Anestezjologia i
intensywna terapia w
Polsce
Mariusz Kujawski
• Anestezjologia i intensywna terapia jest
jedną z podstawowych dyscyplin
lekarskich i naukowych . W naszym kraju
powstała w latach pięćdziesiątych.
• Rozwinęła się w ośrodkach akademickich i
obejmowała czynności związane z
przygotowaniem chorego do operacji ,
przeprowadzeniem znieczulenia ogólnego i
miejscowego oraz opieką pooperacyjną.
• Historie tej specjalności tworzyli także Polacy. 4 miesiące po
pierwszym zastosowaniu eteru dwuetylowego w Bostonie,
środek ten stosuje w Krakowie LUDWIK BIERKOWSKI.
• W Warszawie ALEKSANDER LE BRUN stosuje chloroform.
• W położnictwie – FILIP KULESZA
• Podtlenek azotu do zwalczania bólu porodowego pierwszy
na świecie- STANISŁAW KLIKOWICZ
• Aparat do krótkotrwałego znieczulenia za pomocą
mieszaniny tlenu i podtlenku azotu – HELIODOR ŚWIĘCICKI
• JULIAN KOSIŃSKI- pierwsze
znieczulenie dotchawicze w Polsce
• „ Zasady znieczulenia miejscowego”
– pierwszy podręcznik techniki
znieczulenia przewodowego z 1924 r.
HENRYKA HILAROWICZA
OKRES MIĘDZYWOJENNY
• Rozwój anestezjologii związany był z działalnością
pięciu KATEDR CHIRURGII. Szczególne
wyróżnienie- KLINIKA SCHRAMMA we Lwowie
• Zagadnienia znieczulenia przewijają się na
wszystkich Zjazdach Chirurgów. Na XXII Zjeździe
w 1925 r. ANTONI JURASZ wygłosił referat pt. „ O
znieczuleniu rdzeniowym w chirurgii jamy
brzusznej w oparciu o 664 przypadki”
• W 1932 r. autor ten przedstawia 3535
przypadków znieczulenia podpajęczynówkowego.
Inne ważniejsze wygłoszenia
• „ Wpływ usypiania na drobnoustrojobójcze własności
surowicy”- ALEKSANDER WERTHEIM
• „ Badanie układu sercowo- naczyniowego podczas operacji”
– BRONISŁAW SZERSZYŃSKI
• „ Długotrwale znieczulenie chlorkiem etylu” – JERZY
RUTKOWSKI
• „ O zachowaniu się cukru we krwi w zależności od zabiegu
operacyjnego”- MOSSAKOWSKI I JOKIEL
• Sposób znieczulenia doodbytniczego awertyną-
MACIEJEWSKI I PIÓREK
• 1935 wchodzi w użycie SENNARKOL,
a następnie EUNARKON
• Pierwsza w Polsce DEMONSTRACJA
APARATU DO ZNIECZULENIA ROTH
DRAEGERA – 18 marzec 1928 na
posiedzeniu TOWARZYSTWA
LEKARSKIEGO ŁÓDZKIEGO
• Wybuch II Wojny Światowej – pociąga
za sobą zahamowanie postępu
anestezjologii na 5 lat
• Okres powojenny- prace były właściwie
przygotowane, organizacyjnie jak i
prawnie, a rozwój kadry specjalistycznej
rozwijał się proporcjonalnie w stosunku
do specjalności zabiegowych
• Nowy rozdział w historii polskiej anestezjologii
otwierają powracający z Anglii polscy lekarze
przeszkoleni w nowoczesnych placówkach
naukowych i klinikach.
• STANISŁAW POKRZYWNICKI – w Szpitalu Miejskim w
Kutnie , w 1947 r. przeprowadził znieczulenie ogólne
z porażeniem mięsni szkieletowych z
zastosowaniem oddechu kontrolowanego
• W 1948 r. wraca do kraju BOLESŁAW RUTKOWSKI ,
absolwent Polskiego Wydziału Lekarskiego w
Edynburgu, podejmuje prace anestezjologa w
Instytucie Onkologii w Gliwicach
• W 1946 r. pojawia się w Klinice Chirurgii Uniwersytetu
Jagiellońskiego pierwszy walizkowy aparat do znieczulenia
ogólnego firmy Heidbrink, zakupiony z inicjatywy prof..
GLATZLA
• Dzięki uporowi JANA OSZACKIEGO i dra NIEWIADOMSKIEGO ,
w grudniu 1946 r. zostają przeprowadzone pierwsze operacje
w znieczuleniu podtlenkim azotu
• Z inicjatywy prof.. GLATZLA , pierwsze wykłady z zasad
nowoczesnej anestezji dla studentów Wydziału Lekarskiego
UJ podejmuje Stanisław Niewiadomski
• W kwietniu 1948 r. LEON MANTEUFFEL zorganizował w
Warszawie 3-tygodniowy kurs szkoleniowy, na którym
wykładał OLLE FRIBERG ze Sztokholmu
• W klinikach chirurgicznych pojawia się
nowoczesny sprzęt anestezjologiczny,
zanika duszenie chorych za pomocą
maski Ombredanne’ a i butli z kwasem
węglowym
• W styczniu 1949 r. zostają opracowane i
wprowadzone protokóły narkozy,
zastąpione w 1952 r. kartami
znieczulenia
• Pierwszymi operatorami, którzy
najszybciej ocenili wartość
współczesnego znieczulenia byli
torakochirurdzy.
