Formułowanie problemów pielęgnacyjnych wobec chorych oddziału Chirurgicznego

Formułowanie problemów

pielęgnacyjnych wobec

chorych oddziału

Chirurgicznego

Janina Książek

Klinika Chirurgii Klatki

Piersiowej



Z teoretycznego punktu widzenia nie

ma takich stanów, które

wykluczałyby możliwość świadczenia

opieki pielęgniarskiej opartej na

podstawach modelu procesu

pielęgnowania

DIAGNOZA

PIELĘGNOWANIA



Diagnoza pielęgniarska należy do

głównych pojęć w pielęgniarstwie, a

bywa uznawana za najważniejszy

problem pielęgniarstwa.



W jej koncepcji zawsze znajduje

wyraz aktualna orientacja

teoretyczna i filozofia pielęgnowania.

cd. Diagnoza



Jeśli przyjąć, że „diagnoza pielęgniarska” jest

to jasne i zwięzłe określenie stanu pacjenta,

jego potrzeb i problemów zdrowotnych, na

które swoją interwencją może wpłynąć

pielęgniarka” (S.Poznańska), to warunkiem

poprawnego sformułowania diagnozy

pielęgniarskiej, z czego wynikają dalsze fazy

procesu pielęgnowania,

jest świadomość w

jakim zakresie pielęgniarka może

samodzielnie podejmować decyzje

związane z opieką nad pacjentem.

cd. Diagnoza



Podawanie leków, wykonywanie

zleconych badań diagnostycznych i

leczniczych, obserwacja stanu

pacjenta w celu wczesnego wykrycia

powikłań i ewentualnego

zapobieżenia im, jest ważną częścią

zadań pielęgniarki.



Pominięcie tych aspektów opieki

byłoby dużym uproszczeniem.

Diagnoza wg. Carpenito



Podstawowe założenia koncepcji

Carpenito zakładają, że pielęgniarstwo

czerpie i wykorzystuje wiedzę z różnych

dyscyplin nauki: psychologii, socjologii,

medycyny, pedagogiki.



Złożoność sytuacji człowieka w zdrowiu

i chorobie powoduje, że

rozwiązanie

problemów pacjenta wymaga

często działań całego zespołu.

cd. Diagnoza wg. Carpenito



Carpenito wprowadza dwa określenia

dotyczące problemów zdrowotnych

pacjenta, a zarazem dwie sytuacje

kliniczne w których interweniuje

pielęgniarka.



Są to:

- diagnoza pielęgniarska,

- tzw. „collaborative problems”

collaborative problems



collaborative problems” – pojęcie nie

mające dobrego odpowiednika w

języku polskim – określane

najczęściej jako „problemy wspólne”,

tj. takie, których rozwiązanie

wymaga współpracy pielęgniarki,

lekarza i ewentualnie innych

członków zespołu.

cd. Diagnoza wg. Carpenito

PROBLEMY

ZDROWOTNE

DIAGNOZY

PIELEGNIARSKE

PROBLEMY WSPÓLNE

(

COLLABORATIVE

PROBLEMS)

DIAGNOZY

MEDYCZNE

☻

W związku z diagnozą pielęgniarską, pielęgniarka

podejmuje samodzielne decyzje, ustalając i

realizując zlecenia pielęgniarskie.



Przykład:

-Dyskomfort z powodu

unieruchomienia,

-Wzdęcia brzucha,

-Brak wiedzy na temat ograniczeń

dietetycznych

Problemy wspólne



W przypadku problemów wspólnych,

zlecenia pochodzą głównie od

lekarza, a udział pielęgniarki polega

na ich wykonaniu oraz samodzielnym

zaplanowaniu dodatkowych,

pomocniczych interwencji

pielęgniarskich celu wykrycia,

zapobieżenia lub opanowania

powikłań.

cd. Problemy wspólne



Przykład:

- Ryzyko wystąpienia po zabiegu

krwotoku, zakrzepowego zapalenia

żył.

