ROZWÓJ ORGANIZACJI ISTOTA I
ZNACZENIE
MACIERZ ROZWOJU
EFEKTYWNOŚĆ I SKUTECZNOŚĆ
Efektywność = ekonomiczność
Nadwyżka wyników na nakładami
P. Drucker „robienie rzeczy we
właściwy sposób”
Skuteczność
= realizacja celu
P. Drucker „robienie właściwych
rzeczy”
duża
S
K
U przetrwanie
wzrost
T
E
C
Z
N
O
Ś
Ć schyłek
kryzys
mała
mała EFEKTYWNOŚĆ duża
ROZWÓJ
Zachodzący w czasie proces zmian
Rozwój – proces zwierający się między powstaniem
organizacji a jej upadkiem
Rozwój organizacji wykazuje pewne prawidłowości,
dlatego należy identyfikować czynniki mające w danym
momencie istotne znaczenie dla istnienia organizacji a
jakie znaczenie marginalne, które z nich da się
kształtować, a do których można się jedynie dostosować.
Pojęcie
„rozwój organizacji”
zostało stworzone
głównie po to, aby zaakcentować iż zarówno sama
organizacja jak i działania przez nią podejmowane
będą rozpatrywane z całościowego holistycznego
punktu widzenia, a nie tylko i wyłącznie poprzez
pryzmat pewnych obszarów jej funkcjonowania.
ROZWÓJ
Może dotyczyć zarówno części przedsiębiorstwa,
jak i całości, następować we wszystkich obszarach
tzn.:
o
realizowanych celach,
o
strukturze,
o
technologii
o
a także odnosić się do czynnika ludzkiego.
„ORIENTACJA ROZWOJOWA” JEST
KONSEKWENCJĄ ZIDENTYFIKOWANIA KILKU
ZASAD :
wszystkie organizacje zmierzają do mniej lub
bardziej przewidywalnego schyłku, któremu mogą
się przeciwstawić podejmując walkę o
przetrwanie,
organizacje muszą nieustannie
poszukiwać sposobu
przeciwdziałania stagnacji i schyłkowi,
czas czy wielkość organizacji nie są jedynymi
wyznacznikami stanu jej rozwoju,
rozwój realizuje się zawsze w specyficznym dla danej
organizacji „polu sił”, którego rozpoznanie ma istotny
wpływ na sukces lub porażkę, wzrost albo kryzys
MACIERZ ROZWOJU
EFEKTYWNOŚĆ I SKUTECZNOŚĆ
Efektywność = ekonomiczność
Nadwyżka wyników na nakładami
P. Drucker „robienie rzeczy we
właściwy sposób”
Skuteczność
= realizacja celu
P. Drucker „robienie właściwych
rzeczy”
duża
S
K
U przetrwanie
wzrost
T
E
C
Z
N
O
Ś
Ć schyłek
kryzys
mała
mała EFEKTYWNOŚĆ duża
KRYZYS
Kryzysem nazywamy stan, który wskutek
kumulacji wielu zjawisk zagraża pozycji
konkurencyjnej
przedsiębiorstwa
oraz
zdolności generowania dochodów
W praktyce jego objawem jest przede wszystkim
utrzymujący się przez dłuższy czas spadek
wielkości sprzedaży i osiąganych zysków.
PRZYCZYNY KRYZYSU
zewnętrzne to np. wahania w popycie na
wyroby lub usługi, pojawienie się nowych
konkurentów, niekorzystne regulacje prawne,
zmiany sytuacji politycznej,
wewnętrzne i mogą to być błędy w
zarządzaniu, zbyt szybki wzrost, konflikty
osobowe i walka o władzę, brak
wykwalifikowanej kadry, naruszenie przez
firmę obowiązującego prawa.
POKONANIE PRZYCZYN KRYZYSU
POZWALA
Z NIEGO WYJŚĆ – NALEŻY OBRAĆ
KIERUNEK DZIAŁANIA
PRZETRWANIE, STAGNACJA
PRZETRWANIE
Przetrwa bo realizuje cele, (poprawia pozycje
konkurencyjną, tworzy nowe produkty itp.)
