na ośrodkowy układ
nerwowy, charakteryzująca się
dużymi możliwościami
nadużywania i znaczną
tendencją do uzależniania
Klasyfikacja środków odurzających pod
kątem oddziaływania ich na psychikę
przyjęta przez Organizację Narodów
Zjednoczonych i Interpol:
• substancje działające opóźniająco na
ośrodkowy układ nerwowy,
• substancje pobudzające ośrodkowy
układ nerwowy,
• substancje wywołujące zaburzenia w
w w w ośrodkowym układzie
nerwowym.
Przyjmując jako kryterium podziału
pochodzenie substancji środki
odurzające możemy podzielić w
następujący sposób:
• narkotyki naturalne
• narkotyki półsyntetyczne
• narkotyki syntetyczne o dużej sile
• narkotyki syntetyczne o małej sile
Do substancji odurzających
pochodzenia naturalnego
zaliczamy:
• opium i jego naturalne pochodne
• konopie indyjskie i ich pochodne
• kokaina
• środki halucynogenne
• nikotyna
• kofeina
Opium i jego naturalne
pochodne
Opium to wysuszony sok mleczny,
otrzymywany z niedojrzałych owoców
(makówek) maku lekarskiego (Papaver
somniferum). Opium było w przeszłości
używane głównie jako środek
przeciwbólowy, uspokajający, nasenny i
odurzający. Stosowane było głównie w
postaci nalewki alkoholowej (laudanum)
lub było palone.
Sok mleczny wyciekający z nacięć na
makówkach, składnik do produkcji opium
Opium zawiera około 40 alkaloidów, które
można podzielić na dwa rodzaje:
• pochodne fenantrenu (morfina, kodeina,
tebaina)
• pochodne izochinoliny (papaweryna,
narkotyna, narceina).
Działanie uzależniające wykazuje morfina,
w słabszym stopniu kodeina i narkotyna.
Morfina (Morphinum)
• morfinę otrzymuje się ze słomy makowej lub opium,
którego jest głównym składnikiem.
• została wyodrębniona w roku 1804. W stanie czystym
jest białą substancją stałą, o gorzkim smaku, słabo
rozpuszczalną w wodzie,
• ma działanie narkotyczne (odurzające),
przeciwbólowe, przeciwkaszlowe, przeciwbiegunkowe,
• działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy
(zalicza się do depresantów),
• nadmierne dawki mogą prowadzić do śpiączki z
depresją ośrodka oddechowego (niewydolność
oddechowa),
• kilkunastokrotne użycie morfiny prowadzi do
uzależnienia fizycznego, uzależnienie psychiczne
występuje znacznie szybciej.
Charakterystycznymi objawami
przewlekłego zatrucia morfiną
są:
• suchość błon śluzowych jamy ustnej i gardła,
• nerwobóle,
• wrażenia czuciowe opisywane przez chorych
jako pieczenia, mrowienia, uczucie
przebiegających prądów,
• bóle mięśniowe,
• zmiany w funkcjonowaniu przewodu
pokarmowego, prowadzące do znacznego
wychudnięcia,
• u mężczyzn występuje niemoc płciowa,
• u kobiet zaburzenia miesiączkowania.
Doustna dawka śmiertelna wynosi 200-
400mg.
Kodeina
• Zastosowanie w lecznictwie
W lecznictwie stosowany jest fosforan kodeiny, który
łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego.
Rzadziej od morfiny prowadzi do uzależnienia,
przeważnie po dłuższym podawani. LD50 kodeiny
przy podaniu pozajelitowym to około 550 mg, a przy
podaniu doustnym około 2-2,5 g.
Działanie wykorzystywane w
lecznictwie
• przeciwbiegunkowe,
• przeciwkaszlowe - w dawkach mniejszych
niż mających działanie przeciwbólowe,
działanie przeciwkaszlowe utrzymuje się
około 3 godzin, a wywołane jest przez
działanie substancji na ośrodek mózgowy
odpowiedzialny za oddychanie,
• przeciwbólowe (ok. 7-krotnie słabsze od
morfiny) - zazwyczaj wchodzi w skład
złożonych leków przeciwbólowych.