UKŁAD POKARMOWY



Pacjent odczuwa

nudności



Ułożenie w pozycji

grzbietowej,

półwysokiej lub

wysokiej z

odchyleniem głowy

na bok.



Zalecenie głębokich

oddechów przez usta.



Podanie do picia lub

do płukania jamy

ustnej naparu z

mięty.

cd.

UKŁAD POKARMOWY



Pacjent wymiotuje treścią

nadtrawioną



Ułożenie w pozycji

grzbietowej, półwysokiej lub

wysokiej z odchyleniem głowy

na bok.



Zapewnienie pomocy w czasie

wymiotów, jeśli pacjent siedzi

podtrzymać głowę.



Zapewnienie naczynia oraz

ligniny.



Zapewnienie płynu do

płukania ust.



Obserwowanie i zapisywanie

ilości i rodzaju treści

wymiotnej, pokazanie treści

wymiotnej lekarzowi



Podanie do ssania małych

kostek lodu, gorącej herbaty

łyżeczkami.

cd.

UKŁAD POKARMOWY



U pacjenta występują

wzdęcia o nie ustalonej

etiologii



Wykluczenie posiłków

ciężkostrawnych.



Jeżeli nie ma

przeciwwskazań

–

zastosować ciepło

(termofor, poduszka

elektryczna) na brzuch.



Wprowadzenie do odbytu

natłuszczonej rurki na

okres 20 minut. W razie

potrzeby powtarzać co 4 h.



Wykonanie wlewki lub

kroplowego wlewu

doodbytniczego.

cd.

UKŁAD POKARMOWY



U pacjenta występują zaparcia

o nie ustalonej etiologii



Rozmowa z pacjentem o

dotychczasowym sposobie

realizowania potrzeby

odżywiania, ruchu i wydalania.



Wykluczenie posiłków

ciężkostrawnych, zwiększenie

podaży owoców, jarzyn,

pieczywa razowego i płynów.



Podanie do picia na czczo wody

przegotowanej.



Masowanie okolicy pępka

delikatnymi ruchami okrężnymi

w kierunku wskazówek zegara

przez 5-8 minut, dwa razy

dziennie przed jedzeniem.



Na życzenie pacjenta

przeprowadzenie do toalety lub

bezzwłoczne podanie basenu.

cd.

UKŁAD POKARMOWY



Udział pielęgniarki w

wykonywanych badaniach

diagnostycznych i leczeniu



Pobranie krwi na morfologię, OB,

oznaczenie grupy krwi i Rh,



Pobranie stolca do badania

bakteriologicznego, na krew

utajoną, na pasożyty, wymaz z

okolicy odbytu,



Pobranie moczu do badania,



Przygotowanie pacjenta do badań

radiologicznych przewodu

pokarmowego i jamy brzusznej,



Wykonanie sondy żołądkowej,

dwunastnicy i pobranie treści do

badania,



Przygotowanie pacjenta i

asystowanie w czasie wykonywania

wziernikowania przełyku, żołądka,

odbytu i badania przez odbyt,



Podawanie antybiotyków, leków

przeciwzapalnych,

przeciwbólowych, osłaniających

błonę śluzową żołądka,



Udział w leczeniu dietetycznym.

PRZYJĘCIE CHOREGO

W ODDZIAŁ



PROBLEM

Przykład 1.



Niepokój spowodowany przyjęciem

chorego w oddział

PRZYKŁADOWE DZIAŁANIA



Wprowadzenie chorego w oddział,



Przydzielenie sali i zapoznanie z

innymi chorymi,



Zapoznanie z topografią oddziału i

personelem,



Umożliwienie kontaktu z rodziną



Wyjaśnienie postępowania odnośnie

planów badań diagnostycznych

OCENA



Chory zaakceptował pozostanie w

szpitalu i przydzieloną salę,



Kontakt z pacjentem dobry, rodzina

powiadomiona o zasadach

współpracy.



