Szczególnie

burzliwym okresem w życiu

człowieka jest wiek

dorastania

, zwany też

okresem adolescncji

Szczególnie

burzliwym okresem w życiu

człowieka jest wiek

dorastania

, zwany też

okresem adolescncji

W okresie tym dokonują się przeobrażenie

dziecka w osobę dorosłą.

Szczególnie

burzliwym okresem w życiu

człowieka jest wiek

dorastania

, zwany też

okresem adolescncji

W okresie tym dokonują się przeobrażenie

dziecka w osobę dorosłą.

Psychologia charakteryzując okres

dorastania

zwraca uwagę na pogłębiające się w tym

okresie różnice międzypokoleniowe
nazywając je

konfliktem pokoleń.

Szczególnie

burzliwym okresem w życiu

człowieka jest wiek

dorastania

, zwany też

okresem adolescncji

W okresie tym dokonują się przeobrażenie

dziecka w osobę dorosłą.

Psychologia charakteryzując okres

dorastania

zwraca uwagę na pogłębiające się w tym

okresie różnice międzypokoleniowe
nazywając je

konfliktem pokoleń.

Konflikt oznacza spór, wymianę zdań, dysputę. Konflikt

ujawnia sprzeczność interesów, poglądów. Spory, zatargi,

kolizje, konflikty powstają wszędzie, gdzie spotykają się różne

potrzeby, interesy, stanowiska, normy i wartości. Nie oznacza to

zaraz, że musi dochodzić do kłótni i wyzwalania agresji.

Oznacza to jednak, że nie można już dalej żyć w trawałej

harmonii ani z sobą samym, ani z innymi ludźmi.

Konflikt ten ujawnia się często w formie autoagresji

lub niechęci a czasem wrogości wobec innych osób

.

Konflikt ten ujawnia się często w formie autoagresji

lub niechęci a czasem wrogości wobec innych osób

.

Stan wewnętrznego rozdarcia i napięcia między

różnymi potrzebami, gdy człowiek chce zaspokoić

jedną z nich i nie zrezygnować z drugiej.

Doświadczany powszechnie jest także konflikty

między osobistymi życzeniami a głosem

wewnętrznej kontroli, głosem sumienia

Konflikt ten ujawnia się często w formie autoagresji

lub niechęci a czasem wrogości wobec innych osób

.

Stan wewnętrznego rozdarcia i napięcia między

różnymi potrzebami, gdy człowiek chce zaspokoić

jedną z nich i nie zrezygnować z drugiej.

Doświadczany powszechnie jest także konflikty

między osobistymi życzeniami a głosem

wewnętrznej kontroli, głosem sumienia

Między "otwartym sporem" a "pełną zgodnością",

rozgrywają się wszystkie życiowe relacje i

zdarzenia. Konflikt i harmonia muszą być uznane

za naturalne bieguny, nazwane i oznaczone.

Konflikt ten ujawnia się często w formie autoagresji

lub niechęci a czasem wrogości wobec innych osób

.

Stan wewnętrznego rozdarcia i napięcia między

różnymi potrzebami, gdy człowiek chce zaspokoić

jedną z nich i nie zrezygnować z drugiej.

Doświadczany powszechnie jest także konflikty

między osobistymi życzeniami a głosem

wewnętrznej kontroli, głosem sumienia

Między "otwartym sporem" a "pełną zgodnością",

rozgrywają się wszystkie życiowe relacje i

zdarzenia. Konflikt i harmonia muszą być uznane

za naturalne bieguny, nazwane i oznaczone.

Konflikty w relacjach rodzic - dziecko, dziecko -

rodzic stanowią w omawianym okresie zjawisko

powszechne i trudne. Konflikt pokoleń jest

problemem odwiecznym, nie dotyczy wyłącznie

obecnej epoki

.

Znajomość sposobów przezwyciężania

konfliktów pokoleń i ich rozwiązywania w

konstruktywny sposób pozwala przyspieszyć

przechodzenie młodzieży przez fazę buntu, protestu i

agresji

Znajomość sposobów przezwyciężania

konfliktów pokoleń i ich rozwiązywania w

konstruktywny sposób pozwala przyspieszyć

przechodzenie młodzieży przez fazę buntu, protestu i

agresji

Pozwala osiągać dojrzałość osobową umożliwiającą

wejście w relacje intymne z dorosłymi i gotowość do

podejmowania odpowiedzialnej współpracy w

realizacji ważnych zadań życiowych

Znajomość sposobów przezwyciężania

konfliktów pokoleń i ich rozwiązywania w

konstruktywny sposób pozwala przyspieszyć

przechodzenie młodzieży przez fazę buntu, protestu i

agresji

Pozwala osiągać dojrzałość osobową umożliwiającą

wejście w relacje intymne z dorosłymi i gotowość do

podejmowania odpowiedzialnej współpracy w

realizacji ważnych zadań życiowych

1. Poszukiwanie dialogu we wzajemnych kontaktach

rodzic - dziecko

Wzajemne stosunki, między rodzicami a dorastającymi

dziećmi zależą w dużym stopniu od sposobu

komunikacji między nimi. Pojawiające się w rodzinie

problemy, konflikty wymagają dyskusji; trzeba

rozważyć je wspólnie. Taką drogą rozwiązywanie

problemów, wymiany myśli, dokonywania wyborów,

dawania rad oraz układanie planów jest dialog.