Kodeina jako narkotyk
Kodeina używana jest też jako narkotyk, w
dawkach 100-300 mg bez tolerancji, lub w
większych
w
wyniku
nabytej
tolerancji.
Podobnie jak większość opioidów powoduje
stany relaksacji, euforię, apatię, "błogostan" i
uspokojenie. Działanie euforyzujące występuje
po około 20-45 minut i utrzymuje się przez 1-
1,5 godziny. W końcowym stadium działania
można odczuwać rozdrażnienie, bóle i zawroty
głowy, zaburzenia łaknienia, senność, nudności,
a nawet wymioty. Dodatkowo, pod wpływem
kodeiny,
może
występować
uporczywe
swędzenie na powierzchni całego ciała, z
powodu wydzielania znacznych ilości histaminy.
Konopie indyjskie i ich
pochodne
Substancje psychoaktywne zawarte w
konopiach to kannabinole, z których
najistotniejszy to tetrahydrokannabinol.
Substancja ta w różnym stężeniu występuje
w szczytach żeńskich roślin oraz żywicy.
Formy występowania :
• Marihuana - susz z liści konopii
• Haszysz - żywica krzewu konopii
• Olej haszyszowy - żywica konopii
rozpuszczana np. eterem
Marihuana
Marihuana to suszone i czasami
sfermentowane kwiatostany konopi –
głównie
roślin
żeńskich.
Ma
ona
działanie psychotropowe, w zależności
od
warunków:
uspokajające,
lekko
euforyzujące i przeciwbólowe; pobudza
apetyt, dodatkowo działa rozkurczowo
na
mięśnie,
zmniejsza
ciśnienie
śródgałkowe i rozszerza oskrzela.
Efekty doświadczane po spożyciu
marihuany są indywidualne i zależne od
ilości, rodzaju oraz jakości surowca,
sposobu przyjmowania, a także genów,
organizmu czy ogólnej sytuacji. Najczęstsze
z nich, to:
• polepszenie nastroju, euforia
• "otwarcie zmysłów", wzmocnienie
percepcji, wzmożona wrażliwość na bodźce
• osłabienie koncentracji
• zwiększone łaknienie
• suchość w ustach i pieczenie oczu,
spowodowane wyschnięciem śluzówek
• przyspieszone tętno, uczucie chłodu
• spadek aktywności fizycznej
Zagrożenia
Marihuana jest relatywnie bezpieczna w
stosunku do innych substancji
psychoaktywnych, gdyż:
• bezpośrednia toksyczność marihuany jest
bardzo niska
• nie prowadzą do uzależnienia fizycznego
• dawka śmiertelna jest szacowana na 20 000 do
40 000 pojedynczych dawek, dotąd nie
odnotowano ani jednego przypadku
śmiertelnego z powodu przedawkowania i
praktycznie jest to niemożliwe
.
Haszysz
• substancja otrzymywana ze zlepionej
i sprasowanej żywicy konopi
indyjskich bogatej w substancję
psychoaktywną THC,
• palony jest zazwyczaj z tytoniem w
postaci ręcznie robionych papierosów
(jointów) bądź ze specjalnych fajek
wodnych.
Olej haszyszowy
ciekły ekstrakt materiału roślinnego lub
żywicy uzyskany przy użyciu olejów
roślinnych jako rozpuszczalników. Ma on
barwę brązową lub zieloną w zależności
od dojrzałości materiału roślinnego i
charakteru rozpuszczalnika. Jeśli jest
zielony to był przygotowywany z
materiału roślinnego, zaś kolor brązowy
wskazuje że wykorzystano żywicę.
Kokaina
• substancja pobudzająca pochodzenia
roślinnego,
• odznacza się dużym potencjałem
uzależniającym,
• alkaloid tropanowy otrzymywany z liści
krasnodrzewu pospolitego (koki)
(Erythroxylon coca), który pierwotnie
porastał tereny Andów w Ameryce
Południowej.
