Obroty położnicze

Obroty- definicja

•

Sztuczny obrót płodu w macicy,
najczęściej w celu zmiany niekorzystnego
położenia płodu na korzystniejsze

•

Zależnie od położenia z którego
wykonujemy obrót , rozróżniamy:

•

1. obrót z położenia poprzecznego

•

2. obrót z położenia główkowego

•

3. obró z położenia miednicowego

Obroty zewnętrzne

•

Obrót zewnętrzny z położenia
poprzecznego- najczęściej wykonywany z
zastosowaniem rękoczynów zewnętrznych
i wewnętrznych- tzw obrót kombinowany-
w tym przypadku zawsze wykonujemy
obrót na jedną nóżkę lub obie nóżki. Aby
możliwe było następnie ręczne wydobycie
płodu obrót kombinowany wykonujemy w
miarę możliwości przy pełnym rozwarciu
szyjki macicy.

Obroty

•

Jeżeli trzeba wykonać obrót przy
niepełnym rozwarciu szyjki
stosujemy obrót dwoma palcami
sposobem Braxtona Hicksa- tzw
obrót przedwczesny- podczas tego
obrotu dwa wewnętrzne palce
wspomagane ręką zewnętrzną
odszukują i sprowadzają nóżkę płodu.

Obroty zewnętrzne

•

Z położenia poprzecznego i skośnego-
wyłączne rękoczyny zewnętrzne,
bezpieczniejszy dla matki.

•

Płód musi być wystarczająco ruchomy-
najlepiej gdy jest zachowany pęcherz
płodowy ewentualnie krótko po
pęknięciu pęcherza płodowego.

•

Łatwiej u wieloródek ze względu na
mniejsze napięcie powłok brzusznych

Obroty zewnętrzne

•

Najkorzystniej pod koniec ciąży np. w 38
t.c. lub na początku porodu, w okresie
rozwierania, przy zachowanym pęcherzu
płodowym

•

Przed obrotem robimy 30 minutowy zapis
kardiotokograficzny, przy nieprawidłowym
zapisie rezygnujemy z obrotu

•

Z reguły wykonujemy obrót do położenia
główkowego- najkorzystniejszego

Obroty zewnętrzne

•

Technika:

•

Od zewnątrz przez powłoki brzuszne jedną ręką
chwytamy główkę a drugą pośladki płodu i wolno
przemieszczamy główkę w kierunku wchodu
miednicy a pośladki w kierunku dna macicy.

•

Zwiększymy skuteczność obrotów zewnętrznych
stosując przed i w trakcie tokolizę

•

Stabilizacja położenia- rodzącą po obrocie
układamy na tej stronie na której przed obrotem
znajdowała się obecna część przodująca płodu

Obroty zewnętrzne

•

Inna metoda stabilizacji- przebicie
pęcherza płodowego, utrzymanie
główki nad wchodem i ułatwienie
jej wstawienia się do wchodu
miednicy.

Obroty wewnętrzne

•

Z położenia poprzecznego- z reguły
kombinowany- jest to obrót płodu za
pomocą rękoczynów zewnętrznych i
wewnętrznych z położenia
poprzecznego lub skośnego do
położenia podłużnego miednicowego-
stópkowego niezupełnego (obrót na
jedną stópkę) lub stópkowego
zupełnego ( obrót na obie stópki)

Obroty wewnętrzne

•

Warunki:

•

Ujście szyjki musi być rozwarte co
najmniej na 2 palce

•

Płód musi mieć wystarczającą
ruchomość

•

Miednica nie może być zwężona

Obroty wewnętrzne

•

Im większe rozwarcie szyjki macicy tym
łatwiejszy obrót

•

Jeżeli po wykonanym obrocie ma nastąpić
ręczne wydobycie płodu to rozwarcie musi
być całkowite- obrót o czasie

•

Ruchomość płodu głównie zależy od ilości
płynu owodniowego, nigdy nie wykonywać
obrotów przy małej ilości płynu
owodniowego lub przy położeniu
poprzecznym zaniedbanym

Obroty wewnętrzne

•

Przy niestosunku porodowym
między główką a miednicą nigdy
nie wykonujemy obrotów-
wskazanie do cięcia cesarskiego

Obroty wewnętrzne

•

Obrót tylko w znieczuleniu ogólnym lub

nadoponowym- konieczne jest całkowite

rozluźnienie macicy i powłok

brzusznych

•

Przed obrotem dokładne badanie

zewnętrzne- gdzie pośladki płodu

•

Ułożenie rodzącej na wznak, na brzuchu

jałowa chusta- może się okazać że ręka

zewnętrzna musi być ręką wewnętrzną

Obroty wewnętrzne

•

Wybór ręki wewnętrznej:

