RODZAJE PATOLOGICZNEGO CHODU

Marta Semla gr. 22

1) Chód patologiczny, który występuje przy jednostronnym uszkodzeniu układu piramidowego to :

-hemiparetyczny,(połowiczno-niedowładny, )- polega na ułożeniu kończyny w patologicznym synergizmie wyprostnym (czynnościowe wydłużenie kończyny), co prowadzi do powłuczenia tą kończyna po podłożu. Po stronie porażonej nie występuje balansowanie kończyną górną.

Dochodzi tu również do tzw. ”chodu podskakującego” podczas obciążania przodostopia, co wynika ze wzmożonego reagowania mięsnia trójgłowego łydki na rozciąganie.

2) Przy uszkodzeniu układu pozapiramidowego chory wykonuje małe kroczki, w zwolnionym tempie, bez współruchów kończynami górnymi. Start z miejsca, zmiana kierunku lub zatrzymanie się jest utrudnione. Czasami występuje „przymusowy pęd” do przodu, tyłu lub na boki.

4)Chód patologiczny, występujący przy dystrofinach mięśniowych to:

- chód kaczkowaty- dochodzi do opadania miednicy z powodu osłabienia mięsni pośladkowych średnich. Chory posiłkuje się „mechanizmem Puttiego” przez zgięcie stopy w stawie skokowo-goleniowym i przeprost stawu kolanowego. Stwarza to możliwości zablokowania stawu kolanowego i biodrowego w wyproście przy osłabionych mięśniach.

5)Chód paraparetyczny (chód niedowładnych kończyn dolnych wiotkich)
-chory chodzi powoli, z wysiłkiem, nie odciągając stóp, podpierając się laską lub przy pomocy drugiej osoby; często zgina kończyny w kolanach, niekiedy chwieje się i pada. Chód ten często występuje w poprzecznych uszkodzeniach rdzenia.

6) Chód spastyczny (nożycowy)- występuje w niedowładzie spastycznym kończyn dolnych, występują trudności w oderwaniu stopy od podłoża i dochodzi do zaczepienia palcami o podłoże.

7) Chód paretyczno-ataktyczny- chory usztywnia kończyny dolne i wyrzuca je chwiejnie, mocno uderza stopami o podłoże. Chód ten występuje u osób z SM.

8) Chód koguci- chory wysoko unosi kończynę, stopa jest opadająca, występuje przy uszkodzeniu nerwu strzałkowego.

9) Chód kaczkowaty- polega na kołysaniu się w stawach biodrowych na skutek niedowładu mięśni obręczy stawu biodrowego. Chód ten występuje np. w dystrofiach mięśniowych postępujących (brak odwodzenia w stawie biodrowym)

10) Chód drobnymi kroczkami- chory przyjmuje postawę zgięciową bez balansu kończynami górnymi chód ten występuje np. parkinsonizmie po śpiączkowym, w porażeniu rzekomo-opuszkowym.

11)Chód móżdżkowy-chód na szerokiej podstawie z szeroko rozstawionymi kończynami dolnymi, chód chwiejący się, tułów nie podąża za kończynami dolnymi (podąża trochę z tyłu).

12) Chód tylno-sznurowy (tabetyczny)- chód niepewny o dużych krokach, charakteryzuje się nadmiernym zginaniem kończyn dolnych w stawie kolanowym, wyrzucaniem stóp i silnym uderzaniem pięty o podłoże. Chory cechuje się brakiem czucia ułożenia ciała- pomaga sobie kontrolą wzroku. Chód ten występuje np. w zwyrodnieniu tylno-sznurowym rdzenia, zapalenia wielonerwowym

W chodzie prawidłowym także występują odchylenia mieszczące się w granicach fizjologicznych, a mianowicie:

- chód kołyszący –polega na nadmiernym wychyleniu miednicy w płaszczyźnie czołowej, miednica przechyla się po stronie nogi wykrocznej, a barki obniżają się po stronie podporowej.

- chód marynarski- zbliżony do kołyszącego, wychylenie miednicy i barków jest większe.

- chód sztywny- polega na sztucznym zmniejszeniu wychyleń bioder i barków.

- chód drobnym krokiem- polega na robieniu krótkich i szybkich kroków.