• Pierwsze znieczulenie dotchawicze w
klinice WIKTORA BROSSA wykona
ANTONI AROŃSKI w 1949 r.
• W podawaniu znieczuleń i w opiece nad chorymi
znieczulonymi pielęgniarki wyprzedzały lekarzy, zwłaszcza
w latach 1940- 1950. Przez wiele lat rzesze sióstr
zakonnych podawały samodzielnie narkozę z użyciem
chloroformu, eteru, chlorku etylu, a nawet dożylnym
barbituranów( evipan, pentotal)
• W latach pięćdziesiątych ma miejsce specjalizowanie
pielęgniarek zajmujących się głównie znieczuleniem
• Od 1946 r. rozpoczyna się szkolenie podyplomowe
pielęgniarek zatrudnionych w anestezjologii i intensywnej
opiece , a w 1968 r. powstaje SEKCJA PIELEGNIAREK
ANESTEZJOLOGICZNYCH przy ZARZĄDZIE GLÓWNYM
POLSKIEGO TOWARZYSTWA PIELEGNIARSKIEGO
• Przełomowy moment w rozwoju anestezjologii w
Polsce stało się powołanie w 1951 r. stanowiska
Specjalisty Krajowego w zakresie anestezjologii w
osobie MIECZYSŁAWA JUSTYNY
• Następny krok- wprowadzenie zasad specjalizacji i
określenie trybu powołania specjalistów. Przy
specjalizacji jednostopniowej czas wynosi 36
miesięcy. Warunkiem jest ukończenie co najmniej
3- miesięcznego kursu zorganizowanego przez
Instytut Doskonalenia i Specjalizacji Kadr
Lekarskich oraz złożenie egzaminu.
• Drugi przełomowy moment –
Instrukcja Ministra Zdrowia z dnia 2
marca 1961 w sprawie tworzenia i
zakresu działania komórek
anestezjologicznych w szpitalach- od
tego momentu dział anestezjologii
miał stanowić samodzielna komórkę
organizacyjną działalności
podstawowej szpitala
• Funkcje specjalisty krajowego pełnili-
Mieczysław Justyna, Stanisław Pokrzywnicki,
Witold Jurczyk
• Równolegle do działań usługowych i
podnoszenia kwalifikacji zawodowych rozwija
się działalność naukowa. Pierwszy w Polsce w
1961 r. powstał Zakład Anestezjologii w
Łodzi, a kilka miesięcy później Katedra
Anestezjologii WAM w Łodzi. Obydwiema
jednostkami kierował Pokrzywnicki.
• W 1962 r. powołano Zakład Anestezjologii w
Poznaniu- Witold Jurczyk, przekształcony w
1977 r. w jedyny dotąd istniejący w kraju
Instytut Anestezjologii i Intensywnej Terapii.
• W 1963 r. Stanisław Pokrzywnicki obejmuje
Katedrę CKP WAM w Warszawie. Natomiast
Zakłady w Łodzi obejmują- WAM- Antoni
Majka i Wojciech Gaszyński , a w AM
Krzysztof Stengert i Janusz Wara- Wąsowski
• Do I Zjazdu Anestezjologów Polskich
doszło 20 wrzesnia1959 r. w
Collegium Minus UW.
• Pierwszym prezesem Towarzystwa
został Mieczysław Justyna. Kolejnym
prezesami byli: Pokrzywnicki, Jurczyk,
Kamiński, Aroński, Sych, Rondio.
• W 1962 r. powstał pierwszy oddział
terenowy Towarzystwa- w Poznaniu
• W 1967 r. ukazał się pierwszy zeszyt
kwartalnika „ Anestezjologia i
Reanimacja” a Towarzystwo zostaje
przyjęte do Światowej Federacji
Towarzystw Anestezjologicznych
• Na początku lat sześćdziesiątych
utworzono KOMISJE PATOFIZJOLOGII
KLINICZNEJ PAN
• Stopnie naukowe doktora nauk
medycznych uzyskało ponad 600
lekarzy. Tytuły profesora zwyczajnego
otrzymało 3 anestezjologów,
nadzwyczajnego 12, habilitowało się 22
anestezjologów
• Bardzo dużo prac naukowych opublikowano w
krajowym kwartalniku , który od 1967 r. ukazuje
się pod nazwa „ Anestezjologia, Resuscytacja, i
Intensywna Terapia”
• U podstaw rozwoju intensywnej terapii legły
zapoczątkowane przez anestezjologów zabiegi
resuscytacyjne związane z przywracaniem
ustałych czynności serca, oddychania, i
ośrodkowego układu nerwowego, a także nabyte
umiejętności długotrwałego sztucznego
oddychania w przypadkach niewydolności
oddechowej.
• Zaczęto przystosowywać do celów
intensywnej terapii specjalne izby,
lub tworzyć pododdziały , które
stanowiły w zależności od
przeznaczenia integralną część
zabiegowych lub niezabiegowych
oddziałów specjalistycznych. Do
pionierów tej części anestezjologii
należy prof.. AROŃSKI
• Ostatnim elementem jest
zajmowanie się patofizjologią i
leczeniem bólu przewlekłego. Tworzą
się ambulatoria i kliniki bólu. Kształty
tej formie działalności nadali dr
RUTKOWSKI, prof. BOGDAN
KAMINSKI, doc. JERZY GARSTKA i doc.
HANNA DYACZYŃSKA - HERMAN
Dziękuję