•

Do macicy wprowadzamy zawsze
tę rękę, która odpowiada stronie,
po której znajduje się miednica
(stópki płodu)

Obroty wewnętrzne

•

Wybór stópki na którą
wykonujemy obrót:

•

W położeniu poprzecznym
grzbietowo- przednim wykonujemy
obrót na przednią nóżkę

•

W położeniu poprzecznym
grzbietowo- tylnym- na obie nóżki

KAŻDY OBRÓT

WYKONUJEMY BARDZO

WOLNO I SPOKOJNIE

Obroty wewnętrzne

•

Obrót wewnętrzny z położenia
poprzecznego wykonujemy w trzech
fazach:

•

Faza I- obie ręce na główce-
przemieszczanie główki i barków ku
górze

•

Faza II- obie ręce obejmują pośladki,
uchwycenie stópki- uwaga!!!! Nie
pomylić z rączką

Obroty wewnętrzne

•

Faza III- ręka zewnętrzna ponownie na
główce, ręka wewnętrzna na stópce-
czynność rozpoczynamy ręką
zewnętrzną i dopiero wówczas gdy
stwierdzimy że główka przemieszcza
się ku górze rozpoczynamy ręką
wewnętrzną wolne i ostrożne
pociąganie stópki lub stópek w celu
wyprowadzenia ich na zewnątrz

Obroty wewnętrzne

•

Obrót jest zakończony gdy główkę
bada się w dnie macicy, a kolanko
ukazuje się w szparze sromu i się
nie cofa!!!

•

Między obrotem a ręcznym
wydobyciem płodu należy
zastosować przerwę trwającą ok.
2-3 min

Podwójny chwyt Justyny Siegemundin

•

Często obrót nie udaje się dlatego, że
zewnętrzną ręką nie możemy
uruchomić leżącej z boku główki i
przemieścić jej w kierunku dna macicy.

•

Rękoczyn Siegemundin polega na tym,
że rękę do tej pory zewnętrzną
wprowadzamy do wnętrza macicy i
popychamy bezpośrednio główkę.

Podwójny chwyt Justyny Siegemundin

•

Natomiast rękę wewnętrzną
zastępujemy pętlą obrotową
zakładaną na stópkę/i płodu ( w
macicy nie ma miejsca dla dwóch
rąk)

•

Warunkiem takiego obrotu jest
pełne lub prawie pełne rozwarcie
szyjki macicy

Obrót dwoma palcami sposobem

Braxtona Hicksa

•

Obrót w przypadku niepełnego

rozwarcia ujścia

•

Obrót przedwczesny

•

Do pochwy wprowadzamy całą rękę,

do macicy dwa palce

•

Ręką zewnętrzną najpierw

popychamy macicę w kierunku

miednicy, aby wewnętrzne palce

mogły uchwycić stópkę

Obrót dwoma palcami sposobem

Braxtona Hicksa

•

Palcami wewnętrznymi chwytamy

stópkę i ją przytrzymujemy

•

Ręką zewnętrzną powoli popychamy

główkę w kierunku dna macicy

•

Palcami wewnętrznymi

sprowadzamy stópkę przed srom

•

Nigdy nie wykonywać ręcznego

wydobycia płodu!!!!

Wewnętrzny kombinowany obrót z

położenia główkowego

Obroty położnicze -

określenia

•

obrót zewnętrzny (tylko za pomocą
rękoczynów zewnętrznych; na główkę, na
pośladki)

•

obrót wewnętrzny (rękoczyny wewnętrzne
przy współdziałaniu ręki zewnętrznej)
(przeważnie na jedną z nóżek)

–

przy pełnym rozwarciu

–

przy niepełnym rozwarciu

(obrót dwupalcowy =

obrót wg Braxtona-Hicksa = obrót kombinowany)

Obroty położnicze -

warunki

•

płód musi być swobodnie ruchomy, a więc
pęcherz płodowy nie pęknięty lub pęknięty
niedawno

•

poród drogą pochwową musi być możliwy
(nieobecność niestosunku porodowego)

Każdy obrót wewnętrzny wykonuje się w

znieczuleniu ogólnym.

Obroty położnicze -

wskazania

Nieprawidłowości występujące w przebiegu porodu:

•

przy położeniach poprzecznych i ukośnych

•

przy pewnych niekorzystnych ustawieniach główki

•

w sytuacjach wymagających ukończenia porodu,
zanim główka może być wydobyta zabiegiem
kleszczowym

•

w pewnych szczególnych przypadkach wypadnięcia
pępowiny lub rączki

•

w pewnych szczególnych przypadkach łożyska
przodującego

Dziękuję za uwagę