Patologie chodu

w wybranych jednostkach

klinicznych

fizjologiczne zmiany chodu u
ludzi starszych



redukcja długości
kroku



mniejsza szybkość



ograniczone ruchy
kończyn górnych



ograniczona rotacja
miednicy



bardziej płaska stopa w
fazie odbicia i kontaktu
początkowego

chód patologiczny-
problem:



stabilności i podporu



wystarczającego prześwitu w fazie
wymachu



odpowiedniej długości kroku



minimalnego zużycia energii



sprawnej naprzemiennej zmiany
faz dla obu nóg

mm. odwodziciele stawu
biodrowego



w warunkach
normalnych
zabezpieczają przed
opadaniem miednicy
na stronę przeciwną
(stabilizacja
miednicy)



dysfunkcja tych
mięsni: opadanie
miednicy po stronie
przeciwnej

zwyrodnienie stawu
biodrowego- coxalgia



miednica po stronie
przeciwnej unosi
się



na pierwszy rzut
oka podobny do
chodu
Trendelenburga

prostowniki stawu
biodrowego



działają w początkowej
fazie podporu,
zapobiegając
pochyleniu się tułowia
w przód



niedowład: pogłębienie
lordozy lędźwiowej
oraz pochylenie
tułowia do tyłu (żeby
zapobiec upadkowi)

zginacze stawu
biodrowego



działają w fazie wymachu nadając
przyspieszenie kończynie dolnej



ich niedowład: odchylenie tułowia do
tyłu aby zapoczątkować zgięcie w
stawie biodrowym

m. czworogłowy uda



wyprost kolana w
fazie podporu



niedowład:
zablokowanie
kolana w
wyproście w
czasie całej fazy
podporu lub
przeprost

m. brzuchaty łydki



odpowiedzialny za
fazę oderwania
palców od
podłoża



jego niedowład-
chód piętowy,
opóźniona faza
oderwania pięty
lub brak tej fazy

m. piszczelowy przedni



skurcz ekscentryczny we
wczesnej fazie podporu-
przeciwstawianie się
zgięciu podeszwowemu



osłabienie: chód człapiący



porażenie: opadanie stopy



chód koguci /bociani

spastyczność (wzmożone
napięcie mięśniowe)



wzmożone napięcie przywodzicieli-
krzyżowanie ud



wzmożone napięcie mięsni
kulszowo-goleniowych- przykurcze
zgięciowe w stawach kolanowych



końska deformacja

stopy

jakie problemy z
chodzeniem ma ta pani?

choroba Parkinsona



choroba układu pozapiramidowego



bradykinezja- spowolnienie i
zubożenie ruchowe



sztywność mięśniowa



przodopochylenie tułowia



drżenie

postawa w chorobie
Parkinsona

choroba Parkinsona-
problemy z chodem



wolno



małymi kroczkami



powłócząc nogami



problem z rozpoczęciem chodu
(„klejące stopy”)



problem z zatrzymaniem się



problem ze skręcaniem

postawa- główna przyczyna
kłopotów z chodzeniem



głowa wysunięta
do przodu



stawy biodrowe i
kolanowe w zgięciu



chód na
przodostopiu

prawidłowa postawa



głowa ponad
ramionami (ponad
biodrami i ponad
stopami)



stawy biodrowe i
kolanowe przeważnie
w wyproście



długość kroku ok..
1,5 metra



mm. grupy
przedniej
ramienia
silniejsze niż
mm. grupy tylnej



przywodziciele
uda silniejsze niż
odwodziciele



mm. grupy tylnej
podudzia lepiej
rozwinięte niż
mm. grupy
przedniej

choroba Parkinsona- c.d.



sztywność mięśniowa, brak
możliwości rozluźnienia mięśni



silniejsze mięśnie „wygrywają”



tułów pochyla się do przodu



ciężar ciała przenosi się na
przodostopie



przodopochylenie tułowia
powoduje zmniejszenie prześwitu

równowaga



utrzymywanie
środka ciężkości
nad polem
podparcia

utrata równowagi



środek ciężkości
poza polem
podparcia

pole podparcia

normalny chód

choroba Parkinsona

przodopochylenie tułowia

środek ciężkości a pole
podparcia

norma: większe PP, COG pada
na środkową cześć PP

Parkinson- mniejsze pole podparcia
COG pada na przednią część PP

czy można poprawić chód w
chorobie Parkinsona?

można!

jak?

dystrofia mięśniowa



postępujące osłabienie mięśni



początkowo mięsnie miednicy i
kończyn dolnych



potem sukcesywne zajmowanie
kolejnych grup mięśni

dystrofia mięśniowa

chód



na szerokiej podstawie



kaczkowaty



pogłębiona lordoza lędźwiowa



wyraźny objaw Trendelenburga-
obustronnie



niestabilność stawów kolanowych



przerost mięśni łydek



chód na przodostopiu lub na palcach

niedowład połowiczy
spastyczny



udar niedokrwienny lub krwotoczny



urazy czaszkowo-mózgowe



krwiaki

chód hemiparetyczny



w fazie podporu- niestabilność
niedowładnej nogi, zwłaszcza stawu
kolanowego



w fazie wymachu niedostateczny
prześwit



zaburzenia równowagi



kończyna dolna w fazie wymachu zatacza
półkola- udo w odwiedzeniu, miednica
uniesiona

chód hemiparetyczny- c.d.



kolano w przeproście



staw skokowy w zgięciu
podeszwowym



stopa w ustawieniu końsko-koślawym



faza kontaktu z podłożem-
przodostopie, boczny brzeg stopy



podczas fazy wymachu stopa zgina
się podeszwowo

MPD



przykurcze
przywodzicieli



rotacja wewnętrzna
ud



przykurcze zgięciowe
w stawach
biodrowych i
kolanowych



przykurcze ścięgien
Achillesa

chód spastyczny



nie obciąża całej
stopy



słaba równowaga
statyczna



chód niepewny



przodopochylenie
tułowia

chód „przeciwbólowy”



oszczędzanie chorej kończyny- jak
najkrótszy podpór, jak najmniejsze
obciążenie- utykanie



skrócenie wykroku



wydłużenie fazy podwójnego
podporu

chód ataktyczny



po spożyciu nadmiernej ilości
alkoholu



przy uszkodzeniach móżdżku



na szerokiej podstawie



stopy skierowane na zewnątrz



niestabilność tułowia



zaburzenia koordynacji