Chory rozumie celowość podjętych

działań, chętnie współpracuje z

personelem medycznym

PRZYKŁADOWE

DZIAŁANIA



Tlenoterapia (okresowa)



Ułożenie półwysokie,



Pomiar oddechów, saturacji,



Wykonanie gazometrii

OCENA



Tlen chory otrzymywał przez 2 h z

przerwami – ze skutkiem

pozytywnym,



Zalecana pozycja poprawia komfort

oddychania. Parametry w granicach

normy.



Gazometrię wykonano, wynik

przekazano lekarzowi.

PRZYKŁADOWE

DZIAŁANIA



Nacieranie i oklepywanie pleców,



Gimnastyka oddechowa,



Zabezpieczenie chorego w butelkę do

dmuchania



Nauczenie chorego samodzielnego

odkrztuszania,



Pomoc w odkrztuszaniu,



Zabezpieczenie chorego w pojemnik ze

spirytusem skażonym do plwociny.



Inhalacje

OCENA



Plecy oklepano, butelkę chory otrzymał.

Podstawy ćwiczeń oddechowych chory

opanował w stopniu wystarczającym

-ćwiczy samodzielnie.



W godzinach popołudniowych

wykonano inhalacje. Chory zadowolony,

odczuwa poprawę, lżej oddycha.

Wymieniono pojemnik do plwociny.

PRZYKŁADOWE

DZIAŁANIA



Dogodne ułożenie – pozycja

półwysoka



Zabezpieczenie skóry wokół drenu



Pouczenie chorego o zasadach

postępowania z drenem



Systematyczne podawanie zleconych

środków p/bólowych

OCENA



Chorego ułożono z zastosowaniem

udogodnień (druga poduszka).



Skórę wokół drenu zabezpieczono

opatrunkiem.



Chorego poinformowano o

prawidłowym ułożeniu drenu (nie może

być zagięty)



Leki przeciwbólowe uśmierzają ból w

stopniu zadowalającym.

PROBLEM



Przykład 2.



Możliwość powikłań wynikających z

założonego drenu / ryzyko zakażenia

w okolicy drenu.

PRZYKŁADOWE

DZIAŁANIA



Obserwacja ilości i charakteru płynu

drenowanego



Karta obserwacji



Wymiana butli drenażowej / Redona

OCENA



Treść z drenu mało przejrzysta –

pobrano do badania

bakteriologicznego.



Butle drenażowe / Redona

wymienione, chory zdrenował............



Kartę obserwacji proszę nadal

prowadzić.

PRZYKŁADOWE

DZIAŁANIA



Mycie rany – obserwacja



Zmiana opatrunku



Usunięcie drenu



Usunięcie szwów

PRZYKŁADOWE

DZIAŁANIA



Karta obserwacji,



Pomiar ciśnienia krwi i akcji serca,



Pomiar ilości i obserwacja rodzaju

płynu w drenie Redona,



Kontrola próżni w butli Redona,



Kontrola morfologii krwi,

UKŁAD MOCZOWY



PROBLEM



Przykład 1



U chorej wystąpiły kłopoty z

oddaniem moczu

PRZYKŁADOWE

DZIAŁANIA



Zastosowanie metod prowokujących

oddanie moczu (np. ciepły basen,

polewanie krocza ciepłą wodą),



Założenie cewnika do pęcherza

moczowego,



Opróżnienie /Wymiana worka



Bilans wodny

OCENA



Zastosowanie metod prowokujących

oddanie moczu nie przyniosło

oczekiwanego efektu, po konsultacji z

lekarzem założono cewnik do pęcherza

moczowego.



Założono kartę bilansu wodno –

elektrolitowego.



Do południa chora oddała 1000 ml

moczu.

PRZYKŁADOWE

DZIAŁANIA



Pielęgnacja krocza



Wymiana cewnika



Pobranie moczu do badania

bakteriologicznego



Usunięcie cewnika

Document Outline