Zewnętrzne oznaki używania
kokainy:
• kokaina jest alkaloidem o silnym, lecz
krótkotrwałym działaniu miejscowo
znieczulającym i zwężającym naczynia
krwionośne,
• poraża zakończenia nerwów
czuciowych,
• działa ośrodkowo, porażając strefę
hamowania ośrodkowego układu
nerwowego, powoduje ogólne
pobudzenie z euforią.
Zewnętrzne oznaki używania
kokainy :
• nadpobudliwość i wzmożona aktywność,
• gadatliwość,
• niepokój psychoruchowy,
• zachowania agresywne,
• rozszerzone źrenice, słabo reagujące na światło,
• katar (w przypadku używania poprzez śluzówki
nosa),
• czerwony nos z krostkami i objawami egzemy
(zaczerwieniona, łuszcząca się skóra, swędzenie).
Doustna dawka śmiertelna 1-1,5g, podskórna
200-300g.
Środki halucynogenne
Wywołują silne uzależnienie psychiczne.
Pod wpływem tego narkotyku mogą
ujawnić się u zażywającego ukryte
zaburzenia psychiczne (psychozy).
Zupełnie inaczej odbiera się czas i
przestrzeń. Doznania po tych narkotykach
nie zawsze są przyjemne. Mogą zdarzać
się koszmarne wizje. Ciśnienie krwi
podnosi się i spada. Źrenice rozszerzają
się, akcja serca przyśpiesza się wraz z
oddechem. Człowiek może mieć mdłości,
kłopoty ze snem, koordynacją ruchową, a
także drżenie mięśni i zawroty głowy.
• Grzyby halucynogenne
są
pochodzenia naturalnego. „Grzybki”
zbiera się i zjada np. z jajecznicą lub
suszy. Różnego rodzaju suszone
grzybki o zabarwieniu żółtawym do
czarnego z prześwitem brązu. Z
suchych grzybów można zrobić
herbatę. Działanie narkotyku określa
się na około 6 godzin.
Nikotyna
• organiczny związek chemiczny z grupy
alkaloidów pirydynowych zawarty w liściach
tytoniu,
• śladowe ilości nikotyny znajdują się też w
pomidorach, bakłażanach i papryce,
• jest silnie uzależniającym narkotykiem -
charakterystyka opisująca uzależnienie od
nikotyny jest podobna do tej opisującej
uzależnienie od heroiny czy kokainy,
• nikotyna jest dość silną toksyną działającą na
układ nerwowy,
• stosuje się ją m.in. w mieszankach z
innymi związkami jako środek
owadobójczy,
• dawka LD50 to ok. 1-1,5 mg/kg masy
ciała,
• zawartość nikotyny w tytoniu
papierosowym jest rzędu 1–2% suchej
masy, natomiast w dymie
papierosowym rzędu 1 mg/papieros,
• nikotyna nie jest natomiast substancją
mutagenną ani rakotwórczą.
Kofeina
Kofeina występuje w wielu roślinach:
• guarana (Paullinia cupana)– 5-6%
• orzeszki cola, kola zaostrzona (Sterculia
acuminata) – 2-5%
• herbata chińska (Thea chinensis)– 1-5%
• kawa arabska, krzew kawowy (Coffea arabica)––
do 3%
• ostrokrzew paragwajski (Ilex paraguariensis)–
0,5-1,5%
• kakowiec właściwy (Theobroma cacao)– 0,2-0,3%
Działanie:
• pobudza ośrodkowy układ nerwowy oraz
ośrodki wegetatywne: oddechowy,
naczynioruchowy i nerwu błędnego,
• zwiększa sprawność myślenia,
• znosi zmęczenie psychiczne i fizyczne,
• zwiększa wydzielanie soku żołądkowego,
• działa moczopędnie.
Ponadto:
• stosowana jest w lecznictwie jako analeptyk do
wzmocnienia akcji serca, w migrenach, stanach
zmęczenia, w zatruciach narkotykami i
alkoholem,
• długotrwałe spożywanie w dużych ilościach
kofeiny z kawy uzależnia organizm podobnie
jak nikotyna i alkohol,
• doustna dawka śmiertelna kofeiny wynosi 10-
12 g, ale zdarzają się przypadki przeżycia
dawki znacznie większej.
Dziękuje za uwagę