Prawdziwy dialog jest wyrazem współpracy a nie

współzawodnictwa. Jeżeli tylko rodzi się poczucie

jakiejkolwiek rywalizacji - obojętnie czym wywołanej -

to już nie jest dialog, a raczej dyskusja. W dyskusji

bardziej chodzi o przekonanie partnera, natomiast w

dialogu dązy się przede wszystkim do odkrycia prawdy.

Prawdziwy dialog wyklucza egoizm i manipulacje, a

opiera się na uczuciach pozytywnych, przede

wszystkim na miłości.

Istota dialogu jest prosta: chcę abyś mnie poznał.

Pragnę

wzajemnego zrozumienia, a nie zwycięstwa.

Chcę podzielić się z tobą tym, co mam

najwartościowszego sobą samym

.

wzajemnego zrozumienia, a nie zwycięstwa.

Chcę podzielić się z tobą tym, co mam

najwartościowszego - sobą samym.

Istota dialogu jest prosta: chcę abyś mnie poznał.

Pragnę

wzajemnego zrozumienia, a nie zwycięstwa.

Chcę podzielić się z tobą tym, co mam

najwartościowszego sobą samym

.

wzajemnego zrozumienia, a nie zwycięstwa.

Chcę podzielić się z tobą tym, co mam

najwartościowszego - sobą samym.

Na pozytywny charakter stosunków między

rodzicami i dorastającymi dziećmi wpływa

atmosfera zrozumienia, tolerancji, zaufania,

serdeczności życzliwości, pogodne usposobienie,

spokój i opanowanie. Szczera rozmowa, umożliwia

poprawę wzajemnych stosunków.

Istota dialogu jest prosta: chcę abyś mnie poznał.

Pragnę

wzajemnego zrozumienia, a nie zwycięstwa.

Chcę podzielić się z tobą tym, co mam

najwartościowszego sobą samym

.

wzajemnego zrozumienia, a nie zwycięstwa.

Chcę podzielić się z tobą tym, co mam

najwartościowszego - sobą samym.

Na pozytywny charakter stosunków między

rodzicami i dorastającymi dziećmi wpływa

atmosfera zrozumienia, tolerancji, zaufania,

serdeczności życzliwości, pogodne usposobienie,

spokój i opanowanie. Szczera rozmowa, umożliwia

poprawę wzajemnych stosunków.

Rzeczowa dyskusja połączona z poszanowaniem

i tolerancją dla poglądów wygłaszanych przez

młodzież, akceptacja odrębności ich gustów i

zamiłowań przyczynia się do pozytywnych

relacji w rodzinie.

Apodyktyczne urwanie przez rodziców dyskusji,

zakończone podkreśleniem swojej wyższości

do niczego nie prowadzi.

Apodyktyczne urwanie przez rodziców dyskusji,

zakończone podkreśleniem swojej wyższości

do niczego nie prowadzi.

Młodzież pragnie poznać przeżycia dorosłych.

Ujawnia chęć rozmowy z nimi o problemach

wspólnych, a także odrębnych dla każdego

pokolenia. Takie tendencje są przejawem

dobrego kontaktu i więzi z osobami, które są

młodzieży najbliższe, z matką i ojcem.

Apodyktyczne urwanie przez rodziców dyskusji,

zakończone podkreśleniem swojej wyższości

do niczego nie prowadzi.

Młodzież pragnie poznać przeżycia dorosłych.

Ujawnia chęć rozmowy z nimi o problemach

wspólnych, a także odrębnych dla każdego

pokolenia. Takie tendencje są przejawem

dobrego kontaktu i więzi z osobami, które są

młodzieży najbliższe, z matką i ojcem.

Wspólne debatowanie, okazywanie miłości, troski i

pomocy w trudnych sytuacjach życiowych, kształtuje

poczucie tożsamości młodego człowieka. We wspólnym

poszanowaniu rozwiązań rodzice powinni wykazać takt,

rozsądek i umiar, aby z jednej strony nie narzucać

swoich rozwiązań i nie dyspensować młodzieży od

podejmowania odpowiedzialności za własne decyzje, a z

drugiej strony powinni ukazać swój punkt widzenia a

nawet bronić swych racji, aby nie pozostawić młodych

ludzi bez wsparcia, jakiego

potrzebują.