mogą to być organizacje małe i średnie
CEL
WZROST
„wzrost”- wskazuje tu, że chodzi o zmiany o
charakterze ilościowym a nie jakościowym
WZROST = ROZWÓJ
WZROST
ROZWÓJ
FAZY ŻYCIA ORGANIZACJI
Powstanie i Dojrzałość Schyłek
wzrost
FAZA PIONIERSKA - ORGANIZACJE
swą egzystencję opierają na postępie
technicznym
kształtują i wykorzystują kluczowe umiejętności
potrafią odkrywać a nawet tworzyć nowe rynki
specjalizują się w przejmowaniu innych firm o
aktualnie zaniżonej wartości rynkowej,
przeprowadzające ich restrukturyzację, aby w
konsekwencji osiągnąć duże zyski z ich sprzedaży
ZALETY ORGANIZACJI FAZY
PIONIERSKIEJ
właściciel jako siła napędowa
wysoki stopień elastyczności i adaptacyjności
szybkość działania
niskie koszty organizacji i zarządzania
postawa innowacyjności i kreatywności
możliwość nie docenienia i niezauważenia przez
konkurencje
FAZA TA WIĄŻE SIĘ Z
PRZEDSIĘBIORCZOŚCIĄ – P. DRUCKER
STWIERDZIŁ, ŻE KAŻDE NOWE
PRZEDSIĘWZIĘCIE POTRZEBUJE
ZARZĄDZANIA, KTÓRE WYMAGA:
koncentracji na rynku
finansowej przezorności, zwłaszcza w
planowaniu przyszłych dochodów i potrzeb
kapitałowych
stworzenia zespołu naczelnego kierownictwa
zanim stanie się ono rzeczywiście potrzebne
decyzji przedsiębiorcy (właściciela)
dotyczącej jego roli, dziedziny pracy i
współdziałania z innymi pracownikami
FAZA WZROST I EKSPANSJA
dynamiczny wzrost
badania nad czynnikami osiągania sukcesu
fundamentem sukcesu firmy jest jej kultura
T. Peters i R. Waterman – cechy firm doskonale
zarządzanych
CECHY FIRM DOSKONALE
ZARZĄDZANYCH
Akcent na działanie
Robienie czegoś a nie tylko
mówienie o tym, położenie
nacisku na działanie,
Rozwiązywanie problemów,
Unikanie opracowywania
skomplikowanych i długo trwałych
planów
Bliskość klienta
Konieczność poznania potrzeb klientów
i umiejętne ich zaspokojenie
Autonomia i przedsiębiorczość
Wspieranie koncepcji
„przedsiębiorstwa w
przedsiębiorstwie”, rozszerzanie
koncepcji przedsiębiorczości
wewnętrznej,
Decentralizacja i autonomia sprzyjają
innowacyjności
Wydajność przez ludzi
Duże znaczenie ma motywacja i
zaangażowanie,
Praca zespołowa
Motywacja przez wartości
Ludzie chcą przeżywać, a nie tylko
uczestniczyć,
Uświadomione potrzeby działają jak
drogowskaz
Trzymanie się swojej
specjalności
Sukces odnoszą te
przedsiębiorstwa, które wiedzą co
robią najlepiej i trzymają się tego,
Trzeba rozwijać „kluczowe
umiejętności”
Prosta struktura, nieliczny
sztab
Należy unikać złożonych struktur,
Troska o obniżenie kosztów
zarządzania
Jednoczesna dyscyplina i
swoboda
Łączenie swobody z dyscypliną,
sztywności i konsekwencji z
elastycznością.
obszary sukcesów nie są czymś stałym lecz zmieniają
się w zależności jak zmienia się otoczenie firm
wzrost nie zawsze jest miarą sukcesu i rozwoju firmy
zbyt szybki wzrost może być przyczyną kryzysu
DETERMINANTY SUKCESU FAZY WZROSTU
sprawność kierownictwa
jakość wyrobów i usług
innowacyjność
kondycji finansowej
pozyskiwaniu utalentowanych pracowników i
stwarzaniu im szans rozwoju
odpowiedzialności wobec społeczeństwa
oszczędzanie środowiska naturalnego
umiejętności wykorzystywania posiadanych zasobów
DYNAMICZNY WZROST -
KORZYŚCI
szybkie i odczuwalne zwiększenie zysku
malejące koszty jednostkowe
wysoką motywację i zadowolenie pracowników
dynamikę przedsiębiorczości
profesjonalizację działalności
ZAGROŻENIA
niebezpieczeństwo zbyt dużej ekspansji
wejście w nowe, mało znane obszary biznesu
wzrastającą kompleksowość zadań menedżerskich
GŁÓWNE CECHY FAZY DOJRZAŁOŚCI
wysoki, wolny cash- flow
wyspecjalizowana i doświadczona kadra
zarządzająca
niskie koszty
możliwość rozporządzenia znacznymi zasobami
wiedza i doświadczenie w zakresie technologii,
dystrybucji, marketingu
możliwość kompensacji ryzyka przy realizacji
złożonych projektów
stabilizacja obrotów i korzyści finansowych
NIEBEZPIECZEŃSTWA
bariery dla innowacji
niedostatek elastyczności przy zmieniającym się
otoczeniu
wzrastająca krótkookresowość i wielość orientacji
menedżerów
mała swoboda dla przedsiębiorczo nastawionych
pracowników
marnotrawstwo środków spowodowane konfliktami i
walką o władzę
TRYPTYK ROZWOJU
ORGANIZACJI:
Selekcja
Kompensacja
ZMIANA